Tanuki-Anime

Akurat Guren miał prawo przeżyć, twoja wina, że nie oglądasz uważnie. Od początku było mówione, że posiadanie zakontraktowanego demona bardzo zwiększa możliwości regeneracji, co jest zresztą logiczne.

A skoro tak bardzo Gurena nie lubisz, to:
 kliknij: ukryte  prawdopodobnie zginie już w następnym rozdziale mangi, kilku już autor posłał do grobu.

To jest „sezonowym gniotem” tylko na początku, bo autor wtedy dopiero się zastanawiał, jak poprowadzić akcję w mandze. Kiedy dojdą z ekranizacją do obecnych rozdziałów, to nie będzie o czymś takim mowy.

Akurat ma, i to całkiem niezły. Po prostu jesteśmy dopiero w połowie – właśnie od tego momentu manga wzbiła się na wyżyny.

I czy jest tak przewidywalnie to można bardzo polemizować. Jakoś nie przypominam sobie, aby w tego typu animach hejcili „tych dobrych”. Bo w zasadzie ludzie mają dużo więcej na sumieniu niż wampiry.

A konkretnie co? Bo mnie zaintrygowałeś „co” konkretnie nic nie przyniosło. Wstęp pod drugi sezon zrobili idealny.

Baja w formie i tyle. Nie wiem, co tu więcej można dodać.
Znajome, fajne postacie? Ano są. Znajomy, powolny, ale jednak jakiś tam rozwój fabuły? Ano jest. Znajoma grafika i muzyka tyż. W sumie to najbardziej chyba mi brakowało oglądania, jak Satou znęca się nad karzełkową, hehe.

Lel, w sumie chciałem tu bardziej krótką recenzję walnąć, ale za bardzo zmęczył mnie speedsub tych 400 linijek. Fanboje ni majo lekko.

Swoją drogą… na MAL­‑u już jest info, że odcinków będzie tylko 13… no ale przecież nie będę tutaj płakał.

Głupsze było to, że książę nie uciekał w drugą stronę, tylko sobie stał i czekał, aż tamten podejdzie…

Lel, w końcu coś porządnego w gangsterskich klimatach. Wyraziści bohaterowie, ostry język, spluwy, dragi, ogółem bardzo pozytywnie. Zobaczymy, jak się to rozwinie.

Podziel się przemyśleniami. W ogóle to piszesz może reckę?

Sam autor pewnie też.

Spoko, tego nikt nie rozumie. Nie przejmuj się.

Bo jest gorąco i pączek przykleił się do folii.

I pamiętaj:
DEEN > Ufotable

Aha, i największa kpiną jest brak seksu na ekranie. Trzymali się tylko za ręce, pff.

Całość chyba z litości oceniam na 6/10, choć bliżej temu do 4­‑5/10. Zalet jest bardzo mało, a wad mógłbym wymieniać tyle, że szkoda mi czasu… ogólnie miało być takie „łał” (w końcu Ufotable i Fate), a wyszło raczej takie „zieeew”. Zastanawia mnie w ogóle, po co tej taki budżet, skoro walk to tam może 2­‑3 były krótkie, z czego gadaniny więcej jak w jakimś Bliczu.

Rozczarowanie panny, oj srogie rozczarowanie… nie no kpina a nie dobra bajka, po prostu kpina.

Dojrzałe? Sugeruję wyluzować poślady – to tylko bajeczki.

A ja ubawiłem się przednio. Nie powiedziałbym, aby ta seria zasługiwała na inny typ recenzji, skoro jest zwykłą autoparodią. Można by rzec, że Slova po prostu odpowiednio dobrał poziom do materiału, ot taka stylizacja.

Recenzja jak zawsze na wysokim poziomie, acz krótka, więc zbytnio się nie ubawiłem… no co jak co, panie redaktorze, ale miałem większe oczekiwania co do długości tego wypracowania.

Drugi sezon różni się tym, że troszku zeszmacono 8­‑mana i siostra Yuki stała się irytująca… no i to chyba tyle. Dalej takie pitu pitu o niczym, a w tle całkiem niezła komedia.

7/10 będzie w sam raz.

Lel, a Norcu jak zwykle płacze o niską notkę. Tanuki takie przewidywalne.

Na Tanuki i tak pewnie dostanie dyszkę, bo było takie „głębokie”.