Tanuki-Anime

Pomysł samego anime bardzo mi się podobał.Wyraźnie wybija się z ram tradycyjnych szablonów.
Przenosimy się do miejsca,gdzie każdy z nas (wg.twórców Angel Beats ) może trafić po śmierci.Ale musi być to śmierć tragiczna,śmierć która rujnuje nasze życiowe plany,która pozostawia „niezałatwione sprawy”.
Poznajemy grupę,a raczej sporą grupę ludzi,którzy wypełnili powyższe punkty.
Mamy tych głównych,czyli Otonashiego,Yuri,Hinate,Yui i Kanade,oraz tych pobocznych,którzy odgrywają ważniejszą bądź mniej ważną rolę…i których imion nie pamiętam ^_^'
Najbardziej polubiłam mojego kochanego rudzielca – Otonashiego.Początkowo był nieco skołowany tym co się dzieję wokół,ale jest to całkowicie wytłumaczalne.Bardzo podobał mi się jego charakter,a o wyglądzie to nawet nie wspomnę.Kiedy w którymś z odcinków ukazano jego przeszłość…skamieniałam.Na serio poruszyła mnie cała jego historia.A scena jak  kliknij: ukryte  ratownicy docierają do uwięzionych pasażerów pociągu i jeden z chłopaków uradowany woła Otonashiego,a tu światło pada na jego twarz i ciało,z którego już uszło życie aż mi serce ścisnęło.
Anime same w sobie jest naprawdę ciekawe,choć miejscami strasznie naciągane…no i pewien aspekt,który zupełnie mi nie pasował do fabuły: cały ten ruch oporu.Nie no może nie do końca,bo mieli cele,dla których został stworzony,ale poszczególne akcje strasznie mnie nudziły.Jak ta, kliknij: ukryte  gdy powstańcy udali się do składu broni…myślałam,że zasnę
Fajnie rozwiązane zostały wątki poszczególnych bohaterów,chodzi mi o  kliknij: ukryte  znikanie
Mam jednak zastrzeżenia do Yui.Nie,nie chodzi mi o jej charakter ani wygląd…tylko o rozwiązanie jej wątku.
Dlaczego pytam,dlaczego Yui  kliknij: ukryte  nie zniknęła wraz z głównymi bohaterami w ostatnim odcinku? ( a jej miejsce zajął przewodniczący szkoły.WTF!?)Przecież odegrała ważną rolę i w moim mniemaniu powinna zostać do końca.Do tego,te jej idiotyczne ostatnie życzenia.I dlaczego do jasnej ciasnej to Otonashi jej pomagał w ich realizacji? Mam też wiele zastrzeżeń do wątku miłości Hinaty do Yui i na odwrót.Gdzie ta miłość?Przez całą serię droczyli się,bili i dokuczali sobie,aż tu w pewnym odcinku Yui „postanawia” zniknąć i prosi Otonashiego o to by się z nią ożenił (w wielkim skrócie) aż tu nagle wcina się Hinata i mówi,że on się z nią ożeni..ble ble ble.Zamurowała mnie ta scena.Przez to,że Yui zniknęła wcześniej cały wątek HinataxYui został spalony.Bo o ile dobrze przypominam,w kolejnych odcinkach zachowywał się w miarę normalnie,jakby o niej zapomniał.A w ostatnim odcinku jak już się żegnał z Otonashim,ten mu powiedział „pozdrów Yui” czy coś takiego,a ten odpowiedział „jeśli się spotkamy” czy jakoś tak,dodam powiedział to wesoły i radosny.No i gdzie ta miłość?
U dużo wyszło tego spoilera,ale zawarłam tam wszystkie moje gdybania odnośnie Yui (i Hinaty)

A teraz moi ulubieńcy,Otonashi i Kanade.Rzeczywiście sposób rozwiązania ich wątku był zaskakujący.Nieco naciągany,bo  kliknij: ukryte  słowa „kocham Cię” które Otonashi skierował ku Tenshi nie miały zbytnio solidnej podstawy.No gdzieś w połowie można było coś podejrzewać bo nasi milusińscy zaczęli spędzać ze sobą więcej czasu,ale ta scena i tak była dla mnie szokiem.Ale miłym,bo lubiłam tych miśków.

Anime naprawdę porusza,ostatni odcinek był niezwykły,a sceny tak piękne,że oglądam je do dziś.Przesłanie produkcji jasne,godne zapamiętania.
Wszystkie żale które zawarłam w spoilerach nie wpływają na moją ocenę – 10
Obejrzyj koniecznie.

To była pierwsza produkcja z gatunku yuri jaką obejrzałam…i chyba nie prędko sięgnę po kolejną.
Krótkie to krótkie,ale w tym „anime” nic się nie dzieje!
Biedne dziewczątka,które nie wiedzą czego chcą..żałosne.

I poza scenami łóżkowymi,nie zobaczyłam tu nic godnego uwagi.
Jakieś małolaty,które wyglądają na 1 klasę gimnazjum ( a penie są w 3 liceum) i które nie mogą zebrać się a szczere wyznanie.

Moja ocena­‑1

Na wstępie pozwolę sobie zacytować jedno zdanie z recenzji: Windy Tales to seria wybitna,ale na tyle subtelna,że docenią ją tylko wrażliwi i dojrzali widzowie.

Nie będę tu pisała o formie w jakiej cała historia została nam ukazana,bo akurat taka oryginalność mi pasowała,ale osobiście nie dostrzegłam w tej serii jakichś szczególnych oznak wybitności.
Historia grupki szkolnych przyjaciół,którzy prowadzą swoje szkolne monotonne życie i nawet nie dostrzegają jak szybko dorośli,jak się zmienili.No mamy jeszcze pana T.który potrafi władać wiatrem i latające koty.

Pan T.(wiem wiem,nazywa się Taiki).Normalny facet w stanie wolnym,który dość dobrze wypełnia rolę nieprzystępnego belfra.Dystans,który utrzymywał względem swoich słodkich uczniów był na tyle realistyczny,że nie mogłam skierować ku jego osobie jakichkolwiek obelg i skarg.

Nao,Miki,Ryoko,Jun,czyli uczniowie gimnazjum.Różne charaktery,różne osobowości.O ile Ryoko rzeczywiście była z lekka irytująca,do pozostałych nie mam nic.
Polubiłam szczególnie Nao.

I przepraszam,ale czy tym głównym przesłaniem był fakt,że kiedy dorastamy już nieodwracalnie tracimy pewne cechy,przyzwyczajenia które towarzyszyły nam przez lata dziecięce? Gdy żyliśmy w świecie pozbawionym jakiejkolwiek odpowiedzialności? Czy Fuujin Monogatari miało ukazać nam,że powinniśmy cieszyć się życiem w każdym jego etapie,bo każdy czas w naszym życiu jest wyjątkowy i powinniśmy zawsze być zadowoleni z tego co daje nam los? Jeśli nie o to chodziło to nie jestem ani dojrzała,ani wrażliwa,jak głosiła recenzantka.

I co z wątkiem o rzekomym  kliknij: ukryte  zauroczeniu Ryoko względem pana T.? Coś tam ktoś szepnął,ale potem cisza.

Ode mnie -7.Widziałam więcej takich wybitnych serii.

Gdybym miała powiedzieć,która z serii bardziej mi się podobała miałabym poważny problem.Zarówno Vampire Knight i Vampire Knight Guilty oceniłam taką samą ilością gwiazdek (7).
Zasadniczo to wysoka ocena jak na takie anime.W komentarzu do Vampire Knight napisałam co mi się podobało,a co nie za bardzo…i więcej było wad.Więc dlaczego 7? Bo jednak coś(ktoś) w obu seriach przyciągało mnie do monitora i nie pozwalało odejść aż do ostatniego odcinka (Zero),co wcale nie znaczy,że lubię to anime.
Rzeczywiście w Guilty jest sporo przesadnego dramatyzmu.Yuuki wkurza tak,że bardziej nie można,a Kaname kombinuje jak koń pod górę.W jednym odcinku Yuuki gania za Zero,żeby sobie czegoś nie zrobił,a w kolejnym rumieni się bo Kaname coś do niej szepnął,puścił oko,objął czy coś tam jeszcze…może wzbudzanie w widzach takiej niepewności było zamierzone…no ale jak dla mnie okazało się nie wypałem.
Potem pojawia się Zły Brat Bliźniak i też coś zaczyna mieszać i w końcu Yuuki dowiaduję się,że ma brata! Jej co za radość! Nie no ja nie mam nic przeciw  kliknij: ukryte  kazirodztwu (w świecie mangi i anime oczywiście!),ale twórcy nie mogli wymyślić czegoś innego?
A Zero (choć go uwielbiam) też zaczął świrować,bo nie wiedział kogo ma wreszcie zabić…ostatni odcinek powinien wyglądać tak: Zero bierze Yuuki jako zakładniczkę,celuję jej w głowę swoją Bloody Rose (czy jak ten jego pistolecik się nazywał) i krzyczy do Kaname :„Kuran,zabije siebie,ciebie i ją” i byłoby po sprawie.A tu?  kliknij: ukryte  Kuran po raz 100 pyta Yuuki czy zostaje z Zerem czy idzie z nim i nie omieszka wspomnieć jak to był przez te wszystkie lata samotny jak na nią czekał,potem patrzy błagalnie na siostrę,a ta,„tak pójdę z tobą,to moje marzenie…lecę się spakować!”-_-

A i jeszcze coś,czy ktoś z was czytał mangę? Jeśli nie to w wolnej chwili radzę zajrzeć.Manga moi mili,jest dużo lepsza,a po za tym jest tam wiele wątków,które:
a) albo wcale się nie pojawiły w anime (np.relacje Rimy i Shikiego)
b)zostały potraktowane „po łebkach”( tylko część zostało ukazanych w anime)
c) zostały obrócone o 360 stopni i to co w mandze było białe w anime jest czarne

Jak dla mnie takie „traktowanie” mangi to obraza każdego mangaki.Jasne Matsuri Hino powinna się cieszyć,że jej manga w ogóle doczekała się ekranizacji,ale gdybym była na miejscu autorki to nigdy nie pozwoliłabym by ktoś zrobił z mojej mangi,z mojej historii jakiś kogel mogel.Gdyby cała historia z mangi została zekranizowana,to Vampire Knight i Vampire Knight Guilty byłyby naprawdę dobrymi produkcjami.

7 tylko dzięki Zero.Lubię go.

Do Kanona podchodziłam ze sporym dystansem.Oglądałam Air i Clannad i żadne z nich nie zrobiło na mnie dużego wrażenia (Clannaduwprost nie cierpię),ale tutaj spotkała mnie niespodzianka :naprawdę mi się podobało.
Bohaterowie,pomimo,że szablonowi byli naprawdę przemili.Najbardziej polubiłam Nayuki (ciągle zaspana, chodząca po domu jak ćma i do tego jej obsesja na punkcie kotów…słodziutka była :D),Ayu również była sympatyczna,te jej inteligentne kłótnie z Yuuichim.Sam Yuuichi był świetny – upodobnienie go do Kyona z Suzumiya Haruhi no Yuuutsu było strzałem w dziesiątkę.Tak świetnie wykreowanego bohatera w anime nie widziałam już od dawna.
Podobało mi się,że wszystko działo się w zimę.Uwielbiam tę porę roku więc skoro za oknem brakuje śniegu to chociaż mogłam popatrzeć jak w Kanonie bohaterowie brodzą w nim aż po kolana ;)
Do kreski nigdy się nie przekonam.Nie lubię stylu „rysowania” Keya i nigdy nie polubię,więc akurat na to tak dużej uwagi nie zwracałam (najbardziej przerażają mnie Key'owskie nisko osadzone,gigantyczne oczy…i wymyślne fryzury,jak np.włosy Nayuki.)
Ale czym twórcy spaprali Kanona? Tak! Wątkiem Mai i Shiori.O ile ta pierwsza jeszcze jakąś rolę odegrała w fabule (no sorry, kliknij: ukryte  czy to nie ona przypadkiem w pewnym stopniu przyczyniła się do ozdrowienia Ayu?) to Shiori była tylko zbędnym dodatkiem.Okropnie mnie wkurzała. kliknij: ukryte  Przyłaziła pod tą szkołę,stała i stała i stała…a niby taka chora.Jeszcze te randkowanie z Yuuichim i całus przy fontannie.Na co ona liczyła? Z drugiej strony Yuuichi też mógł się trochę opamiętać.Niby zakochany w Ayu,a za innymi laskami to lata i obiecuje spotkania.
Moim zdaniem anime byłoby ciekawsze i przyjemniejsze gdyby przynajmniej wątek Shiori zostałby pominięty.Całą jej historię obejrzałam tak przynudzona,że skakałam z radości gdy wreszcie  kliknij: ukryte  powiedziała „żegnaj” Yuuichi,a właściwie to napisała
W Kanonie pełno było absurdalnych wątków,które jednak nie wpłynęły na obniżenie mojej oceny  kliknij: ukryte  np.to,że pomimo zimy i mrozu wszyscy chodzili bez czapek,rękawic i kurtek (Nayuki),kto w środku zimy organizuje maraton (w którym biegła Nayuki),tajemnicza choroba Shiori i ustalenie dokładnej długości życia biedaczki (do 16 urodzin,tak?),lepienie bałwana bez rękawic czy jedzenie lodów na dworze,dziewczyna unikająca swojej siostry bo ta jest chora,a fakt,że mała Ayu wspięła się na tak wysokie drzewo? Jak ona to w ogóle zrobiła? Przecież tam nie było nawet się o co złpać…czemu nie poznaliśmy rodziców Yuunichego? Przecież po wypadku Akiko mówił do lekarza,że jego rodzice nie długo przyjadą.. Takich zagadek jest dużo dużo więcej…wiem nie powinnam zwracać uwagi na takie niedociągnięcia,ale nie mogłam się powstrzymać.

Ogólnie to seria naprawdę mi się podobała.Polecam każdemu kto miał uraz do Clannada czy Air bo akurat ta seria może okazać się przełomowa.
Moja ocena – 9.Byłaby 10 gdyby nie wątek Shiori.

Aj aj jakie to głupiutkie…
Anime raczej do odstresowania po cięższych seriach…
Aczkolwiek niekontrolowane napady śmiechu gwarantowane.
Fajnie,że zrobili serię typu 'dziewczyna z dobrego domu zakochała się w jakimś „chłopaku z ulicy”,jest mądra,ładna,ale ten jej nie dostrzega…ble ble a tu masz niespodziankę.

Ale szczerze? Gdybym miała wybór pomiędzy dwoma anime,to chyba raczej wybrałabym to drugie,bez względu na gatunek czy ocenę…Mi Midori no Hibi nie przypasowało…
Śmiech śmiechem,ale seria powinna dostarczać nie tylko tego…

Kanaria.

Jak dla mnie to taki przeciętniak…Wystawiłam 6ale sama się dziwie dlaczego tak wysoko.
Oklepany schemat: chłopak znajduję niewinną śliczną,nieświadomą niczego dzieweczkę i do końca ostatniego odcinka zastanawia się czy to miłość,co z nią zrobić itd. Oglądałam anime DearS i schemat był praktycznie taki sam.
Kreska w Chobits była całkiem ładna więc tu nie mam się od czego przyczepić.
Na oprawę muzyczną nie zwróciłam uwagi…nie no w pamięci zarejestrowałam sobie jedynie uroczy ending z postacią z książki Chii.Słodki ~
Muszę przyznać,że anime mi się dłużyło i po pewnym czasie nic,mnie nie obchodziło co się stanie z Chii.Oglądałam by mieć świadomość,że moja ocena będzie wystawiona uczciwie.
Jak dla mnie to zbyt mało czasu poświęcono  kliknij: ukryte  siostrze Chii,tej uroczej „czarnej”
Po za tym wszystko było na średnim poziomie…
Nie potrzebne zapychacze,wtórność i (jak dla mnie) zbyt duża liczba odcinków (całą historię można było ukazać w co najmniej 14 odcinkach) wpłynęło na moją już wcześniej wymienioną wyżej ocenę.
Nie polecam,ale i nie odradzam.

Nie będę się rozpisywała jak robię to zazwyczaj…

Yumekui Merry to anime całkiem przyjemne,z ładną kreską i ciekawą fabułą.
Podobało mi się jak przedstawione były inne Senne Demony oraz to co „robiły” z ludźmi.Jedyną wadą jest zbyt mała liczba odcinków.Ktoś już tam na dole stwierdził,że odcinki są schematyczne i po części to prawda.Yumekui Merry to anime na chwilę.Obejrzysz,ale po kilku dniach zapominasz.Ja oglądałam kilka miesięcy temu,ale teraz pamiętam tylko 2 postaci: Isane i Merry.

Ja wystawiłam ocenę 6.
Na prawdę nic wielkiego,nic nie wnosi do życia (xd) jeśli nie obejrzysz to nic się nie stanie…

Ciau!

„Śmierć dla nikogo nie jest okropna.Stary czy młody,dobry czy zły,dla każdego jest taka sama.Śmierć jest bezstronna.Nie ma szczególnie okropnej śmierci.To dlatego śmierć jest taka przerażająca.Twoje zwyczaje,twój wiek,twoja osobowość,twój wygląd…W obliczu śmierci,wszystko to nie ma znaczenia.Śmierć jest okropna,ponieważ niszczy to wszystko.”
Słowa Sunako,które znam na pamięć.Słowa,które pomimo że wypowiedziane przez bohaterkę japońskiej „bajki” są prawdziwe i chcąc czy nie chcąc,zmuszają do refleksji.

Zasadniczo to nie przepadam za tego typu gatunkiem.Chodzi mi tu o  kliknij: ukryte  wampiryAle kto by pomyślał,że z czegoś tak oklepanego może powstać tak dobra seria.
Shiki wciąga od pierwszego odcinka.Stopniowo budowany nastrój grozy jest ogromnym plusem tego anime.Nietuzinkowi bohaterowie również robią swoje.
Ze wszystkich zdecydowanie polubiłam doktora Toshio.Był tak zdesperowany by pokonać shiki,że nie powstrzymała go nawet  kliknij: ukryte  śmierć żony,na której bez żadnych skrupułów przeprowadzał drastyczne eksperymenty. Dla mnie to number one.Obserwując poczynania mojego doktora,na myśl przyszła mi sylwetka bohatera książki naszego rodaka.Mówię tu o Ludziach Bezdomnych S.Żeromskiego.Nie wiem dlaczego,ale doktor Toshio,niemiłosiernie przypominał mi Ozakiego.I nie chodzi wcale o to,że bohater książki Żeromskiego latał z osikowymi kołkami za terroryzującymi wioskę shiki.Nie,nie.Chodzi mi tu raczej o psychologię tych dwóch postaci.Oboje byli osamotnieni w swoimi działaniu,oboje poświęcili swoje szczęście dla dobra innych oraz oboje byli szalenie zdeterminowani.Może to i śmieszne,ale przekazuję tylko moje refleksje.
To dlatego tak bardzo bardzo lubię tego bohatera.
Natknęłam się na komentarze,które zarzucały mieszkańcom wioski maksymalną głupotę.Dla mnie to naturalne,że ludzie nie akceptują istnienia takich istot jak wampiry czy inne zmory.Więc to normalne,że jak  kliknij: ukryte  doktor powiedział,że wioskę opanowały wampiry,to ci mieszkańcy wzięli go za wariata.Ja bym zrobiła tak samo na ich miejscu.No oczywiście  kliknij: ukryte  masowe zgony mogły dać co nieco do myślenia,ale chyba każdy bardziej uwierzyłby w epidemię czy zarazę niż krwiopijcze shiki.
Pozostali bohaterowie również fajni.Pomimo,że szablonowi (czyt.lodowaty Natsuno,dobroduszna Ritsuko czy przemądrzała Megumi) to potrafili wzbudzić sympatię.No może w przypadku Megumi sympatię poczułam gdzieś pod koniec serii,ale generalnie szkoda mi się jej zrobiło (w mandze cała jej historia była o wiele wiele ciekawsza).
A co z kreską,którą oceniacie jako „fe,paskudna,rażąca oczy”.U mnie wprost przeciwnie.Uwielbiam tą kreskę.Te dzikie oczy,figlarne fryzurki,oryginalne wdzianka (płaszcz Natsuno stylizowany na frak -> dla mnie super.)
Najlepiej pod względem wyglądu wypadł właśnie Natsuno,ale również Kaori,Megumi,Sunako i mój Toshio. (i nie ukrywam,że to moi ulubieńcy).Kreska jest dla mnie absolutnie fantastyczna.
Muzyka również genialna.Pierwszy opening prześwietny.Buck­‑Tick stał się jednym z moich ulubionych zespołów,a sceny z opa są nieziemskie ( kliknij: ukryte  abstrakcyjny pocałunek,Sunako w szklanej kuli,kolorowe szkielety)

To co jednocześnie mnie zawiodło,ale i przekonało do tego,że Shiki to naprawdę dobre anime,to fakt,że  kliknij: ukryte  prawie wszyscy czołowi bohaterowie zginęli.Natsuno,Tatsumi (miałam nadzieję,że to on ucieknie z Sunako),Ritsuko,Tohru.Świadczy to jednak o tym,że twórcy odeszli od standardowych zakończeń serii tego typu : wszystkie wampiry zostają wybite,a ludzie – te przewspaniałe istoty egzystują dalej.Takie zakończenie jak dla mnie było idealne.

Shiki to naprawdę dobre anime.Polecam.
Od chwili zakończenia serii w mojej ścisłej czwórce tych „naj”.

Arigato!

Moim zdaniem Durarara!! zasługuje na wyższą ocenę.
Naprawdę bardzo bardzo mi się podobało.
Do oglądnięcia zachęciła mnie tyle recenzja (którą dosyć niedbale przeczytałam) a tytuł.Tak właśnie.Bo co w ogóle znaczy te DRRR!!/Durarara!! ? Czy ktoś mógłby mnie łaskawie oświecić?

Anime trochę wolno się rozkręca,ale warto „przeczekać” te 2 czy 3 odcinki.Kreska nie jest mega/hiper/super piękna,ale prosta.Naprawdę pasuje do klimatu serii.
No i postacie są atrakcyjne.Kida i Izaya np.

Durarara!! pełne jest niesamowitych zwrotów akcji.Oglądam sobie oglądam i jestem przekonana,że  kliknij: ukryte  głowę Celty ma ta dziewka zakochana w Seijim,aż tu nagle widzę scenę,w której  kliknij: ukryte  Izaya wyciąga z wielkiego słoja śliczną,śpiącą główkę.Szok szok szok.
A właśnie,odnośnie bohaterów…świetni są!!
Najbardziej polubiłam Izayę (świrek,ale chętnie bym sobie z takim pogadała)
Dalej mamy „ludzi z zielonego vana”: Erika i Yumasaki – moi ulubieńcy – fani mangi.
Kida? Zakochałam się w nim.Niby taki clown,żeby tylko kogoś rozśmieszyć,a tu taki sekrecik…no no.A motyw z Saki? – słodki.
Celty i Shinra,Togusa,Shizuo,Kadota,Simon – oni wszyscy są The Best.
Z bohaterów chyba najmniej polubiłam Anri.Taka zarozumiała była, noale gdy jej wątek się rozwinął,lody stopniały i mogłam nazwać ją „całkiem fajną”.

Durarara!! to mieszanina wielu gatunków i może właśnie dlatego trafia do szerszej widowni.
Opening number 1 czyli Uragiri No Yuuyake to po prostu majstersztyk.Świetna muza + przedstawione tam sceny…genialne..jeszcze nigdy nie widziałam tak świetnego opa.( dla tych którzy nie oglądali anime polecam zalukać np.na YouTube.)
Ending number 2? Muzyka fajna (Trust Me śpiewane przez Yuye Matsushite).
Drugie intro gorsze,ale często tak bywa,prawda.

Zakończenie? O i tu trochę ponarzekam.
Zakończenie,które miało być podsumowaniem i definitywnym zakończeniem serii pozostało otwarte.Oprócz tego,że  kliknij: ukryte  Kida i Saki wyjechali z Ikebukuro,nic nowego się nie wydarzyło.No oczywiście nasz Izaya  kliknij: ukryte  mocno oberwał od Simona – i słusznie bo sobie zasłużył,to nie dowiedzieliśmy się co z  kliknij: ukryte  tą głową Celty.Dlaczego  kliknij: ukryte  ojciec Shinry w ogóle ja zabrał? A więc więcej pytań niż odpowiedzi.

Być może to zapowiedź kolejnego sezonu…
Zresztą,nie ma co gdybać.Jeśli II sezon się pojawi to na 100% go obejrzę.

A i dostaliśmy jeszcze dwa odcinki specjalne.
Polecam szczególnie 2(chyba?),w którym poznajemy  kliknij: ukryte  przeurocze siostrzyczki pana Orihary…ale to chyba lesbijki..żeby całować się na środku ulicy!?

Reasumując,Durarara!! jest świetne.

After Story również oglądałam i rzeczywiście było nieco lepsze niż Clannad…

Przepiękna sentencja,ale anime już nie za bardzo…

Zanim cokolwiek napiszę,pamiętajcie,że nie wszystkim Clannad musi się podobać,więc proszę o zaakceptowanie mojej opinii.Żeby później nie było odpowiedzi typu „ale z Ciebie frajerka,nie znasz się…”
Ok?

Clannad „to najlepsze anime ever”,„przy tym rozpłacze się każdy”,„jej,to takie życiowe”...i słuchając takich pochlebnych komentarzy postanowiłam obejrzeć…
Serio? Było średnie.
Nic oryginalnego…Oj tam takie przygody chłopaczka i jego haremu…pff
Bohaterowie rzeczywiście sztampowi.Z ręką na sercu przyznaję,że przez kilka początkowych odcinków nie mogłam połapać się kto jest kim…w pewnych momentach po prostu zatrzymywałam odcinek i mruczałam pod nosem " to jest Kyou,a tamta to Kotomi”...i nie przesadzam…
Ktoś powiedział,że Clannad jest życiowy,sorki,ale ja niczego takiego nie zauważyłam.Życiowy ma być fakt,że przez pół świata w walizce podróżował pluszowy miś dla Kotomi?? Ej ej,w coś takiego nie uwierzę.
Już tak mam,że czepiam się szczegółów.Np. rodzina Nagisy,utrzymywała się z dochodów z piekarni,tak? Ehehehehehe przecież nawet klientów nie mieli..była tam jakaś akcja,że hurtem przyszli po pieczywo Sanae,ale ej…to wszystko? lipaa.
A scena jak Akio wbiega do szkoły Nagisy,a ta stoi i ryczy na scenie…myślałam,że padnę na glebę…w mojej szkole coś takiego by nie przeszło,ale wiadomo,że szkoły japońskie są..inne..chyba…
A już największy szok wywołała u mnie tajemnicza choroba Nagisy.Nawet tego nie skomentuję.


Kreska? Kreska była taka sobie.Nie lubię takich słodkości.Nagisa była okropna.

A i zakończenie.Nie było zaskoczeniem kogo wybrał i właśnie dlatego Clannad dostał ode mnie mega minusa.Nagisa??!! Jej,nie lubiłam jej od pierwszej sekundy pierwszego odcinka…aż do końca ostatniego…nie lubię takich milusińskich panienek i już.
Muzyka? Opening fajny,ending blee.

Ocena końcowa? 4 gwiazdki.Więc,jednak nie każdemu Clannad musi się podobać.

Zaczęłam oglądać..ale tak mnie znudziło,że porzuciłam gdzieś przy 8 odcinku…

Nie dla mnie takie produkcje.
Być może kiedyś wrócę,ale chwilowo mam co oglądać…

Pozostawiam bez oceny..

Naruto oglądam od prawie 4 lat.
Zaczęłam gdy leciało na kanale Jetix.Z początku nie mogłam się przekonać i zawsze walczyłam z bratem o pilota gdy te chciał to oglądać.Ale pewnego razu obejrzałam któryś tam odcinek i…spodobało mi się.Sama byłam zaskoczona.Jak widać,Naruto ma w sobie coś co zachęca do oglądania.Jak powiedział użytkownik poniżej,ja również z przyzwyczajenia siadam w czwartek/piątek/czasem w sobotę i oglądam kolejny odcinek.Jeśli zapytałbyś/aś co w Naruto jest takiego fajnego..to naprawdę nie wiedziałabym co odpowiedzieć..bo naprawdę nie wiem…z całej gamy bohaterów lubię jedynie zewsząd szykanowaną i nie lubianą przez większość fanów Sakurę.Pozostali są tacy….nie ciekawi jak dla mnie…
Oprawy dźwiękowej nie będę komentowała,bo jest tu tak mnóstwo openingów,endingów i ostów,że głowa mała…

Faktem jest,że z Naruto nie wyciągniemy jakichś życiowych nauk,refleksji…no chyba,że „nigdy nie należy się poddawać” i „przyjaźń jest najważniejsza”.Choć tak właściwie to te sentencje,w naszym świecie to tak naprawdę puste słowa..bo jak dla mnie to są ważniejsze priorytety aniżeli przyjaźń.Czy ktoś z was nigdy się nie poddał? Ja to robię prawie codziennie…więc te nauki Naruto sprawdzają się tylko w świecie ninja…
Jestem pewna,że Naruto będę oglądała do ostatniego odcinka…nie wiem kiedy to nastąpi..za rok..za dwa..

Prawdą jest również to,że gdybym dzisiaj nie znała tego anime i ktoś by mi je polecił to za żadne skarby świata bym go nie oglądała..tak se policzyłam,że obie serie dotychczas mają razem grubo ponad 400 odcinków…dla mnie ta liczba jest przytłaczająca..

Dzięki Ci telewizjo,że w 2008 roku wyemitowałaś te 140 odcinków…

Eee czy jedno słowo wystarczy by określić tą produkcję? Tak? Ok. ŻAŁOSNE!!!

Fabuła poraża beznadziejnością i nie zbyt udaną oryginalnością.A ten cały główny bohater to taka ciepła klucha,to taka dziecinka w pieluszce,to taka ciach.Na dodatek wygląda jak dziewczyna,na serio porównajcie go sobie z Yuuki Nagato z Melancholy Of Haruhi Suzumiya.
Część żeńska? Brak słów.Myślałam,że Nemuru będzie fajna.Bo lubię takie zimne bohaterki w anime,alee niee i ona musiała stać się miłą kawaii panienką,która na dodatek śpi z pluszakami!!! Jej no nie wytrzymam!

Nie oglądajcie tegoo!!

Zmoderowano.

Oglądałam to anime dość dawno,ale do dziś pamiętam jaki to był gniot.
Właściwie to nie powiem niczego nowego,bo większość moich myśli na temat tego czegoś zostało skrupulatnie wymienione w komentarzach pode mną.
Kilka śmiesznych scenek naprawdę nie ratuje beznadziejnej fabuły.
Oczywiście Junichiego musiało pod koniec serii oświecić,że to jednak  kliknij: ukryte  Minato jest tą,którą kocha i oczywiście Yuuhi musiała spadać na drzewo by on sam mógł sobie pobaraszkować z siostrunią. blee.
Bohaterowie? A co byli jacyś ciekawi??
Minato! No tak,to najwspanialsza dziewczyna pod słońcem.No przecież świetnie gotuje,sprząta,pilnuje by jej braciszek wstawał do szkoły,dba by nie złapał przeziębienia,pierze jego gatki….a potem sama siedzi i ma depresję,że nikt jej nie kocha a Junichi ma ją gdzieś.Kocham ją!! Nie no takiej żałosnej bohaterki to jeszcze nie widziałam.
Junichi? Ten to dopiero ma łeb.Do tej pory nie rozkminiłam dlaczego on właściwie pocałował tą Yuuhi.
Yuuhi? Opryskliwa szlachcianka,która sama nawet nie wie,że jest zakochana…i nie umie nic zrobić sama..
No,to teraz już wiemy dlaczego Junichi wybrał tą o której wolę już nie wspominać,bo przestanę być tolerancyjna dla ludzi chorych na rozszczepienie komórek mózgowych.

Muzyka mnie zaszokowała..szczególnie jeden z endingów,w którym słodziutkim głosikiem śpiewała Aya Hirano (ja ją uwielbiam,ale tą piosenkę zaśpiewała masakrycznie!!)..uwaga śpiewam :„Ai koko kara…” myślałam,że zwrócę śniadanie…

Zaczęłam oglądać – uu jest fajnie…
Aż tu nagle  kliknij: ukryte  główny bohater umiera w 4(?) odcinku..błagam wybaczenie jeśli się mylę! Myślę sobie „o co chodzi?”
Później oglądnęłam jeszcze z 4 odcinki i porzuciłam.
Ale podobało mi się.Lecz akurat w tamtym czasie potrzebowałam czegoś na odstresowanie..a sami przyznacie,że  kliknij: ukryte  wymachiwanie maczetą i zakopywanie zwłok w dzikiej zieleni,nie koniecznie jest czymś co może odstresować… Oglądnęłam sobie Kaichou wa Maid Sama i już chciałam wrócić do Higurashi no Naku Koro ni,ale znowu złapałam chandrę i nie oglądnęłam…
ALE obiecuję wszem i wobec,że i tak obejrzę! Choćby nie wiem co…ale teraz jestem zajęta inną długaśną serią,która mi trochę zejdzie…
Pełny komentarz napiszę gdy obejrzę.A obejrzę.

Oglądałam to anime wieki temu…
Oj tam taka komedyjka romantyczna….aczkolwiek w pewnym stopniu oryginalna.
Najbardziej durnym i odpychającym motywem było to,że Rin  kliknij: ukryte  był jedynym „ładnym” chłopakiem w całym anime…no popatrzcie na innych uczniów płci męskiej! Potwory po 30,którzy są jednak licealistami..szok jakiś.
Kreska taka sobie..
Najbardziej polubiłam Primulę – oj tam taka młodsza siostrzyczka..
A wszystkie członkinie haremu irytowały mnie strasznie – dlatego też żadna nie przypadła mi do gustu.
Rin? Rin nie był taki zły..przynajmniej nie był ciapowatym gostkiem w okularkach…

Oczywiście w Shuffle mamy wszystko czego dusza zapragnie: fanserwisu po pachy,ale też wstawki z poważniejszej sfery,humor,elementy ecchi,słodkie kawaii lale,nie słodkie – kawaii lale…dla każdego coś miłego.

Zakończenie było durne. kliknij: ukryte  Ze wszystkich kandydatek musiał wybrać tą której nie znosiłam najbardziej…już nawet ten elf,czy tam bóg z brązowymi włosami był lepszy (sorki nie pamiętam imion)
Szkoda,że Primula to jeszcze dzieciak.

Reasumując,4 gwiazdki.

Suzumiya Haruhi no Yuuutsu [2009] praktycznie niczym nie różni się od swojej poprzedniczki.
Oczywiście z tym Endless Eight naprawdę przesadzili,nie mieli materiału na odcinki,czy co? Mogli to zrobić w dwóch,góra trzech odcinkach i zamiast Endless Eight mielibyśmy Enldess Two albo Endless Three i byłby spokój głowy.
Ogólnie to podobało mi się.Szczególnie to,że Kyon wreszcie  kliknij: ukryte  wygarnął Haruhi co myśli o jej pomysłach…choć właściwie to on stanął tylko w obronie Asashiny…
Pamiętajcie,że to nie jest żadna kontynuacja serii czy coś.To taki dodatkowy materiał,który możemy czasowo umieścić w czasie akcji pierwszej serii… kliknij: ukryte  czyli gdzieś przed tym festiwalem szkolnym
Szkoda tylko,że i tutaj nie wyjaśniono poszczególnych wątków… kliknij: ukryte  no bo ej,naprawdę chcę się dowiedzieć,czy między Kyonem a Haruhi jest coś więcej…bo niby on taki zafascynowany Asashiną..a niby nie…Chociaż wolałabym aby byli tylko przyjaciółmi.

Moja ocena – 7.Byłoby 8 tak jak w przypadku pierwszej serii,ale te Endless Eight...blee

Cóż,to anime ma zarówno plusy jak i minusy,ale czego więcej??
Pomyślmy,jak dla mnie w Vampire Knight mamy dość oryginalną fabułę,przyjemną oprawę dźwiękową i całkiem ładną kreskę,ale tylko jeśli chodzi o twarze postaci.Sylwetki co poniektórych bohaterów (płci męskiej) mogą być porównane do kawałków kłody,oj tam takie masywne,nieruchome..pff spójrzcie np.na Kaname.

Ok.Ej to tylko 3 plusy? Coś mi się chyba pomyliło…

Nie no.To właśnie są główne walory tej serii.
Bohaterowie wkurzali mnie na maksa..
a)Yuuki – siostra miłosierdzia,która wszystkim chce pomóc,a ze swoim dobrym serduszkiem stwarza jeszcze więcej problemów
b)Kaname – taki tam Zakochany Kundel – naprawdę tak o nim pomyślałam pod koniec serii..sorry,ten jego wiecznie smutny,przygnębiony,wręcz żałosny wyraz twarzy..i te jeszcze jego melancholijne oczęta…co za biedactwo.Kręci,knuje a sam nie wie po co…skoro tak  kliknij: ukryte  kochał tę swoją Yuuki to mógł jej od razu powiedzieć co i jak,ale nie…Kaname senpai wolał zrobić to okrężną drogą
c) Zero? Nie,o nim nie powiem złego słowa.Lubię takich zimnych gości ^^
d) pozostali…i tu właśnie jest paradoks,bo postacie drugoplanowe stanowiłyby lepszy materiał na główne postacie aniżeli Zakochany Kundel czy Matka Miłosierdzia…Rima i Shiki na przykład.Ich relacje bardzo mi się podobały : kliknij: ukryte  Tacy niby kumple,a niby ktoś więcej  – fajni byli,ale jednocześnie tacy..tacy…obojętni na wszystko..nie obchodzi ich ani Yuuki ani tragedia Kaname..tacy…nudziarze wręcz.

Co jeszcze można powiedzieć?
Przesadzili tutaj z tym uwielbieniem Nocnej Klasy ze strony uczniów Dziennej Klasy…zachowywali się jak jacyś paparazzi. A ten odcinek z  kliknij: ukryte  Walentynkami? Myślałam,że padnę jak zobaczyłam,że każdy z uczniów Nocnej Klasy ma własne stoisko,do którego zakochana może podejść i oddać lubemu swą walentynkę…jejuu masakra jakaś..

Ej i co to miało być za zakończenie!  kliknij: ukryte  Yuuki zamiast zostać z Zero,którego naprawdę kochała,to z litości poszła za Kaname…ale fajnie.Przeczytajcie mangę..zobaczycie,jak to wyglądało w oryginale.

Komu polecam? Fanom wampirów,fanom romansów połączonych z tragedią (ej,nie ma takiego gatunku..) i naprawdę dziewczynom,które kochają ładnych boyów z anime.
To coś dla was.

A I MANGA JEST BILION RAZY LEPSZA!!! W anime wiele wątków zostało pozmienianych,a połowy wcale nie było..bu..

Zakończenie mnie zdołowało bo do końca wierzyłam,że mu się uda…

Ok,to powiedzmy,że Death Note jest na pierwszym miejscu wraz z Durarara!!.
Źle się wysłowiłam…
Mój błąd.

Death Note to najlepsze anime jakie oglądałam.W moim osobistym rankingu od bardzo dawna jest na drugim miejscu.
Podobało mi się tu absolutnie wszystko,ale chyba najbardziej niesamowicie wciągająca fabuła.Kiedy zaczęłam oglądać to nie mogłam doczekać się kolejnego odcinka i kolejnego i kolejnego…

Strasznie polubiłam Lighta i tą jego „mesjanistyczną misję” naprawy świata.Dla mnie to właśnie on był całą perełką w Notatniku.Sorry,ale L przy nim wymięka.
Light był prześwietnie skonstruowaną postacią,która nie nudziła i nie odpychała.Naprawdę szkoda,że  kliknij: ukryte  mu się nie udało.Od początku byłam po jego stronie.
Bo szczerze mówiąc,jak patrzę na świat w którym żyjemy,to wcale się nie dziwie,że autor tego anime postanowił poruszyć taki aspekt.Light był na tyle inteligenty,że zauważył co się dzieje wokół niego,a że znalazł sposób żeby to zmienić? Podziwiam go za to.Oczywiście potem zaczął  kliknij: ukryte  zabijać zupełnie niewinnych ludzi i tego nie można tłumaczyć chęcią zmiany świata.Zapędził się chłopak i  kliknij: ukryte  zrujnował sobie życie.

Nie powiem niczego nowego.Wystarczy poczytać inne pozytywne komentarze pode mną.

Muszę jednak powiedzieć,że akcja w anime,drastycznie zwolniła gdy pojawił się Near. kliknij: ukryte  Ten dzieciak nie miłosiernie mnie wkurzał.Taki pewny siebie i nie liczący się z innymi.Nienawidzę go.Wtedy również akcja tak się pokręciła,że byłam skołowana.Byłam pewna,że Kira jednak zabije N,ale ten srel oczywiście był tym lepszym.Ale to nie dlatego,że był taki super i wgl.To dlatego,że Light zaczął popełniać błędy.Gdyby cały czas zabijał za pomocą początkowej taktyki (z L) to na pewno odniósłby sukces.

Zakończenie zdołowało mnie zupełnie.

Openingi i endingi to najwspanialsze intro jakie kiedykolwiek widziałam.Maximum the Hormone!!

Gdybyś teraz mnie zapytał/zapytała co bym zrobiła gdybym miała taki notatnik,odpowiedziałabym jedno:
zrobiłabym to co Kira.(Miałabym ułatwione działanie bo policja polska nie prędko wpadłaby na mój trop XD)

Go Kira.

Jeszcze nigdy nie uśmiałam się tak przy oglądaniu anime.
Ouran High School Host Club to naprawdę fajne anime.
Śmiałam się prawie cały czas
Bliźniacy oczywiście byli najlepsi.Niby  kliknij: ukryte  homo,ale nie  kliknij: ukryte  homo.Pomimo,że byli identyczni,to i tak bardziej polubiłam Hikaru (a który to,nie?).Wiecie dlaczego…;)) kliknij: ukryte  Zadużony w Haruhi i fajnie się zachował jak tam ta burza była
Teksty Tamakiego – powalają na glebę.Nigdy nie zapomnę sceny jak  kliknij: ukryte  Host Club odwiedził Haruhi w domu.Rany jak oni wszyscy byli przerażeni warunkami w jakich żyje Haruhi.Tekst Tamakiego :„Skoro znaleźliśmy się takiej sytuacji,przyjmijmy pozycję kupkową – to sposób,który wykorzystuje prosty lud by zaoszczędzić miejsca”.I tacy siedzieli ściśnięci przy stoliczku.Albo kłótnia bliźniaków i jak rzucali w siebie jedzeniem i między tym żarciem Honizuka latał.Mistrzostwo.
Oczywiście w tym anime nie ma ani kszty realizmu,ale to żadna wada.Było jednak kilka odcinków takich po prostu nudnych,ale trudno,bywa.--->  kliknij: ukryte  najbardziej przynudził mnie odcinek jak tamte laski z innej szkoły chciały zwerbować Haruhi. Nuuudaa.
Kreska była taka sobie.O ile twarze jakoś wyglądały,to sylwetki postaci były masakryczne.Szczególnie źle wyszedł tu Tamaki.Nogi to ma jak z Polski do Japonii -_^

Długo się wstrzymywałam przed oglądnięciem,ale teraz żałuje,że nie obejrzałam wcześniej.
No i oczywiście,jak już często bywa w takich produkcjach,Ouran High School Host Clubnie miał zakończenia. kliknij: ukryte  Niby coś tam się wydarzyło,ale żadnego podsumowania.Co z Hikaru,który wyraźnie był zadurzony w Haruhi? A czy ta z kolei kocha tego Tamakiego czy nie kocha? Nie no,oczywiście,że kocha,ale chciałabym zobaczyć chociaż jakiekolwiek wyznanie…
Reasumując,Ouran High School Host Club zapewni Ci ogromną dawkę uśmiechu.Z pewnością na długo zapamiętasz to anime.
Ode mnie pełna 8.( Byłaby 9,ale kreska mi się nie podobała.)

Uwaga! Teraz wszystkich zaskoczę,ponieważ mi ta seria się podobała.Dodam nawet,że W MOIM MNIEMANIU było lepsze od I serii.
Pojawienie się Alojzego i Clauda było czymś nowym,co powodowało,że seria różniła się od poprzedniej.Polubiłam Alojzego,głównie za jego hmmm,nieobliczalność i nieprzewidywalność.To nie był ten nudny,chłodny Ciel,który w każdej sytuacji zachowywał się tak samo.Claud jako demon sprawdził się perfekcyjnie.Taki obojętny,zimny,nie przystępny,kłamliwy,ponury,znudzony tym co się dzieje wokół – przecież takie powinny być demony,a nie uśmiechające się i mówiące „paniczu,paniczu” (tak,chodzi mi o Sebastiana)
Ale to kwestia gustu.
Podobało mi się również,że nie było tu takich komediowych scen (w pierwszej serii strasznie mnie to wnerwiało).
Generalnie to podobało mi się również,że fabuła była jednolita,a nie tak jak w serii I – co odcinek nowe zadanie,nowy problem.Ble,ble…

Oczywiście nie było to jakieś genialne,cudowne,oszałamiające,ale zwyczajnie dobre.
Zakończenie? Zakończenie było dziwne.