Tanuki-Anime

Wprawdzie wiem, że niektóre anime z góry mają poważniejszą tematykę, refleksyjną czy psychologiczną, ale to nie czyni je od razu „wyższymi” od takich, które służą jedynie celom rozrywkowym.

O ile anime z taką tematyką są od początku do końca dobrze poprowadzone to- owszem- spokojnie można je nazwać tymi z „wyższej półki”. Poza tym nie czarujmy się- są anime zrobione typowo pod komerchę (i tak- CG to takich należy jakby nie patrzeć), a są też takie, które można nazwać rzeczywistymi perełkami wśród japońskich animacji (i jest ich niestety o wiele mniej niż tych pierwszych). Żeby nie było niedomówień- wśród tych pierwszych są produkty bardziej, bądź mniej wartościowe. To że coś jest robione na sprzedaż nie od razu znaczy, że ma być gorsze (chociaż niestety patrząc na poziom jakichś 90- 95% nowych serii trudno nie dojść do takowego wniosku).
Usagi Drop faktycznie odbiega od standardowych anime, zresztą z tego powodu zapewne nigdy nie znajdzie się na szczycie jakiegokolwiek ogólnego rankingu. I naprawdę niezmiernie mnie to cieszy, bo oznacza, że jest szansa na naprawdę niezwykły tytuł.

Może nie powiedziałabym tego tak dobitnie, ale mnie się to również nie podoba, dlatego mangę porzuciłam bardzo szybko (z prędkością światła wręcz), a po anime nawet nie sięgałam wiedząc, co będzie. Lubię yaoi, ale jak widać yaoistką nie jestem, bo takie chwyty też do mnie nie przemawiają, a wręcz odrzucają:P

To jest jedno z tych anime, które nie są ani zbyt mądre, ani zbyt intrygujące, ani przesadnie śmieszne, ani bardzo mroczne, ale jakoś tak przyjemnie się je ogląda. Schematy, schematy, schematy… I właściwie co z tego? Seria idealna na odprężenie i to w sumie jej największy plus.

Wiem. Zresztą każdy tutaj już się pewno nasłuchał sporo na temat „zbyt krzywdzących” recenzji danych anime, więc nie chcę zbytnio kontynuować tego tematu. Po prostu zaznaczyłam swoją opinię, porównawszy ową reckę do innych, traktujących o tym samym gatunku- wydaję mi się, że dałoby się je pisać w o wiele bardziej obiektywny sposób. Ja zdania nie zmienię, a Tanuki nie zmieni przecież ot tak sposobu pisania recek i tyle xd

O ile pamiętam nie zmieniałam płci, więc raczej panem nie jestem…
Czyli skoro potrzebowałeś tej „fazy”, by dobrze bawić się przy tym anime, oznacza raczej, że ono samo w sobie nie było na tyle dobre, by ci tę rozrywkę zapewnić…

A to w takim razie, wybacz, ale dla mnie to już jest głupota- albo starasz się dochodzić do takich rzeczy sam, ewentualnie w rozmowach ze znajomymi, albo to mija się z celem, bo i tak możesz poczekać na rozwój wydarzeń. Są ludzie, którzy do wszystkiego potrafią wymyślić teorię spiskową i inne bzdury, więc czytanie ich wypocin niekoniecznie by mnie pociągało. Na dobrą sprawę, to większość takich teorii było totalnie wyssanych z palca i na ich podstawie można by zrobić tak jeszcze ze dwa podobne anime. To głównie zależało od tego jaką kto miał wyobraźnię, a nie jak bardzo wczuł się w dany tytuł. Madoka mimo wszystko pozostawiła wiele niedomówień, które jako takie nie zmieniały wymowy całego anime, a nie dało się ich rozwiązać TYLKO na podstawie samej fabuły. Czy to było celowe (by inni mogli potem roztrząsać rzekomą mądrość i wielki przekaz tego tytułu), czy było po prostu niedopatrzeniem twórców- nie wiem i zaiste nie bardzo mnie to obchodzi:P

Ja bym raczej powiedział, że to twórcy mają za zadanie stworzyć opowieść na tyle ciekawą, aby w widzu taką ciekawość rozbudzić i „wymusić” na nim takową potrzebę dociekań.

Nic dodać, nic ująć. We mnie tej ciekawości nie rozbudzili. Tytuł nie był na tyle zły, by go porzucić, ale też nie na tyle dobry, bym chciała poświecić mu więcej uwagi, roztrząsając różnego rodzaju „pierdołki” z nim związane.

No wiesz- jak tak podejdziesz do sprawy, to w każdym anime jest miejsce na spekulacje. Natomiast nie w każdym są one adekwatne do fabuły, czy wprowadzają/wyjaśniają cokolwiek. Poza tym nie widziałam sensu chociażby w rozważaniach na temat tego, kim to może być owa tajemnicza Homura, albo jakie są motywy QB, bo wiadome było, że twórcy nam to wreszcie wyjawią, a jakoś nie interesowało mnie to samo w sobie na tyle wcześniej…

Nadal nie rozumiem, gdzie w tym tytule byłoby miejsce na shoujo, albo josei. Jakby nie było to ciągle jest zwykła haremówka, a to, że niektóre panienki decydują się wyznawać swoje uczucia, tego nie zmienia. Tak czy tak, dostajemy wianuszek „kawaii” dziewuszek, które otaczają głównego bohatera i fabuła obraca się tylko wokół kwestii, którą on wybierze (oczywiście kwestia ta jest i tak zbyt oczywista do odgadnięcia). A wyróżnik ecchi już od razu wskazuje, że nie jest to shoujo i być nie może (no bo z jakiej racji anime, w którym występuje tylko jeden bohater i stadko głupiutkich panienek w nim zakochanych może być przeznaczone dla młodych dziewczyn?). A co do josei ten tytuł nawet bardziej tu nie pasuje. Przede wszystkim w josei nie ma praktycznie żadnego podtekstu erotycznego, jest skierowana do nieco starszych kobiet występują w nim starsi bohaterowie, a nie jakieś uczennice, a fabuła obraca się wokół poważniejszych kwestii. Jeśli chciałbyś to przyrównać do takich tytułów josei, jak Honey and Clover, Kuragehime, czy chociażby ta nieszczęsna Nana, to doprawdy pytam się- jak? Tu naprawdę nie ma nic do gadania w tej kwestii- to nie jest ani anime shoujo, ani josei i tyle!

Mnie anime się podobało…nawet bardzo. Nie uważam to za najlepszy tytuł roku, bowiem ten się jeszcze nie skończył. Natomiast za najlepszy tytuł sezonu wiosennego już tak (niestety, albo stety, jak kto woli). Otrzymaliśmy w sumie prostą, ale przede wszystkim zakończoną, historię o dorastaniu grupki przyjaciół, niestety nie tak różowym jak być powinno. Owszem seria w miarę upływu odcinków coraz bardziej przestawała mi się podobać, ale skończyło się na tym, że zamiast spodziewanej 10 dostała ode mnie 8.
Co do recenzji to- owszem- uważam ją za krzywdzącą, chociażby przy zestawieniu z innymi tytułami z metką „okruchy życia” (przykładowo, taki Clannad, który przez większą część jest po prostu zwykłą haremówką i również na siłę wzrusza, by dopiero pod sam koniec wyciągnąć coś więcej, dostał aż dwa oczka wyżej; Mahou Tsukai ni Taisetsu na Koto również, chociaż tam normalnych uczuć bohaterów i jakiejkolwiek fabuły to ze świecą szukać). Przeciętny widz, który postanowiłby sobie coś takiego obejrzeć, sugerując się ocenami, najprawdopodobniej nie dojdzie do tego tytułu, uznając go już za zbyt beznadziejny, bądź co najwyżej przeciętny. Owszem, recenzent ma prawo wystawić taką ocenę, jaką chce, i o ile ją dobrze umotywuje to recenzja będzie na poziomie. Szkoda tylko, że przez to ciężej będzie o w miarę obiektywny przegląd danych tytułów z jednego gatunku. W takim razie recenzje będą mijać się z celem, bo nikt nie będzie się nimi sugerował…

Tak generalnie to Madoke zaczęłam oglądać, gdy wyszło tak z pięć odcinków…i jakoś nie zauważyłam momentów do tegoż spekulowania- to anime było zbyt przewidywalne. Na początku można się było zastanawiać jedynie kiedy ta Madoka wreszcie wypowie to życzenie i stanie się czarodziejką, ale potem już było wiadome, że dopiero na końcu. Swoją drogą ciekawe, że nie powiedzieli jakie było jej pierwsze życzenie (w końcu była czarodziejką, gdy po raz pierwszy spotkała Homure), skoro z tym tak długo się guzdrała…
Swoją drogą te wszystkie „nawiązania” wcale nie muszą przesądzać o poziomie anime, bo najczęściej są wpychane widzowi albo na siłę, albo są tak proste do odbioru, że to aż szkodzi…

Tak na dobrą sprawę to ja też nie wiem, co tu ma tworzyć taką dobrą serię. Zaczęłam oglądać, słysząc same pochlebne opinie i niestety bardzo się nacięłam. To akurat nie jest seria, która się jakoś szczególnie rozwija po tym 2, czy 3 epku, tylko po prostu brnie dalej w to samo z małymi dobrymi momentami. Gdybym wiedziała o tym wcześniej- nie zabrałabym się za to, dlatego też tobie radzę odpuścić, bo naprawdę nie warto^^ Niech przynajmniej jedna osoba zostanie uratowana od tej głupoty xd

 kliknij: ukryte  Jak na shoujo odstaje od reszty haremówek. Zresztą żekłbym ze to raczej josei. Raczej nie przeznaczona dla nastolatków, chyba że dla tych wrażliwszych i dojrzalszych.
Shoujo? A nie shounen, albo bardziej seinen? Na pewno nie josei- od tych anime wymaga się inteligentniejszych tematów, na pewno nie haremówki…

Zabawne- tylko tyle i aż tyle jak na nowe anime. Te 13 minut na epek był tak w sam raz. Możliwe, że jakby to trwało dłużej to już nie byłoby takie ciekawe i mogło zanudzić…mnie na pewno:P

...
Ja mam nadzieję, że to nie będzie jak Clannad, bo inaczej się zanudzę, albo zidiocieje…
Po pierwszym odcinku na szczęście widać, że serie od Clannada dzieli wiele- chociażby brak haremiku kawaii panienek i większy realizm.

Wyobraź sobie, że mnie byle komedia nie zadowala, a tym bardziej byle magical girls, stylizowane (nieudolnie) na coś więcej… I chyba nie tak trudno oglądać to anime bez wzruszenia, bo mnie się to udało- tam nie było NIC smutnego! Madoka zaś za samo bycie sobą powinna się smażyć w piekle, więc zakończenie niezmiernie mnie wręcz rozbawiło.
 kliknij: ukryte  Dobrym dramatem może to być, dla osoby, która najbardziej przeżywa śmierć słodkich dziewczynek w anime xd

Na minus jeszcze miedzy innymi szare postacie służące za tło

Hmm…zazwyczaj nie lubię takiego tła, ale tutaj akurat uważam, że wpasowało się w to klimat…wprowadzało taki element niepokoju, zwłaszcza w połączeniu z żółtymi elementami ubrań.
Co do porównań, to twoje akurat wypadło bardzo krzywdząco- Ookami­‑san a Toradora, to rzeczywiście dwie różne bajki (zestawienie wysnute chyba tylko na zasadzie podobieństwa wizualnego bohaterek), tutaj wydaję mi się, że porównanie do Baccano jest adekwatne. Te dwie serie mają inny klimat, ale jest pewna rzecz, która je zdecydowanie łączy, a mianowicie mnogość i oryginalność charakterów, co z jednej strony tworzy lekki chaos, ale z drugiej- składa to wszystko do kupy. Nawet pomimo wypisanych przez ciebie minusów ocena 6 wydaje się za niska. No ale co kto lubi…

Jak dla mnie na plus wyróżnia to anime tylko genialna muzyka oraz cudowna oprawa graficzna, z jaką mamy do czynienia przy wiedźmach…no i Kyuubey^^. Bohaterki są naprawdę przeciętne oraz sztuczne i w sumie faktycznie to fabuła ciągnie je za sobą, a nie ich zachowania ciągną fabułę. Mnie to niestety odebrało całą przyjemność oglądania, w odróżnieniu od recenzenta.
 kliknij: ukryte  Chociażby przemiana jaką przeszła Homura po tych wszystkich skokach w czasie, wydała mi się strasznie naciągana, przez to, że właściwie wydarzyła się nagle.
Swoją drogą do dzisiaj nie rozumiem, dlaczego jak zmienił się jej ten charakter na silniejszy musiała rozpuścić włosy… Co do Madoki- gdyby nie opening oraz fakt, że pojawia się ona chyba najczęściej w anime, to w życiu nie powiedziałabym, iż jest to główna bohaterka:P. Była zbytnio „bez wyrazu” jak na takową…
Co do fabuły – może jak na magical girl jest w miarę oryginalna(na pewno nie jest to jednak pierwsze anime z tego rodzaju o tak mrocznym klimacie), ale w ogólnym rozrachunku schematyczna i bardzo prosta, oczywiście z lekko patetyczną, a zarazem „dramatyczną” końcówką. Tak szczerze to przez większość odcinków zwyczajnie się nudziłam (uprzedzając komentarze- uwielbiam serie nastawione bardziej na klimat, niźli na akcję, o ile jednak posiadają one coś więcej poza owym klimatem), a żeby pojawiły się łzy w moich oczach musiałabym chyba obierać cebulę, bo naprawdę nie rozumiem co było tam takiego wzruszającego…