Tanuki-Anime

Wciąga jak bagno. Całość oglądnąłem w jeden dzień, być może z nostalgii do UC. Wydaje się, że na 50 lecie serii mogliby zrobić nową­‑starą serię obejmującą okres od rewolucji Deikuna do końca Hathaway's Flash. Spin­‑offy serii nie są złe (dobry vibe od G Gundam, a ostatnio Iron Blooded Orphans), ale legenda gundama tkwi w UC. Kończąc ostatni odcinek Origina pozostał żal, że to już koniec. Bitwa pod Loum fenomenalna.

Na razie jestem na 33 odcinku i jest całkiem nieźle. Motyw „walki tygodnia” może niekiedy męczyć (bo dałoby się pchnąć fabułę bez szukania akcji na siłę), niemniej jednak wątki mitologiczne bardzo ciekawe. Mając w pamięci, że w drugiej serii Yugioh bardzo mocnym punktem była mitologia egipska cieszy mnie, że w tym wypadku postawiono na mitologię ameryki południowej.

Absolutnie jestem zachwycony tą serią. Old school w najlepszym wydaniu.

Polecam live – action – Nicky Larson. Hołd dla oryginału.

[link][link][/link]

O dziwo bardzo obiektywna recenzja. Gundam ZZ nie cieszy się dobrą sławą, prawdopodobnie przez nieustanne porównania z Zetą, czyli najlepszym Gundamem w historii. Początkowo założenia fabularne miały być inne, dlatego też w pewnym momencie historia zaczyna zmieniać klimat. Całkiem dobrze wspominam tego Gundama.

26 ending to prawdziwy reżyserski majstersztyk. Wzór jak opowiedzieć historię w 1 min 30 sek.

Zaciekawiliście mnie :] Jak ta seria wypada w porównaniu z Gundamem Zeta? Myślicie, że podejdzie fanowi tej serii?

Czy w tej części jest jakiś związek/nawiązania z pierwszą częścią ?

Trzeba przyznać, że jak na serię z roku 1969 prezentuje ona niesamowity poziom. Niektóre rozwiązania fabularne naprawdę robią wrażenie. Przed seansem wydawało mi się, że większość stanowić będą jedynie walki na ringu bez żadnych głębszych motywów. Okazało się, że to opowieść zarówno o Tygrysiej Masce jak i o ludziach, z którymi ma styczność. Pięknie pokazane zostało, że wygrana na ringu nie oznacza wygranej w codziennym życiu. Postać Naoto robi niesamowite wrażenie, jego przemiana na przestrzeni serii została świetnie zobrazowana, a co bardziej wartościowe nie została spłycona i bohater nieustannie walczy ze swoimi niedoskonałościami. Przedstawiono część problemów ówczesnej Japonii – problem biedy, wykluczenia, sierot czy po prostu czysto międzyludzkich relacji. Z pozostałych bohaterów na pewno wrażenie robi Daigo Daimon, cichy bohater opowieści, który z boku wspiera głównego bohatera, a sam również walczy o zmianę samego siebie. Po stronie złoczyńców mamy szerokie spektrum ciekawych osobistości. Najbardziej jednak na czoło wysuwa się tajemniczy Mister X, który z elegancją angielskiego lorda stanowi nemezis Tygrysiej Maski. Ma on w sobie dużo charyzmy, która w połączeniu z niesamowitym lektorem i kopalnią kozackich tekstów naprawdę zapada w pamięć. Szczerze było sporo schematycznych rozwiązań, ale było równie wiele nieoczekiwanych zwrotów akcji. Przyznaję, że to anime ma coś czego większość z dzisiejszych nie posiada – szacunek do widza. Kilka razy (w szczególności w przypadku zakończenia wątku Daimona, ucieczki z Jaskini Tygrysów i finałowej walki) można było oglądać wydarzenia z otwartymi ustami. Nic tylko się radować, że Tygrysia Maska wraca, toż to naprawdę klasyka.

Ocena 5 w kontekście fabuły to chory żart.

Po dziewiątym odcinku stwierdzam,że dość zaskakująca miejscami fabuła, można się przyczepić do jakości animacji ale ogólnie wyjdzie z tego bardzo ciekawa produkcja. Charakter development niektórych Goldów zaliczam jak najbardziej na plus.

Po pierwszym odcinku stwierdzam że może być z tego coś całkiem dobrego. Jak najbardziej na tak.

Może ktoś już z grubsza określić co sobą reprezentuje ten Gundam? ;d

Trudno dodać coś więcej, dla mnie również School Rumble jest niedoścignionym wzorem jeśli chodzi o szkolne komedie.

Akurat przy walkach na arenie to miało swój plus. Pojawiło się wtedy tyle postaci że w mandze po prostu nie szło tego spamiętać a w anime każda dostała tam dość sporo czasu i teraz można mniej więcej skojarzyć kto jest kto. A zaloty  kliknij: ukryte  Sanjiego z Violet(przypuszczam że przedłużone w stosunku do mangi) również były kapitalne.

Wprawdzie nie oglądałam innych, ale wątpię, żeby którykolwiek dorównywał Wybielaczowi.

Hahaha, grubo, zadziwiająca pewność siebie.

Może to nie wina tyle kreski co animacji, było sporo naprawdę fatalnych momentów, Robin Hood z 1973 ma więcej do zaoferowania…

Jestem trochę zaniepokojony tym że od czasów śmierci  kliknij: ukryte  Akemi Miyano Conan nie poniósł praktycznie żadnej porażki która osobiście by go dosięgnęła. Nawet jeżeli pozornie nie uda mu się wygrać, to mimo wszystko zachowuje status quo. Jeśli ten trend się utrzyma to niestety nie będę zadowolony, gdyż nie wyobrażam sobie by ktoś taki jak kliknij: ukryte  Gin nie pociągnął ze sobą połowy Beika City i kilku ważnych dla fabuły bohaterów. Wszystko wygląda na to że wreszcie zbliżamy się do jakiegoś większego przełomu, gdyż na scenę wchodzi kliknij: ukryte  RUM,numer 2 w BO, po którym zostanie tylko wyczekiwany Boss. Głęboko liczę że nie będzie to już kolejny szpieg w stylu  kliknij: ukryte  Vermouth czy Bourbona bo w porównywaniu do egzekutorów z BO to strasznie hamują akcję. Jesteśmy już chyba w takim momencie, w którym Gosho powoli rozwiązuje kolejne tajemnice, ale ile to jeszcze może to potrwać to kto to wie. Mam nadzieję że w ciągu 5 lat uda mu się to zakończyć bo co jak co ale ta manga/anime zasługuje na zakończenie.

Chodzi mi o to czy klon Chara, czyli koleś w masce/okularach jest jak Char(czyli po przeciwnej stronie barykady) czy jako Quattro(jako ten dobry)? Szczerze to nie chce mi się czekać na kolejne odcinki, więc oglądnę jak się skończy a ta informacja byłaby dla mnie przydatna w nastawieniu do seansu.

Klon Chara jako Char czy jako Quattro?

pisałem już w podobnej sprawie w innym temacie, nie chce mi się tego kolejny raz maltretować, przeglądnij sobie, jeśli chcesz, temat zwykłego Darkera, jest tam dyskusja z udziałem moim i Cintryjki.

Jedno z tych zapomnianych anime, które potrafi zaoferować dużą dawkę rozrywki na przyzwoitym poziomie. Zbiór epizodycznych historii o nauczycielu­‑egzorcyście i jego podopiecznych. Nierówny poziom poszczególnych odcinków, ale znajdzie się kilka naprawdę mocnych i ciekawych. Plusem są bardzo sympatyczni bohaterowie zarówno pierwszo- jak i drugoplanowi. Fenomenalny pierwszy ending zespołu B'z sprzedany w ponad 1,2mln egzemplarzy. No i bardzo ucieszyło mnie ostateczne rozwiązanie trójkąta romantycznego, a to znana bolączka niejednej serii. Daje mocne 7/10.

Początek rzeczywiście trochę zbyt pędzi w porównaniu ze starą wersją, ale ogólnie seria bardzo dobra, jeden z najlepszych shounenów ostatnich lat. A co endingów to się absolutnie nie zgodzę – były świetne.

zupełnie nieprzeciętne, dobrze wiem skąd ta ocena

Wydaje mi się że dwójka mimo wszystko jest lepsza od poprzedniczki. Dużo więcej historii 2 odcinkowych co jest wielkim plusem, więcej Umibozu, Saeko i Makimury, a historie są chyba ciekawsze. Niektóre schematy są powielane, ale jeżeli oceniać CH2 jako samodzielne anime to wypada lepiej. Dalej to świetne kino komediowo­‑sensacyjne. Polecam!