Tanuki-Anime

Na początku nawet mi się podobało, ale jakoś po 5 odcinkach samo opieranie się na uniwersum Fate zaczęło nużyć. Już w tej kwestii lepiej się spisywał Carnival Phantasm, było sympatyczniej i zabawniej. Fate/Kaleid Liner Prisma Illya to chyba pozycja skierowana dla zapaleńców tego świata. Ja po prostu oczekiwałam dobrej serii, która w jakiś sposób by mnie zaciekawiła. Niech już lepiej przestaną z tym fanserwisem i się biorą za porządne ekranizacje innych części gry. Choć podobno coś tam się kroi w tek kwestii, więc trzymam kciuki ;)

Musiałam porzucić w połowie. Nie jest to seria zła, ani nudna. Ale momentami psychicznie męcząca i ta bardzo męcząca… Za mało przyjemności miałam z seansu, a nie jestem fanką, żadnych haremówek i innych tego typu popierdółek. W wielu momentach czułam się zażenowana postępowaniem Tomoko tak jak nigdy w żadnym anime (a oglądam je od parenastu lat). No może, jeszcze podobne wrażenia miałam podczas seansu dramy Playfull Kiss, gdzie bohaterka wyraża brak poczucia godności własnej… Za dużo spoglądałam na zegarek w komputerze z nadzieją, że moja męka się zakończy… Dlatego nie każdemu polecam. Dla mnie jest to bardziej dramat niż komedia…

Trochę jestem zawiedziona tą dramą. Wiele osób mi ją zachwalało, niestety momentami okropnie się dłużyła. Nie był to czas stracony, ale po tylu recenzjach spodziewałam się hitu, którego wciągnę w kilka dni. W rzeczywistości oglądałam ją pół roku. Ze względu na zajęcia szkolne totalnie o niej zapomniałam :-/ . Dopiero w wakacje uznałam że czas to zakończyć. Teraz przejdźmy do konkretów.

 kliknij: ukryte  Po pierwsze nie mogłam się przekonać do JunPyo, na ogół zawsze kibicuje tzw. złym chłopcom. W tym przypadku tak się nie stało. Przez cały czas postępował strasznie egoistycznie i dziecinnie. Nie czułam dużej chemii między nim a JanDi. O wiele bardziej podobał mi się jak to ładnie WooBin określił autystyczny JiHoo. Zdziwiłam się też, że bohaterka nie skończyła ze swoją bratnią duszą. Nie wiedziałam, kto to będzie, ale cały czas wydawało mi się, że ten z chłopaków, który się nią okaże będzie z dziewczyną. Po za tym jak by nie patrzeć naprawdę przejmował inicjatywę, nie tak jak stalker ShinWoo z You are beautiful.

Bardzo też żałuje, że więcej czasu nie poświęcono WooBinowi, wydawał się całkiem sympatyczny i ciekawy. Mogli więcej mu poświęcić chociażby kosztem tych ciągłych akcji z dziewczynami JP i jego amnezją, JaeKyung była nawet fajna, ale ta druga Yumin, złodziejka tożsamość to jakaś masakra :!: . O wiele bardziej z wątków romantycznych ciekawił mnie wątek mojego ulubionego Casanovy YiJunga z przyjaciółką JanDi. Byli razem naprawdę uroczy.

Na duży plus mogę zaliczyć świetną ścieżkę dźwiękową. Zwłaszcza motyw przywodni SS501 – Because I'm stupid ;-)

Tak jak w Puella Magi dopadł mnie w tej serii. Taki miał klimat, że wydawało mi się, że to finał. O ile na początku nie byłam do końca przekonana, to teraz jestem pewna, że to mój faworyt w sezonie letnim. Anime jest ciekawe i niesztampowe. Loli da się naprawdę lubić. A kreska przepiękna. Openingu słucha się z wielką przyjemnością. Aż nie mogę się doczekać pełnej wersji.

Jednym słowem zanosi się na powtórkę z rozrywki. Ale czy lepszą ? To będzie bardzo, bardzo trudne… Ciekawi mnie jednak kwestia eksperymentu kota Schrödingera, po którym jedna z maskotek została przechrzczona. Mówi on, że przed otwarciem pojemnika kot jest jednocześnie i martwy, i żywy. Może znajdzie to jakieś odniesienie np. do ludzi, którzy zamieniają się w daimonie (ta nazwa i kila innych elementów kojarzy mi się z SM). Z ciekawością zobaczę jak to się potoczy. Choć muszę przyznać, że nie jest to moja ulubiona seria w sezonie letnim.

Na chwilę obecną nie do końca wiem jak ten film ugryźć. Najbardziej interesowała mnie kwestia rodziny Budoriego, a zwłaszcza siostry.  kliknij: ukryte  Wydaje mi się raczej, że dziewczynka umarła z głodu, a nie została porwana. Świat magii pojawiał się tylko, gdy bohater zasypiał, lub jak by to ująć bujał w obłokach. Tylko w nim poszukiwał Neri. W tym prawdziwym świecie mijały lata, a on podobnych działań nie podejmował, z czego wynika, że był świadomy jej losu. Dlatego też nie chciał dopuścić by inni przechodzili przez to samo cierpienie. Sama kwestia wulkanu pod koniec też jest zastanawiająca, twórcy do końca nie pokazują nam co się naprawdę wydarzyło i czy to główny kotek maczał w tym łapki..

Taka jest moja interpretacja, ale do końca pewna nie jestem niczego ;) Nie znam też książki na, której film został oparty więc jeśli ktoś wie jak to w istocie było to niech mnie naprostuje. Co do oceny końcowej to muszę się z tym przespać bo na razie naprawdę nie mam pojęcia ;D

Na Asurę czekałam już od dawna i muszę powiedzieć, że nie zawiodłam się. Z tego jak reklamowano kinówkę spodziewałam się jednak bardziej tak jak tanuk podaje horroru. A tak naprawdę całość okazała się raczej dramatem, który jednak sam w sobie elementy grozy posiał. Naprawdę bardzo dobre kino, wzruszające i dające do myślenia. Pozytywnie zaskoczyło mnie też zakończenie.  kliknij: ukryte  Byłam prawie na 100% pewna, że główny bohater zginął, a on tymczasem mnichem został i jeszcze jaką zmianę przeszedł ;) W pamięć szczególnie zapada ostatnia rozmowa, w której twórcy przekazują nam ważną prawdę – Po mimo ogromu nieszczęść, które na nas spadają, ludzie nadal potrafią znaleźć siłę, by się z nimi zmierzyć i żyć dalej.

Inaczej nie mogę tego opisać. Seryjka sama w sobie jest piękna i wzruszająca, bardzo szybko płynie przy niej czas. Ale nie podoba mi się w jak bardzo przygnębiający klimat poszli jej twórcy, nic dziwnego, że pomysłodawcy Kenshina nie przypadła do gustu. W żadnym wypadku nie traktuje jej jako prawdziwe zakończenie serii.Dla mojego zdrowia psychicznego wolę odwołać się do mangi…

Mi tam biust rubinookiej fabuły nie zasłania ;) A na prawdę jestem pod tym kątem przeczulona. Co z tego, że ma miseczkę D, nie zachowuje się jak typowy nieogar. Innym przykładem świetnej serii, gdzie dziewczyna ma czym oddychać jest chociażby Nodame Cantabile (Chiaki nie narzekał ;D) Czuję po 1 epie, że to będzie przynajmniej dobra seria. Bohaterowie są całkiem sympatyczni, historia wciągająca, a i ekipa odpowiadająca za anime do partaczy nie należy.

Miło się Sukitte oglądało jako zapychacz pomiędzy innymi ciekawszymi tytułami. Sama w sobie seria nie jest za bardzo odkrywcza, a upchnięcie całej historii w 13 odcinkach niestety zrobiło temu animcowi krzywdę, szczególnie krzywdę na fabule.. Od niedawna czytam mangę i dzięki temu wiem chociażby jaka była historia Hayakawy. kliknij: ukryte  Nie muszę się domyślać, skąd on do jasnej ciasnej wytrzasnął dziewczynę i czemu przeżył takie nagłe katharsis w finale. No i rzeczywiście, postaci są tam mniej wkurzające.Jeśli już miałabym polecić jakiś romans z tego sezonu to o wiele lepsze jest Kamisama Kiss, choć i tam radosna twórczość scenarzystów w obrębie 12 odcinka doprowadziła mnie do szewskiej pasji… Oj nie lubię wszelkich zmian w odniesieniu do oryginału. Ale tak to już jest jak się wypuszcza kilkuodcinkowe serie na bazie mang, które nadal wychodzą. Potem biedny widz się zastanawia czy kiedykolwiek zobaczy ciąg dalszy. Zawsze się można łudzić, że za kilka lat…

Też chciałam to ogłosić, ale widzę, że mnie ubiegłaś, przez szkołę jestem opóźniona ;) Moja radość jest niezmierna, liczę na porządny, przynajmniej 24 odcinkowy sezonik, nie jakieś tam 13…

Trochę absurdu nie zaszkodzi, byle nie przesadzali jak w PGSM, to byłą zgroza ;) Z opisu na DramaWiki wygląda interesująco, z chęcią looknę.

Ta mnie przyciągnęła ;) Bardzo ciepła seria, a Nakatsu, jedyny w swoim rodzaju,  kliknij: ukryte  wiadomo, że już na początku z racji scenariusza i schematu pojawiającego się w takich produkcjach chłopak był na przegranej pozycji, a jednak trzymałam za niego kciuki by wygrał serce Mizuki. Z nim to nie można się było nudzić.

Mógł by mi ktoś polecić dramy w podobnym, lekkim klimacie??? Najlepiej też z dziewczyną przebraną za chłopaka. Aaa i jeszcze jedno pytanko, oglądał ktoś wersje koreańską czy też tajwańską HanaKimi, jakie wrażenia?

Po recenzji spodziewałam się czegoś gorszego, a tu proszę,całkiem przyjemnie się oglądało ;) Choć przyznam, że czasami przesadzali z epickością.  kliknij: ukryte  Chociażby ta lufa wystająca z pleców Kuzukiego. Albo ryjek Shinjiegi zaklinowany w wnętrzu Świętego Grala, aż oplułam monitor herbatą na ten widok… Dzięki Unlimited polubiłam bardziej Shirou.  kliknij: ukryte  Przynajmniej jego przeszłą wersje. Bo Archer to zawsze moim pupilkiem był!
 kliknij: ukryte 
Ładnie się też nam Saber zawiesiła jak wyszła szydło z worka. No i duży plus za to, że podczas niektórych walk w połączeniu ze świetnym ostem człowiek miał ciary. A jak bym już miała być bardzo czepliwa to ubodło mnie, że Gilgamesh wyraźnie nie był sobą…  kliknij: ukryte  Żadnych seksistowskich komentarzy w stronę Saber ani nawet oświadczyn. Seriously?!

Niby  kliknij: ukryte  dziewczątko, ale spodziewałam się, że będzie się bardziej zachowywać jak na bohatera przystało. No i z tego co pamiętam to bardziej słuchała się Kiritsugi (którą ją miał bardziej w poważaniu ^^) Shirou czasami olewała. Jednak ciekawi mnie jedna kwestia. kliknij: ukryte  W jednym z ostatnich epów w retrospekcjach Saber walczy z jakimś rycerzem o koronę, który wygląda jak ona, kto to był? W nowelki do końca nie grałam więc nie znam wszystkich szczegółów.

Zamaskowano spoilery. Moderacja

W sumie do 12 odcinka anime było nudne, potem się bardziej rozkręciło. A ostatnie 7 było epickie ze względu na pojawienie się mojego ulubionego króla i tych jego tekstów ;)

Na początku muszę zaznaczyć, że gdyby nie Fate/Zero to nigdy nie sięgnęłabym po Fate/Stay Night. Już kiedyś próbowałam serię oglądać, za czasów gdy była świeżynką. Tak jak poprzednio głównym powodem mojej niechęci był Shirou… Tak ciepłej kluchy jako protagonisty dawno nie widziałam. Naprawdę, seria by wiele zyskała jak by poświęcono więcej czasu drugoplanowym postacią, które były ciekawsze.

Marzy mi się więcej Archera,  kliknij: ukryte  który gdy się zaczynał rozkręcać musiał zakończyć swój żywot, z chęcią poznałabym też więcej z przeszłości Caster i jej mistrza. Sama Rin mnie aż tak nie fascynowała, ale przynajmniej nie działa na nerwy. Kompletnie nie przypadł mi też haremówkowy klimat –  kliknij: ukryte  włażenie sobie do łazienki, rumienie się Saber jak niewinnego dziewczątka, na litość boską, przecież to niezłomny król Artur, który pewnie za życia był uwielbiany przez wielu, a teraz od razu zakochuje się w pierwszym lepszym patałachu…

Naprawdę świetnie się to ogląda, na ogół nie lubuje się w romansach, ale mam słabość do srebnowłosych youkai. Sam Tomoe reprezentuje mój ulubiony typ męskich postaci w anime, taki charakterny cwaniak ;) Kurama też niezły, czekam z niecierpliwością na osta, za każdym razem jak słyszę te jego wstawki muzyczne to dostaje napadu śmiechu. W dodatku nie mogłam się powstrzymać i w 3 dni przeczytałam wszystkie 81 charpetrków mangi, które wyszły po angielsku, z niecierpliwością czekam na resztę, bo wiele tam się dzieje,a przerwali w takim momencie, że zawału można dostać…

Niepotrzebne to było. 12 minutowy special, którego połowa to epileptyczne miganie dialogów kiedy to kilka postaci gada i to każdy coś innego do siebie. W czym 3 minuty to napis końcowe. Sam koncept archetypów ciekawy, Saber przerobiono na słodkiego chłopca i na duży plus brak tego frajera Shirou… Szkoda tylko, że nie zrobili z tego czegoś dłuższego, choćby normalnej godzinnej kinówki.

Jestem już po seansie 1 sezonu i muszę powiedzieć, że ta adaptacja w porównaniu do FST jest jak niebo i ziemia. Dorośli bohaterowie o wiele bardziej przypadli mi do gustu niż ich dzieciarnia w wieku licealnym. Całość wydaje mi się też mroczniejsza, nie przypomina jak poprzedniczka komedii szkolnej z elementami fantasy. No i pod kątem grafiki i muzyki też jest przyjemniej. Pewnie po seansie Zero z samej ciekawości co było potem z Saber przymuszę się do rewizji starszej wersji.

Właśnie zastanawiałam się nad przeczytaniem mangi, ale skoro ma wyjść 2 seria, to się wstrzymam. Nie chcę sobie psuć przyjemności ;) Najwyżej wezmę się za nią już po seansie by sobie wszystko porównać. Chihaya z tego co widzę jest dość ciemna w kwestii uczuć… No i wkurza mnie, że ciągle tylko Arata i Arata, mam nadzieje, że oprzytomnieje i wybierze chłopaka, który by za nią w ogień wskoczył. Poza tym nie ma nic lepszego niż zakochać się w najlepszym przyjacielu, który cię tak dobrze zna. Co do Shinobu to szczerzę, w to wierzę, bo moim zdaniem była najładniejsza ze wszystkich dziewczyn ^^

Początek bardzo mi się podobał, potem środek z filarami trochę nudził. No może z małym wyjątkiem „klubu samobójców”. Pomimo ciężkiego tematu wyszło zabawnie i tak ciepło. Trochę zaskoczyło mnie gdy  kliknij: ukryte  w połowie złapali Shounen Bat'a. Zakończenie jak na Kon'a przystało, nieźle psychodeliczne. Ale czy dobrze, zrozumiałam finał?  kliknij: ukryte  Za wszystkie te nieszczęścia i rozwalenie połowy Tokio odpowiada ponadnaturalna manifestacja rozżalonego pieska bohaterki lub jakieś inne magiczne vodoo????

Coś tam wiem ;) Kiedyś grałam trochę w novelkę, chyba jedną z pierwszych. Więc ogólne zasady znam.

Dzięki za odpowiedź, przydało by mi się teraz jakieś klimatyczne anime do oglądania ;)

Jestem bardzo zainteresowana tą serią i nurtuje mnie, czy trzeba oglądać Fate Stay Night by zrozumieć fabułę z Zero? Szczere mówiąc próbowałam ugryźć kiedyś poprzedniczkę, ale nie za bardzo mi wchodziło. Ta wersja wydaje się o wiele lepiej zrobiona pod każdym względem,poza tym graficznie jest przyjemniejsza dla oka, no i jeszcze muzyka robiona przez Kajiurę, której jestem zagorzałą fanką. Doradzi mi ktoś? ;)