Tanuki-Anime

Bardzo dobry pierwszy odcinek. Technicznie nie było miejsca aby odpowiednio zabłysnąć, więc pod tym względem i porównując z epizodami sezonu pierwszego start tylko w porządku. Na plus na pewno wprowadzenie nowych postaci na czele z sympatyczną w pierwszym kontakcie Fredzią. Interesujący też ten tymczasowy prezydent Zimmerman. Niejednoznaczny typ, którego osobiście nie jestem w stanie na razie rozgryźć, czy dobrze udaje, czy serio taki wspaniałomyślny. Na pewno ma coś za uszami związanego z jego własną przeszłością, Cesarzowa nasza zresztą też, co tylko zachęca do dalszego śledzenia tego tytułu, ale tak naprawdę to też nie było za bardzo potrzebne po udanym pierwszym sezonie. Dodam tylko do tego co napisałem poniżej, że jednak zmieniam zdanie. Muzyka z openingu jednak jest wybitna. Jak zacząłem jej słuchać, tak nie przestaję i coraz bardziej wpada mi w ucho.

PS Da się też wychwycić, co jest równocześnie kolejnym dużym plusem, że dużo czytelników LN bardzo chwali ten opening, szczególnie za dobór kadrów i użytą muzykę, a cała kompozycja świetnie zgrywa się z symboliką oraz zapowiedziami kolejnych wydarzeń jakie widzimy w konkretnych scenach, co cieszy. Nadzieja na kolejny bardzo dobry sezon z tego uniwersum podtrzymana.

Odcinka jeszcze nie widziałem, ale że trafiłem przypadkiem na opening to nie wypada go skomentować, a zrobię to bardzo krótko. W końcu amazarashi powraca! Jestem fanem jego wokalu i cieszę się, że jak już powrócił to w tak pięknym otwarciu. Sam utwór może nie jest aż tak wybitny jak inne znane jego wykony, ale i tak opening świetnie wypada, szczególnie pod względem wizualnym.

Ja tutaj tylko na chwilkę. Pomijając sentymentalne i emocjonalne wątki z ostatnich dwóch odcinków, aż za bardzo się rzuca w oczy jak te wszystkie wydarzenia kompletnie nie trzymają się kupy. Nawet nie da się wzruszyć tak jakbym chciał, bo przepełnia mnie irytacja nad beznadziejnością scen czy zachowań postaci pod względem logiki. Meh… (do siebie) bo czego ja się spodziewałem w ogóle spodziewałem po takim czasie… Przynajmniej twórcy dalej są konsekwentni i jak brnęli, tak dalej brnął w ten bull­‑shit.

Naprawdę mam ogromny sentyment do Naruciaka, ale męczarnie podczas oglądania większości epizodów czasami nie do zniesienia. Sam się sobie dziwię, że trwam dalej, a też nie widziałem wszystkiego, bo niektórych arców nie dało się oglądać. Jako fan pierwotnej serii, odradzam seans całości. Według mnie szkoda marnować czasu. A jak już ktoś bardzo chce to proponuję zabrać się za tylko wybrane, konkretne kluczowe odcinki ze względu na lepszą jakość techniczną lub zawartość emocjonalno­‑sentymentalną.

Dla mnie sezon trochę chaotyczny, słaby (biorąc pod uwagę części poprzednie) pod względem technicznym i w związku z tym najgorszy z puli tych, które do tej pory wyszły. Oczywiście to nadal trzyma solidny dobry poziom i nie spada poniżej tego. Jest to w dalszym ciągu nietuzinkowy shounen na rynku, który kilkoma elementami wyróżnia się na tle innych produkcji tego typu. Lekkie rozczarowanie seansem jest, ale to nadal stara dobra Akademia, więc zapowiedzianą kontynuację z pewnością obejrzę.

Pomimo wzlotów i upadków był to bardzo przyjemny seans, który z miłą chęcią bym kontynuował jeśli tylko powstanie ciąg dalszy, a myślę, że na to się zanosi patrząc na końcówkę ostatniego odcinka. Zrobienie odwrotnie byłoby po prostu czystą głupotą ze strony twórców. Co nieco też zostało wyjaśnione, ale brak szczegółów, a to mnie martwi, bo nie zanosi się aby wrócono do kwestii zasad działania przenosin w czasie. Niemniej, tak jak napisałem, w ogólnym rozrachunku dobrze się bawiłem.

W sumie chciałem napisać to samo, więc jedynie dodam, że się podpisuję pod twoim komentarzem. Najlepszy jak na razie odcinek sezonu, bo emocjonalny i pokazujący w końcu przeszłość Shigarakiego. Ale z racji na nieco oklepany już schemat związany z przyczyną tragedii postaci – znowu winni wychowawcy, a w tym przypadku najbardziej ojciec, który też nie miał łatwo, bo opuściła go matka. Nastąpił standardowy i wszystkim dobrze znany efekt kuli śnieżnej – raczej nie rekompensuje pozostałych miernych pod względem wykonania i nudnawych pod względem treści epizodów.

Za całokształt, a nie pojedynczy element w danym aspekcie. Poza tym nie odpowiedziałeś mi na pytanie. Ale nie martw się, wiem, że nie otrzymam odpowiedzi z wiadomych mi i tobie też na pewno powodów. ;)

Yhymmm… Czyli w twoim mniemaniu w filmie o deszczu nie należy dawać scen deszczu, bo już kiedyś w innym filmie w przeszłości były sceny deszczu? (powtórzenia celowe :D) Pociąg to samo. Idąc tym tokiem rozumowania w obecnych czasach filmy powinny być z czarnym ekranem i nieme, bo wszystko już było, a raz według ciebie wystarczy. A… sorry, czarny ekran i nieme filmy też były. O zgroza… jesteśmy w…

Poszło to w stronę kompletnie inną niż się spodziewałem i w sumie dobrze, bo jest zaskakująco oraz podane w dobrym stylu. Ciekawe czy da się to jeszcze w ogóle jakoś odkręcić…  kliknij: ukryte  No i też kto, a także w jaki sposób macza palce w tych całych przeskokach w czasie, bo to też wypadałoby jakoś wytłumaczyć, czemu akurat w takich momentach i w taki okres czasu przeskakuje. Wiadomo, że są pewne przypuszczenia po końcówce odcinka poprzedniego, ale na razie nic nie wiadomo. Trzeba czekać.

Tak z czystej ciekawości. Prześlij mi screeny z tych „powielonych kadrów i sekwencji”. Jestem ciekaw w których to miejscach według ciebie to występuje. Z wyprzedzeniem już dzięki za linki. ;)

Recenzentka, która robi dokładnie tak samo jak wywołany go broni? Przypadek? :D Zresztą ja już mam i tak wywalone na te recenzje tutaj. Dodatkowo zauważ jak już przykuwasz uwagę do akapitów, że ostatni pokazuje, że autor cieszy się z obejrzenia serii, której wystawił 5, a tym co dał chociażby 7 żałuje, że w ogóle po nie sięgnął. Przecież tutaj nawet nie ma sensu dyskutować o logice oceniania, bo jej zwyczajnie brak. Nawet nie można stwierdzić, czy to jego opinia, czy pod publiczkę w celu wywołania buntu.

Wie chyba więcej niż my, dlatego ją wywołuję. :D

A ja tutaj nie pisałem o anime, tylko o tym, że ten tytuł to dla mnie komedia. Zresztą bardziej jak już to ja pisałem o mandze. Świadczy o tym mój pierwszy komentarz nieco powyżej. Zresztą mniejsza.

Tak uważasz? Dla mnie to dalej jest komedia, mimo wszystko. Tym bardziej po lekturze 15 tomu, który znowu przywrócił mi te niezwykle pozytywne emocje z czytania tego tytułu. Przerwę miałem długą pomiędzy tomem 14 i 15, ale jak przeczytałem, to uśmiałem się przy tych pojedynczych krótkich historyjkach co nie miara, od razu humor mi się poprawił. I nawet jak nadal uważam, że Horimiya straciła swój urok po połowie mniej­‑więcej, to nadal pod względem komedii i tekstów (tutaj polskie tłumaczenie też dużo dodaje od siebie) postaci jest to jeden z najwyższych poziomów zabawy, przynajmniej dla mnie.

Yyyyy… wtf? Że już? Że tak? Że dlaczego? Keiko wróć i wyjaśnij.

Myślę, że już po gatunkach produkcji (mowa tutaj o Horimiyi) można stwierdzić, że wątek kolczyków i tatuaży nie jest traktowany tak jakbyś tego oczekiwał, czyli, że będą z tego jakieś dymy. Oczywiście były wątki smutniejsze, chociażby traktowanie protagonisty za młodu chociażby, ale to nie zmienia faktu, że od początku do końca jest to głównie komedia. Dodajmy też, że on te tatuaże i kolczyki skutecznie ukrywa przed większością społeczeństwa i też domyślam się, że nie każdy Japończyk jest uprzedzony co do tych dwóch elementów na ciele i takimi przykładami są w tej historii nowi przyjaciele Miyamury. Ogólnie manga o wiele lepsza niż serial, nawet jeśli i tak ta pierwsza wersja po połowie traci większość uroku.

Jak na razie bardzo mi się podoba ta seria. Nawet jeśli studio w niektórych momentach nie prezentuje jakości takiej jakiej bym chciał, to nie jest też aż tak tragicznie pod tym względem. Gdy obrazy są w miarę statyczne, to wtedy przyjemne dla oka, gorzej gdy animacja zaczyna wchodzić na salony, ale też nie oczekiwałem po tej produkcji bóg wie czego, więc pretensji większych nie mam. Za to największym dla mnie plusem w tym tytule jest samo podejście, podejście autora pierwowzoru do swojego dzieła. Widać, że przynajmniej na tym etapie opowieści zależy mu na solidnym przedstawieniu całości i nie idzie na skróty w żadnym aspekcie. Wszystko skrupulatnie jest tłumaczone, od świata przedstawionego, zasad w nim panujących, obecnego stanu terytorialnego, stosunku każdego z krajów czy ogólnej sytuacji w królestwie, po zasady magii, klasyfikacje ras, rozwój technologiczny, relacje postaci i ich stopniowy rozwój oraz prezentacja, a to wszystko w bardzo przystępnej oraz częstymi momentami zabawnej formie. W wielu podobnych tytułach albo jest to całkowicie pomijane, albo traktowane po macoszemu, bo „akcja­‑emocjonalność­‑dramaturgia najważniejsza”. Tutaj mamy przykład, że da się to zrobić dobrze i wcale nie musi nudzić podczas seansu. Dodatkowo seria wzbogacona jest o dużą ilość początkującej terminologii w zakresie ekonomii, co może być plusem dla widzów, którzy interesują się tymi tematami, a nawet jeśli nie, to każdy powinien znać chociaż te podstawy. Jeśli szkoła nie zachęcała do ich poznania, to może w takiej formie ktoś zachęci się do zainteresowania tym tematem. Tak czy siak, ja bawię się o dziwo znakomicie, bo oczekiwań, a tym bardziej w planach tej serii nie miałem i czekam z dużą niecierpliwością na dalszych rozwój wydarzeń w tym świecie.

A, no i prywatnie mnie cieszy, że aktorzy głosowi Lisci i Kazuyi odpowiadają Rem i Subaru z Re Zero. :D

Było bardzo fajnie, ale przerodziło się to w trochę irytujące zażyłości. Mogliby już z tym powoli kończyć, bo to już drażni tak, że aż mnie bawi. Co nieco martwi. Chciałem więcej nauki i smaczków ze studiów na takim kierunku, a dostaję to co w wielu innych produkcjach, lecz w przyspieszonym tempie i zbyt łatwo. Jeszcze te muzyczki w tle… ktoś tu sobie ewidentnie robi z kogoś jaja. Problematyczna jest ta seria, ale kontynuuję, bo śmieszy.

Ja tam się świetnie bawię. xD Śmiechowa seryjka. :D

 kliknij: ukryte  Znaczy wiesz… jak dobrze pamiętam, to pod koniec 5 odcinka ukradli to jajo i zaczęli się przemieszczać na tym gryfie, a te wydarzenia były przeplatane z życiem w tej wiosce. Następnie na początku 6 odcinka dają info, że żyją już w niej rok, a tamci dalej uciekają na gryfie bez jakichkolwiek zmian. :D Raczej nie zwalałbym na słaby montaż, chociaż mogę się nie znać. :P

W sumie śmieszne, że  kliknij: ukryte  dla głównych bohaterów minął rok tak samo jak dla typków uciekających z tym jajem. Mocni są i oni i wiwerny, że tyle czasu lecieli. xD No chyba, że coś pominąłem lub czegoś nie zrozumiałem, to przepraszam. :P

Jak na razie nie irytuje i ogląda się przyjemnie, nawet jeśli większość elementów bardzo schematyczna. Taki co najwyżej przeciętniak, ale taki, który ze spokojem można dokończyć i nie zgrzytać podczas seansu zębami.

Fantastycznie się to ogląda. Niezwykle przyjemnie spędzony czas przy dwóch kolejnych epizodach i już nie mogę się doczekać kolejnych.