Tanuki-Anime

Również mam nadzieję, że nasz krzykliwy bohater szybko dorośnie. Pomysł i wykonanie pierwszych odcinków rokują bardzo dobrze, jednakże beznadziejną postacią głównego protagonisty można zepsuć nawet największy potencjał. Oby jednak twórcy przeskoczyli tę przeszkodę :)

Jako, że mam za sobą Tsubasa chronicles, spodziewałem się po tym anime czegoś podobnego, zwłaszcza mając w pamięci Yuuko z tamtych serii. Tutaj jest zdecydowanie bardziej humorystyczną postacią ( i dotego o wiele bardziej gadatliwą ;x ). xxxHOLiC Nie jest złe, powiem wręcz, że mi się podobało, jednakże swoim klimatem diametralnie różni się od powiązanej historii o zbieraniu piór.

Seria zdecydowanie wyróżnia się na tle pozostałych z gatunku. Mnie oglądało się ją bardzo przyjemnie, bez irytacji czy nudy. Główny bohater został świetnie wykreowany a i na pozostałych nie można narzekać. Jednakże tym co już na samym początku mnie zachwyciło był opening – wprost cudowny.

Zobaczymy w jakim stopniu anime odda fabułę mangi, która na początku również wydaje się świetna, ale niestety w miarę upływu czasu nic się nie zmienia – te same motywy, sytuacje, zachowania.

Jedna z najlepszych pozycji w kategorii romans / okruchy życia jaką widziałem. Jak najbardziej polecam, anime godne uwagi.

A mamuśka rozwala system ^^

Guilty crown należy do tej niezbyt szerokiej grupy anime, które po skończeniu jednego epizodu zmuszają cię do sięgnięcia po następny. Momentami w pierwszej części anime główny bohater potrafił dośc solidnie człowieka zirytować, aczkolwiek z czasem jest co raz lepiej. Nie chcę się tu wykłócać z tymi wszystkimi, którzy oczywiście wiedzą lepiej, z „recenzentem” na czele, ale mnie anime się bardzo podobało, zwłaszcza muzyka – coś wspaniałego.

Merytorycznie niezbyt mi się podobało ciągłe przepraszanie i godzenie się Shuu z całą gównażerią… przez myśl tylko w takich momentach przechodzi „weź się facet w garść i strzel mu przez łeb”. To trochę jakby solidarnościowcy chodzili po roku '89 i przepraszali komunistów.

Tu nie ma czego kontynuować. Anime zostało pięknie zakończone.

Poza bardzo dopracowaną grafiką ta seria niczym nie zachwyca, a bohaterowie potrafią dosyć porządnie zirytować. Co prawda nie obejrzałem do końca, ale wątpię żeby reszta zmieniła moje zdanie.

Anime nie jest złe. Twórcy dosyć wyraźnie wzorowali się na Hikaru no go. W teorii wszystko jest bardzo dobrze, jednak… karuta :/ Nie chcę tu nikogo urazić, ale nie jest to materiał na dobrą historię. W wielu scenach raziło wręcz wymuszanie reakcji bohaterów w określonych sytuacjach związanych z karutą. Być może wam nie będzie to przeszkadzało. Seria jako taka zła nie jest, jednakże spośród innych niczym specjalnym się nie wyróżnia.

Cóż, recenzent chyba nie jest wolny od uprzedzeń w kwestiach podobnych anime, gdyż ocena jest zdecydowanie zaniżona. Seria jest naprawdę bardzo dobra, ma ciekawą, wciągającą i dobrze zamkniętą fabułę, szeroki wachlarz prawidłowo skonstruowanych postaci, na grafikę również nie można narzekać. Może nie jest to pozycja wybitna z gatunku, ale z całą pewnością należy do górnej półki i serdecznie je polecam.

Pomimo wielu niedociągnięć i – moim zdaniem – niepotrzebnego smutnego zakończenia, anime i tak bardzo mi się podobało. Szczerze nawet nie wiem co, jednakże klimat jaki został w nim zbudowany przykuł mnie do monitora na kilka godzin. Solidne 8 się należy. Szkoda tylko tego zakończenia… tym bardziej ze w mandze Shiki będzie wampirem i mogliby sobie razem żyć choćby i kolejne 800 lat.

Anime może uderzać swoją prostotą, zwłaszcza pod względem szablonów postaci czy statycznej formy prowadzenia walk ( bardzo dużo gadaniny ). Jednakże ma w sobie to coś co przyciąga do ekranu monitora i każe włączyć kolejny epizod. Seria bardzo mi się podobała tylko… zakończenie :/
Przyznaję, że zostało dobrze wyreżyserowane i ładnie podomykało wątki ale czemu musiało być takie smutne… Ponadto nie rozumiem w nim jednej rzeczy, a mianowicie dlaczego  kliknij: ukryte  Shichika pozostawił tą blond księżniczkę przy życiu? Przecież to było oczywiste, że to ona kazała zabić Togame. Mało tego, pozwolił jej później sobie towarzyszyć… To jedno mi się nie podobało. Nie lubiłem charakteru blondyny. Tak szafować ludzkim życiem i koniec końców nic jej się nie stało…

Zamaskowano spoiler – Moderacja

Od początku anime było średnie. Momentami można się było uśmiechnąć ale były to wyjątki. W 10 epizodzie poziom głupoty przekroczył pewien poziom i ostatecznie zdecydowałem się na porzucenie dalszego oglądania. Tyle w temacie… Zdecydowanie nie polecam jeśli ktoś oczekuje choćby odrobiny inteligencji od bohaterów.

Anime bardzo mi się podobało. Ciężko wskazać jakieś konkretne elementy, które mnie ujęły. Nie ma tu wybitnej fabuły z licznymi zwrotami akcji czy szczególnie miłej dla oka grafiki, nie zmienia to jednak faktu, że serię ogląda się bardzo przyjemnie choćby ze względu na jej klimat, który potrafi wciągnąć na długie godziny do świata Regios. To co zasługuje na szczególną pochwałę to główny bohater. Śmiało mogę stwierdzić, iż Layfon to moja ulubiona postać shounenowa. Ogromna siła, a jednocześnie nie obnoszenie się z nią na prawo i lewo, stonowany, spokojny charakter, niewątpliwa inteligencja i to chłodne nastawienie podczas walki… doprawdy wzór do naśladowania dla twórców.

Po zakończeniu oglądania, z ciekawości sięgnąłem do nowelki. Jest w sieci angielskie tłumaczenie prawie wszystkich tomów. Co prawda dopiero zaczynam czytać, jednakże są pewne różnice pomiędzy wersją pisaną a animowaną, niektóre elementy zmieniono na plus, inne moim zdaniem mogły pozostać takie jak w książkowej wersji.

Nie zmienia to jednak końcowej oceny anime jako jednego z najlepszych, jakie miałem okazję obejrzeć. Z całego serca polecam.

Tak jak w temacie. Bardzo przyjemnie się je ogląda i nie sposób nie polubić bohaterów ( a zwłaszcza małej Rin ). Teraz tylko modlić się, aby nie powstała kontynuacja… a jeśli już, to żeby nie była wierna mandze. W końcowych chapterach widać brak doświadczenia autorki w rysowaniu dłuższych serii. Nie miała pomysłu na normalne zawiązanie akcji i stworzyła niesmaczną chimerę…
Jednakże odnośnie anime nie mam absolutnie żadnych zastrzeżeń i zasługuje ono na najwyższą notę.

Pierwsza od dosyć dawna seria, która otrzymała ode mnie dyszkę na MAL­‑u. Mógłbym co prawda wskazać w niej kilka niedociągnięć, jak zbytnio zdeformowana grafika w niektórych scenach, czy to fioletowe coś w finałowym epizodzie, jednakże wymowa całości się przez to nie zmienia. NHK ni Youkoso bardzo ciekawie oddaje problem społeczny jakim stało się hikikomori. Wbrew pozorom nie jest to wyłącznie seria satyryczna. Świetnie określił to autor recenzji, iż nadaje się ona bardziej do refleksji niż do śmiechu. Mnie osobiście uderzyła dobitność z jaką ukazane zostały przywary bohaterów, co nasuwa jednocześnie myśl – jak na tę pozycję zareagują osoby, których ona dotyczy? Ponadto – na całe szczęście – anime to uniknęło plagi, która ostatnio zalewa japońskie animacje, a mianowicie głupoty w najczystszej postaci. Nie ma tu kilkunastoletniego bohatera „jakitojajestemnajnieszczęśliwszy” który rozwiązuje swoje wszystkie problemy żałosnymi monologami o tym jak to naprawi świat.

Zdecydowanie polecam do obejrzenia.

Prawdopodobnie ta manga, jak również anime były wzorowane na Gintamie, co niestety niezbyt się twórcom udało. Z głównej trójki tylko dwie postacie są znośne, natomiast ich szef to totalna porażka. Bohaterowie drugoplanowi nie wnoszą niczego ciekawego, choć jakoś szczególnie nie irytują. Cóż, z braku innych pozycji można po to anime sięgnąć, momentami potrafi człowieka rozbawić nie należy się jednak po nim spodziewać niczego wybitnego, a już na pewno nie jest poziomem zbliżone do pierwowzoru.

Warto poświęcić czas temu anime. Fabuła jest całkiem ciekawa, natomiast elementy komediowe potrafią całkowicie rozbroić ^^

Nie mogę niczego zarzucić grafice czy oprawie muzycznej, opening i ending również trzymają poziom. Fabuły w tego typu seriach również nikt się nie spodziewa, nie jest ona sednem podobnych anime. Niestety był w tym wszystkim jeden element, który potrafił krew we mnie zagotować – zachowanie Kirino, a w zasadzie nie tyle jej zachowanie co fakt, że jej brat wciąż, wciąż i bez końca pozwalał traktować się gorzej niż psa, pomimo niewątpliwej inteligencji, którą można było u niego wyczuć w co poniektórych scenach. Poza tym irytowały również niektóre dyskusje. Z założenia miały być pouczające, poważne, jednakże nie trzeba jakoś dokładnie ich analizować by wyłapać masę błędów logicznych, rzeczowych, pomijanie wielu istotnych faktów, oczywistych argumentów etc. etc. Wymieniać można długo.

Pojedyncze sceny komediowe – nie było ich wiele, jednakże od czasu do czasu się przewijały – trzymały poziom i można zapisać je na plus. Ogólnie nie wiem czy mogę komuś to anime polecić. Za mało w nim gagów żeby nazwać dobrą komedią, brak w tym fabuły czy inteligentniejszych dialogów by określić jako ciekawą historię. No, chyba, że szukacie tytułu niemalże dokumentalnego na temat gówniarskiego zachowania dzieci w wieku gimnazjalnym. Wówczas – Itadakimasu

Niestety nie specjalnie przypadło mi to anime do gustu. Nie żebym skreślał tytuły obyczajowe, gdyż wysoko cenię sobie takie pozycje jak Mushishi, Natsume Yuuninchou czy Nodame Cantabile, jednakże w Honey & Clover prawie wszystko wydaje się być nieistotne, bezbarwne, nieinteresujące ( a postać Hagu z lekka mnie irytowała ). Napisałem prawie z jednego bardzo konkretnego powodu, a mianowicie – Morita xD
Dla tego jednego bohatera obejrzałbym wszystkie odcinki raz jeszcze ^^ To chyba pierwszy raz, kiedy mogę z czystym sumieniem porównać jakiś element innego anime do niepowtarzalnego klimatu Gintamy. Za każdym razem kiedy Morita pojawia się na ekranie człowiek zaczyna mimowolnie się uśmiechać ( niemałe znaczenie ma przy tym genialnie skomponowana muzyka mu towarzysząca ).

Pomysł na anime naprawdę ciekawy, niestety niedokładnie i niekonsekwentnie poprowadzona fabuła oraz osoba beznadziejnego głównego bohatera ( kilku innych zresztą też ) skutecznie pociągnęły za sobą całą serię na dno. Recenzja zdecydowanie przedstawia to anime lepiej niż w istocie ono wygląda. Tylko dla zdesperowanych brakiem innych pozycji.

Całkiem pozytywna pozycja jeśli ktoś szuka komedii. Można się na tym anime uśmiać, jednakże jeśli ktoś szuka czegoś więcej to tutaj tego nie znajdzie. Ot dobra rzecz na odstresowanie się.

Dodam jeszcze tylko, że autor recenzji chyba nie oglądał Gintamy, skoro uważa to za najlepsze anime komediowe ;x

Po One Piece długo nie sięgałem. Miałem za sobą już pozostałe największe serie, jak Dragon balla, Naruto i Bleacha, jednakże od OP odrzucała mnie grafika na screenach. Kiedy w końcu się zdecydowałem, moje podejście było raczej sceptyczne – i w sumie jest to naturalna reakcja na początek tego anime. Grafika jak to 12 lat temu – nie zachwyca, pierwsze odcinki nie przedstawiają sobą również praktycznie żadnej fabuły, a elementy humorystyczne wyjęte z półki „powyżej średniej” ( w końcu nie ma jeszcze bohaterów, którzy później ten humor budują ).

W końcu jednak przebrnąłem preludium do anime ( inaczej tego nazwać nie można. Osoby oceniające nisko OP, a kończące oglądanie jeszcze zanim słomiane kapelusze docierają na Grand Line pozostawię bez komentarza… To tak, jakby wyśmiać umiejętności Adama Małysza jeszcze w roku 1996, nie patrząc na to, czego dokona przez kolejne 15 lat ), załoga dotarła na Grand Line, a ja zakochałem się w dziele Ody :3

Na tanuki ocenia się postaci, fabułę, grafikę oraz muzykę w anime. Nie ma natomiast tego najważniejszego – klimatu. One Piece przedstawia widzowi tak barwny, rozbudowany, zbalansowany ciekawy świat, idealnie wkomponowanych w niego bohaterów, pierwszorzędne elementy humorystyczne, sceny poważne których epickości słowem nie da się opisać i co najważniejsze – główną postać, Monkey D. Luffy to najprzedniejszy protagonista jakiego miałem okazję poznać z anime, bijący na głowę Naruto, Ichigo Natsu i innych razem wziętych. Nie umniejszam tu wyżej wymienionym – podkreślam tylko, że Luffy przebija o klasę nawet najbardziej lubiane postacie z innych znanych anime. To wszystko razem tworzy przewspaniały klimat. Obejrzałem całość w 3 tygodnie – nie można się oderwać jak już się zacznie.

Seria godna polecenia każdemu. Teksty o „odstraszającej ilości odcinków” uważam za śmieszne – jak coś jest dobre, to im więcej tym lepiej. A lepszego anime od One Piece jeszcze człowiekowi stworzyć się nie udało.

Anime beznadziejne pod chyba każdym względem oprócz animacji, gdyż ta trzeba przyznać – stoi na dosyć wysokim poziomie. Cała reszta woła o pomstę do nieba: wnerwiające, głupie, nielogiczne, (...) zachowania bohaterów, fabuła naiwna jak jeszcze nienarodzone dziecko, próby zrobienia czegoś z niczego ( chodzi mi głównie o silenie się na podniosły ton i patetyczny charakter sytuacji, podczas gdy w rzeczywistości to co dzieje się na ekranie można by wyjąć prosto z przedszkola ).
Nie polecam nikomu, nawet jeśli nie ma już absolutnie niczego innego do obejrzenia – po prostu nie warto. To anime nie ma niczego do zaoferowania widzowi. Szkoda nerwów.