Tanuki-Anime

Dla takich anime żyję.

Odcinki mają po 12 minut, nie 24.

Po prostu mam mocną awersję do wszystkiego, co związane z zoofilią, nawet w sposób delikatny – wyjątkiem jest nekomimi, bo reszty typu furry i monster girl nie znoszę. Oglądając BnP miałem co najwyżej jedno wielkie WTF w mózgu, ale nie odrzucało mnie jak innych.

To anime stanowi tę granicę, której nie jestem w stanie przekroczyć. Mniej niezręcznie się czułem oglądając Boku no Pico (nie żartuję). Pozostawiam bez oceny, ale porzucam – to absolutnie nie moje klimaty.

Przyjemne, ale… zdecydowanie za mało Saiki (:

Kilka dni temu kupiłem grę. Lepsza od anime, polecam! :3 :3 :3 Nep­‑Nep!

W grę nie grałem. Samo anime jest bardzo pozytywne i sympatyczne, solidne 8/10 :)

Ten cytat to według mnie bardzo mocny spoiler, nie lepiej go zakryć?

Szkoda, że takie krótkie.  kliknij: ukryte  List spadający z nieba na końcu odcinka daje jednak nadzieję na kontynuację :)

Na śmierć i życie? Wydaje mi się, że w tej drugiej grze już się nie ginie po „śmierci”.

Wcale nie chodzi o grafikę, a o kompozycję wszystkich elementów.  kliknij: ukryte  Facet ze skrzydełkami wróżki w bajkowym świecie musi uratować ukochaną uwięzioną w klatce na szczycie jakiegoś wielkiego drzewa i nie dopuścić do małżeństwa Asuny i jego złego konkurenta – typowe romansidełko dla 11­‑letnich dziewczynek z fabułą prostą jak cep.

Do elementów fantasy nie ma nic, bardzo je lubię, jednakże muszą być odpowiednio wyeksponowane i nie powinny być przedstawione w aż tak cukierkowy sposób; bardzo ważna jest historia, której częścią będą owe elfy, skrzydełka etc.

O ile pierwszy świat SAO był dość brutalny i zapowiadała się niesamowita przygoda w wirtualnej grze, w której wydarzenia miały konsekwencje w „realu”, to drugi świat i fabuła w nim osadzona to klapa, przykro mi.

Wszystko zależy od sposobu przedstawienia tychże elementów. W SAO wyszło, jak wyszło.

O ile pierwsza część (do ~14 odcinka) jest całkiem interesująca i wciągająca, to później, kiedy  kliknij: ukryte  Kirito się wybudził, pojawił się zły, zboczony narzeczony, a później zupełnie nowa gra (która jest żałosna) z wróżkami, elfami, to miałem wrażenie że oglądam zupełnie inne anime, wręcz… bajkę dla dziewczynek.

Tytuł polecam, ale tylko do momentu zakończenia 14 odcinka, dalej można sobie dać spokój.

Zapomnieli dodać zakończenie :)

Długo się powstrzymywałem przed obejrzeniem drugiej serii, bo będzie gorsza i zepsuje klimat pierwszej. NIE. Klimat został zachowany,  kliknij: ukryte  Sebastian dostał godnego siebie rywala, a tandetne „żarty” ze służbą Ciela ograniczone do minimum. Zakończenie pierwszej serii było świetne, jednak drugiej – po prostu genialne. Nie spartolono roboty i nie była to niepotrzebna kontynuacja. Moja ocena: 10/10. Polecam każdemu, kto zakończył przygodę z Kuroshitsuji na pierwszym sezonie.

Ponieważ opowieść o żywych laleczkach, które walczą ze sobą czy innymi zabawkami nie należy do poważnych.

Przebrnąłem jakoś przez kilka odcinków i mogę śmiało stwierdzić, że to jest zwykła bajka.

Mnie te dwie minuty zdołowały, kompletnie pomieszały mi w głowie. W ostatnim odcinku, kiedy  kliknij: ukryte  Kanade zniknęła, to myślałem, że Otonashi też i jednak się spotkali :(