Tanuki-Anime

Boku no Hero Academia to z pewnością bardzo specyficzna seria. Jednych rozkochuje w sobie na amen, innych nudzi. Mimo, że należę do tej pierwszej grupy odbiorców i fanów, to rozumiem także doskonale drugą część ludzi. BnHA, dla osób starszych, mających ogromny zapas doświadczenia w wielu różnych seriach anime, na pewno będzie miało powtórkę z rozrywki w wielu miejscach. Oczywiście seria mimo to pozostaje oryginalna i wdrąża świeżość w tasiemcach pokroju Naruto, Fairy Tail itd.

Sam przerobiłem każdy możliwy tasiemiec i dziesiątki innych serii anime, jednak mimo to BnHA pozostaje dla mnie ulubioną serią. Tylko idąc tym tropem dlaczego tak jest? Sam doskonale widzę, że są inne genialne serie a jednak BnHA przyciąga mnie do siebie jak magnes.

Chyba odpowiedź w moim przypadku jest prosta. Obserwuję bardzo uważnie całą serię wraz z mangą. Dzięki czemu dostrzegam jeszcze lepiej jak to anime ewoluuje nieustannie pod kątem prowadzonej fabuły. Zaczynamy sztampowo od postaci, która nie ma mocy, ale chce zostać bohaterem numer 1 (w teorii, ale tutaj wrócę jeszcze). 1 Seria to maraton zapoznawania się ze wszystkimi postaciami i pokazanie, że dzieciaki w tej serii są raczej bezsilne. Autor serwuje nam dużą dawkę racjonalnych sytuacji, gdzie nie ma power upów rodem z DBZ czy Naruto i nakama power. W sumie ta seria mimo opowieści o przyjaźni, opowiada właśnie min. przyjaźń bohaterów a nie nakama power jak w legendarnym pod tym kątem FT. Wracając do protagonisty całej serii, czy Midoriya chce zostać numerem 1? On chciał od początku ratować ludzi jak All Might. Być bohaterem, który może ocalić ludzi. Bycie numerem 1 wbił mu do głowy właśnie AM. Czwarta seria zresztą pokazuje, że Deku wciąż poszukuje swojej tożsamości. Ma cel, chce spełniać ambicje swojego mistrza, ale chce także robić to o czym od zawsze marzył -> ratować ludzi. I to jest świetne. Nie mamy bohatera, który chce zostać „Hokage”, „Królem Piratów”, „Cesarzem” itd. Nie ma próżnych pobudek. Sam jako postać jest również bardzo mądry, co także odróżnia go na tle wielu innych serii tego typu.

Idąc dalej mamy serię drugą czyli pogłębienie relacji między bohaterami z 1 części. Cała zabawa zaczyna się dopiero w trzeciej serii, kiedy wszystko co zostało do tej pory przedstawione i osiągnięte przez bohaterów musi przetrwać próbę podczas prawdziwych walk. I kolejna dygresja. Od tego sezonu seria zaczyna robić się coraz bardziej mroczna. Muscular, porwania, dość brutalne walki. Modyfikowani ludzie noumu (sam ten wątek jest dość przerażający).

I nagle dochodzimy do sezonu czwartego. Dla mnie arc z Overhaulem był naprawdę dobry i przyjemny. Nie mogę się doczepić do animacji, bo nie jestem takim „zboczuchem pod tym kątem. Nic mi nie przeszkadzało, a bawiłem się świetnie wraz z genialnymi utworami w tle. Natomiast co do samego Overhaula. Zobaczcie jaki ten wątek był straszny z perspektywy Eri. To anime opowiada ciężkie historie pod otoczką zabawnej serii o bohaterach. Ale drugie dno dla mnie wybrzmiewa w BnHA wyjątkowo mocno. Pojawiają się też pierwsze śmierci. Dalej?

Przedostatni arc z Gentle Criminal uważam za równie fajny z bardzo ważnego powodu. To anime porusza każdy temat. W tym wypadku była to miłość, ale też wątek człowieka, który stoczył się podążając za marzeniami. Który wylądował na bruku, bo popełnił błąd chcąc dobrze. Człowiek, który w pewnym sensie oszalał, ale dano mu też 2 szansę. Od strony dydaktycznej, uważam serię za świetną. Nie tylko dla dzieciaków, ale też starszych i rodziców. Retrospekcje Jiro o wyborze swojej ścieżki w życiu i emocji jakie z tym wiązała przez wzgląd na rodziców, świetna sprawa.

Wisienką na torcie dla mnie był ostatni odcinek. Bo pokazał człowieka, który pogubił się w życiu i szuka swojej tożsamości na nowo. Człowieka, który pod płaszczem „Złola” mimo wszystko ma dobre serce i to co mnie poruszyło chyba najbardziej. Sposób w jaki Shoto przeżywał wydarzenia z telewizji. Bo mimo całej swojej „nienawiści” do ojca pokazał, że nie jest mu obojętny. Ciary.

Im dalej ta seria podąża, tym mroczniejsza się staje i będzie stawać póki co.

Dla mnie świetna sprawa i zakończenie po endingu również wzbudziło mnóstwo emocji.

Anime rozkręci się w dobrym kierunku, warto dać szansę. :)

Miałem tego nie oglądać póki nie zamkną wszystkiego wraz z 2 sezonem alicyzacji, ale jak tak patrze na opinię to wychodzi nam jakiś skrajny dramat fabularny. Aż muszę sam sprawdzić jak zła jest ta część w odniesieniu do 1 sezonu z Aincradem, gdzie bawiłem się dobrze. Sentymentalne podejście nr 3.

Może ktoś poleci jakieś fajne amino z growym motywem, lepszym od SAO? Tate no yuusha znam, bo mange czytam, ale coś innego godnego polecenia? Macie coś? :)

Można rozbić to na takie rzeczy jak:
1. Motyw gildii i nakama power analogiczny do Fairy Tail.
2. Demon w ciele Asty jak Kyuubi w Naruto.
3. Marzenie o zostaniu cesarzem – Naruto marzacy o zostaniu hokage.
4. Noelle przypomina motyw Lucy z FT. Wpływowa, wysoko postawiona, z problemami przez wzgląd na swój status społeczny, trzyma się blisko głównego bohatera. Zasadniczo Asta i Noelle to jak taki Natsu i Lucy.
5. Cesarz przypomina 3 Hokage i kończy w podobnym motywie, walcząc z kimś na pozór bliskim, chcąc obronić miasto/wioske.
6. Yuno przypomina inną wersję Sasuke.

Tyle sobie przypomniałem. Rzecz jasna jeśli nie widzisz w tym analogii, to okej. Odbierasz utwór inaczej. Mnie to zbyt bardzo powiela schematy i upodabnia motywy do starszych produkcji, stąd poczucie nudy we mnie. Nic posiadającego powiew świeżości.

Szanuję

Rozumiem, że moja wiadomość brzmi bardzo ofensywnie i macie też prawo zarzucić mi brak oglądania całej serii. Z manga jestem całkowicie na bieżąco. Znam całą dotychczasowa fabułę i zaznaczę, że bardzo długo śledziłem poczynania bohaterów z tego względu, że mocno kibicowałem BC. Wydawało mi się, że zebranie wszystkich ciekawych cech z wielu różnych serii może na pewien sposób znowu rozbudzić ciekawość i chęć poznawania fabuły. Problemem jest chaos i naiwność historii. Im brnie dalej, tym jest zwyczajnie gorzej i nawet mnie, czyli osobie, której ten tytuł z początku bardzo podszedł. Pięciolistna koniczyna jednak zbudowała we mnie sympatię, tak nie da się nie zauważyć wręcz bezczelnych kopii z Naruto, Fairy Tail i nawet Magi. Jeżeli ktoś nie oglądał, pewnie nie poczuje się tak rozczarowany jak np. ja. Takim osobom zazdroszczę.

Wracając do animacji, nie wiem co w niej było dobrego. Chaos na ekranie, dziwnie wyglądające postaci niedbale narysowane, zupełnie jakby animatorzy odcinka Naruto 4 tails vs Pain brali udział w produkcji. Nikt mi nie wmówi, że Asta vs Ladros to walka na najwyższym poziomie wykonania. Aż zajrzałem jeszcze raz żeby się upewnić czy nie pomyliłem odcinków, ale nie. To jest jedna wielka tragedia i o to mam największy żal. Uważam, że pokazali walkę fatalnie.

(Temat ten także pisze tutaj a nie w dziale manga, gdyż sprowokowała mnie jakość serii, której dawałem wiele razy szansę i za każdym razem odrzucało mnie jej wykonanie. Najbardziej wyczekiwana scena całkowicie mnie zawiodła.)

[link]
Błagam… Jeszcze ten plastikowy image Asty i Ladrosa…

No nic, jeżeli komuś ta seria sprawia radość to zazdroszczę. Sam chciałbym czerpać z niej tyle radości ile na początku.

Black Clover nie śledziłem, ale widziałem kilka odcinków. Dokładniej: pierwszy i kilka późniejszych – wyrywkowo obejrzanych. Generalnie jestem na bieżąco z mangą, dlatego zwyczajnie oglądałem co ciekawsze fabularnie momenty.

I co mogę powiedzieć? Na początku czułem, że seria anime krzywdzi ten tytuł. Źle zrealizowana, do tego słaby seiyuu Asty i ubytki w scenariuszu. Niedawno zobaczyłem jedną z moich ulubionych scen, która w mandze wyglądała świetnie, zaś w anime… Powrót do legendarnego odcinka walki Naruto vs Pain, w którym Naruto po transformacji w 4 ogony wyglądał jak typowy Kajko i Kokosz. Jeżeli ktoś nie wie o czym mówię, to chodzi o fatalną animację, kreskę i generalnie całą oprawę audiowizualną. W odcinku 63 BC, na który trochę czekałem okazało się, że *dum dum duum* tego czegoś nie da się oglądać. Wyłączyłem odcinek i nigdy więcej nie tknę tego animo.

Z rozgoryczenia przeczytałem kilka ostatnich chapterów mangi. Oo zgrozo. Zapomniałem dlaczego przestałem śledzić też mangę. O ile fabuła była nawet ciekawa do pewnego momentu mimo bezczelnych motywów z Fairy Tail, Naruto czy Bleacha, tak im dalej autor brnie w fabułę tym ta seria staje się gorsza. Naiwna do granic bólu historia z naiwnymi do granic możliwości rozwiązaniami, z intrygą, która udaje intrygę.

Czy polecam? Nie widziałem anime a mimo to mogę z pełną odpowiedzialnością odradzić ten tytuł. Jest wiele serii, które zasługują na obejrzenie. BC nim nie jest. O ile historia na początku mogła wydawać się ciekawa, tak jej rozwinięcie przyprawia o frustrację z głupoty jaka wylewana jest na widza. Głupoty scenariusza, historii i samej realizacji. Zresztą po odcinku 63 widać, że animatorzy mają już w poważaniu serię.

Szkoda, chociaż przy dalszych wydarzeniach jakie serwuje autor mangi – nie dziwię się.

Moja ocena ostatecznie to 4/10.

W takim razie bardzo polecam zobaczyć Naruto od samego początku. O ile Boruto jest dla Ciebie miłą serią, o tyle w samym pierwowzorze znajdziesz znacznie więcej głębi i dylematów. Pod wieloma względami można dopatrzeć się w Naruto sporo wątków tragicznych, wzruszających, ale też co jakiś czas refleksyjnych no walka tam jest znacznie ciekawiej poprowadzona. Do 19 odcinka masz jedne z najbardziej „legendarnych” historii, które prawdę mówiąc sam sobie odświeżę z ciekawości, bo oglądałem je jak miałem lat 8 a dzisiaj lat mam 24. Trochę minęło :D

Nie rozpisuję się. Po prostu polecam zobaczyć ^^

Szkoda, że nie ma edycji. Czasem człowiek w pospiechu machnie jakiś błąd :/ Zasadniczo jakby się odezwali do mnie, mógłbym im machnąć taką edycję. ^^

blob, nie do Ciebie wiadomość :)

Widzę, że masz bardzo zaniżoną samoocenę. Nie potrafisz dyskutować w merytoryczny sposób. Może zacznijmy od tego, że nigdzie nie obraziłem cię ad persona. Jeśli wziąłeś coś do siebie, to znaczy, że to co napisałem w twoim wypadku musiało być prawdą. Jeżeli uważasz mój poprzedni komentarz za ujmujący, to znaczy, że nie masz umiejętności odczytywania ironii. To ostatnie tym gorzej o Tobie świadczy, bo sama świadomość, że nie potrafisz czegoś takiego oczytać jest już ujmą na wykształceniu. I nie wierz w teorie spiskowe, że mam ból tyłka. Wiesz, odpisuję ci co jakiś czas, bo dostarczasz mi rozrywki. Wiem, że to brzydko z mojej strony, ale im więcej piszesz tym bardziej mnie to rozwesela. Skupiłeś się na osobistych zrywach emocjonalnych, gdzie wystarczyło w logiczny i uzasadniony sposób wyjaśnić swój punkt widzenia. Mijasz się już kolejny komentarz co jest świetnym przykładem tego co napisał Daerian. Słaby trolling. Ah i nie rozumiem o jaki komentarz ci chodzi w 1 serii bnha? Napisałem tam, że byłem nastawiony przed seansem z awersją. Jeżeli tam jest napisane „szkoda czasu na Bnmha”, to znaczy, że masz więcej problemów niż narazie przedstawiasz. Odpisz mi jak najszybciej. :)

I nie zrozum mnie źle. To ty tutaj coś za bardzo wziąłeś do siebie powyższą wiadomość zamiast dojrzale wyjaśnić swój punkt widzenia, zrobiłeś z siebie typowe „szkolne bydło”, które krzyczy próbując zapalczywie zaprzeczyć w niemądry sposób.

Facet zachowujesz się irracjonalnie. Zero merytorycznych wypowiedzi. Uważam, że jesteś Pan Gamoń bez intelektu, bo tak. Mogę tak twierdzić, bo mam do tego prawo i do wyrażania opinii tak samo.

Prawdopodobnie masz rację. Zastanawia mnie po prostu co kieruje takim człowiekiem. Ani to pożyteczne, ani mądre, ani logiczne. Jaka idea przyświeca takim osobom? Nuda w życiu? Zawiść do świata? Odreagowywanie w miejscu, gdzie nikt nie może nikomu obić facjaty? Serio nie rozumiem. Wchodzę na tanuki żeby przeczytać merytoryczne opinie na temat danych tytułów. Sam przeważnie zostawiam komentarz po obejrzeniu jakiejś serii żeby zachować swoje przemyślenia i wspomnienia – w gruncie rzeczy dla samego siebie, ale może ktoś na tym moim luźnym bajaniu także skorzysta. Patrząc na powyższą personę, która w zasadzie… Bez żadnego logicznego powodu szkodzi innym. Zaczynam zastanawiać się „Po co”? Czy to brak podstawowego wychowania? Błędy w charakterze? Zaniżona samoocena? Trudne dzieciństwo? No, ale nic. Nie zmienimy ludzi. Są albo bezużyteczni, albo pożyteczni. Wszystko zależy kto chce być w jakim worku i jakie ma do tego motywacje a często predyspozycje. Oczywiście ten wpis nie ma na celu kogoś urazić. Każdy przecież umie się zachować, a przynajmniej chciałbym w to wierzyć. Tak mi się wydaje. Mogę się mylić.

Trochę się zastanawiam czy masz jakiś osobisty uraz do BNHA? Bo patrząc w twoje oceny i widząc, że wystawiłeś takiemu Accel World 8, gdzie bohater jest totalnie beznadziejny przez swoje zachowanie i podejście, fabuła płytka a także niekonsekwentna, to jakim cudem mówisz, że BnHA to chłam? Na jakiej podstawie? Nie pytam ze złośliwości, pytam z czystej ciekawości, bo wystawienie 1 jakiemuś tytułowi oznacza, że nie ma w daje serii niczego ciekawego.

Patrząc obiektywnie na BnHA, mamy świetną oprawę dźwiękową, w większości ładne animacje i projekty bohaterów, konsekwentną fabułę i myślącego bohatera, który faktycznie jest płaczkiem z początku, ale nadrabia to swoim sposobem działania. W BnHA nie dostajemy mydłem w oczy, które z dzieciaków robią zbawicieli świata. Nie, tutaj jest jasno zaznaczona linia, że są to wciąż dzieciaki, które się boją i trzeba je wychować. Im dalej w fabułę, tym bardziej każdy z bohaterów zmienia się, zwłaszcza Protagonista, który przechodzi małymi kroczkami zmiany charakteru. Nawet openingi są robione symbolicznie, pokazując jego stopniową przemianę jako bohatera dynamicznego.

Patrząc na to i fakt, że fabuła jest konsekwentna, a moce bohaterów nie są wzmacniane od tak z widzi mi się autora – nie rozumiem co kieruje twoją oceną. A już pomijam, że bohaterowie są bardzo przemyślani. Każda indywidualność ma swoje konsekwencje w użytku, gdzie w porównaniu do innych serii takie konsekwencje często są zapominane lub wykorzystywane na ostatnią chwilę.

Stąd skąd tak niesprawiedliwa ocena? Proszę o merytoryczne wyjaśnienie dlaczego bnha jest twoim zdaniem „chłamem”?

Oglądnij sobie Dragon Balla, nie ma co tracić czasu na BnHA

Prawda, absurd goni absurd. Na pewno autor mangi ma jedną umiejętność – granie na emocjach. Myślę, że przez pryzmat tego mocno zyskał. Ale ostatecznie sytuacja, w której mamy do czynienia z tytułem przesyconym do granic historiami miłosnymi, patetycznymi dramatami, wyścigiem siły na cyferki – taki tytuł zaczyna być męczący w odbiorze. Sam miałem moment, kiedy porzuciłem czytanie 7 grzechów, potem wróciłem i znowu się nahypowałem. Ostatecznie manga wydaje się na tyle przewidywalna i właśnie patetyczna, że na tę chwilę męczy mnie śledzenie historii. Anime porzuciłem, mangę przestałem czytać od 2 tygodni. Szkoda, że autor wpędza się w podobne idiotyzmy jak autor Fairy Tail pod koniec mangi. Nie wiem, gdzie leży wspólny mianownik, ale mam identyczne poczucie zawodu i braku chęci.

Od czasu pokazania Escanora nic zapierającego dech w piersi się nie wydarzyło. Znaczy wydarzyło, tylko w anime te wydarzenia nie były dla mnie emocjonujące. Manga pod tym względem była świetna. Niestety jestem rozczarowany ekranizacją :/ Ostatecznie też samym Escanorem.

Oj tak… Miałem podobnie. Doskonale wiedziałem co będzie w mandze a mimo to łezka poleciała. BNHA, to jedyna seria tv, która mnie nie rozczarowuje. :)

Poza faktem, że BNHA jest moim faworytem obecnego sezonu, a najnowszy odcinek 10 zatytułowany „Symbol Pokoju” wgniótł mnie w fotel tak samo jak odcinek 4 „Mój bohater”, tak pragnę całkowicie odbić piłeczkę w tym poście i zadać jedno treściwe pytanie (XD).

Czy ktoś tutaj wie jak nazywa się OST, który grał w tle podczas rozmowy  kliknij: ukryte  All for One z All Mightem? Wtedy, kiedy AfO mówił o swoich pokonanych towarzyszach przez AM. Ten sam soundtrack został puszczony podczas walki Midroriyi z Muscularem. Dokładnie wtedy, gdy Deku kazał chłopakowi uciekać, bo nie przepuści Musculara za siebie.

Dziękuję za ewentualną pomoc! C:

Przypominałem sobie stare odcinki BnHA i tak mnie naszła pewna refleksja w kwestii ostatniego odcinka 2 sezonu  kliknij: ukryte  All for One powiedział, że Shigaraki ma zostać jego następcą. Ale co mógł mieć dokładniej na myśli? AfO może mieć jakiś daleko terminowy plan? Czy to chodzi o przekazanie ambicji? W całej tej spekulacji zacząłem się zastanawiać czy All for One nie miał na myśli przekazania swojej mocy Shigarakiemu, ale jak mógłby to zrobić? Tak sobie myślę, że jeśli jest w stanie odbierać cudze indywidualności, to może zna sposób na przekazanie swojej mocy Tomurze? Trochę mi nie pasuje w tym wszystkim, że ktoś będący największym i najsilniejszym złolem, odejdzie na zawsze zostawiając Shigarakiego z jego bazową mocą, która aż tak silna nie jest. W dodatku Sam Shigaraki dla Deku posiadającego 100% mocy nie byłby nawet wyzwaniem w przyszłości. Więc czy to jest budowanie gruntu pod jego moc? W sensie próbuje sprawić aby jego podopieczny stał się mentalną kopią All for One i dopiero wtedy zechce przekazać mu moc? Jeszcze zastanawia mnie jedna kwestia. Było powiedziane, że pozyskali dna Deku. W sensie chyba krew jego zdobyli. Niedługo potem All Might uspokoił Midorie mówiąc, że samo DNA nie wystarczy, bo potrzeba jeszcze woli posiadacza do przekazania mocy. Ale… Co jeżeli All for One zna sposób na inne wykorzystanie jego DNA, w którym zawiera się moc One for All? Mam wrażenie, że przed naszymi oczami dzieje się coś znacznie większego, ale podawane jest to super subtelnie. Zresztą autor mangi uwielbia bawić się symboliką i domysłami, nie dając jasnych odpowiedzi. Sam to przyznał przy kontrowersji jaką wzbudziło użycie przez Deku 1000000% mocy podczas walki z Muscularem (cyz jak mu było) w sezonie 3, tudzież podczas obozu treningowego. Autor wtedy przyznał, że bardzo lubi budować historię, gdzie pewne rzeczy musimy odpowiednio zinterpretować. Przeprosił wtedy za całą „niejasność” walki tłumacząc, że ten 1M% mocy nie było faktycznym milionem, tylko „battle Cry of Deku”, okrzykiem bitewnym zlepionym z przypadkowych słów pod wpływem ogromnej dawki adrenaliny. Ale odchodząc od tego tematu. Chciałbym wejść w dyskusję z kimś, kto czyta mangę i ma również swój punkt widzenia na to. Sądzicie, że All for One przekaże moc Shigarakiemu nim odejdzie? Na dobrą sprawę i on i all Might są u kresu życia. Obrażenia obaj mają różne i jednocześnie podobnie poważne. To ich wyklucza (moim zdaniem) z ponownej możliwości walki.

Doskonale wiedziałem co się wydarzy, bo czytałem mangę, a mimo to odcinek 4 wgniótł mnie w fotel. Tak dobrze zrealizowanego odcinka nawet się nie spodziewałem. Nie dość, że przez te 24 minuty seansu miałem wrażenie jakby fabuła bawiła się moimi nastrojami, emocjami. To jeszcze tak wściekłego Deku nie widziałem. Ciężko mi nawet powiedzieć, czy kiedykolwiek później był tak samo wściekły, bo przez mangę nie czuć wielu emocji. Niemniej w tym wypadku… Wgniotło mnie w fotel. Miałem ciary na plecach. Ten sezon zapowiada się GENIALNIE! Również świetną sprawą jest obserwowanie Midoriye jak się zmienia pod względem charakteru. Nie są to ogromne przeskoki w nastawieniu i zachowaniu, ale spokojne, logiczne i mega naturalne. A im dalej w fabułę, tym większą metamorfozę przechodzi. Kohei Korikoshi może tą mangą podbić społeczność jeszcze bardziej niż już to robi. A tego życze mu z całego serca.

Podobał mi się odcinek, chociaż manga wydawała się bardziej „kozacka”. Nie jestem pewny czy głos Escanora należy do trafionych. Mimo, iż bardzo lubię seiyuu Gintokiego z Gintamy, tak jako Escanor… Brzmi jak Gintoki z jakąś wyniosłą fazą. Takie spaczenie. Ciut inaczej wyobrażałem sobie jego głos. W każdym razie dobry odcinek i czekam na więcej. :)

Popisów nie widzieliśmy jeszcze, ale sam Escanor się pojawił na samym kocu odcinka. Mnie to wystarczy żeby rozbudzić hype. Nie mogę się doczekać następnego odcinka! :D Chociaż odrobinę się czy nie przeciągną walki na 15 odcinek a w 14 będzie tylko ucieczka Bana. No nic, zobaczymy. Jak już pisałem „the hype is real”. :D

Nareszcie doczekałem się debiutu mojego ulubionego grzechu. Mogę podsumować ten komentarz tylko jednym stwierdzeniem.

PRISE THE SUN.

Właśnie bardzo bym chciał żeby sezon skończył się najwcześniej  kliknij: ukryte  walką All Mighta i też tak mi się wydaje, że to będzie najbardziej prawdopodobny moment zakończenia 3 sezonu. Chociaż kto wie. Akurat  kliknij: ukryte  zdobywanie tymczasowych licencji samo w sobie nie było (przynajmniej dla mnie) super emocjonujące. Za to akcje po tym wydarzeniu nabierają rumieńców. Właściwie sam arc z  kliknij: ukryte  egzaminem na licencje bohaterskie dotychczas wydawał mi się najsłabszy. Może ktoś ma inne zdanie? W każdym razie Jednego jestem pewny. Sporo fabuły przed nami. Mam cichą nadzieję, że w przyszłości zobaczymy także przygody dorosłych bohaterów. Bardzo mnie ciekawi jak prezentowałby się wtedy Midoriya. Patrząc na zamysł całego uniwersum MHA może być ciekawie. Zresztą ogromnie podoba mi się fakt, że Deku ciągle się zmienia. Z walki na walkę jego mentalność ulega zmianie. Coraz mniejsza beksa z niego, znajduje kolejne ciekawe pomysły i rozkminy w przypadku swojej mocy. To chyba jeden z najbardziej myślących bohaterów jakich ostatnio mam możliwość obserwować. Jeny! Nie mogę się doczekać co to się będzie działo przez najbliższe kilka lat z tą serią!