Tanuki-Anime

Monster wjechał dziś na Netflixa. Nie będzie już wymówki, aby dłużej odkładać seans. Moje oczekiwania są wysokie.

Aż jestem w szoku, że ktoś to obejrzał. Ale miło czytało się Twój komentarz.

Jak mogli z tego zrezygnować, to byłoby świetne zakończenie!

Połączenie Yuru Camp i Highschool of the Dead. Nawet spoko, ale byłoby duuużo lepiej, gdyby było więcej akcji i działania, a mniej emocjonalnych momentów i przemów o uczuciach. W tym anime było ich wyjątkowo dużo, aż trudno było czasem zachować cierpliwość. Pierwszy odcinek zrobił chyba najlepsze wrażenie, ale później klimat też był niezły. Odnośnie nauczycielki,  kliknij: ukryte  „plot twist” nie robił wrażenia, bo już kilka odcinków wcześniej dało się go przewidzieć. Na duży minus, że za pozwoleniem Nadeshi…przepraszam – Yuki,  kliknij: ukryte  zombiaki po prostu rozeszły się do domów. Szkoda, że nie mogły uczestniczyć w ceremonii zakończenia. ;D Pies wkurzający. Na plus bohaterki, otoczenie i to w jaki sposób sobie radziły, połączenie CGDCT/słodkich okruchów życia z dosyć przygnębiającą atmosferą. I opening.
Szkoda, że nie ma kontynuacji, zwłaszcza że sama końcówka mogłaby na nią wskazywać. Obejrzałabym.

Akurat wątek szkolny ciągnie tę serię. Ale ja też czekam aż trochę ruszy coś do przodu, choćby w kwestii zdobywania kolejnych stelli. Mimo wszystko dalej uważam serię za bardzo dobrą. Wątek z bratem Yor jest na minus, ale to akurat już od pierwszego sezonu, więc żadna niespodzianka.

O, a miałam dziś anulować subskrypcję po obejrzeniu Rodu Smoka. :D To się jeszcze zastanowię.

A dzieje się ewidentnie (offtop): dziś Crunchyroll ogłosił dystrybucję filmu Pięcioraczek w 2023 w kinach w Polsce. [link][link][/link]

Oj to prawda, też jest super. To jedna z rzeczy, za które uwielbiam japońską animację.

Nie zauważyłam, że wyszedł już 1 odcinek. Jak zwykle trzyma poziom.

Opening (już dostępny na yt) jest pod względem animacyjnym jednym z najlepszych, jakie widziałam. Czapki z głów.

Tak, już z mężem to wyczailiśmy, bo zaczął grać i czasem się przyglądam. :D I jesteśmy fanami Ponpon shit, które leci tam w radiu.
Piosenki też wyłapałam, fajnie.

W sumie ja wyjątkowo większość odcinków oglądałam w polskiej wersji. ;P Obczaję jeszcze angielską. Opening mi akurat się podoba.

Dawid Podsiadło śpiewa ending do anime osadzonego w uniwersum Cyberpunka. Populacja polskich mangozje*ów zwiększa się. :D
Solidny owoc współpracy polsko­‑japońskiej, dobrze było miło się zaskoczyć.
Pojawiające się raz na jakiś czas, dość statystyczne sceny, wynagradzają w pełni pięknie zanimowane walki i czysta przemoc (odradzam bardziej wrażliwym na krew i flaki na ekranie). A to wszystko spowite neonową grafiką i naprawdę spoko oprawą muzyczną.
Śmiesznie, że w wersji z polskim dubbingiem ci kolorowi złole pierdzielą po japońsku :D Odnośnie zaś voice actingu, to w wersji japońskiej mogli dobrać innych seiyuu niektórym postaciom, zwłaszcza Lucyna jakoś mi mało pasowała.
Końcówka  kliknij: ukryte  smutna, ale przynajmniej główny bohater nie skończył ostatecznie (nie zdążył) jako cyberpsychol – uważam to za bardzo duży plus. Szkoda  kliknij: ukryte  Rebecci! Ode mnie 9/10. Mam nadzieję, że tytuł zostanie uwzględniony w głosowaniu na anime sezonu, mimo że to seria ONA. ;)

Przerwać odcinek w takim momencie…!
Bardzo podoba mi się postać Kei, nie mogę się doczekać dalszego rozwoju wydarzeń. Mam nadzieję, że to nie będzie koniec interakcji jej i głównego bohatera.
Chyba trzeba będzie sięgnąć do nowelek.
Ale OP i ED są dobre, o jeny.

Nadrobione i na razie trochę mieszane uczucia…nie wiem dokąd to wszystko zmierza, ale historia, którą dostajemy w drugim sezonie jest, póki co, co najmniej dziwaczna i chaotyczna. Dostajemy po twarzy różnymi (mniej lub bardziej) sadystyczno­‑obślizgłymi scenami, bo to w końcu MiA i niech już będzie, ale liczę, że wszystko to będzie sensownie wyjaśnione i będzie jeszcze trzymać się kupy. A tego nie wiem, bo z mangą już jestem trochę w tyle. Jako fanka pierwszego sezonu jestem dobrej myśli, ale jednak niepokoi mnie fakt, że autor mangi wymyśla historię na bieżąco i sam przyznaje, że trochę nie wie do czego ona prowadzi.
Podoba mi się natomiast to, że jednocześnie poznajemy historię wioski z perspektywy wydarzeń obecnych, jak i tych minionych. Muzyka jak zwykle nie zawodzi. No i ja (w przeciwieństwie do wielu) naprawdę lubię kibicować Riko i śledzić jej poczynania. Czekam na więcej. ;)

Cóż, pierwsza część odcinka podchodzi według mnie pod borderline hentai i według mnie nie pasuje do serii (nawet jeśli to OAV). 1/10
Druga to już całkiem zabawne ecchi. 7/10
Trzecia jest za to jakby z innej bajki – pozbawiona erotyzmu, za to obfituje w kulinarne doznania. Biedacki ryż przewodniczącego dobrze pasuje do tonkatsu, wypróbowane w domu. 6/10
Czyli za całość wychodzi w zaokrągleniu 5/10. ;p

(Z opóźnieniem) dziękuję, na razie nie żałuję. ;p

Aż się tu pożalę, że zamieściłam opening na swojej playliście weselnej ostatnio, ale DJ puścił go akurat, jak nie było mnie na parkiecie i ominęła mnie ta przyjemność.
:(
Ale podobno ludzie do tego tańczyli :D

 kliknij: ukryte  aczkolwiek nadal żałuję, że jego wybranką raczej nie będzie Miko :(

W sumie to by było takie oczywiste i oklepane, wszyscy pewnie się na to nastawiali. A tak to nawet może być miłe zaskoczenie z tego wszystkiego.

Było to anime praktycznie bez skazy, dopóki na ekranie nie pojawił się  kliknij: ukryte  braciszek Yor…o zgrozo. Jeden z najgorszych syndromów siostry, jakie widziałam. Jeszcze jak zobaczyłam napisy pod obwolutą jednego z tomów mangi, to nie pozostawiło mi to złudzeń. Patologia w czystej postaci.
Mój zarzut wobec niego dotyczy jednak tylko tego konkretnego aspektu, gdyż poza nim jest to interesująca postać, a fakt, iż  kliknij: ukryte  należy on do tajnej policji, może jeszcze wiele namieszać. I rozwoju tego wątku będę naprawdę ciekawa.
Na szczęście skaza jest niewielka, a Loid uratował poprzedni odcinek.
Anime w dalszym ciągu jest wyśmienite i niewiele wskazuje, aby miało to się zmienić (tylko oby  kliknij: ukryte  dziwnych zapędów braciszka pokazywali jak najmniej).
Za to odcinek najnowszy był boski. Zdecydowanie wątek szkolny to mój faworyt. Wincyj takich, wincyj Anyi i Damiana!:D

Dziękuję bardzo, przyda się. :)

Zauważyłam, że nierzadko mamy podobne refleksje na temat serii. Ale też już gdzieniegdzie widziałam, że ludzie piszą o Summer Time Render jako o połączeniu Higurashi i Re:Zero, a to jedne z moich ulubionych serii (zwłaszcza to pierwsze). Więc nie ukrywam swojego zainteresowania.

Ja to mam w planach od samego początku, ale najpierw muszę skończyć magisterkę i zdać ostatnie egzaminy. To dobrze, że jest dobre, bo na takie wygląda. Zakolejkowane.

Subaru to bohater wycofany społecznie, najprawdopodobniej posiadający zaburzenia psychiczne, z którymi musi zmagać się na co dzień. To pierwsze brzemię, które posiada już na starcie i już ono samo prowadzi do wielu tysięcy samobójstw czy prób samobójczych rocznie wśród młodych Japończyków.
Potem kolejne – oczywiście moc powrotu przez śmierć, która zsyła na niego tak wiele cierpienia non stop, czego w sumie tłumaczyć nie trzeba. Do tego brzemię samotności – bo przypominam, że z tym cierpieniem musi mierzyć się całkiem sam, bo przecież  kliknij: ukryte  długo nie może nawet o nim nikomu powiedzieć. Przede wszystkim osobom, które są dla niego ważne. Dodałabym jeszcze czwarte brzemię – niewiedzy i bezradności, bo przecież on od nikogo nie dostał instrukcji, że jak np. pokona jakąś złą wiedźmę to wróci do swojego świata i wszystko będzie dobrze. On nawet nie wie, dlaczego musi tak cierpieć, co musi zrobić, aby temu zapobiec i kiedy ten koszmar się skończy.
I fakt, że on przy tych wszystkich ciężarach jeszcze jakoś daje radę i odnajduje w sobie siłę do działania (zresztą między innymi za sprawą otaczających go ludzi, w tym właśnie Emilii, która nie zdając sobie sprawy z tych wszystkich rzeczy, o których chociażby Ty wiesz, wspiera go i okazuje mu zrozumienie), sprawie że określenie „parówa” jest tu według mnie całkowicie nietrafione.

Denerwujący bywa, faktycznie. Jak większość ludzi z krwi i kości (co według mnie tylko mu dodaje do realizmu).

Emilia jest bardzo ciekawą postacią, która niestety dostaje zbyt mało czasu ekranowego w pierwszym sezonie (w porównaniu np. do Rem). Ale jeśli chodzi Ci o jej dziecinność, prostoduszność czy naiwność, to mają one swoje logiczne (serio) uzasadnienie, a wszystko wyjaśnia się w 2 parcie 2 sezonu. Ja akurat Emilię polubiłam od pierwszego odcinka, ale generalnie masa oglądających przekonała się do niej bardzo właśnie po tym wyjaśnieniu.

Generalnie im dalej tym lepiej i ciekawiej w Re: Zero, polecam dotrwać do 2 sezonu i zobaczyć co ma do zaoferowania.

O! :D
Ale chińskobajkowa wersja lepsza! I ta choreografia!

Czekam na full version, a może dodam do playlisty na wesele. xD

Może i głupio tak po jednym odcinku wyrokować, że będzie to anime sezonu (zwłaszcza, że jest to naprawdę mocny sezon)...ale biorę to na klatę.

Przychodzę wyrazić swoje ubolewanie nad tym, iż na wczorajszym evencie z okazji rocznicy 86, nie zapowiedziano 2 sezonu (na co wiele osób liczyło).
:( Podobno tylko seiyuu coś tam mówili w trakcie, że niebawem się zobaczymy itd.

Pozostaje trzymać kciuki, że ogłoszą w przyszłości. A powinni, zresztą chyba seria cieszy się dużą popularnością w Japonii.

Możliwe, że sięgnę w międzyczasie po LN. Ale jednak chciałabym zobaczyć ich dalszą adaptację, bo reżyseria robi tu doskonałą robotę.

Jakby nie wpis na blogu (podziękować :)
to by mnie ominęła całkiem przyjemnie zapowiadająca się komedia.

Ja też nie miałam tego w planach, po opisie totalnie bym nie tknęła.

Ale gdzieś w sieci wyskoczył mi opening i oooo rany przepadłam. Rzecz wspaniała. Ludzie, nie przegapcie tego.

Ciekawe, czy  kliknij: ukryte  tu relacja bohaterów będzie romantyczna, czy przyjacielska, a może typu senpai i jego uczennica.

Mój animowany radar pokazuje, że to pierwsze xd

Też mnie to ciekawi, chyba mam nadzieję, że jednak nie to pierwsze. Dziwnie…ale zobaczymy. xd