Tanuki-Anime

Brzydzę się to pisać, ale popieram przedmówczynię.

Ach, to anime było takie generyczne… tak, to jest idealne słowo. Koleś ledwo stoi na nogach w ostatnim odcinku, zamiast pokazać wszystko z jego perspektywy, jak ma omamy, jak mu ciężko, jak mu się obraz rozmazuje, to nie, ryjem po glebie, żeby zabić atmosferę zbędnym i nieśmiesznym gagiem. Cała bajka taka była. 4/10

Gdyby nie obsuwy i jakość oprawy wizualnej, to Long Riders byłoby naprawdę porządną serią o rowerach.

Minami kamakura miało tragiczny start, a potem tylko gorzej – faktyczna jazda na rowerach, czy nawet cokolwiek związanego z kolarstwem, to dopiero cztery ostatnie odcinki… porażka.

Tła, tylko tyle jest dobrego w tej serii.

Naprawdę, najlepsze z tego wszystkiego są wstawki live­‑action po endingu

JA PROTESTUJĘ, TO NIE MOŻE BYĆ TAK, ŻE MY MYŚLIMY TAK SAMO. ZNOWU. NIE ZGADZAM SIĘ!

Tak, dla formalności.

Tak – wcześniej był w sumie tylko pionkiem, trybem w machinie.

To anime ma jedną podstawową wadę – trzeba je obejrzeć zanim zacznie się emisja kolejnego sezonu serii telewizyjnej. Inaczej byłoby nawet znośne, bo można by tę szmirę olać.

Nie oglądaj macrossów.

No, nareszcie ciekawy odcinek – krajoznawczy. Poza live­‑action wstawkami wprowadzającymi widzów w tajniki jazdy na rowerze, to podziwianie landschaftów to jest jedyny pozytywny aspekt serii. No i ending jeszcze ok.

A ja myślałem, że Shisha no teikoku to mu się nie udało, a to chyba tylko hype na zmarłego pisarza­‑denata.

Nie wiem, czy odnosisz się do tego, że seiyuu, a nie aktor głosowy (używam obu form zamiennie), czy że Ai­‑chan.

Jeśli to pierwsze – to już odpowiedziałem.

Jeśli drugie – Ai­‑chan, to nie imię. Konkretnie to jest przecież  kliknij: ukryte  I­‑chan. To nie imię, to pseudonim – dlatego zostawiłem -chan, bowiem jego użycie jest tu dość istotne w kontekście niejako kulturowym i sytuacyjnym.

Dobry chain zrobili, nie ma co.

Ok, siódmy odcinek przywraca jakąś nadzieję, ale wole się nie nastawiać optymistycznie, jeszcze za wcześnie.

A ja właśnie czuję ten Tominowy klimat, w którym los co i rusz rzuca bohaterom kłody pod nogi, zawsze coś idzie nie tak, zawsze triumf ucieka sprzed nosa w ostatniej chwili. Tylko trupów mniej, ale spokojnie, jeszcze jest kilka odcinków i sądzę, że obsada się mocno zmniejszy. Albo zredukuje do zera.

Niestety film gorszy od Wilczych Dzieci, zarówno fabularnie, jak i wizualnie. Chociaż reżyserowi udało się wykrzesać z dzieła podobne emocje, to niestety film jest nierówny i końcówka pikuje w dół. Zabrakło też tej pięknej animacji, która tak mocno dawała o sobie znać w Wilczych Dzieciach, gdzie użycie grafiki trójwymiarowej było o niebo rozsądniejsze.

W sumie to się zawiodłem. Wilcze Dzieci bardziej trafiły do mnie z warstwą emocjonalną, były bardziej przyziemne, tu nie bardzo wiem, co autor chciał mi pokazać.

Już prędzej powinien z endingiem Overlorda.
Wszystko przez nadmierny autotune.

Gdyby nie tragiczne projekty postaci, to obejrzałbym fafnera z chęcią.

Break Blade to też Zibeck (który jest samodzielnym odłamem Production IG i wtedy kooperowały w ramach produkcji Break Blade).

Najsławniejsze i w ogóle jedno z bardziej znaczących mecha w historii gatunku – Nadesico.
Ponadto Dai Guard – wyśmienita wariacja na temat Super Robo.

Zibeck zrobił dwa z najciekawszych i najbardziej pomysłowych mecha w historii gatunku i to były autorskie projekty. Jeśli chodzi o mecha, to mam do nich pełne zaufanie.

No akurat odcinek 6 to był nudny jak flaki z olejem. Widać, że pomysłu brakuje. Trochę późno na wprowadzanie ciągłej fabuły.

O, tego właśnie chciałem, żądnych zbędnych motywów, akcja, napierdzielanka i to wszystko dobrze animowane, piękna klasyczna animacja z ery Macrossa, niektóre sceny oglądałem kilkukrotnie. Choreografia walk i przedstawienie bitew – miodzio, tak nierealne, tak pełne wyobraźni, że piękne. Takie bajki to ja rozumiem.

Czyli standard u Makoto SHinkaia, nic nowego nie napisałaś w tym temacie, to było do przewidzenia.

Gdyby film pozostał, tak jak to połowy był, przygotdwką, nawet z tymi samymi motywami, ale inna narracją, byłby o niebo lepszy. A ponadto był nudny.

Jelonki? Składają jaja, jak każde owady.

faktycznie nie rozróżniłem gimnastyki od lekkoatletyki.
CO do nazwiska – faktycznie literówka, mea culpa.