Tanuki-Anime

To nie tak miało być, nie tak się umawialiśmy, oprawa wizualna miała się posypać w drugim, najpóźniej w trzecim odcinku. Czuję się oszukany.

Żebym wiedział, że to tak wyjdzie, to bym nie oddał tego tekstu.

czekaj, co Ty napisałeś, bo mi się nie rzuciło w oczy niczym negatywnym

Za mało piosenek w kosmosie.

Sensu.
Zero uznawany jest za najgorszą część, jeśli chodzi o kreacje postaci i fabułę.
No ale mamy deltę, więc pewnie długo się pozycją lidera nie nacieszy.

Jesteś pierwszą osoba, która tak uważa, jaką spotkałem.
No, ale to nic, ja z kolei gloryfikuję siódemkę. Każdy ma swoje wady.

Ponadto… jaki realizm? Ten film od początku do końca jest oniryczny, to nie jest dokument i nigdy nie miał nim być. To artystyczna interpretacja biografii.

Ci smutni ludzie, którzy oglądają tylko mainstreamowe filmy, w których autorzy nie pozwalają sobie na jakiekolwiek odstępstwa od schematu…

Proszę, nie róbmy z bebopa drugiego evangeliona, ta seria jest za dobra na taki los…

A zresztą… czy to ma jakiekolwiek znaczenie, jeśli przyjemnie się ogląda?

Jeśli zakładając, że z każdym kolejnym anime człowiek jest coraz bardziej zgorzkniały wobec tego medium, to dla mnie teraz seans bebopa to tylko cierpienie.

Bebop nie powinien istnieć tylko dlatego, że jest inny, co tobie się nie podoba i uważasz, że to złe, bo swoim istnieniem psuje interesy całej reszty?

Nie dlatego, że jest inny, ale dlatego, że… no właśnie, trudno to ująć. Wyobraź sobie sytuację, że ktoś nie cierpi anime tak z definicji, a druga osoba chce go uparcie przekonać, że nie ma racji i poleca mu bebopa. I w kolejnej podobnej sytuacji znowu bebop. I znowu. I znowu. I znowu.

A Ty widziałaś masę innych anime, które równie dobrze spełniłyby się w tej roli, ale w sumie już Ci wszystko jedno, bo przecież jest bebop.

Nie, ale może nie sugerowaliby się tylko porto.

Żeby jeszcze ci ludzie lubili bebopa za to, co jest w nim naprawdę dobre, a nie za to, ze ma tak mało cukru w cukrze.
To nie tak, że to hejce. Zwyczajnie uważam, że takie serie nie powinny istnieć, bo rzutują na odbiór innych.

nah, nie lubię tego anime za to, że jak ktoś chce pokazać anime, które nie jest zgodne z powszechnym stereotypem, to pierwsze co robi to sięga po bebopa, bo taki zachodni, ach, och… albo ludzie obejrzeli bebopa i im się coś poprzestawiało, że nagle są koneserami klasyki animacji japońskiej.

Chętnie zmasakruję bebopa.

Nie, bo to nie jest rysowane.

Mógłbym nawet oglądać jak farba schnie, gdyby było to dobrze animowane.

literówka, miało być totsugeki, widocznie jeszcze nie do końca się obudziłem pisząc komentarz.

Należałoby podkreślić, że trzeci odcinek był wizualną perełką – naprawdę staranna animacja przez cały czas, a zwłaszcza w pierwszej połowie dzięki oddaniu prac nad odcinkiem studiu Dogakobo.

kreska i jej klimat niemal identyczny.

No szkoda, że zupełnie inny, bo do Kabaneri projekty postaci robiła ta sama osoba, co do legendarnego Macrosa 7, co widać cały czas. Aż chciałoby się załączyć OMAE WO TOTSUTEKI RABU HART.

Nie widzę, dlaczego miałoby to zgrzytać – akcja ewidentnie dzieje się w Japonii z przełomu XIX i XX wieku (albo bardziej po drugiej połowie XIX), tylko ma steampunkową konwencję. Japończycy przyzwyczaili nas do ukazywania dziwacznego białego oręża, bardziej lub mniej fikcyjnego, to tutaj za bardzo nie odcina się od tła, zwłaszcza, że pasuje do postaci, a postać dobrze komponuje się z ogólnymi założeniami.

Nie wiem, skąd wzięłaś opinię, że ja mam w ogóle zamiar tego bronić – gdzie sisę tylko da pisałem, że poza tym, ze jest ładne i ma nieco sensowniejszych bohaterów niczym nie różni się od Eotenów. Przy czym obydwie te cechy mogą zaraz ulec zmianie – nie widzę opcji, by WIT Studio utrzymało taki poziom wizualny na dłużej, biorąc pod uwagę ich dawne problemy, zaś postaci także zawsze można zniszczyć. Należy tylko odliczać czas do wykolejenia, bo te z pewnością nastąpi.

A twoje tryhardowanie na bycie oschłą jest naprawdę urocze.

I przestań czynić jakieś biedne, godne pożałowania aluzje odnośnie mojej profesji, którą już dawno temu zmieniłem.

Sęk w tym, że Grisz uczepił się tych Bogu ducha winnych cichobiegów, kiedy jest masa innych rzeczy, które w Kabaneri biją po oczach i Kuboty bohaterki to najmniejszy problem tej serii.

Zauważ, ze w jednej ze scen nie różnią się niczym od normalnych szpilek, poza tym, że zamiast wąskiego obcasa mają jeden długi.

Tu pojawia się inny problem, gdyż co scena inaczej to obuwie wygląda, zaś animatorzy jak tylko mogą unikają ich rysowania. Nie można więc jednoznacznie stwierdzić, że te buty to łyżwy, albo że to bliżej szpilek, gdyż albo przyjmują jedną z tych form, albo są czymś pomiędzy.

Co do tego, co Grisz pisze poniżej – w Kabaneri twórcy męczą nas bardziej bzdurnymi rzeczami, niż te nieszczęsne laczki i poza nim mało kto zwraca na nie uwagę, bowiem mają silne „rule of cool”. Naprawdę, Grisznak, jak chcesz się czepiać Kabaneri, to nie wyszukuj takich detali, które właściwie nie wpływają na całokształt serii, bo w ten sposób to zaraz dojdziemy do klasycznych eksplozji w kosmosie. Doskonale wiesz, że te buty będą się pojawiać dalej i doskonale wiesz, że ich jedynym zadaniem jest wyglądanie nietypowo i zajebiście, cała reszta jest nieistotna.

Przypomnę tu też tylko, że np. Tengu mieli w japońskiej mitologii jeszcze bardziej abstrakcyjne obuwie, nikt nie powiedział, że nasza bohaterka to człowiek.

Przyspawałeś się do tych chodaków… w scenie, gdy wychodzi z pociągu widać, że palce stoją na ziemi.