Tanuki-Anime

No w sumie to jest takie anime.

Każdy je ogląda. Za każdym razem się nie sprawdza. Mimo to wciąż ktoś nowy po nie sięga i tak w kółko.

TBH patrzac w przeszłość nie wciąż nie widzę innej oceny dla tej serii, niż 2/10.

AKurat te projekty postaci są bliższe oryginalnym.

Shonen to nie gatunek.

A ja się nei zgodzę.
Drugi odcinek doskonale pokazał, że ta seria ma dużo ducha starej, zwłaszcza ta dziewczyna co ma bzika na punkcie Criticristy – to jest właśnie to, za co ceniłem poprzednie serie -postaci z pasją.

POnadto pokazowa scena występu w pierwszym odcinku jak najbardziej trzymała wysoki poziom. Na gorsze zmienili tylko CG, które wcześniej było świetne, teraz jest zwyczajne.

Zawsze można być 100% obiektywnym i rzucać kostką k10.

System nie pozwala na recenzje bez ocen.

Ja tak nie robię.
To, czego nie da się zawrzeć w ocenach, opisuję w tekście. Ponadto tekst jest zawsze ważniejszy niż oceny, które mi powiewają.

No ale 2/10 to jednak srogo, bo sama oprawa wizualna stawia serię dużo wyżej w hierarchii średniaków.

Fabuła trzyma się kupy i na koniec zaskakuje spójnością. Niestety nie wynagradza emocjonalnego misz­‑maszu i fake­‑outów co rusz. Gdy już uda się zbudować porządny klimat dramatu, a główna bohaterka znosi wszystkie znoje niczym Hiob, nagle nie z gruchy ni z pietruchy atmosfera staje się spokojna i radosna. Trudno się w tym odnaleźć, widz jest już nastawiony na kompletną deprechę, a tu nagle wskakują gagi.

Projekty postaci i mecha w mojej ocenie faktycznie wyglądają jak z lat .70. Ale nie bez powodu – w projektach da się zauważyć nawiązanie do stylu z chociażby Tetsujina 28­‑go, zwłaszcza w projektach potworów z pierwszych odcinków.

Generalnie to na upartego można tu się dopatrzeć historii o miłości, która za nic ma barierę wieku. Ale to na siłę, chociaż biorąc pod uwagę całość scen ecchi, sposób ich prezentacji i całokształt tego, co Japończykom siedzi w głowach, to może być bliskie prawdy.

Nie, MR przede wszystkim miało fabułę, która była na miarę możliwości bohaterów, wprowadziło ciekawą postać i rozwinęło osobowość Asuny (co potem i tak rozjechano walcem), dzięki czemu była czymś więcej, niż tylko uosobieniem cnót pożądanych przez autora i czytelników.

On nie kolego, najlepsze to było Mother's rosario.

Na gakkonie rok temu na korytarzu rozmawiałem z kolegą o SAO i śmieliśmy się ogólnie, podchodzi jakiś random bot i się z nami kłóci, że alicyzacja najlepsza część sao. Także spokojnie, drony się jeszcze znajdą.

Rozpisali scenariusz an 24 odcinki, a dali mu 12. Obiecał, że zrobi jeszcze trzynasty.

To chyba było Ezo okami?

uuuu, czyżby te legendarne srebrne wilki z Japonii co to w sumie są zwykłe jak wszystkie inne poza tym, że wyginęły?

Pamiętam jak ktoś na konwencie się kiedyś ze mną kłócił na korytarzu, że alicyzacja najlepsza xDDDD już wtedy wiedziałem, że nie, a nie czytam LN. A teraz to nawet tego doświadczyłem xD

Banana fishem zaśmierdziało.

No, tylko pojawiła się ta postać i wrócił stary poziom, czyli anime znowu popłynęło na dno.

W filmie go niema jakby co.

wracaj do swojego miyazakiego

MOCNY, pompatyczny i patetyczny odcinek, dobrze kładący akcenty we właściwych miejscach. Takie heroic fantasy to ja kupuję.
Szkoda, że z tyłu głowy jest to, co się dzieje w realnym świecie. -30k dmg pominę, tu przesadzili z patosem.

a tu, proszę państwa, mamy typowego zjadacza anime bez chęci wykazania zaangażowania.

Ciii, takie zjawisko nie istnieje.

Nie wiadomo po co.

O, jeszcze jeden dobrze wyglądający film – miss hokusai.

inna stylistyka, ale przceież nie o tym mowa. Z In this corner of the world poczekaj, ma być nowa wersja z dodatkowym materiałem.