Tanuki-Anime

JAK MOŻNA zmarnować taki potencjał? Pytam JAK MOŻNA? Nie znam gry, ale stwierdzam, że nigdy nie widziałam bardziej zmarnowanego potencjału. Obejrzałam chore skrzyżowanie durnej, kompletnie niestrawnej komedyjki z genialnym dramatem psychologicznym, który wzrusza i przeraża. Smutno mi, że ktoś tak okaleczył taki pomysł…

Obejrzałam to anime od początku do końca razem z serią OVA…
I mnie zaskoczyło… Kreska jest ładna, chociaż czasami coś się jej złego dzieje. Humor bywa durny, ale to działa i sprawia, że ten patos momentami lejący się z monitora jest po prostu śmieszny, zamiast nie do zniesienia. Fabuła wciąga, jest nieprzewidywalna i nieźle odjechana, chociaż przyznam się, że nie wciągnęłabym się tak bardzo gdyby nie Wolfram… Jest moim niezaprzeczalnym ulubieńcem, a jego relacja z Yuurim powala mnie na kolana…

jest taki naburmuszony,arogancki,zazdrosny,wredny…. i taki słodki!!!!

Zachęcił mnie do tego anime i jestem mu wdzięczna ;3
Każda postać tam jest warta grzechu. Nawet postaci poboczne są oryginalne, mają charakter i to „coś”.
Uwielbiam. Obejrzałabym jeszcze raz, ale nie mam czasu…

Zdecydowanie mnie urzekło! Od początku każdego odcinka i jeszcze długo potem szczerzę się jak ostatnia idiotka. Animacja momentami zgrzyta, a kreska bywa nieprzewidywalna… Ale fabuła jest urocza i odprężająca, ścieżki dźwiękowe i humor pasują… I… Jestem fanką Yuujirou. Uwielbiam go… Jest śliczny, czarujący i cudowny. I w pewien sposób męski. Tooru też bardzo przypadł mi do gustu, ale jednak Yuu to Yuu… Ogólnie poza szarym tłumem uczniów postaci są ciekawie.
I chociaż zwykle nie robię yaoi tam, gdzie go nie ma, to tu jednak coś jest na rzeczy… Ale to zależy od interpretacji widza… Ja chcę, więc widzę tam coś... W sumie… mogłoby być więcej czegoś...