Tanuki-Anime

Dzięki za szybka reakcję :)

OAV Azazela ma dwa odcinki, dlatego też warto by poprawić błąd w tym artykule.

Cóż, z większością się zgodzę, jednak postać Shizuo ogólnie była przesadzona. Bo z jakiego to niby powodu  kliknij: ukryte  miałby zginąć od postrzału człowiek, który bez większych trudności wyrywa słupy, latarnie, etc. To wtedy byłoby już naciągnięciem w serii. Natomiast zgodzę się  kliknij: ukryte  ze zdaniem na temat spotkania Anri z Izayą. Facet z tego co się orientuję jeszcze na początku dostał automatem od Shizuo. Choć, gdyby zdechł to doprawdy, chyba miałabym podobną podnietę, jak słynna epicka euforia gangu Togusy~
Osobiście anime mnie zauroczyło, ale tak jak się spodziewałam,  kliknij: ukryte  zakończenie nie spełniło moich oczekiwań. Mimo wszystko, przynajmniej Kida odpowiednio skończył, co mnie głęboko cieszy.
Podejrzewam, że twórcy dorobią jeszcze (jak w przypadku Baccano!) serię OAV. Nie sądzę bowiem,  kliknij: ukryte  aby pozostawili wątek Celty w tak okrojonym stanie. Za dobry scenariusz by im wyszedł, żeby sobie to ot tak odpuścić.

Higurashi no Naku Koro ni Rei jest dla mnie… profanacją.

Te słowa oddają całe moje uczucia względem Rei. Nie będę wypisywać już wszystkiego co mi się w tej serii podoba, a co nie, uważam bowiem, iż recenzent zrobił to już dość dokładnie. Dodam od siebie tylko kwestię zachowania… dobrego smaku twórców, które objawiło się w postaci totalnego zera. Osobiście poczułam, że oglądam zupełnie inny tytuł, aczkolwiek pod tą samą nazwą. Jak tu ktoś wcześniej napisał:

Z resztą Higurashi no Naku Koro ni Rei wcale nie jest trzecią częścią Higurashi, i twórcy to zaznaczyli. Seria When They Cry ma trzy części:
1. Higurashi no Naku Koro ni
2. Higurashi no Naku Koro ni Kai
3. Umineko no Naku koro ni
I Higurashi Rei nie ma tu nic wspólnego. To miało być coś co rozwiało by ciążącą mgłę i pozwoliło się trochę rozerwać

To w takim razie, po jasny gwint to coś nosi w sobie człon „Higurashi…”? Ja nie poczułam w tym (jak niektórzy) ani krzty nostalgii, odnosiłam wręcz wrażenie zniesmaczenia, obrzydzenia – nie każdy jest zadowolony z poświęcenia ok. 30 min na temat związany z członkiem Keiichi'ego. To dla mnie chore. Mając przed sobą kontynuację dobrego horroru/thriller'a, spodziewam się, że to rzeczywiście będzie kontynuacja tej samej serii, nie kolejne, marnej jakości ecchi.

Co do samej recenzji. Dla mnie w porządku. Rzeczywiście może za dużo spoilerów, ale jestem świadoma, iż było to koniecznie do oddania własnej opinii (subiektywnej, jakby ktoś nie zauważył). Jednak ostrzeżenie przed obejrzeniem Rei wrzuciłabym na początek, tak dla zasady.

Aoi Hana uważam za jedną z lepszych tegorocznych pozycji. Twórcom udało się stworzyć niesamowity, ciepły klimat, który zarówno potrafi wbić szpilkę w ogólny światopogląd. Urzekły mnie realistyczne postacie, które w naturalny sposób eksponowały swoje uczucia – bohaterowie związek homoseksualny dwóch kobiet nie traktowali – jak to w wielu seriach spod tego gatunku – po macoszemu. Przedstawiono problematykę i borykające się z nimi konkretne charaktery. Właśnie – charaktery. Tu pochwalę otoczkę stworzoną wokół Fumi, jest jedną z największych zalet AH. Warsztat techniczny też zadziwia swoją dbałością, zarówno graficznie (projekty postaci są cudowne), jak i muzycznie (lekko i przyjemnie, choć nie nadzwyczajnie). Minusem serii jest jego zakończenie, które pozostawia widza w kompletnej dezorientacji, czuć urwany wątek. Z obiektywnego punktu widzenia jednak wielu ta pozycja może znudzić, nie ukrywam, że czasem nawet wpadałam w małe sprzeczki w tej sprawie. Mnie osobiście się spodobało, więc może warto spróbować?

Niestety nie podołałam górze lodowej, jaką okazało się Asura Cryin' – zmiotło mnie, dosłownie. Przyznam szczerze, że już dawno nie widziałam tak debilnego anime, zaczynając na fabule, ogarniając postaci, kończąc oprawą techniczną. Zawiesiłam się bodajże na 9 odcinku i szczerze nie żałuję tego, iż ominie mnie spektakularne zakończenie tego tytułu. Nie mówiąc o drugiej serii…

Anime nawet niezłe, fabularnie naprawdę ciekawe, choć miałam nadzieję, że czas emisji będzie dłuższy. Muzykę już przerabiałam, oglądając (nałogowo) trailery, podobał mi się również chara­‑desing postaci – pomimo, iż uproszczone, zawierają jednak nutę szyku. Szczerze, odczuwam (chyba jak każdy) pewien niedosyt, pozostaje ogrom niewyjaśnionych kwestii. Może kryje się w tym szersza zapowiedź bardziej rozbudowanej wersji „CENCOROLL”? Jak dla mnie, byłaby to wiadomość bombowa. Na razie – 7 z ogromnym plusem.