Tanuki-Anime

W sumie Frieren to dość ciekawy przypadek, bo miesza motywy z klasycznego, zachodniego fantasy z tymi bardziej rpg­‑owymi, typowo japońskimi…

Tutaj to nie wiem, ale w Non Non Biyori wszystkie sezony pokazywały wydarzenia z tego samego roku (z małymi wyjątkami) i tam chodziło o nostalgię i radość dzieciństwa, a nie rozwój postaci.

Siedem lat po premierze drugiego sezonu, pięć lat po premierze filmu… Oto jest: Konosuba 3
A w dzisiejszym odcinku Kazuma mierzy się z traumą, drużyna spotyka potwora, który wzbudza litość i wiadomo jak to się kończy, a na koniec pojawia się okazja do darmowej wyżerki lub straty głowy…
Słowem: jest jak było i ciekaw jestem, co dalej.

Rie Kugumiya i Satoshi Hino, czyli duet doskonały, a tak poza tym… Mocno standardowo i bez fajerwerków i da się oglądać. Przynajmniej główny bohater nie jest przeciętnym nastolatkiem a la Kirito tylko dorosłym gościem, który wygląda jak dorosły i nie przeniesiono go z Japonii, a z innego świata fantasy… Oprócz tego jest oczywiście klasycznym przepakiem i nawet ma w głowie gadający komputer jak np. Rimuru. A wilczyca to demonica, znaczy demoniczny wilk czy coś w tym guście i wygląda na to, że pan bohater będzie musiał najpierw ją pokonać zanim się w nim zakocha, czyli schemat, który chyba nie jest zbyt częsty w isekai'ach, choć oczywiście brakuje mi rozeznania w tej kwestii xd. Jest jeszcze drużyna wojowniczych panienek (składająca się z klasycznych rpg­‑owych archetypów), ale one raczej będą głównie dodatkiem, bo (jeśli wierzyć internetowi) nie jest to harem.
Ogólnie póki co nic wybijającego się ponad przeciętność, ale na nic więcej nie liczyłem. Mam tylko nadzieję, że główna para będzie odpowiednio charyzmatyczna i urocza i będę zadowolony.

Bardzo solidny początek. Animacja ładna, strzelanina niezła, trochę ekspozycji tu i tam, ale jest to stety lub niestety nieuniknione… Ogólnie dużo rozszerzają względem scenek z gry, co wychodzi na plus. I przede wszystkim jest Sensei i to z niezłym projektem postaci i porządnym głosem.
I opening wygląda dużo lepiej niż myślałem.

Dekonstrukcja i parodia gatunku super sentai, a przy tym dość okrutna, przynajmniej patrząc z perspektywy głównego bohatera, komedia. Wizualnie bardzo dobrze i stylowo – nawet okazjonalne CGI nie przeszkadzało, a biorąc pod uwagę, że reżyserem jest Keiichi Satou użycie tego typu animacji jest bardzo intencjonalne i nieźle wykonane.
I główny bohater też wydaje się być ciekawym wyborem i ma duży potencjał, zarówno pod względem charakteru i roli w fabule. Dostrzegam w nim również pewne cechy bohatera tragicznego, ale po pierwszym odcinku może to być trochę nadinterpretacja…
Poza tym odcinki będą wychodzić co tydzień na Disney+ i polskie napisy są niezłe.

„Meduzy nie potrafią pływać same”, tak? Ogólnie o tym to właśnie jest – o sztuce, o odnajdowaniu siebie w swoich pasjach i o wierze we własny talent, umiejętności. I główna bohaterka bardzo do tego pasuje, bo jest na początku swojej drogi, w miejscu, gdzie była już całkiem gotowa porzucić własne ja w imię akceptacji tłumu, spokojnej przeciętności. To też w sumie ciekawy temat, bardzo mocno obecny w japońskiej kulturze – presja tłumu i piętnowanie odbiegania od normy. A z drugiej strony mamy Kano przez którą, póki co ten wątek został dopiero zasugerowany, będzie pokazanie toksyczności popkulturowego biznesu.
I jest to też jedno z tych anime, gdzie dosłownie każdy kadr, każda sekwencja to kompozycyjne i kolorystyczne małe dzieło sztuki. Dosłownie co chwilę byłem pod wrażeniem jak świetnie to wygląda, jak bardzo narracja jest zintegrowana z warstwą wizualną. No i oczywiście sama mowa ciała bohaterek jest odpowiednio przekonująco przedstawiona.
Ogólnie przed premierą trochę się naczytałem o reżyserze i reszcie ekipy produkcyjnej, więc pewnego poziomu się spodziewałem, choć i tak jestem pod wrażeniem. Mam nadzieję, że następne odcinki będą co najmniej tak dobre jak ten.

zawartości praktycznie brak. Humor opiera się w zasadzie tylko na gnębieniu maskotek, co w paru przypadkach jest nawet zabawne, ale nic poza tym. Jedynie animacja jest dosyć ładna i projekty postaci są niezłe, a tak poza tym to taka wydmuszka bez niczego konkretnego.

zasługa partaczy z crunchyrolla. Mnie się nie spieszy, poczekam na oficjalną premierę. Nawet jako pirat trzeba mieć jakieś zasady xd

Klasyczny slime'owy odcinek, czyli dużo gadania i politykowania. Ogólnie to było bardziej zwieńczenie wydarzeń z poprzedniego sezonu i fabuła właściwa zacznie się w następnych odcinkach…

 kliknij: ukryte  Ludzie boją się 5G, a wygląda na to, że dopiero 7G doprowadzi do zagłady świata.
Trochę bardziej absurdalne i pokręcone niż myślałem, a w dodatku z pewnością nie jest to czysta komedia. Realistycznie, przynajmniej na to wygląda, jest przede wszystkim pod względem emocjonalnym, a cała ta surrealistyczno­‑apokaliptyczna otoczka ma bardziej charakter metaforyczny. I, jak wskazuje tytuł, głównym motywem są pociągi, ale prócz tego pojawiają się już kolejne symbole, a więc ciekawie będzie interpretować ich znaczenia wraz z emisją kolejnych odcinków. Jedyne, co mnie trochę martwi, że dość dużo się dzieje, postaci mówią szybko i nie zawsze wprost i początek ten wypadł nieco chaotyczne, ale to pewnie drobnostka, która, mam nadzieję, nie będzie już widoczna w następnych odcinkach.
Wizualnie jest nieźle. Przede wszystkim tła są ładne, za to bohaterki wyglądają dość standardowo…
No, seria oryginalna, więc pozostaje tylko gdybanie, ale mam nadzieję, że przynajmniej ten pociąg się nie wykolei przed dojechaniem do mety.

Piękne i bardzo satysfakcjonujące zakończenie. I w sumie nawet nie wiem co tu więcej pisać xd. Całe te anime, zarówno pierwszy jak i ten sezon to tak prosta rzecz, a tak dobrze wykonana i po prostu przyjemna do oglądania, że aż ręce same układają się do oklasków.
I w sumie duża w tym zasługa dobrze napisanych i interesujących postaci. Szczególnie mi zaimponował Kyotaro, który pięknie się rozwinął i dojrzał do swoich uczuć na przestrzeni tych wszystkich odcinków.
Po prawdzie nawet bym się szczególnie nie obraził, gdyby to był definitywny koniec, bo naprawdę udało im się to bardzo dobrze zamknąć. Tak czy owak podobno zostało za mało materiału na pełen sezon, więc na ewentualną kontynuację będzie trzeba poczekać parę lat…

No nie mogę. Zastanawiałem się w którą stronę pójdzie fabuła, a wychodzi na, że z ratowania Falin przechodzimy do ratowania Falin xd. Oczywiście mi to nie przeszkadza, szczególnie, że pojawił się „szalony mag” i powoli będą odkrywane kolejne tajemnice lochu, ale wydało mi się to dosyć zabawne.
Muszę też przyznać, że zachowanie Chilchucka w tym odcinku było naprawdę ludzkie, realistyczne i trudno go winić, że po tym wszystkim nie chce dalej narażać życia swojego i swoich przyjaciół. Także wygląda na to, że teraz będzie trochę przerwy w akcji, czas na przygotowania, a potem z powrotem do lochu, w pogoni za elfem, co porwał Falin.

PG13 MyAnimeList, na nasze 12+ jak większość telewizji. Trochę krwi i przemocy i to w zasadzie tyle.

Słodkie, urocze, momentami zabawne, ale żarty mocno powtarzalne i całość jest raczej dość płaska, a miejscami dość nudnawa. Taki średniak jeśli chodzi o komedie. I będzie drugi sezon, który zapewne będzie bardzo podobny pod względem jakości…

historia poboczna bez większego związku z serią główną.

No i połowa odcinków za nami. Walka ze smokiem świetna, potem również było mocno  kliknij: ukryte  (już zacząłem się zastanawiać, czy jednak nie uda im się wskrzesić Falin), a dzisiejszy odcinek to bardziej już powrót do klasycznej kulinarnej formuły (dokładnie druga połowa odcinka).
Bohaterowie osiągnęli swój cel, ale przygoda trwa dalej i jestem ciekaw w jaką stronę to pójdzie. Póki co pewnie będzie powrót na powierzchnię, choć nie wydaje mi się, że to będzie takie łatwe.

Póki się biją jest fajnie, ale wszystko poza tym jest nudnawe i płytkie.

[link=[link]]Chodzi o to[/link]
Coś tam fikcja historyczna o odkryciach Kopernika, ale chyba bez Kopernika i pewnie więcej w tym fikcji niż historii.

Z tym stoczeniem się to trochę przesada, ale Madhouse ma za sobą cięższy okres, który już mają za sobą. Czasowo ciężko to szacować, ale zaczęło się, gdy Murayama odszedł i założył Mappę, zabierając ze sobą wielu ludzi ze studia. Potem po One Punch Manie były chyba gorsze wyniki finansowe, Madhouse został stał się własnością jakiejś tam innej firmy, po drodze pewnie jeszcze zespół się uszczuplił itd… No ale patrząc po ich ostatnich produkcjach są w dobrej formie, czego najlepszym przykładem jest właśnie Frieren.
Obecnie Madhouse nie jest już takim molochem i skupiają się na mniej mainstreamowych projektach, za którymi stoją reżyserowie, scenarzyści związani od wielu lat ze studiem, co w sumie jest dobrym kierunkiem. Zresztą Saitou to też w zasadzie wychowanek studia, który wrócił na stare śmieci po Bocchi the Rock.
No i w sumie zabawne, że Mappa miała być przeciwieństwem Madhouse, skupiając się na jakości, a nie ilości, a obecnie jest zupełnie odwrotnie, a może nawet gorzej niż w czasach, gdy Madhouse robił kilka anime na sezon.

I za to tydzień ostatni odcinek. Będę tęsknić…

W porównaniu z mangą mocno średnio. Animacja maksymalnie poprawna, mało ruchu, dużo krzywizn… Reżyseria, kompozycja, praktycznie wszystkie aspekty poza grą aktorską – nic nie wybija się ponad przeciętność. Jest to oczywiście nadal bardzo przyjemna do oglądania seria ecchi (szczególnie, że w adaptacji dodali bardzo dużo golizny), ale zdecydowanie był tu potencjał na coś celującego w czołówkę gatunku.
Ogólnie jak komuś się podoba to bardzo zachęcam do zapoznania się z mangą, która jest dużo lepsza.

nudnawe, ale da się oglądać

John Wick w wersji ninja w zasadzie. Bardzo udany pierwszy odcinek. Dobra animacja, świetne, brutalne walki i ogólnie przyjemnie się to ogląda.

Komugi jest tak głupiutka i energiczna jak się spodziewałem. To znaczy zachowuje się dokładnie tak jak powinien zachowywać się pies w ludzkiej postaci. Fajne też jest jak bardzo skupiono się na jej mowie ciała – nam nadzieję że do końca serii uda się to zachować.
Iroha zaś jest tą rozsądniejszą i spokojniejszą, jak przystało na właścicielkę. Tworzą więc razem zgrany duet. I „duet” to niejako słowo klucz tego sezonu, gdyż wygląda na to, że drużyna składać się będzie z duetów i dostanie pewnie duetowe transformacje i ataki.
No i póki co nie ma walk i w sumie słusznie, bo co innego bić ożywione przedmioty a la kaiju, a co innego opętane przez mrok zwierzęta. Dlatego też pewnie „przemoc” pojawi się razem z prawdziwymi antagonistami.
W Hirogaru Sky był pierwszy chłopiec precure i wygląda na to, że w tym sezonie też może być, biorąc pod uwagę, że Satoru pozna tajemnicę Irohy i jego rola w fabule będzie dość duża.
Ogólnie początek bardzo solidny i zapowiada się przyjemna, lekka seria. W sumie niezły kontrast w porównaniu do poprzedniego sezonu, który był jednak dosyć „poważny”...