Tanuki-Anime

Real robo z naciskiem na „real”. Jest firma, są papierki do wypełnienia, a mechy wyglądają bardziej jak maszyny budowlane niż gundamy. Potwór wyglądał kiepsko, ale za to mechy prezentują się lepiej.

Udręczona dziewuszka i Tomokazu Sugita. A jako, że jest to poniekąd parodia to dziewuszka jest udręczona do przesady, a za to Tomokazu Sugita dla odmiany wypada dość nijako. Fabuły w zasadzie nie ma, więc przewiduję seans niekoniecznie angażujący, choć wystarczająco odprężający.
No i z tego wszystkiego najciekawiej wypada opening, który jest dość kreatywny wizualnie.

Tym razem główną bohaterką jest Kitasan Black i zapewne w trochę mniejszym stopniu Satono Diamond. Idolką Kity rzecz jasna jest Tokai Teio i nawet nieco ją przypomina, choć czeka ją długa i ciężka droga do sukcesów. Duramente to bardzo trudna rywalka, ale najpierw Kita będzie musiała przezwyciężyć swoje własne ograniczenia.

Fotograf z traumą i kierowca, który nie chce by ktokolwiek trzymał za niego kciuki… Zapewne obu panów połączy głęboka męska przyjaźń i razem przezwyciężą swoje słabości. Poza tym całość obserwujemy z perspektywy pana fotografa, a więc poznajemy parę podstawowych zasad wyścigów F4. Pojazdy rzecz jasna są w 3D, ale całość wygląda porządnie. Mam tylko nadzieję, że dramat nie będzie przesadzony i na głównym planie jednak będzie sport.

Tak myślałem, że będzie to podobne do Bofuri i wygląda na to, że się nie myliłem. Animacja ładna, bohater sympatyczny, jest też trochę nawiązań do kultury growej, więc pierwszy odcinek wypada pozytywnie. No i o ile Bofuri to były słodkie dziewczynki to zapowiada się na czystą serię akcji.

z tego co widziałem w materiałach promocyjnych do bohaterek dołączy jakiś czerwonowłosy chłopak i być może on będzie miał nieco dynamiczniejszy, bardziej ekspresyjny charakter.

Dwugodzinna premiera to w rzeczywistości cztery pierwsze odcinki, a ogólnie seria będzie mieć ponad 20 odcinków. Mam nadzieję, że poziom animacji gwałtownie nie spadnie, bo póki co pięknie to wygląda. No ale najlepsze są tła i soundtrack – tyle pięknych krajobrazów, tyle cudownej muzyki…
I na całe szczęście to nie jest dramat przez duże „D” lub tani wyciskacz łez. Jest melancholia, przemijanie, czerpanie z życia, pojawiają się też zabawniejsze momenty. W sumie pod tym względem to anime nawet się zbliża do klasycznych iyaskei'ów. No i przez te cztery odcinki praktycznie nikt nie podnosi głosu – nawet gra aktorska oddaje spokojny charakter tej serii. Ogólnie nie wykluczam, że potem pojawią się dynamiczniejsze momenty, ale nie o tym jest ta seria.
I na koniec: opening ładny, choć piosenka mi się nie podoba, ending całkowicie cudowny, a dwugodzinna wersja z japońskiej telewizji ma inny ending z animacją Kou Yoshinariego, więc na niego też warto zerknąć.

 kliknij: ukryte  No to Gojo robi pa­‑pa i to na bardzo długo, jeśli wierzyć czytelnikom mangi… No i Geto to nie Geto, co odpowiada na pytanie pozostawione przez końcówkę Jujutsu Kaisen 0. W sumie to nawet mi go trochę szkoda, bo chłop zginął z ręki najlepszego przyjaciela, a teraz jego ciało wykorzystuje jakieś coś, co niby ma podobny cel jak on, ale co do tego nie można mieć pewności.
A ogólnie nadal jestem pod wrażeniem jak świetnie wygląda to anime, szczególnie że warunki produkcyjne nie należą do idealnych. Mam nadzieję, że nie wykolei się to po drodze i do końca jakość animacji będzie utrzymywać się na podobnym poziomie.

Jak się ma Aoi Kogę w obsadzie to oczywiście trzeba ją wykorzystać do czegoś więcej niż grania dziecka (bez urazy dla Elle).  kliknij: ukryte  Choć nadal ciężko mi przetrawić fakt, że Cure Majesty brzmi praktycznie tak samo jak Kaguya xd
A tak poza tym był to jeden z tych odcinków ze świetną animacją, choć poprzedni też wyglądał dobrze. A w ogóle cały ten sezon jest bardzo solidny pod względem animacji – nie jestem ekspertem, ale wydaje mi się, że stężenie sakugi jest dość wysokie jak na Precure.
Fabuła powoli będzie zmierzać do końca i jestem ciekaw, czy będzie równe 50 odcinków, czy 40 parę jak w poprzednich latach…

Bardzo przyjemna bajka. I w sumie chyba bardziej slice­‑of­‑life niż romans. Relacja głównej pary jest niezaprzeczalnie urocza i niewinna, no ale widać że ani on ani ona pojęcia o miłości nie mają, choć powoli, powoli się starają pokazywać swoje uczucia. A tak poza tym tła są piękne, animacja ogólnie bardzo porządna, no i nawet jest trochę fabuły i worldbuildingu a propos świętych panienek. No i są też lekkie wątki dramatyczne, dzięki czemu cała ta puchatość i słodkość ma mocniejsze podstawy.
Warto też dodać, że nie tylko dziewczyny są w tym anime urocze, więc żeńska widownia też powinna znaleźć tu coś dla siebie xd

Ten to kontynuacja (wątek z Gilbertem), a Gaiden chyba też, choć nie rusza „głównej” fabuły, więc można go potraktować jak dłuższy odcinek serii.

Na twoim miejscu spróbowałbym filmy. Mają nieco lepszą fabułę, przepiękną animację i są bardziej znośne dzięki lepszej konstrukcji i reżyserii. Choć szczerze powiedziawszy z Violet dużo nie pamiętam, a filmy oglądałem z zerowymi oczekiwaniami, więc odczucia mogą być różne xd

Anime jest dostępne na netflixie z polskimi napisami i chwała bogom za to, ale jakość tych napisów jest co najwyżej średnia. Czasami jest „onii­‑chan”, czasami jest „brat”. Nazwy własne na przestrzeni odcinków są różnie tłumaczone (głównie chodzi o segment z Kero pod koniec każdego odcinka), a takie kwiatki jak „dwunastoklasista” (o bracie Sakury, który chodzi do liceum) wskazują na to, że napisy mogły być tłumaczeniem angielskich napisów, co zajeżdża amatorszczyzną. No i wydaje mi się też, że przez parę odcinków tłumacze nie mogli się zdecydować jakiej płci jest Kero.
No i rzecz jasna ani filmów ani Clear Card­‑hen nie ma na netflixie, więc trzeba szukać w innych źródłach, by obejrzeć całość.
Ech… I jak tu nie być piratem, gdy za darmo można mieć dużo większą jakość. I w sumie to chyba większość anime na netlixie ma mocno średnie tłumaczenia – pamiętam że w JoJo Stone Ocean też było dużo pomyłek.
No i w sumie może nie powinienem tu tego pisać, ale jakby ktoś się wahał czy oglądać na netlixie czy gdzie indziej to w sumie jest kwestia tego, czy ważniejsza jest jakość czy sumienie.
O samym anime napiszę też, gdy obejrzę całość, ale musiałem napisać ten komentarz, bo tak bardzo się przyzwyczaiłem do wysokiej jakości fansubów, że trochę mnie irytuje, że tak wielka korporacja jak netlix robi tak średnie napisy xd

W sumie też się trochę nad tym zastanawiam. Ichigo nigdy nie był pacyfistą per se i biorąc pod uwagę jak wielu shinigami zabili Quincy to tym bardziej nie powinien się oszczędzać. Choć z drugiej strony zależy mu tylko na Yhwachu i może wolał nie zabijać kobiet xd

 kliknij: ukryte  Ichigo zaliczył epickie wejście, choć szkoda że przy okazji nie sprzątnął żadnego przeciwnika… Quincy za to zaliczają efektowne wyjście i poznajemy ich cel – pokonanie Króla Dusz. Ichigo też zaliczył szybki pojedynek z Ishidą i powróciła Orihime oraz Chad w odpowiednio skąpych i odpicowanych strojach.
No i przyznam szczerze, że zupełnie się gubię w terminologii Quincy. Przy Arrancarach przynajmniej było wiadomo jakie mają ataki, co robią i co jak się nazywa, a Quincy mają tego multum, ciągle rzucają jakimiś niemiecko- i angielsko­‑brzmiącymi nazwami i w sumie nawet nie wiem, czy jest jakaś wspólna reguła co do ich umiejętności xd.
A w ogóle Zaraki w poprzednim odcinku był super, a teraz tak szybko go wyautowali… Miałem nadzieję, że powalczy trochę ramię w ramię z Ichigo, ale może później…

myślę, że to jeden z tych paradoksów, gdy grupa docelowa anime widzi wiele więcej wad i niedociągnięć niż widz, który zazwyczaj nie ogląda podobnych tytułów. I żeby nie było – nie oglądam tego anime: to tylko mój domysł xd

Chyba najlepszy z dotychczasowych odcinków. Świetna walka, bankai Rukii czadowy i na dodatek świetny występ Yoshistsugu Matsuoki (w sumie czasem zapominam jak świetnym jest aktorem xd). No i wygląda na to, że Ichigo wkracza do akcji, więc na pewno będzie ciekawie.

Nie spodziewałem się, że akurat to anime dostanie recenzję i to z tak wysoką oceną. Ogólnie się zgadzam z autorem. Naprawdę dobre anime i ze względu na tematykę zdecydowanie ukryta perełka.

I to jest dopiero mahou shoujo dla prawdziwych mężczyzn xd
Ogólnie, gdy zobaczyłem że kategoria wiekowa to R+ to myślałem, że będzie więcej golizny. A poza paroma scenami kąpielowymi i transformacjami, gdzie widać cyca przez dwie sekundy całość trzyma się w ramach 13+. No ale oczywiście największą atrakcją są tyłki bohaterek, na których często skupia się kamera. W sumie to podziwiam pana Takamurę za jego pasję do dziewczęcych tyłków – przyjemnie oglądać anime, w którym twórcy realizują swoje pasje xd
Największa zaleta to animacja, czyli głównie transformacje i walki z evangelionowymi obcymi. Uczta dla oka i to nawet nie ze względu na fanserwis. No ale pracowało przy tym wielu ludzi z Gainaxa, więc wcale mnie nie dziwi tak wysoka jakość. No i stroje bohaterek są bardzo ładne i kreatywnie zaprojektowane.
Dobrze też że to anime jest odpowiednio absurdalnie głupkowate i nawet w nieco poważniejszych momentach nie traktuje się ani trochę na poważnie. No bo w innym przypadku ciężko by się oglądało siłę przyjaźni ratującą wszechświat przed kosmitami, którzy nazywają się Alone xd
W sumie szkoda, że teraz już się prawie nie robi takich anime. Z chęcią bym obejrzał coś podobnego z trochę lepszą fabułą i postaciami, a może nawet większą ilością fanserwisu xd

Świetne anime.
Zacząłem oglądać, bo wczesne studio Bones i bez czytania opisu myślałem, że to będzie bardziej sci­‑fi niż sportówka xd. No a muszę przyznać, że jest to bardzo dobra sportówka, a dodatkowo dostajemy dobrze poprowadzony dramat obyczajowy o skomplikowanej relacji między matką a córką i trochę romansu.
Ogólnie fabuła i postaci są proste, ale w tej prostocie są bardzo dobrze wykonane i przede wszystkim emocjonujące. Jest komedia, sportowa rywalizacja, wolniejsze momenty i przekonujący, nienachalny dramat dobrze korzystający z charakterów postaci.
Animacja i muzyka stoją na naprawdę wysokim poziomie, co dodatkowo pomaga w odbiorze całości. I jest coś urokliwego w settingu, gdzie bohaterowie walczą sterowanymi umysłem lalkami, a wszystko poza tym to zwykła codzienność lat dziewięćdziesiątych/wczesnych dwutysięcznych.
No i główna bohaterka Misaki jest niezwykle urocza mimo tego że to książkowy cytat naiwnej, milutkiej dziewczynki.
Seria chyba dość zapomniana, ale gorąco polecam.

Na wszystko mają licencje – przecież soundtrack nadal robi Shirou Sagisu xd
Nowa muzyka mi się podoba, ale to już kwestia gustu

Z większością się zgadzam, choć akurat ja jestem masochistą i obejrzę do końca xd. No i po tych trzech odcinkach jestem już pewien, że największym problemem nie jest grafika, a reżyseria. Od początku wiedziałem, że tego typu mangę ciężko przenieść na format tv, ale miałem cichą nadzieję, że reżyser będzie na tyle ogarnięty, że chociaż nie popsuje podstaw. No a tu już zarżnęli największą zaletę mangi, czyli bohaterów. Podczas seansu cały czas zastanawiałem się, czy Komura naprawdę jest tak irytujący, ale to jednak zasługa reżysera i niestety, aktora głosowego.
W sumie to pod względem reżyserii powinno wyglądać jak Non Non Biyori albo nawet Boku no Kokoro no Yabai Yatsu.
No i jeśli chodzi o głos Komury to czytając mangę słyszałem w tej roli Romi Pak albo jakąś inną aktorkę, która często gra młodych chłopców xd. A w sumie to chyba prawie każdy aktor by tu lepiej pasował xd
Za to przynajmniej Mie brzmi prawie idealnie, szczególnie że gra ją debiutantka.

A jest to jedyny Fate, w którym nie ma jakiejś wersji Saber lub Tohsaki xd

Będzie drugi sezon. Ktoś w ogóle pamięta tę bajkę? W sumie mocno niespodziewane, ale nic lepszego z SAO nie dostaniemy, więc może być xd

Absolutnie przeurocze. No i wygląda to bardzo ładnie – przede wszystkim tła i kolorystyka świetnie się prezentują.
No i między bohaterami jest fajna chemia. Mam tylko nadzieję, że status quo nie będzie się ciągnąć przez wszystkie odcinki i ewentualnie dostaniemy jakiś progres w ich relacji…