Tanuki-Anime

jak wspomniałem, to jeden z tych filmów na który trudno się gniewać. Z jednej strony jestem świadom jego rozmaitych wad i niedociągnięć, z drugiej to takie ciepłe, optymistyczne, spokojne kino, którego mocno mi brakuje

Mi także, dlatego bardzo dziękuję za recenzję dla tego filmu. :)

Zwykle nie przepadam za filmami, które oznaczono tagiem „dramat”, jednak w tym przypadku nie żałuję ani minuty seansu. Opowieść jaką poznajemy, to tak naprawdę przyjemne okruchy życia z nutką dramatu w tle i ciekawym fabularnym konglomeratem magicznych kotodama i transmisji radiowych… Sympatyczne bohaterki skojarzyły mi się od razu z Yuru Camp, a audycja radiowa była prawie jak „Chris o poranku” :) Bardzo ładna grafika, chociaż przesadne użycie na postaciach światłocienia bez cienia :) sprawia nieco dziwne wrażenie i nie każdemu przypadnie do gustu.
Nie mogę zrozumieć jak to możliwe, że tak przyjemny familijny film przeszedł na Tanuki praktycznie bez echa i został oceniony przez zaledwie kilka osób, pora to zmienić :)

A komentarzy i ocen niemal nie ma. Szkoda, ponieważ jest to jedna z tych propozycji anime, którą według mnie można polecać osobom twierdzącym, że anime to tylko „chińskie bajki” ponieważ kojarzą im się jedynie z Dragon Ballem i Pokemonami.


 kliknij: ukryte 
 kliknij: ukryte  Gdybym lubiła być hejtowana, to może pokusiłabym się o napisanie recencji

Kimi no Koe o Todoketai opowiada o dziewczynie, którą babcia nauczyła, że wyrażone na głos słowa mają moc spełniania się, ponieważ w wypowiadanych słowach – zawarta jest ich dusza.

Anime jest dosyć spokojnymi, momentami wzruszającymi okruchami życia kilku nastolatek, które zaczyna łączyć wspólny cel. Akcja dzieje się w czasie wakacji pomiędzy klasą 2 i 3 liceum.

Film przekazuje widzowi, że wiara w moc życzeń wymówionych z silnym przekonaniem – potrafi czasem sprawić, że niemożliwe stanie się możliwe.

Tradycja (wierzenie) w tym filmie nawiązuje do słów :
„PROŚCIE, A BĘDZIE WAM DANE”

Mnie osobiście – seans sprawił przyjemność. Spokojnie mogę polecić Kimi no koe – jako kino familijne lub odpoczynek od ciężkich produkcji.

Jedyne co obniżyło lekko moją ocenę to grafika.
Przeszkadza mi, gdy postacie wyglądają jak wycięte z kartki papieru na tle krajobrazów, budynków i przestrzennych wnętrz. Za ten brak spójności oczko w dół.

Polecam obejrzeć – choćby po to by móc uświadomić sobie – jak silny wpływ na życie innych ludzi mają wypowiadane przez nas kwestie i życzenia.

Nawet jeżeli w tym filmie zostało to zrealizowane z niewielką dozą bajkowości.