Tanuki-Anime

Jeśli chodzi o opening, to przy pierwszym kontakcie szczerze byłem trochę zmieszany i zaskoczony, aż taką odskocznią i różnicą względem hajpujących poprzednich otwarć, które dawały mega kopa. Natomiast już po zaznajomieniu się z nim po raz drugi i trzeci uważam, że jest naprawdę genialny pod względem wizualnym, szczególnie dla osób obcujących na bieżąco z pierwowzorem. Tyle symboliki, przesłań i nawiązań do dalszych rozdziałów mangi, że to nie lada gratka dla czytelników min.  kliknij: ukryte  ogólna niekończąca się wojna, dudnienie przemieszczających się tytanów i towarzyszące temu wybuchy od broni, którą Mareńczycy próbują ich powstrzymać, żołnierze Mare w gotowości do walki, kluczowa przemiana Erena, upadające ptaki symbolizujące utraconą wolność i spokój Mareńczyków, lecące ptaki symbolizujące dążenie protagonisty po trupach do celu, jakim jest jego wolność, która została mu odebrana i wreszcie sam pędzący na czele pozostałych tytan atakujący, jako jedyny będący w stanie coś zmienić – coś fantastycznego, a jest tego o wiele więcej. Natomiast muzycznie nie jest w moim guście, ale obiektywnie muszę stwierdzić, że pasuje do efektów wizualnych jakie w nim zastosowano.

Ending z kolei jest naprawdę bardzo dobry pod względem muzyki, która idealnie wpasowała się w moje klimaty i na dodatek kolejny raz zastosowali ten sam zabieg z symboliką oraz nawiązaniem do znaczących elementów dalszych rozdziałów mangi. W tym akurat przykładzie zaprezentowali min.  kliknij: ukryte  ścieżki łączące wszystkich Erdian, ale i nie tylko. Ogólnie świetnie skomponowane zamknięcie według mnie.

Co do samego pierwszego odcinka to muszę przyznać, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Już od trailera w którym dostaliśmy oficjalną informację, że za serię finałową będzie odpowiedzialne w głównej mierze studio MAPPA, byłem pełen obaw czy podołają zadaniu i usatysfakcjonują widzów. Ja jak na razie zostałem kupiony w praktycznie 100%. Względem pierwowzoru różnic w prowadzeniu historii brak, a pod względem technicznym brak większych zgrzytów i oprócz niewielkich spadków jakości przy niektórych scenach CGI, to prezentuję się to ogólnie naprawdę obiecująco i przez to nie mogę się już doczekać kolejnych odcinków, ponieważ to w nich nastąpi prawdziwa weryfikacja studia i osób odpowiedzialnych za reżyserię, animację oraz kompozycję.

Zaczynamy prawdziwą jazdę bez trzymanki! I jeśli jakimś cudem nic nie popsują, to będzie to bez wątpienia najlepszy sezon tytanów pod względem fabuły, jej nieskazitelnej spójności, wielokrotnych zaskoczeń i fantastycznej akcji. 3mam kciuki! :D

Kilkusekundowa chwila uniesienia. Niezaprzeczalnie genialny moment, ale nie zamazuje w 100% wad tego sezonu. Niemniej doceniam, bo nawet się do tej sceny przyłożyli. Szkoda tylko, że za bardzo zabrnąłem w spoilery z mangi i wiem jak ten turniej się finalnie zakończy.

Powiem tak. Z perspektywy osoby, która LN nie zna, jest to wszystko nawet do przełknięcia, bullshity to strawienia, a nawet momenty wzruszające się znalazły i pomijam rzecz jasna stronę techniczną, która jest porażką (znowu). Ale gdy co odcinek czytam sobie później komentarze czytelników, co wycięli, jak zmienili sceny i ich symbolikę, a zarazem znaczenie oraz ostateczny przekaz to mnie żywcem krew zalewa jak można tak spektakularnie spaprać adaptację. Serio. Zlejcie spoilery i po prostu sobie to poczytajcie na własną rękę. Osoby nieznające pierwowzoru mają odbiór każdej sceny zmieniony o 180 stopni. A znawcy powieści wszędzie płaczą i im się wcale nie dziwię. Mimo iż nie znam wszystkich szczegółów to ubolewam razem z nimi i łączę się w bólu, wyczekując na lepsze czasy w tej kwestii, które zapewne nigdy nie nadejdą. Meh.

Użyłem takiego terminu aby to rozgraniczyć nie wdając się w szczegóły, co mogło być błędem z mojej strony i wprowadzić Cię w mój niechciany błąd. Nie mogę ci tego opisać inaczej, bo wejdę w spoilery z historii, ponieważ wiele rzeczy się przewinęło od Ymir Fritz do obecnych wydarzeń.

Po prostu lud Ymir nie jest blisko spokrewniony z rodziną królewską, która przekazywała sobie moc tytana pierwotnego z pokolenia na pokolenie, aż ojciec Erena jej nie wykradł mordując Ród Reiss, którzy posiadali główną linię krwi.

Szczerze? Nie za bardzo widzę w czym tutaj masz problem, ponieważ sam zaczerpnąłeś wiedzę z wiki, a tam jest wszystko dobrze i jasno napisane. Musiałbym wszystko kopiować, a to chyba nie ma sensu prawda? Natomiast…  kliknij: ukryte  Lud Ymir, to ludzie, który są niebezpośrednimi potomkami Ymir Fritz, którzy odziedziczyli zdolność przemieniania się w tytany i są oni wszyscy razem połączeni tzw. ścieżkami. Rodzina królewska i wszyscy bezpośredni potomkowie Ymir z głównej linii krwi różnią się jedynie tym od pozostałych z ludu, że mogą opanować w 100% moc koordynatu i dzięki niej kontrolować pozostałe tytany, a są to min. rzeczona Ymir Fritz, Rodzina Fritz, Dina Fritz, Zeke, Pierwszy Król, Ród Reiss, Historia czy teraz obecnie również i Eren za sprawą pewnej sytuacji. Chyba niczego nie pominąłem. Wiki naprawdę dobrze opisuje wszystko, więc warto dogłębnie poczytać jak jest z czymś problem i jeśli nikt nie boi się spoilerów.

Niedługo nastąpi premiera ostatniego sezonu, a następnie ujrzymy ten moment… moment w którym wszyscy złapali się za głowy [link] :D

Jakoś tak miałem ubaw podczas ostatniego (szóstego) odcinka i nie wiem czy to dobrze czy źle. :D Już nawet nie przeszkadza mi straszny bałagan czasowy, ale nie ze względu, że nie idzie się połapać, ale sam fakt ich występowania i w jaki sposób to robią. Niemniej jakimś dziwnym sposobem dalej mi się to przyjemnie ogląda.

No i wracamy niestety. Tego nie da się oglądać jeśli nie ma emocjonujących momentów. Koszmarna warstwa wizualna, która odbiera jakąkolwiek przyjemność z oglądania. Dlaczego nam to zrobili?!

Kompletnie nie miałem tego w planach, ale na tyle zainteresowały mnie komentarze poniżej, że zdecydowałem się dać szansę i zerknąć. Jestem po obecnie 4 wyemitowanych odcinkach i muszę przyznać, że jestem naprawdę bardzo pozytywnie zaskoczony. Przepiękna, kolorowa, żywa, niezwykle szczegółowa i rzekłbym posiadająca swoją głębie grafika, niecodzienny pod względem detali styl konkretnych kadrów/scen oraz płynna jak na razie animacja. W pewnych momentach miałem nawet wrażenie jakby ta seria była robiona w jakiejś większej rozdzielczości niż inne pozostałe znane mi tytuły, ponieważ chociażby postacie w dalekim planie miały aż za bardzo wyraźnie zaznaczone kontury twarzy i zanimowaną mimikę do głosu. Oczywiście nie znam się na tym za bardzo, więc może to też być wynikiem kompletnie czegoś innego, niemniej, jestem szczerze pod ogromnym wrażeniem strony wizualnej od tego studia i oby taki poziom się utrzymał. Co do historii to nie jestem zaskoczony tematyką, gdyż komentarze poniżej już mnie nastroiły oraz nastawiły na coś tego typu, ale naprawdę były ciekawe, momentami intrygujące, a nawet powodujące chwilę refleksji. Lecz mam zastrzeżenie do czasu trwania poszczególnych opowieści. Każda, od wstępu, przez Sayę, Kwiaty, Szczęście i Księżniczkę spokojnie miały większy potencjał niż tylko to co nam zaprezentowano, a już na pewno Kwiaty, które trwały ewidentnie za krótko co mnie trochę zirytowało. Natomiast jeśli chodzi o protagonistkę czyli Elainę, to na razie nie mam większych zastrzeżeń co do jej charakteru czy postępowania. Po prostu twardo stąpająca po ziemi, obojętna i cwaniakowata czarownica, które wie czego chce i wie co powinna robić, aby nie spowodować większych problemów sobie i innym. Nawet nie gryzie mnie jej nagła przemiana charakteru, bo wydaje mi się, że ona była taka od początku, ale nie miała szansy tego pokazać widzom. Niestety zgrzyt jeden się pojawił, a mam tutaj na myśli jej bycie niekonsekwentną w swoich poczynaniach. Na początku myślałem, że ona działa na takiej zasadzie iż w stosunku do siebie i swoich problemów jest emocjonalna, ale już do osób trzecich niekoniecznie, a już w trakcie podróży zechce, albo przynajmniej będzie powód żeby pomóc tylko jeśli ktoś o to poprosi. Dlatego też w historii z Szczęściem była obojętna na to co zastała w domu sołtysa, a w historii z Kwiatami nie drgnęła gdy ujrzała wchłanianego chłopaka. Niestety to wszystko poszło się sypać w najnowszym odcinku, gdyż już za prośbą Księżniczki pomocy udzielić nie chciała. Oczywiście tylko drobnej w podzięce za gościnę. Wychodzi więc na to, że zrobi tylko to co nie spowoduje jej problemów, ani nie będzie uciążliwe. Taki chętny do uczynków leniwiec z chłodną głową. :D Ogólnie rzecz biorąc bardzo mi się podobały te 4 odcinki i z pewnością będę kontynuował, bo mrok w jaki zdecydował się pójść ten tytuł jest na tyle ciekawy i posiada ogromne pole do popisu, że warto to śledzić. Oby tylko następne historie były przynajmniej nieco dłuższe, a będę niezwykle zadowolony.

Kaguya z trzecim sezonem! YEY! \ (•◡•) /
Ale to było do przewidzenia.

Nie no… teraz to już pa licho. Wywalone mam na te aspekty wizualne. Sztos odcinek, bo emocjonalny w ...! Tanaka time is perfect time!

A filmowa kontynuacja w najlepsze bije sobie rekordy…

Czy tylko ja uważam, że mimo wszystko jest to trochę overrated?

No ale przecież dwójka wychodziła w 2019. Wtedy covida jeszcze nie było, a już w nim widać duży spadek jakości. Ja bardziej bym upatrywał powody jak już w innej ekipie produkcyjnej, a dokładniej konkretnych ludzi przy konkretnych epizodach. Chociaż co ja tam wiem… :D

Szczerze? Nie za bardzo siedzę w tym kto konkretnie jest odpowiedzialny za co w tym tytule, ale widać/czuć regres wizualny względem sezonu pierwszego. Nie wiem z czego to wynika, ale osobiście smutam, bo też polubiłem tą serię jeszcze w pierwszym sezonie, no i kinówka była znośna. ;D

W ogóle to jakim sposobem ja nie zauważyłem, że postanowili zanimować ten tytuł?! Kiedyś z przypadku pobieżnie przejrzałem pierwowzór, czyli komiks i był naprawdę uroczy i nie wiem jak to się stało, że pominąłem wszelakie informacje odnośnie ekranizacji tej serii. Natomiast wracając już do wersji tv i samego początku, to jak na razie przerosła ona moje oczekiwania i wyobrażenia. Dla mnie naprawdę zaczepiasto się zaczęło i nie spodziewałem się aż tak przyjemnego, urokliwego oraz zabawnego seansu. Jednak dobrze dobrani aktorzy głosowi i schludna animacja robią swoje. Z tych też powodów nie mam nawet teraz serca się do czegokolwiek przyczepić. I jeszcze ten fantastyczny op! Wizualnie może nic odkrywczego, ale muzycznie cudo, które idealnie wpada w ucho. Cieszyłem się jak dziecko przy oglądaniu tych dwóch pierwszych odcinków i już teraz nie mogę się doczekać następnych. Wyczuwam naprawdę pozytywne zaskoczenie sezonu i oby taki poziom jak teraz się utrzymał jak najdłużej.

Odpaliłem bez większego powodu i nadziei. Ta bogini niby taka wszechwiedząca, a już w 5 minucie nie zna imienia protagonisty i jeszcze nie wie jak się je pisze. Gituwa, nie powiem… wyczuwam scam z domieszką farta. Widzę, że jednak trzeba do tego podejść na luźno i bez szarych komórek, inaczej nic z tego. :D Ale tak ogólnie to zdzierżyłem irytujący charakter bogini i nawet śmiechłem raz czy dwa, więc może być przyjemnie. A! No i to Maeda, dlatego czekam na nieuniknione.

Nie planowałem, ale odpaliłem. Czuję się jakbym oglądał coś niezwykle odświeżającego. Podoba mi się, szczególnie wizualnie i klimatycznie. Będę kontynuował.

Jako fan muszę to napisać. Koszmarny drugi odcinek. Nieciekawy, niezabawny, a wizualnie najgorszy z dotychczasowych jakie kiedykolwiek zostały wyemitowane. Brzydkie kadry, koślawe i karykaturalne postaci, praktycznie zero animacji. Mam nadzieję, że to tylko jednorazowa wpadka, która przygotowuje nas na coś extra w kolejnych, bo inaczej przepowiadam najgorszy sezon haikyuu. Obym się mylił i żeby zatkali mi jadaczkę świetnie zrealizowanymi następnymi epizodami.

I właśnie coś sobie przypominałem z tą kostką, bo gdzieś już była o tym mowa i sobie przypomniałem, że nawet sam dyskutowałem na ten temat min. z tobą, ponieważ dyskusja dotyczyła wtedy twojej recki bodajże. :D Ah… te piękne czasy… I potwierdzam, recenzent może tak zrobić, ale czy powinien to już inna sprawa. ;)

Nawet pocieszny ten wstępniak, więc nie mam też serca już teraz wytykać znanych nam wszystkim już bardzo dobrze zabiegów. Po prostu liczę, że będzie to dobra rozrywka i oby lepsza niż drugi sezon, który mnie zawiódł.

Ogólnie to bawiłem się wybornie przy drugim sezonie. Według mnie jest on lepszy od poprzedniego, ale i jednocześnie w nim zaczęła już mnie troszkę momentami irytować główna bohaterka, wybawicielka wszystkich zbłąkanych duszyczek jakie spotyka na swej drodze. Nie twierdzę, że przez nią wrażenia z seansu są gorsze, po prostu czuję lekkie zmęczenie z obcowania z takim typem charakteru postaci. Strona techniczna tak samo ładna i estetyczna co w pierwszym sezonie, muzyka również na takim samym wysokim poziomie, a co najważniejsze, nawet jeśli nie różnorodna to należycie dopasowana do sytuacji. Historia także na plus, bo przede wszystkim się rozwinęła no i poznaliśmy główny motyw fabularny oraz zostało też odkryte kilka znaczących tajemnic. Największym dla mnie plusem tej serii nadal pozostają postaci, różnorodne, barwne i niektóre bardzo niejednoznaczne, patrz: Shigure, który nadal pozostaje dla mnie zagadką i dlatego właśnie cenię go najbardziej ze wszystkich. Sezon ten świetnie też bawił się z mieszanką różnorodnych emocji, raz kupa śmiechu, patrz: „coś w stylu Kopciuszka”, a drugi raz bardzo emocjonalne i wzruszające momenty, patrz: rozmowa Kyou z Kagurą, ale było tego oczywiście o wiele więcej i właśnie za to cenię ten tytuł najbardziej. Nawet jak było momentami zbyt słodko lub zbyt przedramatyzowane to też mi kompletnie nie przeszkadzało. Po prostu zwyczajnie ta seria taka jest od samego początku, a ja zostałem kupiony już wtedy w 100% i nadal mnie to trzyma, nawet ze zdwojoną siłą, więc nie mam prawa na te kwestie narzekać. Brawa też dla studia, bo zabrali się za starą opowieść i nie traktują jej po macoszemu. Robią wszystko jak należy i nie widzę spadków jakości, ciągle jest utrzymywany ten sam równy dobry poziom wykonania. Mam nadzieję, że ostatni sezon mnie nie zawiedzie i będzie na takim samym poziomie, od strony technicznej, po solidne zamknięcie fabuły, bo więcej mi do szczęścia naprawdę nie jest potrzebne. Tak więc, czekamy na finał!

Zawsze gdy nie umie się tworzyć recenzji, zawsze można iść w kontrowersyjne tytułu, nie?
Ale spokojnie, bo jestem świadom, że robisz to specjalnie. Powielasz co recenzję ten sam schemat, więc już mnie to nie dziwi, ale bawi niemiłosiernie. ;)

 kliknij: ukryte  Nie tylko ty płaczesz, Momoharu. Obiektywnie trzeba stwierdzić, że pod względem wizualnym ta seria była naprawdę bardzo słaba, ale to nie ma w ogóle dla mnie znaczenia, ponieważ to, jak dużo frajdy mi dostarczyła paczka bohaterów (ich charaktery oraz relacje) i solidnie opowiedziana historia jest niezaprzeczalne. Nie potrzeba ani fajerwerków wizualnych, ani (w tym konkretnym przypadku)  kliknij: ukryte  wygranego meczu przez protagonistów przez całe 50 odcinków aby odczuwać niesamowitą wręcz przyjemność z oglądania i okropnie wręcz żałuję, że to już się kończy. Oby powstała kontynuacja, która może nawet wyglądać gorzej niż ten sezon, bo jedyne czego potrzebuję, wymagam i oczekuję od tej produkcji to więcej tego co już otrzymałem. Emocji. Na uwagę jeszcze zasługuje fakt o którym pisałem wcześniej, przy okazji poprzednich epizodów. Wybitny całościowo trzeci opening i genialny muzycznie trzeci ending w wykonaniu Miyano Mamoru. Oba materiały wstrzeliły się w mój gust perfekcyjnie i pozostaną w mojej pamięci na zawsze. Czekam z wypiekami na twarzy na informacje o sezonie 2, musi powstać!

No nie ma sensu za bardzo się rozpisywać. Pomimo iż nie otrzymaliśmy jakiś konkretnych informacji w tym ostatnim odcinku to i tak był on dla mnie świetny, zresztą tak samo jak cały ten sezon. Oczywiście z racji tego, że jest to split cour to skończyli można powiedzieć w środku akcji, ale mi to kompletnie nie przeszkadza. Przez całą pierwszą część tego sezonu bawiłem się fantastycznie i gdy po pierwszym sezonie miałem jeszcze minimalne obawy co do historii, tak ten je rozwiał w moment dzięki dużej ilości wiedzy jaką otrzymaliśmy odnośnie świata przedstawionego, fabuły, motywacji jak i ogólnego rozwoju postaci, starych oraz tych nowych. W tym momencie nie boję się już stwierdzić z pełnym przekonaniem, że jest to jedna z najlepszych serii z puli tych jakie miałem okazję do tej pory obejrzeć i gdyby nie mój z góry już ustalony dawno temu system oceniania, to wleciałaby nota maksymalna z miejsca, a tak to muszę nieco obniżyć z kilku, tak naprawdę nieistotnych, bo technicznych powodów. Nie mogę się już doczekać drugiej części tego sezonu i tego co nam on zaprezentuje! Nawet specjalnie nie czytam nowelki, ponieważ chcę to przeżyć w postaci animowanej i to nie bez powodu, bo to co odwala studio White Fox w przypadku tej produkcji to nie byle dobra robota, to naprawdę genialna robota i tak samo powinno się określić pracę aktorów głosowych, do których nawet nie było kiedy się przyczepić, a chwalić to ich można by było po każdym epizodzie. Seria bez wątpienia wyjątkowa i w kilku elementach jedyna w swoim rodzaju. Dla mnie niezapomniana. Mam tylko nadzieję, że ten niezwykle satysfakcjonujący poziom ogólnego wykonania przynajmniej nie będzie tracił na jakości w przyszłości i dostarczy mi oraz wam kolejnych różnorodnych, ale w ostatecznym rozrachunku pozytywnych emocji.

Po obejrzeniu nie czuję kompletnie nic. Ani rozczarowania, ani satysfakcji, ani ciekawości, ani jakichkolwiek emocji. Po prostu nic. Zbyt dużo wszystkiego, a zbyt mało niczego, albo raczej czegoś konkretnego w solidnej dawce. Miszmasz, niekontrolowany chaos fabularny i speedrun bez hamulców. Nawet żadna postać mi do gustu nie przypadła. Jedyne z czego zapamiętam ten tytuł to naprawdę bardzo dobra strona techniczna i tak samo fajny opening. Ogólnie to taka średniawa mi się wydaje i nie wiem czy nawet pochwycę za kontynuację (będę nie lada w szoku jak w ogóle powstanie), a za pierwowzór to tym bardziej.