Tanuki-Anime

Jest rok 2000, ale świat, w którym rozgrywa się akcja, w którymś momencie musiał wyruszyć inną drogą technologiczną niż ten znany nam współcześnie. Większość urządzeń wygląda raczej staroświecko, podobnie zresztą jak moda… Ale za to coraz powszechniej produkowane są pojazdy z pozwalającym osiągać ogromne prędkości napędem antyprzeciążeniowym. Wszystko jednak wskazuje na to, że zaginięcie pięć lat wcześniej w tajemniczych okolicznościach prototypowego myśliwca nie było przypadkiem. Coraz wyraźniej widać, że pojazdy z napędem antyprzeciążeniowym – samoloty, statki, nawet pociągi – stają się celem ataków… Ale czyich? Trudno wierzyć w bajki o wrogich UFO, ale niebawem rzeczywistość pokaże, że pewne bajki trzeba pilnie przepisać na nowo. Ziemia jest zagrożona, a nieprzyjazna, bezosobowa siła bez żadnej litości zaczyna niszczyć ludzkość. Czy istnieje jakaś szansa na przetrwanie?

Pierwszy wolumin Project Blue zawiera klasyczne otwarcie opowieści z prologiem i wprowadzeniem bohaterów, wśród których główne role odgrywa trójka nastolatków: multimilioner i wynalazca Billy Kimura, równie uzdolniony technicznie Penny Carter oraz Lotta Brest, córka słynnego naukowca. Fabuła może stanowić dla widzów niemałe zaskoczenie… Z powodu swojej staroświeckości. Nie, to nie jest błąd ani naiwność scenarzystów: to celowy zabieg, próba stworzenia serii dla młodzieży, utrzymanej w duchu powieści Verne'a albo Wellsa. W związku z tym przyjęta konwencja wymaga po prostu zaakceptowania – dopiero czas pokaże, czy próba okaże się udana i powstanie produkcja idealna dla amatorów retro science­‑fiction, czy może coś mniej ciekawego.

Pierwsze japońskie wydanie tej serii składało się z sześciu odcinków, liczących po 45 minut. Jednakże polski wydawca otrzymał ją w postaci dwunastu odcinków 22­‑minutowych, stąd zamieszczone na płycie odcinki 1­‑4 odpowiadają odcinkom 1­‑2 oryginalnej OAV. Nie warto się jednak na to zżymać. Po pierwsze, otrzymujemy cztery standardowe odcinki, czyli tyle, ile zwykle jest umieszczane na jednej płycie. Po drugie, oryginalne odcinki wyraźnie składały się fabularnie z dwóch części – nie ma się wrażenia, że coś zostało sztucznie „przecięte”, za każdym razem zakończenie odcinka sprawia wrażenie miejsca wybranego w tym celu przez scenarzystów.

Niestety wydanie polskie pozostawia trochę do życzenia. Zarówno napisy, jak lektor, dość wyraźnie „rozmijali się” z odpowiednimi kwestiami postaci. Co gorsza, w tłumaczeniu zdarzały się literówki, błędy ortograficzne (odmiana Brest – Brest'a – Brest'owi zamiast Brest – Bresta – Brestowi), a nawet całe zgubione zdania. Obraz pozostaje w standardzie Anime­‑Gate, czyli na telewizorze powinien wypadać bez zarzutu, natomiast osoby oglądające film na monitorze komputera mogą trochę narzekać. Tym razem jednak, biorąc pod uwagę celowo staroświecką kreskę, nie przeszkadza to szczególnie. Niestety pomysłowość w projektowaniu menu na płycie poszła w trochę niewłaściwą stronę: białe, grube litery na ciemnym tle są straszliwie rozmyte i dla mnie były niemal nieczytelne, może więc dobrze, że z dodatków (oprócz standardowego katalogu Vision i zwiastunów anime) znajdziemy tylko ogólne omówienie genezy serii, a także świata i bohaterów (uwaga: są tu niewielkie spoilery), ukryte w dziale „O filmie”. Poza ogólną nieczytelnością czcionki moją uwagę zwrócił także brak tytułów w części „Odcinki”, utrudniający nawigację.

Ładnie natomiast prezentuje się samo opakowanie. Na dołączonym do pierwszego woluminu pudełku w ładnym odcieniu zieleni pokazano głównych bohaterów na tle wrażych pojazdów latających. Wydanie ma jednak jakiegoś pecha: rysunek na moim egzemplarzu jest minimalnie przesunięty, co dość wyraźnie widać na grzbiecie pudełka – kawałek zdobiącego go obrazka oraz tytuł serii „zawijają się” na przód okładki. Bez zarzutu jest natomiast pudełko na płytę, ozdobione stylizowanymi na stary komiks portretami Billy'ego i Penny'ego oraz wizerunkiem myśliwca „Podniebny Rycerz”. Identyczny obrazek znajdziemy na znajdującej się w środku czterostronicowej ulotce, na której niestety tekstu jest bardzo niewiele – ale zawsze są to podstawowe informacje o serii, podane czytelniej niż te w dodatkach na płycie. Za to pocztówka dodana do wydania jest po prostu śliczna – wzorem dla niej była jedna z pocztówek narysowanych w latach 40. przez Shigeru Komatsuzakiego, zgodnie z informacjami wydawcy będących inspiracją twórców Project Blue.

Zamieszczone na płycie odcinki nie pozwalają jeszcze ocenić serii: dzieje się bardzo dużo, ale wciąż nie znamy odpowiedzi na najważniejsze pytania, wredni najeźdźcy nie pokazali czubka nosa, ograniczając się do wysyłania maszyn, a o bohaterach wiemy tylko najbardziej podstawowe rzeczy. Dopiero kiedy zagadki zaczną się wyjaśniać – czyli pod koniec – możliwe będzie ocenienie serii. Na razie jednak rzecz wygląda obiecująco i jeśli komuś podobał się Steamboy, powinien dać szansę także tej produkcji.