Tanuki-Anime

Apa­tycz­na ma­gicz­na dziew­czyn­ka i wy­rachowany po­rucz­nik ar­mii zła. Słod­ki ro­mans w ma­gicz­nej oprawie.

Po­li­cjant, który wy­rusza na ur­lop i przy­pad­kiem tra­fia na trupa w sza­fie, to zna­ny mo­tyw. Co jed­nak cze­ka se­ryj­nego mor­der­cę, który przez rok nie mo­że wy­ko­nywać swojej pro­fesji?

Za­ko­chana w ko­le­dze licealist­ka de­cydu­je się od­grywać dla nie­go wszel­kie ro­man­so­we ste­reoty­py, by­le­by ten wresz­cie odw­zajem­nił jej uczucie… Co z te­go wy­szło? Ku mo­jemu zdu­mie­niu, udany ro­mans obyczajowy z jed­ną z naj­nor­mal­niej­szych par, ja­ką wi­dzia­łem w anime od daw­na.

Ad­ap­tacja dzie­ła Honobu Yonezawy, po­now­nie z ge­niu­szem­‑de­tek­ty­wem w ro­li głów­nej. Fenomenal­nie na­ryso­wany, cie­ka­wy w za­łożeniach i, nie­stety, we­dług mnie kom­plet­nie chybio­ny pro­jekt.

Ko­lej­na część przy­gód Hany i Shi­nichie­go. Se­zon, w którym udało się na­prawić kil­ka pom­niej­szych ele­men­tów… i sko­pać do resz­ty te naj­ważn­iej­sze.

Tsuto­mu Mi­zushi­my po­dróż przez krainę grzybów.

Ro­mans pustej dziu­ni i aspo­łecz­nego zrzędy. Nieu­dana ko­media ro­man­tycz­na i cie­ka­wy (choć chyba nie­zamie­rzony) ko­men­tarz spo­łecz­ny.

Cza­sem nie trze­ba słów – wy­star­czy gitara i zwykły, nie­po­zor­ny kwiat.

Ma­ri Oka­da w wy­daniu re­flek­syj­no­‑fi­lozoficz­nym.

Pa­ra starusz­ków wraca do młodzieńczych lat. I to do­słow­nie. In­teresujący pro­jekt, który skończył się, za­nim zdążył ch­wycić wiatr w żagle.