Tanuki-Anime

Praw­dziwy fenomen dzi­siej­szych cza­sów: oryginal­ny film fan­tasy, nie tyl­ko twar­do trzyma­jący się re­guł ga­tun­ku, ale i po­rusza­jący z ich po­mo­cą cie­ka­we za­gad­nie­nia.

Ciąg dal­szy opo­wie­ści o pew­nym blon­d­włosym nin­ja, który, by zyskać wy­ma­rzony ty­tuł, mu­si po­ko­nać licz­nych wro­gów. Na niesz­czę­ście wi­dza do­stał na to za­danie stanow­czo za du­żo od­cin­ków.

Sz­tam­po­we i pro­ste fan­tasy, które łączy banal­ne ele­men­ty składowe w wy­jąt­ko­wo przy­jem­ną ca­łość.

Jed­na z nie­częstych ad­ap­tacji dzieł Osamu Te­zuki, która próbu­je wy­krze­sać, ile się da, z kłopo­tliwe­go ma­teria­łu źródłowe­go, ale udaje się to tyl­ko czę­ścio­wo.

Szyb­kie przy­pom­nie­nie zna­nych i lu­bia­nych anime w ocze­ki­waniu na (nieu­nik­nio­ne?) kon­ty­nuacje.

Wi­dzie­li­ście tych „mu­tafuka­zów” z rysun­ku? Nie? To zo­bacz­cie, bo na­praw­dę war­to. Zw­łasz­cza że film z ich udzia­łem…

Czy da się na­kręcić anime bez dia­logów? Ja­sne. Sz­ko­da tyl­ko, że trze­ba przy tym „oszuki­wać”.

Kon­tr­atak ludz­ko­ści ujaw­nia ko­lej­ne długo skrywane ta­jem­nice ty­tanów.

Anime dro­gi w ko­smo­sie. Ko­loro­we, do­syć za­baw­ne i umiar­ko­wanie „ge­jowe”. Wie­cie już wszyst­ko, nie mu­sicie czytać resz­ty re­cen­zji.

W by­ciu bo­haterem liczą się czyny, nie słowa.