Tanuki-Anime

„Góry Hako­ne są… naj­wyższe do zdobycia!” A Ka­ze ga Tsuy­oku Fuite Iru to anime, któremu war­to dać szan­sę.

Ko­smos: ostatecz­na gra­nica. Nie­stety nie dla głupo­ty, mar­notraw­stwa, ab­sur­du oraz nie­kom­peten­cji‎.

God­ny fi­nał do­brej se­rii, bo – jak pow­szech­nie wia­domo – wszyst­ko, co do­bre, szyb­ko się kończy.

Oto anime o którym (tak jak o pa­ni z ob­raz­ka) trud­no po­wie­dzieć, że jest „co­ol”, ale za to zde­cydowanie można mu po­dzięko­wać, mówiąc „bye”!

Animo­wana po­dróż cyr­ko­wym Shin­kan­se­nem przez cz­ter­dzie­ści trzy to­my man­gi. Na pew­no jest szyb­ko, ale czy atrak­cyj­nie?

Praw­dziwy fenomen dzi­siej­szych cza­sów: oryginal­ny film fan­tasy, nie tyl­ko twar­do trzyma­jący się re­guł ga­tun­ku, ale i po­rusza­jący z ich po­mo­cą cie­ka­we za­gad­nie­nia.

Ciąg dal­szy opo­wie­ści o pew­nym blon­d­włosym nin­ja, który, by zyskać wy­ma­rzony ty­tuł, mu­si po­ko­nać licz­nych wro­gów. Na niesz­czę­ście wi­dza do­stał na to za­danie stanow­czo za du­żo od­cin­ków.

Sz­tam­po­we i pro­ste fan­tasy, które łączy banal­ne ele­men­ty składowe w wy­jąt­ko­wo przy­jem­ną ca­łość.

Jed­na z nie­częstych ad­ap­tacji dzieł Osamu Te­zuki, która próbu­je wy­krze­sać, ile się da, z kłopo­tliwe­go ma­teria­łu źródłowe­go, ale udaje się to tyl­ko czę­ścio­wo.

Szyb­kie przy­pom­nie­nie zna­nych i lu­bia­nych anime w ocze­ki­waniu na (nieu­nik­nio­ne?) kon­ty­nuacje.