Tanuki-Anime

Lubię anime a la Kanon, ale tutaj połączenie wątków lekkich z ciężkimi naprawdę nie wyszło. W dużej mierze dlatego, że dramat jest bardzo przerysowany i nierzeczywisty. Cała wieś mści się na Kohinacie za to, co kiedyś zrobiła jej rodzina. Powiedzieć, że to szczyt podłości, to niedomówienie. Postaci są niespójne. Yui z jednej strony pokazuje się jako „szkolna gwiazda” i „egoistyczna arystokratka”, ale właściwie jedyne co robi, to zatruwa sobie i wszystkim wokół życie nienawiścią. Nauczycielka, która otwarcie pozwala w szkole znęcać się nad uczennicą. Hinata, która nie chce na to patrzeć i nie potrafi nic zrobić. Między epizodami sadyzmu i podłości wszyscy udają, że jest fajnie. A za wszystkim stoi dziadek Hinaty – don rodziny, bardzo niedorobiony don.

Paskudna seria, zlepek bezsensownych, ciężkich wątków, pomieszany z bezsensownymi lekkimi wątkami. Coś mi się od początku w tej serii nie podobało, mianowicie bohaterowie – główny bohater – stereotypowy milusi, dobry chłopczyk, a reszta postaci zarówno pierwszo jak drugoplanowych zachowywała się tak jakby wymagała natychmiastowej pomocy psychiatrycznej, chyba nie widziałam jeszcze naraz tylu postaci zaburzonych i bez poczucia moralności. Gdyby taka wieś jak w tej bajce znajdowała się gdzieś naprawdę, było by to nie lada zadanie dla organizacji zajmujących się prawami dziecka, fajnie, że chociaż  kliknij: ukryte  finalnie sprawą zainteresowała się policja, chociaż to był jedynie wierzchołek góry lodowej Nie podobały mi się motywy ecchi w tej serii, jakby dodane na siłę, gdy fabuła jest raczej taka „babska”. Wątki magiczne też mi nie pasowały, seria obyła by się tak samo bez fantastyki, bezsensowny wątek jakiegoś rozdwojenia rzeczywistości,  kliknij: ukryte  że niby bohater odzyskał wzrok (chyba po to żeby oglądać majtki swoich koleżanek), ale go jednak nie odzyskał, a motywacje duszka Otochy wobec jego osoby też były trochę z sufitu wzięte. W ostatnich odcinkach dramatyzm ciągle narasta, przedstawione wydarzenia są bardzo przykre i brutalne, żeby na koniec uraczyć widza okropnie naiwnym zakończeniem.

Nie każdy musi się ze mną zgadzać, ale mi to anime bardzo się podobało. Mimo, że nie przepadam za ecchi w H2o jakoś przeżyłam (ten ósmy odcinek to była masakra @@). Końcówka była dla mnie przerażająca,  kliknij: ukryte  bo bardzo polubiłam Hayami. I w ogóle jakoś nie mogłam się z tym pogodzić, że mimo iż wróciła to straciła połowę życia. Bo taka prawda. Anime pokazuje jacy ludzie potrafią być okrutni. Biedna Hayami. Biedna Hinata i Hotaru. =( Ale Hirose momentami naprawdę mnie wkurzał. Szczególnie pod koniec.  kliknij: ukryte  Chyba serio miał coś z psychiką @@. W ogóle miłosny wątek mi się podobał. =)  kliknij: ukryte  A Hotaru współczuję dziadka.

Czytałam, że parę osób nie rozumiało tego anime lub było dla nich za banalne. Cóż, nie oglądałam Air ani Kanon może dlatego to anime jest dla mnie takie unikalne, ale daję 9,5/10. Śliczna kreska.

A osoby, które niezrozumiały… Mimo, iż było to wytłumaczone to  kliknij: ukryte  Otoha przywróciła Hayami do życia. A Hirose w końcu na zawsze odzyskał wzrok, bo ppogodził się ze śmiercią matki.

ja co do zakonczenia nie jestem pewien bo ona zostala pod koniec  kliknij: ukryte  zabita tak ?? to czemu pojawila sie na koncu czy to znowu jego urojenie ?? chcial bym byc pewny ze jednak ona przezyla bo naprawde smutne by to bylo jezeli tak by nie bylo :( ale anime bardzo dobre

Na litość! Spoilery TEGO kalibru się ukrywa!
Moderacja

Mam zaupełnie inne zdanie niż autor recenzji – z początyku anime mnie nie zachęciło… strasznie irytowały mnie te nudne sytuacje które powtarzają się w każdym anime i bohaterowie, którzy zachowują się wiecznie tak samo – ktoś jest poniżany, ktoś uwaza się za pępek świata, a najbardziej wkurzała mnie Hinata(/Hotaru) wiecznie przyklejona do Hirose i on sam, kiedy nie umiał nigdy niczego wyjaśnić i był miły aż do mdłości.
Kiedy zaczął się rozwijąc głowny wątek zrobiło się o wiele ciekawiej. Może pierwotny pomysł na to anime nie był zbyt oryginalny ale dalsze wydarzenia były naprawdę zaskakujące. Mimo że widziałam już trochę dramatów, nigdy bym się nie domyśliła, że tak się potoczą późniejsze wydarzenia, szczególnie na końcu.
To prawda, nie jest łatwo zrozumieć, co się stało na końcu, szczególnie w ostatnim odcinku, nawet po dłuzszym przemyśleniu. Jednak nie sądzę, by można było powiedzieć, że wydarzenia były chaotyczne i że coś było źle poprowadzone – właśnie o to chodziło, o tajemnicę i ciekawość. Rozumiem, że nie każdemu takiego typu dramaty moga się podobać… Moim zdaniem jest to jednak o wiele lepsze zakończenie od jakiejś łzawej kłotni między ukonymi albo płomiennego pocałunku… Po prostu trzeba trochę pomyśleć…
Jak dla mnie nie było tam wcale aż tak dramatycznie, więcej płakałam na niektórych odcinkach „Naruto” niż tu ;).

Co do uwagi na teamt drugiej serii i niedosytu pozostawionego przez to anime.. nie bardzo rozumiem – po co tu druga seria? Tu chodziło o to aby rozwiązać tajemnice bohaterów, a to, że na końcu wydarzyło się coś jeszcze, nie znaczy że wszystko po kolei musi być wyjasniane w kolejnych seriach -.-

Co do strony technicznej, po wiem krótko: nie było zachwycająco, ale nic nie przeszkadzało, więc w porządku.

Według mnie naprawdę dobre anime.Byłam zadowolona z tego że mimo iż to było ecchi nie było tego tak dużo żeby przycmiło resztę.Myślałam że źle się skończy ale jednak było ok.Wszyscy bohaterowie wyglądli świetnie już jako dorośli a zwłaszcza Hirose.Muzyka moim zdaniem świetna.OP super znałam go już dawno ale nie wiedziałam że pochodzi z tego anime .Piosenka life Haruki wprost cudowna .Cieszę się że ma dobre zakończenie :)

Najwyraźniej mam strasznie niskie standardy oglądania anime. H2O miałem do czynienia nieco ponad 2 miesiące temu i trudno mi się doszukać tego natłoku wad jakie znalazł recenzent.

Fabuła może nie jest odkrywcza ale nie wiem co w niej takiego złego. Może i końcówka nadaje się do poprawy ale całość to 12 odcinków dobrze wyrwanych z życia. więc swobodnie dostaje tu 7/10

Grafika jest dobrana do fabuły i typu produkcji i co istotne nie drażni sztucznością jak niektóre produkcje a fakt że tło nie jest całkiem martwe a zagospodarowane ( może nie na poziomie wolf rain ale i tak widać że się postarali). Bez oporu wyskakuje tu 8.5/10

Muzyka to czysta radość i przyjemność i chyba najmocniejszy element całego wydania. Opening i Ending zostały dobrane w doskonały sposób i trudno im zarzucić coś konkretnego więc 9.5/10

Na koniec mogę powiedzieć że całość jest warta obejrzenia zwłaszcza jeśli ktoś zjadł zęby na Air czy Kanon w końcu nawet jeśli nie jest ideałem to nie nazwę tego straconym czasem.

Szczerze mówiąc mnie to anime przypadło do gustu. ładna kreska, fabuła niczego sobie i humor zawarty w tym anime też. nie żałuje czasu spędzonego przy tym anime. Ten tytuł moge polecić, warto obejrzeć !

Po raz pierwszy pisze jakikolwiek komentarz, ponieważ nie mogłem wytrzymać bez wyrażenia swojej opinii.

Anime zupełnie bez sensu jak dla mnie, nie wiem co mnie podkusiło aby zobaczyć tą serię. A najgorsze jest to, że zmusiłem się do obejrzenia „prawie” całości. Szczerze powiedziawszy dwa ostatnie odcinki przewiałem trochę. Pod wrażeniem jestem tylko pokręconych umysłów, które to zaangażowały się w stworzenie tej serii. Po zobaczeniu pierwszego epizodu a potem kolejnego epizodu pomyślałem – czyżby ktoś pomylił opisy odcinków??. Okazało się że nie, a dalej już było tylko gorzej. W połowie serii nie wiedziałem co myśleć, jedyna myśl jaka mi przychodziła do głowy, a raczej obrazek to znaczy – ja siedzący przed ekranem monitora, a nad głową kilka pytajników i jeden wielki napis WTF. Po zobaczeniu „prawie” całości mam chęć walnąć głową w ścianę i jak najszybciej zapomnieć o tym, że widziałem takie „coś”. Nie znalazłem nic co mogło by mi się podobać. A tych którzy jednak chcą zobaczyć tą serię „Boże miej w swojej opiece i wybacz im bo niewiedzą co czynią”.

Anime według mnie jest super. Przykre jest to że najbardziej się oberwało Hayami za występki rodziny Kohinata. Niektóre postacie (ich charaktery) są trochę oklepane, ale i tak się je przyjemnie ogląda. Bardzo mi się podoba postać Otohy ma bardzo miły i przyjazny charakter. Strasznie pięknie wygląda grafika w grze. Jeśli chodzi o względy techniczne to anime oglądałem dosyć dawno, w czasach kiedy nie zwracałem na niedoskonałości i puste tła. Widziałem też, że powstała gra „After/Anonther” czy jakoś tak, wygląda mi ona na Sequel H2O, ale nie mam pewności. Zakończenie mnie trochę zaskoczyło. Trochę dziwnie mi się patrzyło na dziecinne zachowanie Takumy pod koniec anime, ale było znośne. Ogółem to anime jest jednym z moich ulubionych. :) Odnośnie muzyki Strasznie mi się spodobał Ending. Opening wcześniej był trochę dziwny, ale z czasem zaczął mi się podobać. A Opening Gry H2O jest po prostu BOSKI.

To nie jest przeciętne anime lecz taki irracjonalny gniot że aż żal to oglądać.
Akane­‑iro w porównaniu z tym to arcydzieło.
H20 zaczyna się źle od momentu jak pewna dziewczyna pozwala się bić i poniżać, a potem jeszcze gorzej. Przez całe anime dominują sztuczne zachowania, postacie są odpychające na maksa bo dosłownie ani jedna sympatii nie wzbudza.
Grafika brzydka i muzyka też się nie wyróżnia.
Jednym słowem mniej niż 0.
Ocena 1/10 bo jedynie się można zdenerwować to coś oglądając.

Tak do epizodu w którym  kliknij: ukryte  nasi bohaterowie się wreszcie schodzą to to był nie najgorszy romans. Pewnie, wad było sporo, mógłbym długo wymieniać, ale oglądało się zuzamen do kupy przyjemnie, a to jest najważniejsze. Zupełnie nie rozumiałem skąd taka ocena, tym bardziej, że recenzował to Mitsurugi, który z romansami obchodzi się łagodnie. Ale to co się stało potem wszystko wyjaśnia. Doprawdy tak alogicznej, powalonej, totalnie drażniącej i absolutnie bezsensownej końcówki to jeszcze nie widziałem. Powinno to się stawiać w jednym szeregu z School Days pod tym względem. Już pomijając, że główny bohater nagle staje się swoim totalnym przeciwieństwem, to jeszcze tego co się tam dzieje nie da się usprawiedliwić w żaden sposób, choćby założył, że nasz delikwent cierpi na wyjątkowo ciężką schizofrenie. I trwać to musi 3 epizody aż na dodatek. Sam nie wiem jakim cudem obejrzałem to do końca.

Doprawdy, wyciąć ostatnie 3 epizody i by to było o niebo lepsze anime, już lepiej, aby było za krótkie niż powalone w ten sposób. Jeżeli ktoś chce wiedzieć jak nie robić romansu, to ma tutaj podręcznikowy przykład.

Zabrałam się i obejzałam to Anime po przeczytaniu tutejszej recenzji… seria w miare dobra.
Początek serii całkiem przyjemny, choć zobaczywszy gł. bohatera miałam ochotę chwycić za nożyczki… a po 2 epizodzie zaczęłam się zastanawiać czemu nikt się nie zastanawia się  kliknij: ukryte  jak to się stało że gł boh tak nagle przejrzał na oczy.. Także kopanie i znęcanie nad Hayami wydawało mi się sztuczne. Oglądał się całkiem przyjemnie… ale pod koniec faktycznie przesadzili, choć nawet nie jeśli chodzi o tragizm (choć może to ja mam zawyżoną tolerancję na tego typu rzeczy) ale o to jak zaczął zachowywać się gł. bohater. Bardzo irytujące.
Ostatnie wydarzenia (a już najbardziej ostatnia scena w tym anime, gdyby nie ona wszystko byłoby cacy) zbiły mnie nieco z tropu.

Ogólnie anime całkiem niezłe, ale pare scen jest takich które uniemożliwiają pełną przyjemność z oglądania.

Właśnie skończyłam oglądać i nawet podobało mi się. Lubię krótkie serie, a po przeczytaniu w sumie niepochlebnej recenzji jednak zabrałam się za to anime.
Grafika była ładna (szczególnie twarze i fryzury dziewcząt – wujek wyglądał za to okropnie :P), muzyka średnia (opening i ending nie przypadły mi do gustu, reszta pasowała i przewinęło się kilka naprawdę fajnych motywów. Postacie też nie najgorsze, sympatyczne (najbardziej polubiłam Hamaji),ale trochę schematyczne. Główny bohater czasami działał mi na nerwy – często zachowywał się jak dziecko, na szczęście w poważnych momentach był taki jak trzeba  kliknij: ukryte  za to w końcówce 12 odcinka wyglądał świetnie :P. Hayami to było połączenie Riki z Higurashi i Nanaki z Myself; Yourself, Hinata  kliknij: ukryte  a właściwie Hotaru to wykapana Haruka z Nogizaka Haruka no Himitsu (nie wiem, które anime było pierwsze – H2O czy Nogizaka Haruka no Himitsu, ale to drugie oglądałam szybciej), postać podobną do Yui też gdzieś widziałam.
Seyiuu na plus, choć głos Takumy nie podobał mi się przez swoją dziecinność, ale tragicznie nie było.
Fabuła też fajna, podobał mi się wątek Hinaty oraz Otohy, a motyw z nienawiścią wioski do Hayami był miejscami niezrozumiały. Końcówka za to bardzo mnie usatysfakcjonowała (przede wszystkim odcinek 12).
 kliknij: ukryte  Cieszę się, że wyjaśniło się, że mama Hirose nie popełniła samobójstwa. Na początku byłam smutna z powodu tego co na końcu stało się z Hayami, ale ten moment był rozegrany wspaniale, tak samo jak jej powrót. No i dziecko, które trzymała Maki… o.O
Było też kilka rzeczy niezrozumiałych. Długo nie mogłam dojść, dlaczego nikt nie dziwił się, że Hirose widzi. Wyjaśniło się, na szczęście. Dziwna była też 'choroba' czy 'szaleństwo' (nie wiem, jak to nazwać :P) Takumy na końcu i to, kogo uważał za swoją matkę.
Podobała mi się bardzo jak już pisałam historia Otohy. Też zagmatwana, ale chyba najlepszy wątek – ujęcie dziewczynki w wodzie i jej siostry na brzegu robiło ogromne wrażenie. Za to epizod bodajże 8 to coś strasznego – dziwne to to i niezrozumiałe.
Ogólnie anime na plus, wrażenie niezłe, oglądało się szybko i ciekawiłam się, co będzie dalej. Wahałabym się między 6 a 7, bo genialne ani świetne nie było, widziałam dużo lepsze serie, ale ostatecznie wystawiam 7, o oglądało się pryjemnie :)

Gdybym najpierw przeczytał recenzję i komentarze na tanuki z pewnością nie brałbym się za tą serię. Anime jednak bardzo mi się spodobało, a dramat pod koniec jak dla mnie był w porządku. Oglądałem wiele anime z tego gatunku i mogę powiedzieć, że wciągnęło mnie tak samo jak inne tego typu serie. Nie wiem więc skąd takie „negatywne” komentarze na temat tej serii i nie wiem czemu tak wszyscy przyczepiacie się do tej końcówki.

Oglądałam tą serię dosyć dawno i już trochę pozapominałam niektóre momenty. Seria rzeczywiście nie jest najlepsza. Dobrze się zaczyna, jednak im dalej, to coraz gorzej. Jednak jedną rzecz zawdzięczam tej serii. Po obejrzeniu jakiegoś anime lubię pościągać sobie muzykę. Ending mi się podobał, więc po obejrzeniiu H2O ~Footprints in the Sand~ ściągnęłam sobie album „Kazahane” od Haruki Shimotsuki. Jest na nim właśnie ta piosenka z endingu oraz piosenka dodatkowa „Life”, która bardzo mi się ona spodobała i jest teraz moją ulubioną piosenką. Pościągałam sobie też inne albumy Haruki i naprawdę lubię jej piosenki :) . Jednak „Life” ciągle pozostaje na 1 miejscu :D

Fakt że anime nie jest jakoś wibitnie dobre, ale z drugiej strony miało też swoje zalety. Wyjątkowo dziwny wydał mi się pomysł na środkowe odcinki ( oglądałem to dawno temu, jako jeden z pierwszych tytułów )a zakończenie, tak jak to ujął recenzent jest co najmniej dziwne. Ogólnie rzecz biorąc: nieźle, choć mogłoby być choć troszkę lepiej.

Opening wiele zapowiadał, a przynajmniej zainteresował mnie. Skusił mnie także sam początek serii. „Wygląda interesująco”... i na tym koniec. Każdemu następnemu „zwrotowi akcji” kibicowałam odcinek lub kilka minut wcześniej: „no powiedz mu, powiedz, że wioska cie odrzuciła, no powiedz!”, albo „nooo matko, przecież to była twoja siostra, bosh, jaka tajemnica, nie zdziwię się, jak <spoiler>" =.= Anime nie zagościło niczym oprócz w sumie grafiki. Tła były całkiem niezłe i pojawiły się przyjazne mordki. Każdy ma inny gust muzyczny, więc się nie wypowiadam. Tylko czy opłaca się oglądać tylko dlatego…?

Miałem okazję obejrzeć te anime parę dni temu, u mnie grafika zasługuje na 7 ,czemu taka niska ocena za muzykę? dla mnie się podobała i było jej dosyć sporo. Fabuła dla mnie to kompletna klapa.., a końcówka to w ogóle, można pawia puścić. Anime miałem okazję oglądac gdzieś 2­‑3 tygodnie temu. Myślałem, że to będzie produkcja bardziej.. no.. przemyślana.Widać że po 9 odcinku fabuła tak nagle zwalnia, wszystko robi się takie nostalgiczne. Podziwiam recenzenta że napisał.. choć dla stalowych fanów to cud i miód.. Jedyne co dobrę mogę powiedzieć to piękna grafika, te tła.. ;> choć niektórzy mogą ich nie zauważyć..