Tanuki-Anime

Dobra seria, ale potrafiąca znużyć. Mocno epizodyczna fabuła, gdzie głównego wątku jest maksymalnie na 13 odcinków. Ale w tym wypadku to nie jest ważne! Jak dla mnie, Noir, to gratka audiowizualna. Dobra kolorystyka, akcja często dzieje się w różnych porach dnia, tła „miejskie” przykuwają oko. Okalice Andory, Paryż, Korsyka – wiele miejscówek ma własny klimat.
Co do muzyki – jest świetna, ALE! Ale jest jej zbyt mało i po dłuższym czasie ma jej się dość. To trochę jak z Wiedźminem 3 i tym bojowym „lelej lelej lelej”.

Wartą wspomnieć o strzelaninach, które są mega przerysowane i hollywoodzkie, jednak świetnie się je ogląda. Choćby te w zniszczonym kościele (2v2) czy też w remontowanym kasynie.

Seria warta obejrzenia, ale myślę że mało kto ją zdzierży na raz.

Dużo rzeczy mi się podobało, szczególnie oryginalny klimat, dopracowana grafika, ładnie narysowany ruch postaci, szczególnie w walkach Kiriki, ale było tez wiele rzeczy, które mnie irytowały, szczególnie to rozwleczenie wszystkiego, powolne tempo, motyw muzyczny piękny, jednak niemiłosiernie powtarzany męczył mnie już od połowy serii, uważam też, że całe wyjaśnienie tajemnicy było zbyt mało złożone jak na mój gust, chociaż nie o tajemnicę w tej serii chodziło. Nie mogę jednak wystawić oceny niższej niż 8, mimo, że nie przepadam za seriami w których bohaterowie i otaczający ich świat są wyzuci z pospolitej moralności. Jeśli dobrze się domyślam to  kliknij: ukryte  dwa strzały słyszane na końcu serialu znaczą, że bohaterki popełniły samobójstwo.

Dlaczego to anime nie ma tagu 'yuri'?
Yami no Matsuei ma tag 'shounen­‑ai/yaoi', mimo że jedyny wątek homo jaki tam występuje to molestowanie głównego bohatera przez psychopatycznego antagonistę.

Jedne z ciekawszych anime jakie oglądałem. Soundtrack epicki. Za muzykę ocena 10/10. Można się przyczepić na kreskę i na to że podczas walk przeciwnicy praktycznie nic nie robią i przez to są mało widowiskowe. Głównie przeszkadzał mi wygląd postaci, za to pejzaże były bardzo ładne i wraz z muzyką tworzą rzadko spotykany klimat. Sporo osób narzeka na fabułę i rozwlekłość anime. Absolutnie się z tym nie zgadzam. Przedstawiona historia jest naprawdę ciekawa a to że została rozłożona na 26 odcinków zaliczam na plus. Z każdym kolejnym obejrzanym odcinkiem rosła moja sympatia do głównych bohaterek, które swoje cele musiały osiągnąć poprzez zabijanie innych.

Anime oceniam na 8+/10

Przy pierwszych odcinkach jeszcze się fajnie to ogląda (i słucha). Niestety większość odcinków jest zbyt podobna do siebie (retrospekcje z zegarkiem, pojedynek na pistolety z mężczyznami w garniturach) i pod względem fabuły, Noir prezentuje się mocno przeciętnie (żeby nie napisać słabo).

Brak krwi mi nie przeszkadza, bardziej gryzie po głowie to, co się dzieje z tymi zabitymi ludźmi (czy ktoś zaciera ślady lub sprząta, ktoś chyba nawet policzył w Internecie, ile osób zabiły bohaterki), co robi policja i inne tego typu służby. Nie wygląda to realistycznie, pomimo tego że akcja się toczy w Paryżu.

Na osobny akapit zasługuje muzyka w Noir. Motywy łatwo wpadają w ucho, zarówno te śpiewane po łacinie, jak i reszta instrumentalnych. Moim zdaniem ta muzyka jest jedną z tych najlepszych, jaką można usłyszeć w japońskiej animacji.

Bardzo sie mi podobało ale miałem ochotę udusić tą nawiedzoną zakonnice:)

Jakież to było… Ciężkie do obejrzenie. Fabułę dałoby się ścisnąć w 13 odcinków, wtedy byłoby znośnie, a tak człowiek musi się zmuszać do każdego kolejnego. Początek bardzo przeciętny, jedynie końcówka podbiła całość w górę.

Świeżo po obejrzeniu serii mogę śmiało stwierdzić ze serie na pewno zapamiętam ze względu naprawdę świetną muzykę oraz wielu malowniczych pejzaży. Niestety tylko za to gdyż sama fabula była przeciągnięta a w wielu miejscach wręcz naciągana – przypominała mi amerykańskie filmy, 20 osób stoi i strzela do jednej kobiety a każda z nich ma zeza albo niedowidzi . Nie powiem ze anime to jakaś tragedia aczkolwiek jak dla mnie znajduje się na poziomie raczej przeciętnym.

Seria zdecydowanie za długa, kilka pierwszych odcinków obejrzałam licząc, że za chwilę się rozkręci, zniechęcona porzuciłam oglądanie. Potem do niej wróciłam, bo nie da się ukryć, że ciekawiło mnie, o co chodzi, i to chyba najwięcej powie o tej produkcji: w ogóle nie zauważyłam przeskoczenia kilku odcinków. Będąc w połowie miałam już serdecznie dosyć powtórzeń i przedłużeń. Po obejrzeniu dwóch ostatnich odcinków i ekspresowym przejrzeniu reszty, stwierdzam: do zrozumienia fabuły wystarczą odcinki: 1,2,3,5,11,25,26. Dla zainteresowanych polecam 12, 17, 18, 21, bo uważam, że mają jakąś wartość obyczajową. Seria trafi w gusta wielbicieli seriali epizodycznych, (większość odcinków nie ma dla całej fabuły znaczenia) zawiera się w sferze uczuć i obyczajów.
Muzyka jest OK, rysunek ładny ale czasami zbyt naiwny.

Jestem pewien, iż seria znajdzie mnóstwo fanów, szczególnie ze względu na muzykę. Wszyscy już chyba wymienili pozytywy serii, więc ja się skoncentruję na negatywach (nie żebym narzekał :P)
1.Długość – z samych flashback'ów byłby jeden odcinek. Historia jest strasznie rozciągnięta. Pierwsze 4­‑5 odcinków obejrzałem z zaciekawieniem, ponieważ czuć było klimat, natomiast im dalej, tym gorzej. Od ok 15ego odcinka musiałem się zmuszać aby oglądać dalej, nie przewijałem tylko i wyłącznie z powodu nadzieji na to, iż może coś ciekawego się wydarzy…
2.Grafika – chyba nie trzeba tutaj zbyt dużo pisać. W pewnych momentach zwyczajnie robiło mi się smutno ;p
3.Sceny walki – dobrym rozwiązaniem było nie pokazywanie krwii, ponieważ gdybyśmy starali się być realistyczni, to sorry ale po strzeleniu komuś w głowę z odległości 50cm, protagoniskta zostałaby obryzgana krwią i nie tylko ;p Myślę, że zdecydowanie utrudniłoby oglądanie serii. Natomiast może i się czepiam, aczkolwiek wydaje mi się, iż animatorzy mogliby się wysilić i narysować czarne kółka w miejscach gdzie „ci źli” zostali postrzeleni? Myślę, iż nie jest to wielkie wymaganie biorąc pod uwagę fakt, że byli w stanie narysować dwie panie pozbywające się 30 złych….
4. W pełni popieram komentarz o nazwie „Pani & Pani Smith…”, bardzo proste wytłumaczenie wielu wątków, i straszne rozciąganie, nie wspominając już o tej wstawce na początku każdego odcinka. Pardon me, ale nawet najbardziej twardzi twardziele po obejrzeniu 26 tego samego fragmentu mogą mieć dosyć ;/
5.Błędy – to najbardziej razi w oczy, w jednym ujęciu na broni jest tłumik, sekundę później już go nie ma. Ale to jeszcze nie jest największym problemem.  kliknij: ukryte  Na logikę, skoro Mireille jest tak bardzo profesjonalna, to dlaczego zostawiła krwawiącą Kirikę, wraz ze śladami krwii na schodach i poszła sobie na zakupy?xD
Lub też w flashback'u było pokazane, że Kirika i Mireille są w mnie więcej tym samym wieku, więc dlaczego Mireille jest narysowana na o wiele starszą i niezależną, a Kirika chodziła do liceum?
No i finalnie, czy ktoś jest w stanie mi wytłumaczyć ten moment kiedy to Chloe przyszła dać final guidance Kirice i ją postrzela (czy też nie?), a ona potem wstaje i ucieka jak gdyby nigdy nic? Nie jestem pewien czy to miało być na zasadzie „zabili go i uciekł” czy zwyczajnie coś przeoczyłem?
Reasumując ciężko jest wystawić ocenę, która rzeczywiście będzie adekwatna, jednocześnie nie krzywdząc serii. Niby jest dobra, ale jednak wiem, że za pół roku już nie będę o niej pamiętał.

Tak właściwie to od Noir zaczęłam moją przygodę z anime „w dorosłym życiu”, bo Yattamanów i Czarodziejek z księżyca na których się wychowywałam nie uwzględniam.

Początkowo jedynym czynnikiem, który tak naprawdę motywował mnie do dalszego oglądania był soundtrack, w istocie uważam, że pierwszych 10 odcinków jest… Takich sobie, trzeba je obejrzeć (tak tak, MUS), żeby orientować się co się dzieje. Natomiast w 10 odcinku o ile dobrze kojarzę pojawia się moja ulubienica, która nie da się ukryć ożywia fabułę, ale to nadal nie to ktoś by pomyślał… Bo tak naprawdę, napięcie i akcja zaczynają się po upływie dokładnie połowy. Wtedy nawet nie wiedziałam jakim cudem to anime wciągnęło mnie tak, że pochłonęłam je od razu, odcinek za odcinkiem. To było niesamowite :)

Reasumując, pierwsza połowa SPOKO, druga połowa BARDZO DOBRA <3

Anime o ogonku z łatką 'specjalne' i 'ciekawe' ale tylko dla tych, kogo rajcują kobiety z bronią. Intryga prawie się w ogóle nie rozwija ze względu na niedużą ilość treści, przez co mamy mnóstwo postaci 'zapychaczy' co występują tylko raz na odcinek i mnóstwo scen w których obie panie biegają ze spluwą i strzelają do niezidentyfikowanych panów w garniturach. Wszystko to co mogłoby być ciekawe, na równi z Chloe i niewytłumaczonymi scenami z zegarkiem okazuje się mieć (wbrew budowanemu napięciu) bardzo płytkie rozwiązanie i pozostawia człowieka rozczarowanego. Poza tym przez większość czasu mamy wstawki z życia obyczajowego w stylu 'jak się maluje obraz' czy 'jak smakuje herbata'. Anime jest za spokojne na strzelankę i zbyt niedopowiedziane na filozoficzne rycie głowy. Można się w pewnych momentach zanudzić, a gdy po raz siódmy czy dziesiąty widzimy sceny z zegarkiem ślimaczące się w tempie w jakim czas płynie tylko wtedy gdy się czeka na zaparzenie chińskiej zupki, człowiek ma ochotę walić głową w mur.

Nie jest to żadna rewelacja, ale nie jest to dno. Po prostu, przeciętne anime.

Dawno nie oglądałam już takiej świetnej serii. Fabuła sprawiła, że „wsiąknęłam” na parę godzin przed ekran, a muzyka nie pozwoliła mi się sprzed niego oderwać. Brakowało mi tylko krwi w niektórych miejscach. Najbardziej z całej trójki dziewczyn polubiłam Cloe kliknij: ukryte  i żal mi było, kiedy została zabita, chociaż postać Kiriki i Mireille też były cudowne ;)

Świetne anime! Tylko faktycznie, kilkakrotne powtarzanie tych samych scen mogło działać na nerwy. Muzyka robi wrażenie, mam na myśli te główne utwory: „Canta per me” i „Salva nos”, chociaż muzyka, która towarzyszy Chloe również mi się podobała :)

Zastanawia mnie tylko zakończenie. No bo przecież:  kliknij: ukryte  wszystko pięknie, nasz duet profesjonalnych morderczyń wychodzi (generalizując :P) cało z opresji. Planują wspólną herbatę po powrocie do Paryża, rozmowę. A na samym końcu widzimy zegarek ojca Mireille i słyszymy dwa strzały. Czy ktoś jednak zabił Mireille i Kirikę?
... jak sądzicie?

Według mnie jest to dobre anime. Każdy narzeka na pierwsze odcinki ale tak naprawdę niektóre z nich (przynajmniej w mojej opinii ) nie odbiegają poziomem od późniejszych. W pierwszych odcinkach podobało mi się przedstawienie konsekwencji życia płatnych zabójców , ich dylematów moralnych np. kiedy Kirika musiała zabić tego starszego kolesia . Mimo że pomysł nie jest nazbyt oryginalny polecam tą produkcje moja ocena 8/10

Muszę przyznać, że to anime mnie znużyło. Wydawało się po pierwszych kilku odcinkach, że „Noir” ma jakiś potencjał, bo ma taki swój klimat odczuwalny już od pierwszego odcinka i dość inteligentną jedną z głównych bohaterek (Mireille), ale potem gdzieś to wszystko się rozmyło. Przede wszystkim fabuła jest niemiłosiernie rozciągnięta. Myślałam, że całe te zawiłości czy tajemnica będą bardziej poplątane, ale prawda jest taka, że srogo się zawiodłam. Anime można byłoby spokojnie ściasnąć w powiedzmy w 10 odcinków. Kilka pierwszych pokazać „kulisy” ich pracy, a potem konkrety, a nie marnować wiecznie antenowy czas na tak głodne kawałki jak „kim jestem?”. No ile razy Kirika zawieszała się z takim pytaniem, to głowa mała, chyba nikt nie zaprzeczy :P

Więc Noir jest wg. mnie za długie, zbyt rozciągnięte i ma za słabą mimo wszystko fabułę i scenariusz (bo tekstu za dużo w tej serii nie pada, co nie tłumaczy, że muszą to być wieczne powtórzenia przytoczone wcześniej). Podobała mi się nawet muzyka, była momentami taktowna, i jednocześnie podkreślała tajemniczość. Postać Mireille to także plus. Dorosła, poważna i nie głupia kobieta, oj mało jest takich stanowczych i normalnych postaci kobiecych w anime.

Nie polecam nikomu!!
Grrr nuda :|
A główna bohaterka (Kirika, nie Mireille, Mireille jest jak najbardziej cute ^^) żałosna i beznadziejna.

po obejrzeniu całości, stwierdzam że to anime jest tak nudne że przysypiałem i musiałem powtórzyć co niektóre odcinki. To anime może mieć tylko fanów jak i przeciwników, ja rzecz jasna należę do tych drugich. Ale za to muzyka jest godna zainteresowania, bardzo duży plus, dlatego taka a nie inna ocena

Ten wpis jest właściwie tylko formalnością, ponieważ choć rzadko mi się to zdarza – w pełni zgadzam się z główną recenzją i nie rozumiem tych, którzy nie wytrwali w prześledzeniu całości. Zapewne miłośnicy mocnych wrażeń nie podzielą mej opinii, ale wziąwszy pod uwagę, iż w całej fabule trup ściele się gęsto byłam zadowolona, że autorzy zaniechali bryzgania krwią po ekranie, co może ujmowało soczystości i „realizmu” , ale za to nie odwracało uwagi od głównych bohaterek. Ja w każdym razie miałabym problem z obejrzeniem tego anime, gdyby z każdego denata tryskała szkarłatna fontanna. Historia zgrabnie została przeprowadzona przez te 26 odcinków, właściwie nie miałam poczucia, że coś się dłuży albo jest zapychadłem. Muzyka zdaje się być bardziej jedną z bohaterek niż tłem. Świetny ending.

Obejrzałam chyba tylko dwa odcinki, anime zdecydowanie nie w moim stylu, jednak już dla samej muzyki – warte polecenia.

Wynudziłem się straszliwie. Najgorsze jest to, że Noir nie jest aż tak zły, żeby go odłożyć. Tak więc wytrwałem jakoś do końca. Liczyłem na coś lepszego niż schematyczna rąbanka z dwiema dziewczynami rozwalającymi tysiące przeciwników przy kiczowatej, drażniącej muzyce (nie wiem, gdzie ona była taka świetna – zresztą, o gustach się nie dyskutuje). Żeby tego było mało, serial udaje coś, czym nie jest (te moralne dylematy!)- mają temu służyć przesycone patosem elementy wątku gównego. Niestety Noir na końcu okazuje się być tylko rozwleczoną do granic możliwości, pozbawioną jakiejkolwiek głębszej treści rąbanką. Średniak.

Seria ma świetną muzyke a na to zwracam szczegulną uwage w anime. A kilka utworów z ost­‑a to na co dzień słucham.

Bardzo dobre anime chociaż ma kilka wad po pierwsze to sceny walk mogły być trochę bardziej efektowne czyli używanie innych broni albo walki wręcz a nie tylko pukawki pomijam fakt że niektóre sceny były bardzo naciągane, trochę krwi też by się przydało przecież jednak była to seria o zabijaniu chyba że ja miałem jakąś wersje ocenzurowaną. Druga sprawa to muzyka niby jest dobra ale mało jej i w sumie tylko dwa kawałki wpadły mi w ucho. Podobało mi się zakończenie chociaż myślałem że bohaterki  kliknij: ukryte  jako noir wytną tych żołnierzy na końcu ale i tak było dobre nie przesadzone.

Nie będę powtarzał przedmówców, seria jest dobra. Ale nie rewelacyjna. Zabrakło mi czegoś,co sprawiłoby, żebym wyczekiwał każdego odcinka z zapartym tchem. Muzyka mnie zachwyciła, chociaż główne motywy były za często powtarzane.
Minusy to, oczywiście, naprawdę naiwne sceny walk. Oraz przeceniona wartość tytułowego Noir – właściwie co tak niezwykłego było w tym duecie, że wszyscy wpływowi ludzie tak bardzo przejmowali się ich losem? Dwie waleczne kobiety świata nie zmienią;).

Tym niemniej, serię polecam osobom mającym nadmiar wolnego czasu.

Seria dobra, nawet bardzo dobra. Cieszy, ale nie powala. Wizualnie bardzo ładna, design postaci, choć standardowy, ma w sobie coś specjalnego. Poza tym krajobrazy – przepiękne, prawie jak w Ghibli. Jeśli chodzi o psychologię postaci, to też twórcy nie odwalili i coś sobą reprezentują.
Fabuła – bardzo podoba mi się to, że anime kręci się na granicy mistycyzmu, nie wkraczając w niego. Tutaj wielki plus, za oryginalność. Jednak zwrotów akcji jest za dużo i w końcowych odcinkach robią się nudne.
No i największa wada – sceny walki. Są one tak naiwne, tak naciągane i, ogólnie rzecz biorąc, nędzne, że czasami mi się odechciewało oglądać. Krecha.
No i jeszcze słów parę na temat muzyki. Już w pierwszym odcinku wyłapałem znajomą nutę. Zaglądam na lasta, patrzę – miałem rację, ta sama pani, co zrobiła muzykę do .Hack//Sign . Trudno powiedzieć czy dobra czy słaba. Czasami ten elektroniczny beat psuł nastrój, ale czasami dobrze się z nim komponował. Szkoda tylko, że te utwory są tak do siebie podobne.

Ocena 7+/10

Anime jest genialne, dobra, rozbudowana fabuła, ciekawe profile postaci, muzyka urzeka, grafika.. no właśnie.. Grafika nieco psuje klimat. Troszkę za bardzo lukrowana jak na tego typu anime [i niebezpiecznie przypomina Agent Aika, które jest.. khem, nieco mniej ambitne;)]
Mimo tej wady, polecam bo warto 9/10

Coś wspaniałego. To anime zachwyciło mnie jako pierwsze na niemieckiej VIVA'ie. Nie da się opisać tego co czułam po obejrzeniu. Szczególnie muzyka była niezwykła. Yuki Kajiura popisała się tu niebanalnie, cud miód. :D Cztery kluczowe bohaterki, to wszystko. Odcinek z kotem i jego właścicielem doprowadził do smutku i rozmyślań, a to jest coś…

Jak juz pisałam muzyka zrobiła na mnie ogromne wrazenie. To anime jest naprawde dobre. Muzyka w tle zawsze trzyma w napieciu, postacie piekne, co do kreski nie mam zastrzezen. Ta seria ma naprawde minimalne błędy ktore sie chowaja za pozytywami.

Tak wyjątkowego anime w życiu nie widziałam!!! Noir to prawdziwa rewelacja. DFopradzowany scenariusz, postacie, kreska. Co prawda scenariusz z biegiem czasu się robi trochę zagmatwany i mało realistyczny, ale tak wyjątkowy, że przegapienie tego anime byłoby grzechem. A soudrack (OST) jest poprostu fantastycznie dopracowany… Polecam to anime każdemu.

Fanem anime jestem od niedawna, Noir to seria którą wybrałem sobie na pierwszy ogień, po przejrzeniu kilkudziesięciu różnych recenzji anime. Moją uwagę przykuła właśnie ta seria. Pierwsze co mnie zachwyciło w Noir to muzyka: opening, ending i muzyka w środku serialu to czysta poezja. W niedługim czasie załatwiłem sobie wszystkie trzy OSTy (najlepszy oczywiście jest pierwszy). Sprawa druga to świetne nakreślenie postaci, z czego najwięcej uwagi poświęcono Kirice i stąd pewnie jest to ulubiona postać fanów serialu. Chloe jest równie świetnie ukazana [uwaga spojler !] kliknij: ukryte  i niejeden widz zapłakał kiedy Chloe zginęła na końcu, chociaż mam cichą nadzieję że powróci z zaświatów w Noir 2, o ile takowy będzie rzecz jasna.
Mireille uważam za najsłabszą postać z całej trójki, ale gdyby w każdym anime były takie „słabe postaci” to byłoby świetnie :) Tak więc blondyna też wymiata. Kirika to moja ulubiona bohaterka i strasznie emocjonalnie podchodziłem do jej problemów i smutków podczas oglądania.
No i do tego jej wygląd fizyczny bardzo mi się podoba, ale może cicho na ten temat bo ona chyba jest niepełnoletnia :) Kolejnym wielkim plusem tej produkcji jest mistrzowsko poprowadzona fabuła, wszystkie te zagadki i ich powolne odkrywanie.. To była świetna zabawa odkrywanie tego wszystkiego. Umieszczenie akcji we Francji (mój ulubiony europejski kraj) było strzałem w dziesiątkę, zważywszy że Soldats to tajemnicza sekta czy też stowarzyszenie, a te obecne były od zawsze w historii Francji. Państwo to obfituje też w przepiękne krajobrazy, a Paryż to niezwykle filmowe miasto, więc w serialu oglądamy naprawdę piękne widoki. Kreska jest oczywiście świetna. Generalnie wszystko mnie zachwyciło w Noir, a gdybym miał wskazać jakieś wady to wyminiłbym następujące:

-całkowity brak krwi, która aż prosi się o obecność :)

-zbyt częste powtarzanie melodyjki z zegarka, po pewnym czasie widz dostaje lekkiego szału :)

Jako wady nie wymienię walk bo te bardzo mi się podobały, a elementy a'la Matrix występowały bardzo rzadko i nawet trochę szkoda, bo pokazane to było fantastycznie, a brak realizmu to akurat nie jest wada w serialach anime. Po to w końcu są żeby pokazywać to czego nie można normalnie. Przeciwnicy dziewczynek może i byli pokazani jako „bezmózgie yeti” ale to w końcu nie o walki chodziło w serialu. A odcinek gdy Kirika rozwala z dwóch pistoletów całą rzeszę facetów to czysta poezja :)
Moim zdaniem Noir aż prosi się o kontynuację i mam nadzieję że takowej doczekamy, mogę nawet bezpłatnie pomóc „Bee Train” wymyślać nową fabułę na Noir 2 :) Serial oceniam na pełne 10/10 bo wymienione wady nie drażnią mnie aż tak bardzo, a cała reszta zachwyca !
Widzę zresztą że Noir podoba się wielu fanom anime i że nabiera powoli statusu „kultowości”, jeżeli można tak to ująć.
Z recenzją pani Katki zgadzam się prawie w 100% i podoba mi się bardzo ocena czytelników.
To tyle odemnie, pozrówki dla wszystkich, a zwłaszcza dla załogi TANUKI, jesteście de best !

Muzyka jest moim zdaniem bardzo udana. Anime no coz… czasem fajne czasem nudne czasem poprostu dziwne :P. Niektorym jak widze nie podobaly sie sceny walki. A moim zdaniem były wlasnie bardzo dobre. Kirika wspaniale walczyla i przeszkadzala mi jedynie jej partnerka ktora była no coz… o wiele gorsza (troche mnie to denerwowalo ;)). Jeszcze dodam ze Chloe albo Cloe (róznie to bywalo :P) wywarla na mnie wrazenie. Wszystkie trzy dziewczyny zostaly naprawde wspaniale zaprojetkowane ;). A na to zwracam najwiekszą uwagę.

Przynajmniej raz mogę się zgodzić z recenzentem. Ta seria jest rewelacyjna!

Nie zdradzam treści tegoz serialu, gdyż uważam,
że prawdziwą przyjemność czerpie się oglądajac bez uprzedniego streszczania.

Jest to serial stworzony w firmie Bee Train w roku 2001, a więc ma już trochę lat.
Składa się on z 26 odcinków, plus odcinek 00­‑wstęp.
Oczywiście, że nie musimy oglądać “wstępu”, żeby zrozumieć jego treść.

Do serialu napisano muzykę, ktorą wydano aż na 3 płytach.
Mnogość utworów wręcz poraża.
Nie mniej jednak osobiście uważam, że najwyżej 15 z 59 jest warte posłuchania,
reszta to strata czasu. I szkoda uszu
Jeśli miałbym być szczery, to właśnie muzyka przyciągnęła moją uwagę
i to od niej zaczęła się przygoda z tym filmem, no jak kto woli bajką.
Przyznaję, że niektóre utwory są dość ostre i mogą niejednemu uszkodzić bębenki,
ale za to tworzą niezły klimat, stanowiąc integralną cześć serialu.

W kwestii grafiki i animacji należą się tworcom pochwały.
Dbalość o szczegóły jest na wysokim poziomie i tylko malkontent by się czepiał.
Odwzorwanie rzeczywistośći wręcz fenomenalne.

Treść serialu jest dość prosta, ale tworcy postarali się, aby ją zagmatwać.
Coż, widać taka moda.
Otoż mamy do czynienia z dwiema dziewczynami, które coś łączy.
Chcą odkryć zagadkę z przeszłości.
Żeby dodać pikanterii temu faktowi, to przeszkadzają im super wyszkoleni zabójcy.
I tu twórcy nas zaskakują, gdyż te dziewczyny są również wyszkolone.
Mało tego, są lepsze od swoich prześladowców.
Czyli banał?
No, nie zupełnie.

Teraz może kilka słów krytycznych, gdyż co za dużo to niezdrowo.
Mnie się serial podobał i polecam go wszystkim, którzy lubią ANIME.
Fanom ANIME, ponieważ nie jest to serial ani dla dzieci, ani dla dorosłych.
Dorośli znudzą się naiwnością scen walki, a brutalność wielu scen wyklucza dzieci.
Poza tym, zagmatwanie historii obydwu bohaterek plus włączanie w to religii
mogą nie każdemu przypaść do gustu i wielu nie wytrzyma do końca.
I właśnie, serial powinien byc krótszy, powiedzmy maksymalnie 20 odcinków.
Kilka “przygód” zupelnie jest nie potrzebne, a wielokrotne powtarzanie pewnych fragmentów, mimo iż ma nadać atmosferę, nudzi.

Pomimo kilku istotnych wad ,polecam go i uznaję za jeden z lepszych seriali.
Mam nadzieję, że powstanie część druga…

Bardzo chciałabym zobaczyć to anime, ale niestety ostatnio przegapiłam je na Vivie, gdyż oglądałam inne. Lacz widziałam opening Noiru i uważam, że jest świetny!!!! Fajna muzyka i głos wokalistki brzmią razem świetnie i nie sprawiają wrażenia kiczu. Jest to jedn z najfajniejszych openingów jaki słyszałam. A tak ogólnie mam nadzieję, że jednak kiedyś zobaczę „Noir”, bo wydaje się świetnym anime.

zgadzam się prawie w całości z dośc długą wypowiedzią, jednak uważam że błędem jest sposób w jaki dziewczyny walczą z rzeszami facetów po zęby uzbrojonych.
To moim zdaniem słaby punkt tej serii.
tak na prawdę, to nie jest wyjaśniona ich siła w walce, a czasem naiwne wręcz metody obniżają wartość tegoż filmu.