Tanuki-Anime

Nie, recenzje takich jak twój komentarzy… Nie podoba się? Nie czytaj! Albo pisz SAMEMU.

Ale człowieku przecież to jest historia XD dorobek kulturowy, podwaliny! :p i insze takie wielkie słowa :p
z drugiej strony tak serio, popatrz sobie na dwa aspekty: rok 1986 i Osamu Tezuka :p może się zdziwisz ale dla kogoś kto chce wiedzieć nieco więcej na temat anime niż to jakież nowości wychodzą na ten sezon :p takie sprawy mogą być całkiem istotne :p ba nawet ciekawe :p

A to twoje podejście… To jest tak jakbyś chciał współczesne malarstwo omawiać bez uwzględnienia pierwszych fresków naskalnych czy kaplicy Sykstyńskiej, albo cholerne Airbusy A380 bez tematu Ikara czy Braci Wright XD
ok sorry, zdenerwowałam się :p późno jest, ale po prostu aż w oczy kole takie totalnie ignoranckie podejście xp

Długość danej produkcji jest z pewnością jednym z ostatnich kryteriów, jakie przyjmuję, wybierając produkcje do recenzowania. Gdy decydowałem się na sukcesywne opisanie na Tanuki dorobku Osamu Tezuki (przynajmniej tego, który pozostaje dostępny), kryterium to zastosowałem tylko raz – w przypadku 10 sekundowego „Selfportait”, o którym faktycznie trudno coś napisać. Realizowane zaś w latach 60 krótkometrażówki tego pana stanowią dość istotny element jego twórczości, pokazujący, że artysta, już wówczas mający na koncie „komercyjne” hity typu „Choppi i księżniczka”, „Astroboy” lub „Biały lew Kimba”, tworzył produkcje będące antytezą mainstreamu, odważne, niezależne i awangardowe.

Zaś co do reklam – mamy na Tanuki recenzję słynnego „Daicon opening Animation”, czyli reklamy konwentu zrealizowanej przez ludzi z Gainaxu. O najdłuższej reklamie telefonów komórkowych w historii, jaką jest „FF VII: Advent Children” nie wspominając…