Tanuki-Anime

postanowiłem obejrzeć tę bajeczkę anime. niestety po obejrzeniu wszystkich 24 odcinków poczułem ogromny smutek, który utrzymywał się przez wiele dni. na dodatek były drastyczne sceny.

Hakman4 i Zdziwiona w zasadzie napisali wszystko, co chciałabym napisać o tym tworze.

Ode mnie dodam tylko, że szokiem jest dla mnie ocena recenzenta na 7 i średnia widzów ok. 8

W opisie powinno być : psychopatyczny horror z równie psychopatycznymi postaciami i chorym niby związkiem 14 latków.

A najgorszą rzeczą dla mnie jest fakt że wdepnęłam w to anime poszukując w sieci… polecanych romansów.

Jeżeli oglądają to osoby poniżej 18lat, to poważnie mogą uszkodzić sobie psychikę oraz obraz tego co jest właściwe (tak społecznie, jak i w relacjach prywatnych czy rodzinnych)

Osobiście wystawiłabym ocenę -100/10
Za wszechobecną w tym anime psychopatię.

I choć niewielu obejrzanych serii i anime żałuję, to w tym przypadku gdybym umiała cofnąć czas, to z pewnością darowałabym sobie ten wysoce socjopatyczny twór.
Ech…

Nie takie złe, ciekawe nawet. Najbardziej podobała mi się zamiana ról stereotypowych dla płci, nie tylko w przypadku anime. Choć od dłuższego czasu popularne są postacie silnych kobiet, to nie spotkałam się jeszcze chyba z tak jawnie i z premedytacją stworzoną postacią słabego mężczyzny. Owszem, byli już chłopcy delikatni, byli chłopcy zniewieściali, byli wrażliwi albo po prostu bezbarwni, ale takiej zapłakanej, przerażonej ciapy jak bohater tej serii jeszcze nie widziałam. A czy nie są to typowe cechy bohaterek żeńskich, uznawanych przez to za urocze? W dodatku bohater jest w relacji z psychopatyczną bohaterką, która jest zaborcza, nieustępliwa, brutalna i bezwzględna, i wciąż powtarza, zwykle przez męskich bohaterów wypowiadane, frazesy typu „będę cię chronić” itp. W skrócie on zachowuje się jak „baba”, a ona jak „chłop”. I choć po jakimś czasie można się przyzwyczaić do tych nietypowych postaci i ich zachowanie nie dziwi tak jak na początku, za tą chorą relację seria ma u mnie duży plus. Widzę tu spory hejt na postać głównego bohatera, a mnie się właśnie podobał, jako ciekawostka. Od razu rzuciło mi się w oczy, że doszło do małej prowokacji i z tej perspektywy tą serię oglądałam.

Dopiero niedawno nadrobiłam to anime i jest mi strasznie przykro, że bardzo skopano tak ciekawy pomysł. Fabuła jest pełna nieścisłości, miejscami koszmarnie nielogiczna i irytująca.

Jedynym promykiem nadziei była dla mnie postać Uryuu, naprawdę wyróżniająca się na tle innych i w przeciwieństwie do nich nieprzewidywalna. Szkoda, że pod koniec postanowiono pokazać,
że właściwie  kliknij: ukryte  chciała być zwykłą kurą domową, rodzić dzieci i siedzieć w domu :) Bo przecież każda kobieta skrycie o tym marzy, prawda? Inne postacie to mniejsze i większe koszmarki, wśród których (pod względem okropności) prym wiedzie Yuno (zupełnie nie rozumiem tego hype'u na nią i faktu, że tak wiele osób ją lubi).

Ostrzegam, że nie wiem czy w mojej ocenie zawita jakiś plus. Ogólnie anime uważam za totalnie zrypane i irracjonalne *dla mnie*. Czemu? Zacząć od tego, że postacie mają po 14 lat, czy od całej reszty? Hmm… Teraz wielki spoiler.
 kliknij: ukryte  Akcja: Laska, która umiała ledwo co wymachiwać nożem, po kilku odcinkach macha siekierkami i kataną lepiej od zawodowca, ciamajda strzela perfekcyjnie do ludzi, chociaż odcinek temu ryczał z byle powodu, był największą hmm niemęskością w anime zaczyna szlachtować wszystkich i być wyrafinowanym ssynem.
Podkreślę, że oni nadal mają 14 lat, a prowadzą samochód i strzelają z niego! Mogłabym zrozumieć ją, bo ma już doświadczenie z poprzedniego świata, ale mimo wszystko. I jeszcze to, że strzelają lepiej od doświadczonej terrorystki… No boskie po prostu xD Dalej co do naszej największej kobiecości w anime, Yukiteru: Nie chodzi do szkoły, opuszcza zajęcia, nawet matkę nie zainteresowało, ani szkoły… Oboje rodzice zginęli, a ten nawet do sierocińca nie poszedł, nic z tym nie zrobiono, tylko dalej sobie mieszkał, albo robił COŚ, mając 14 lat *tak, wiem, że w anime te postacie mają przeciętnie taki wiek, ale proszę…* Do tego policja na to pozwala. Zresztą laska ma szkielety w domu, co tam, niech sobie chodzi po mieście, dajmy jej spokój, a cymbał przez 2 mc chodził obok niej do szkoły i nawet się nie zapytał co to za zwłoki tam leżały… Jak na początku, okej, wszystko się układało tak teraz zrobili jakiś obrót ich charakterów o 180 stopni. I świata xd
Uwielbiam wszystkich pozostałych posiadaczy pamiętników, ba! wszystkie pozostałe postacie po za główną dwójką. Gdyby nie Yuno anime, by od razu upadło. Ale po jakimś czasie już tylko denerwowała.
Jak dla mnie akcja była nieco do przewidzenia. Jedyny moment zaskoczenia to kiedy 9 ożyła i uratowała Yukiteru. Od razu było wiadomo, kto przetrwa do końca, kto zabił rodziców Yuno, a po pojawieniu się trzeciego ciała były dwie opcje: Albo siostra, albo ona sama. Nic nowego…
Mam wielki plus za humor w jaki mnie wprawiło to anime, a najbardziej tłumacz *dziękuję za uratowanie fragmentu tego anime!* Po cudownej przemianie Yukitru w zabójcę sierot znów staje się beksą. Jest tam moment, w którym Dziewiątka mówi : „teme!”, a tłumacze: " pizduś..” xddd Wszyscy myślą jednogłośnie xD
Końcówka anime nie lepsza. Opening z czegoś wzięty *może z pierwszego świata sposób ich zabicia?*. Niemniej trzeci świat, gdzie mógł być happy end znowu poległ, bo bóg stwierdził, że więcej szukać nie będzie i przeznaczeniem świata, częścią jego egzystencji jest zniszczenie. Bosko! Więc ogólnie znowu wszystko puf, bum zniknęło, a Yukiteru i szaloną laską tworzą świat… Zdecydowanie nie chcę mieszkać w takim zbudowanym przez dwójkę psychicznych…
Plusy anime… Grafika okej. Postać Akise i Dziewiątki. Chyba tyle.
Przepraszam, za mało składną opinię, ale wciąż się zbieram z podłogi po obejrzeniu ova i zrobieniu tradycyjnego „facepalm”.
Powstrzymam się od wystawienia jej oceny. Ale nie polecam anime raczej. Nie ma czym zachwycać się. Taka jest moja opinia.

Moim zdaniem recenzja jest niespójna.
Autor najpierw twierdzi, że fabuła jest właściwie bez zarzutu, poza kilkoma drobnymi niedopatrzeniami, natomiast w podsumowaniu recenzji stwierdza, że fabuła jest wadą produkcji… no coś tu się nie dodaje ;)

Anime bardzo przyjemne. Fabuła – spójna i faktycznie wszelkie wątki zostały na końcu wyjaśnione (za co wielki plus), a przy okazji IMO oryginalna i nieoczywista. Trzymała mnie w napięciu od początku do samego końca.
Niesamowicie drażniła mnie jedynie niemęskość głównego bohatera, a także relacje między bohaterami w ogólności wydawały mi się często zbyt banalne, uproszczone, nienaturalne. Zastosowano tu kilka hm ?schematów? relacji typowo japońskich (silne kobiety, słabi, wstydliwi mężczyźni), na które jednak osobiście reaguję alergicznie i za to minus.

Prawdopodobnie widziałam lepsze anime (z głębszym przesłaniem / wiarygodniejszymi psychologicznie postaciami), ale nadal jest to bardzo przyjemna produkcja. Tak 8/10 tuż po obejrzeniu.

Podchodzę do tej serii tak sceptycznie,że powątpiewam czy obejrzę do końca,ale zobaczy się. Pierwszy odcinek mam za sobą. Ogólnie serię znam od dłuższego czasu. Wstępnie oznajmiłem się z początkiem mangi. I były dwa podejścia. Za pierwszym razem i drugiem też odrzuciłem z powodu absurdu jakim jest Deus Ex Machina. Jak dla mnie istota boska nie powinna ingerować w sprawy ludzkie, a tym bardziej tworzyć jakieś gry majace jakiś ukryty cel. Wtajemniczanie grupy ludzi do gry, udostępnianie swych boskich możliowści jakim jest widzenie przyszłości (w tym wypadku w komórkach) jest naciągane i to mocno. Mówi tylko jak ludzkie jest te „bóstwo”,że od tak zaczął kontaktować się z ludźmi. I gwarantowana nagroda. Ładnie brzmi – „tron boga”. Ok!Jednak ten Deus nie pójdzie na emeryturę, nie rozpłynie się w powietrzu. Możliwe,że wygrany będzie marionetką tego boga, który przed tem pozabija innych aby to zdobyć. Przypomina to coś i to bardzo ? Wiele typowych serii gdzie w toczącej się grze stawiano na szali życie wybranych ludzi. Dodano tu tylko siły nadprzyrodzone, które mają dać tej „originalności” (xD) i zaciekawić czytelników/widzów. Kreska jest miła w odbiorze. Przyznam,że pod względem estetycznym kusi aby kupić tomik,ale po za poznaniu się z fabułą podziękuję sobie. Dwadzieścia złotych wiecej w portfelu. Przyznam,że ładnie i przejrzyście zrobili wersje animowaną. Jak na razie te 6/10.

Mocne 4/10 bo jakoś mnie szczególnie nie zainteresowało aczkolwiek obejrzałam wszystkie odcinki aby zrozumieć co twórcy chcieli przekazać w takim czymś ...

Świetne , po prostu super , Yuno chyba najlepsza bohaterka no i 9 :) , jedyne co drażniło przez większość seansu to chyba protagonista :D Koniec końców dawno mnie żadne anime aż tak nie wciągnęło , ale zakończenie ukazane w OVA bardziej mi przypadło do gustu , tu musiał być Happy End

Podobało mi się obejrzałam wszystko w jeden dzień tak mnie wciągnęło.
Zdziwiło mnie jedno na początku serii niektóre rzeczy były rozmazane a potem to już wszystko było pokazane
:/

Naprawdę super seria!! Miałam mieszane uczucia zaczynając oglądanie, i nie bardzo wiedziałam czego się spodziewać, a tu BOOOM, (efekt) WOW!! i mnie wsysnęło do reszty :-D Było kilka szczegółów które mnie zdziwiły czy zniesmaczyła na tyle że nie mogę dać 10 ale daję 9 pełną gębą :-D
Yuno była naprawdę super,  kliknij: ukryte  mogła wygrać z zamkniętymi oczami jednak czego z człowiekiem nie robi miłość, to szaleństwo w jej oczach :-D ta psychodela, no świetne :-D
Przyznaję Yuuki bywał irytujący i ciotowaty ale nawet potrafię go zrozumieć, to w końcu dopiero dzieciak  kliknij: ukryte  nie dość, że trochę aspołeczny i nieśmiały to przerażony całą tą grą, której nijak się nie spodziewał i albo wygra albo umrze, a no sorry nie chce umierać i się najzwyczajniej w świecie boi. Także nie rozumiem trochę tego mieszania z błotem Yuukiego.
Opening i ending bardzo przypadły mi do gustu i nadal lubię sobie ich czasami posłuchać :-D
Anime bardzo mile mnie zaskoczyło i trzeba przyznać, że było nietuzinkowe i oryginalne :-D mile je wspominam i szczerze polecam!

P.S. Chociaż Yuno byłą urocza to jednak moim ulubionym posiadaczem pamiętnika jest 9!! :-D

Ogólnie anime bardzo fajne, tylko gdyby nie Yukki. Był beznadziejny, perfidnie wykorzystywał i wysługiwał się Yuno. Tylko on tak chamsko potrafi wykorzystać cudze uczucia. Całą resztę postaci bardzo polubiłam. Pomysł moim zdaniem ciekawy, oglądając to anime w ogóle się nie nudziłam. Openingi i endingi na szóstkę! Zakończenie mnie totalnie załamało. SPOILER:  kliknij: ukryte  Jakim prawem ona przebiła się nożem dla takiej zmoderowano?! Przecież mogła spokojnie to wygrać! Jednak mimo wszystko Yuno nadal pozostaje moją ulubioną postacią z anime. ^^.

Ogólnie rzecz biorąc polecam to anime wszystkim fanom yandere, krwi i akcji ;)

Pierwsze od wieków anime, którego porzucenie rozważałem za każdym razem gdy siadałem do epka. W bólach okrutnych zmęczyłem w jakieś 2 tygodnie. Mógł być świetny thriller, a dostaliśmy tragiczne 14­‑letnie ciepłe kluchy i strasznie naciąganą historię.

Minusy:

- Główny bohater. Najgorszy jakiego dane było mi oglądać EVER. ABSOLUTNIE BEZNADZIEJNY.
- Bezmyślność i naiwność większości bohaterów. Aż zęby bolą.
- Brak realizmu – trup ściele się gęsto w rzeczywistości przypominającej naszą obecną i nikt nie ponosi za nic konsekwencji.
- Mieszanie cięższych momentów z głupawką/cyckami. I to całe odcinki w skrajnie różnym tonie, nie że tylko scena czy dwa dla rozluźnienia.
- Ecchi na siłę.
- Masa zbędnych retrospekcji.

Plusy:

+ OP1 i ED2. Yousei Teikoku w super formie.
+ Oryginalny pomysł i ogólny zarys fabularny.
+ Yuno (do jednego ze zwrotów akcji)
+ Dwa zwroty akcji. Bo rzeczywiście mnie zaskoczyły. SPOILER:  kliknij: ukryte  1. porwanie, 2. „ilość” Yuno. Niestety nie rekompensują one zmarnowanych 8 godzin z okładem.

Strasznie nostalgiczne mam uczucia do tego anime, swojego czasu strasznie mnie wzruszyło. Sentymentalne i całkowicie subiektywne 10/10.

Zapowiadało się naprawdę nieźle. Pamiętniki przyszłości, bogowie, walka o przetrwanie – dreszczyk emocji, akcja pełną parą. Ale niestety bohaterowie, ich brak logiki oraz psychoza zdecydowanie zepsuły serię.
Oczekiwałam czegoś więcej. Postaciom naprawdę nie zaszkodziłby jakikolwiek kręgosłup moralny, coś, dzięki czemu widz zastanawiałby się jak historia potoczy się dalej, a nie  kliknij: ukryte  „Jak tym razem Yuno zabije użytkowników pamiętników oraz ludzi w najbliższym otoczeniu Yukiego?” Polubiłam więc tylko Minene, Ai i Marco. Parę ze względu na ich uczucie, które było prawdziwe, a nie jakąś obsesją, Natomiast Minene za mocny charakter.  kliknij: ukryte  Przeszła koszmar w dzieciństwie tak samo jak Yuno… a jednak nie oszalała.
A skoro dotarłam do Yuno, to zastanawiam się, czy naprawdę tylko mnie ta postać nie zachwyciła? W pierwszych odcinkach była ciekawa, nietypowa, nieprzewidywalna i w tym był jej urok. Jednak im dalej brnęłam w serię, tym bardziej mnie nudziło jej zachowanie.  kliknij: ukryte  Potrafiła tylko zabijać, prześladować oraz powtarzać w kółko i w kółko „Yukki!”. I nie uratowała tego nawet historia jej życia.
Nadeszła pora na głównego bohatera. „Klęska urodzaju”, ale jakoś mu trochę… współczułam.  kliknij: ukryte  Może i jego zaufanie do każdego kto był dla niego miły oraz tchórzostwo było żałosne, ale w końcu trafił się bohater niewpisujący się w schemat „jestem główną postacią, więc będę superodważny, zabiję każdego, na pewno wygram, nie ma rzeczy dla mnie niemożliwych”. Zawsze to jakaś odmiana.
Seria jednak przesadziła z mającym genialne plany 5­‑latkiem. Chęć zabijania i tak rozwinięta świadomość… Porażka. Tak samo jak  kliknij: ukryte  motyw miłości Akise i ten pocałunek. Jakoś wolałabym żeby kierowały nim intencje zwykłego detektywa.
Zakończenie uważam za jedyne sensowne dla takiej fabuły.
Kreska miła dla oka, pierwszy opening urzekł.
Fabule nie można odmówić oryginalności.
Za powyższe pozytywy 4/10. Trochę jednak żałuję czasu poświęconego temu anime.

Nie wiem nawet jak podsumować tą produkcję, więc napiszę co czuję, może wyjdzie coś dobrego.
Czuję się strasznie rozdarty, gdyż z jednej strony historia jest tak surrealistyczna, że ciężko w nią uwierzyć, z drugiej zaś jest ona tak bliska mojemu sercu, gdyż doznałem w pewnym stopniu czegoś podobnego w życiu, dlatego jednocześnie potrafiłem i nie potrafiłem wczuć się w uczucia postaci, które o dziwo nie były takie, na jakie się pisały na początku serii – płaskie, banalne i schematyczne. Były one przepełnione emocjami, przez co muszę przyznać nawet, że w niektórych momentach łza czy dwie poleciały mi z kącika oka.
Fabuła była w miarę spójna i logiczna. Nie wiem czy tylko mi, ale brakowało tu swego rodzaju zaskoczenia widza. Na dłuższą metę można było przewidzieć co i jak się potoczy, przez co momenty, w których powinno wystąpić zaskoczenie, były tej cechy pozbawione. Owszem, przewidzenie tego, że  kliknij: ukryte  Asaki pocałuje Yukitero (ugh…...) i inne tego typu akcje zaskakiwały, ale sam motyw miłości tego bohatera był zauważalny praktycznie po 2­‑3 odcinkach z nim. Takich smaczków było o wiele więcej, jednak nie będę się nad nimi roztrwaniał, bo nie przeszkadzało to aż tak w odbiorze całości.
Czas na głównych bohaterów – Gasai Yuno i Amano Yukiteru. Zacznę od Yukiego. Powiem szczerze – do przedostatniego odcinka uważałem go za ciotę, łamagę, dziecko i fajtłapę, pomimo zmian, które stopniowo w nim zachodziły. Dopiero w ostatnim odcinku jego ocena w moich oczach odwróciła się o 180°. Pokazał stronę prawdziwego mężczyzny i tego, jak powinien się zachować każdy, kto ośmiela się wypowiedzieć słowo 'kocham' do drugiej osoby. Jednakże pomimo tej zmiany na lepsze, nadal uważam, że nie był godny miłości Yuno i stał się jedną z najgorszych postaci, jakie kiedykolwiek widziałem.
Yuno Gasai – ta dziewczyna to był obłęd! W życiu nie widziałem takiej chęci mordu, bezduszności, antypatii i psychozy u żadnej postaci z anime – gdyby istniała ona w realnym świecie – zakochałbym się w niej. Owszem, była świrnięta, była psychopatką, była prześladowcą, ale w pewien sposób rozumiem, dlaczego Amano zakochał się w niej do tego stopnia, że był w stanie poświęcić dla niej życie. Nie jestem w stanie określić tego słowami, ale myślę, że jest to postać z typu 'love or hate' i każdy kto wybiera opcję 'love' będzie w stanie zrozumieć te uczucia.
Co do muzyki w samym anime, to nie wiem, czy była taka dobra, że wpasowywała się w akcję tak idealnie, że praktycznie nie było słychać pojedynczych nut, tylko emocje jakie ze sobą niosły, czy była tak słaba, że nie była godna zapamiętania. Jestem pewien tylko jednego – opening z pierwszej części, a mianowicie utwór Kūsō mesorogiwi jest tak genialny, że trafił na moją playlistę, zarówno tą do słuchania, jak również tą w osu!. Za każdym razem, gdy go słyszę, przechodzą mnie ciarki, a samo oglądanie OP powoduje u mnie dziwne i zarazem przyjemne uczucie w żołądku. Reszta OP/ED była średnia, nie wyróżniająca się niczym specjalnym – moim zdaniem.
Grafika była na przyzwoitym poziomie. Nie reprezentowała sobą niczego specjalnego, ale równocześnie nie była jakaś nie wiadomo zła. Przykładowo postać Szóstej była moim zdaniem super pod względem graficznym, bo idealnie odzwierciedlała to, jaką postacią była pod względem emocjonalnym – delikatna, tajemnicza i jednocześnie silna, oraz po przejściach. Natomiast elementy otoczenia, czy postać Nishijimy były mocno średnie, jeżeli nie po prostu słabe.
Aczkolwiek jestem strasznie zły z jednego powodu – rozwinięcie zakończenia. Wszystko się potoczyło tak jak chciałem, Yuno spotkała swojego ukochanego (nawet jeżeli jemu się to nie należy, to jej tak), ale nie mogę znieść tego, w jaki sposób doszło do tego spotkania. Tak jak mogę powiedzieć, że większość wątków była w miarę porządnie poprowadzona, to to było zrobione tak 'na odwal', że aż mi się smutno zrobiło po obejrzeniu tego. Niezrozumiałe, nie logiczne, no i 'bez tego czegoś'. Caluteńką serię czułem 'to coś', co dodawało pewien smaczek całości. Przychodzi czas na zakończenie głównej serii, zakończenie, a następnieeeeeee… Znak zapytania. Co, jak, kiedy, dlaczego? „Ratunku OVA, pomocy!” wołam w myślach. Zaraz po otwarciu linka z owym dodatkowym odcinkiem wyjaśniającym całe zajście ponownie odzywa się głos w mojej głowie i mówi „Kami­‑sama, błagam, niechajże i w tym anime twórcy nie zrypią całości odcinkiem OVA, bo się załamię”... No i co? No i g*$%#... Tyle można powiedzieć o odcinku kończącym pulę pytań do tego dzieła.
Podsumowując, nie mam zielonego pojęcia jak tą serię ocenić – kocham i nienawidzę jednocześnie… A niech mnie pies szczekał, zamykam oczy, daję 10/10 i przepraszam każdego, kto uważa, że skoro jednak widzę jakieś poważniejsze uchybienia, to nie powinienem dawać maksymalnej oceny. Emocje i wspomnienia jakie wyzwoliła we mnie ta seria całkowicie przysłoniły mi oczy. Może w przyszłości zmienię swoją oceną, choć szczerzę wątpię.

Niby jestem na piątym odcinku, ale już mogę powiedzieć, że Yuno to wybitnie wykreowana postać! Tak jak denerwuje mnie strasznie główny bohater – takie ciepłe kluchy, nie wiadomo co, czy to baba czy to chłop, 0 przekonania, jakiegoś charakteru, werwy, chęci przetrwania, nic… Oczywiście z tego co zauważyłem po tych paru odcinkach, to nie zapowiada się, żeby postaci miały czas na rozwinięcie i pokazanie swojego charakteru. Będzie płytko, ale z dużą dawką brutalności i psychozy w wykonaniu Yuno – tak myślę. Nie mam zwyczaju stawiać oceny serii przed obejrzeniem całości, ale gdybym miał teraz wystawić to muszę powiedzieć, że miałbym spory problem, bo moja ocenia waha się w przedziale od 3 do 10 – najniższa, bo postacie od strony personalnej są płaskie jak Ziemia za czasów starożytnych Egipcjan, bo jest sporo niedopracowań graficznych – postacie 'mniej ważne' są po prostu tragiczne, bo temat walki o tron Boga został zniżony do poziomu rzezi z pomocą fikuśnych zabawek przepowiadających przyszłość; z drugiej strony najwyższa za samą postać Yuno, która totalnie przesłoniła mi oczy swoją psychozą i oczywiście muzyka, która przypasowała mi strasznie. Zobaczymy jak potoczy się seria dalej, ale mam nadzieję, że ten cały Yuukkii chociaż troszeczkę zmężnieje (oczywiście bez przesady, żaden superbohater zaraz niech się z niego nie zrobi) i nie będzie cały czas taką chodzącą, ciepłą kluchą… Jak tak się stanie, oj, będzie dobra seria.

* Do moderacji – nie cenzuruje tego słowa, bo nie jest ono uznawane za przekleństwo przez media takie jak prasa, radio czy telewizja :)

Jednak zmoderowano. Moderacja uprzejmie prosi na przyszłość o nieużywanie słownictwa uważanego powszechnie za wulgarne oraz o postaranie się, by jednak wyrażać zachwyt używając synonimów niewulgarnych. A argument, że w „mediach…” nie oznacza, że mamy do nich równać w dół.

Jestem w połowie serii. Nieszczególnie mnie wciągnęło. Mimo dozy okrucieństwa, mam wrażenie, że seria jest skierowana raczej do nieletnich widzów. Przez co tak sądzę? Przez płytkie postaci. Cała plejada psycholi, od wyboru do koloru. Zaczynając od różowowłosej, kończąc na ojcu jednego (czy dwóch) głównych bohaterów. Dylematy moralne właściwie się nie pojawiają, postaci wpadają w trans rodem z Higurashi (tylko, że tam psychoza była uargumentowana) -zwężone źrenice i szaleńczy śmiech. Gasai to rozumiem, ona po prostu jest powalona, terrorystka też (w końcu to terrorystka), ale do bohaterów, którzy przez większość czasu zachowują się normalnie, takie wybryki po prostu nie pasują. Raz, dwa razy ujdzie, ale nie przez cały czas. Szczytem jest w ogóle parulatek w pełni świadomy sytuacji, wyprany z uczuć i dążący po trupach do celu. Rly?

Wiem, anime żądzą się swoimi prawami i ktoś może pomyśleć, że się czepiam. Ale przy tworzeniu charakterów postaci (lub raczej -sposobie ich przedstawienia) trzeba być konsekwentnym.

Interesująca seria, pojawiło się całkiem dużo irytujących rzeczy ale mimo wszystko oglądało się przyjemnie.

Bohaterowie:
Yuuki – większego bałwana to ze świecą w ręku szukać, chyba nawet w niskobudżetowych ecchi męscy bohaterowie przejawiają większą zdolność do logicznego myślenia… nie mam zupełnie pojęcia czym się kierował w swoich działaniach, bo na pewno nie zdrowym rozsądkiem ;p
Yuno – patrząc na nią do głowy przychodziło mi jedno wyrażenie: „między szaleństwem a geniuszem jest niewielka granica” i faktycznie chciałbym się tego trzymać ale jej zwyczajnie brakowało piątek klepki…  kliknij: ukryte  motyw, kiedy przybiegła do Yuukiego w nocy, otworzyła klapkę od poczty w drzwiach i powiedziała „dobranoc, Yuuki” był genialny – normalnie można by jej przyznać nagrodę „creep of the year” :D
Akise – jedna z ciekawszych postaci, trochę wyidealizowany, jednak wprowadził do serii nieco nutki tajemniczości( kliknij: ukryte  choć znów ten pocałunek przy końcu był niepotrzebny ;f)

Było oczywiście jeszcze wielu innych bohaterów ale pomijając kwestię krótkich opisów – bardzo podobało mi się rozwinięcie wątków ich większości, czy to w większym, czy mniejszym stopniu, często brakuje mi tego w seriach z podobnej kategorii. Same historie postaci może nie były jakoś specjalnie „ambitne” ale były poprowadzone na tyle dobrze, że trzymały się całości i nie można narzekać.

Fabuła:
Zakręcona… przemyślana ale w niektórych momentach zastanawiałem się co tak właściwie autor chciał osiągnąć, oczywiście oglądając z czasem wyjaśnia się praktycznie większość ale miałem wrażenie, że niektóre wątki były nieco zrobione „na odwal”. W niedługim czasie miałem okazje zobaczyć dwie, czy trzy inne serie w kategorii „survival game” i miałem się do czego odnieść, generalnie było ok – ale mogłoby być o wiele lepiej, przede wszystkim gdyby większą uwagę przykuto do postaci( kliknij: ukryte  właścicielka sierocińca to był jakiś żart…)

Oglądając drażniły mnie pewne absurdy i zachowania niektórych postaci, dlatego też nie jestem w stanie wystawić jakiejś większej oceny. Nie mniej jednak ta cała „pokręcona” sytuacja całkiem zgrabnie nakreślała granice moralności i zdrowego rozsądku(choć raczej protagonista byłby jego zaprzeczeniem…)

Podsumowując – Mirai Nikki jest całkiem interesującą serią i na pewno nie jest „przeciętne”, łączy tutaj wiele gatunków(od horroru, dramatu, kryminału aż po ecchi), które w całości wyszły całkiem nieźle, osobiście w tej kategorii mam innych faworytów ale jestem zadowolony z obejrzenia całości, domknięta do końca fabuła bez niedopowiedzeń i historia na „jeden dobry raz”. Ode mnie mocne 7/10

Anime z oryginalną i trochę pokręconą fabułą (ale mi to nie przeszkadza XD) oraz ze świetną muzyką i kreską.
Postać Yuno Gasai jest naprawdę boska takiego pokręconego umysłu nie dane mi było wcześniej zobaczyć.

Anime sprawia, że z odcinka na odcinek zaczynamy się coraz bardziej gubić (co bardzo lubię, gdyż mam okazję do rozmyślań jak dalej potoczy się fabuła, a zwłaszcza jaki może być koniec,
ehh… prawie zgadłem).

Poważniejszych wad nie dostrzegłem, poza:

- zachowaniem głównego bohatera, które można jednak przeboleć z uwagi na jego wiek (jednakże zdarzyło mi się na niego pokrzyczeć XD),
- i tego, że anime siada trochę na psychę chociaż musiałbym mieć zdrowy umysł, żeby uznać to za wadę :P

Zasłużone 10/10.

Naprawdę, mimo popapranej fabuły, było bardzo dobre.
I nie wkurzał mnie główny bohater.
Ciut się z nim uosabiałam.
Chociaż… jestem dziewczyną.
Może dlatego wkurza on płeć męską. Bo jest babski. Yuno jest wspaniała. Uwielbiam yandere.
Dałam 8/10.
Są wady, ale nie tak dużo, żeby ją sobie odpuścić. Jak najbardziej warto. Muzyka, kreska.
I to pranie mózgu! Czasami wzruszające pranie mózgu.

I powiem szczerze, że choć czasu na tą serię nie żałowałem, to jednak… anime czegoś brakuje. Niby wciągnęło, zainteresowało, a jednak to nie było to. Gdzie więc jest pies pogrzebany? Chyba w przekombinowanej fabule. Tam jest tego zbyt wiele, miejscami jako widz odniosłem takie wrażenie, że ktoś chciał na siłę wprowadzić jak najwięcej zwrotów akcji i wyszedł z tego niezły galimatias. Oczywiście narzekał już na denerwującą postać Yukiteru, czy wręcz absurdalną ilość zachowań i wydarzeń w tej serii nie będę. Wszystko to zostało powiedziane czy to w recenzji, czy w komentarzach.

W ogóle… wiecie co, ja odniosłem takie wrażenie, że ilość absurdu w kilku miejscach była na poziomie dorównującym miejscami takiemu klasykowi jak „Proces” Franza Kafki. Tam było to wszystko bardzo podobne, czyli szara rzeczywistość, która jednak była kompletnie świrnięta. I to samo tutaj. Rzeczywistość w krzywym zwierciadle, jak w jakimś złym śnie.

Tak więc… jeżeli komuś odpowiada szurnięte anime z mimo wszystko ciekawym pomysłem to… warto oberzjeć. Tym bardziej, że seria jest kompletna i ukończona zgodnie z mangą, więc nie będzie tam żadnych niedomówień jak to było w przypadku Elfen Lied, gdzie trzeba było doczytać resztę w mandze.

W skrócie: super anime, jak dotąd zajmuje 2 miejsce w moim rankingu na pierwszym:code geass niestety tego nic nieprzebije

Napiszę tym razem krótko. Anime całkiem ciekawe i wciągające naprawdę jedna z lepszych serii. Zgasi pragnienie na horror, ale też na kryminał. Wszystko z dodatkiem psychodelii i wartości (moralność, miłość itp. )
Kreska jest zwyczajna momentami lepsza. Jednak uważam, zę twórcy powinni się do tego bardziej przyłożyć. Nie mniej jest dobrze.
Muzyka też dobra pierwszy opening bardzo krwawy, ale z klimatem i dreszczykiem. Co do soundtrack był dobry, ale było go za mało. Według mnie horrory i kryminały powinny mieć dużo dobrej muzyki dla budowania napięcia. To taki mały minus.
Co do bohaterów to myślę, że byli całkiem udani. Podoba mi się, że Yuno do końca pozostał taki charakter bo jednak kiedy ktoś jest  kliknij: ukryte  psychopatą to nim zostaje. Ogólnie Yuno była specyficzna to znaczy  kliknij: ukryte  miała dwie osobowości czasem przerażała, ale to jej nie skreśla. Mimo wszystko polubiłam tą postać. Co do głównego bohatera mam mieszane uczucia owszem nie był zły, ale jaki on był słaby fizycznie i psychicznie… Owszem tacy ludzie się zdarzają, ale nawet jeśli to jest sporo niedociągnięć.  kliknij: ukryte  Choćby to, że normalna osoba gdyby zobaczyła te ciała w ukrytym pokoju Yuno zerwałaby z nią kontakt na dodatek on był słaby psychicznie to wo gule omijał by ją na kilometr. Nawet jeśli biorąc to pod uwagę najpierw tak od niej uciekał, a później się zakochał? I to w psychopatce? Nie to trochę nie logiczne. Postać którą polubiłam od początku, którą pokochałam była 9 Minene. Nie wiem czemu, ale ją pokochałam. Może to wina jej pięknej i wzruszającej historii, albo jej siły psychicznej nie wiem. Ale bardzo przypadła mi do gustu <3 Reszta bohaterów trochę się chowała szczególnie 12, 10 czy też 3(podobno była 13 chyba coś ominęłam -.-)
Fabuła była całkiem dobra akcja działa się szybko. Co prawda zaliczyłabym to anime do romansu, ale to już nie moja sprawa. Myślałam do 21 odcinka, żę to tylko krwisty horror, a pod koniec ryczałam całe 5 odcinków. Podobało mi się  kliknij: ukryte  gdy Yuki wziął się w garść i postanowił zostać bogiem Jednak nic nie zastąpi końcówki…  kliknij: ukryte  Jak wyszła prawda o Yuno jaką miała przeszłość i, że była bogiem to łzy leciały (tak myślałam, że Yuno była/jest bogiem XD ) Bardzo też płakałam jak Yuki zabijał swoich przyjaciół. I gdy 7 umierali. No i oczywiście jak 9 umarła, ożyła i znowu umarła XD Jednak coś co przeżywałam cały dzień jak to, że wszyscy żyją, że Yuno jest „normalna”, 9 jest z tym detektywem, Syn 4 żyje, 6 pokochała jednak świat, 5 był normalny, 10 pokochał swoją córkę, 7 są razem itp. A biedny Yuki w tej otchłani ciemności siedzi i rozpacza po Yuno. To było coś tak pięknego…
Ogólnie anime krwiste, fajne trochę romantyczne i pod koniec wzruszające.

Niepodobny do żadnej innej serii, którą widziałam. Fabuła jest ciekawa, nietypowo przedstawiona, ale końcówka zbyt rozciągnięta. Całość okraszona nutką psychodelii, nie nudziłam się.

Cóż, właśnie skończyłam oglądać tę serię i mam mieszane uczucia. Wielki finał był stanowczo zbyt długi, rozciągnięty chyba na pięć odcinków – to za dużo. Kiedy zaczęłam swoją przygodą z Mirai pierwszych kilka epizodów wciągnęło mnie, chociaż oglądając miałam nieustanne deja vu. Absurdy i dziury fabularne narastały ale nie zwracałam na nie uwagi. Akcja była wartka. Właściwie to przebrnęłam przez całość głównie dlatego, że podobała mi się Yuno. Szkoda, że tak nieumiejętnie poprowadzono jej rozwój. Momentami była naprawdę straszna. Niestety psychologia postaci leży jeżeli chodzi o pozostałych bohaterów, szczególnie terrorystkę i ojca Yukiteru. Czuję się trochę oszukana bo czekałam na coś świetnego a dostałam hm, średnią serię rozrywkową. Jasne, wzruszyłam się podczas endingu ale tylko dlatego, że lubię wielkie, łzawe sceny z apokalipsą w tle;) Ogółem nie czuję żebym zmarnowała czas bo dobrze się bawiłam. Jednak ludziom szukającym czegoś wybitnego odradzam tę serię.

To anime jest obrzydliwe, ja tego nie nazwalabym anime, ja to bym nazwala abominacja albo aborcja. Straszne.

Niestety, zostałam zmuszona przerwać oglądanie „Mirai Nikki”, ponieważ musiałam odpocząć od kreacji niesamowicie irytujących, głównych bohaterów. Owszem, to anime potrafi wciągnąć i nie przeczę, że posiada interesującą fabułę, jednakże jej nieumiejętne prowadzenie sprawia, iż ogląda się tą serię nie dlatego aby przekonać się kto wygra grę, lecz dlatego by zobaczyć w jaki sposób jeden gracz pokona innych.
Zamierzam oczywiście wrócić do oglądania „Mirai Nikki” i nie chcę swoją opinią nikogo zniechęcać do tego tytułu. Istnieją gusta i guściki – ja już po początkowej fascynacji tymże anime ochłonęłam i jestem nieco rozczarowana, stąd 5/10.

To anime miało dobrą fabułę, ale poprowadzoną w tragiczny sposób, w dodatku z dziurami przy okazji każdego ważniejszego wydarzenia. I to dziurami logicznymi. Szkoda, bo bohaterowie byli świetni w swoich rolach.

Dostałem dokładnie to czego się spodziewałem- klasyczną opowieść o walce z przeznaczeniem, protagonistę­‑ciamajdę, trochę dramatyzmu, schematycznych (z małymi wyjątkami) bohaterów…
Pomimo to pierwszy raz od długiego już czasu nie żałuję, że obejrzałem to anime. Nie wiem w sumie dlaczego tak jest. Niby nielogiczności fabularne mnożą się w tej historii jak króliki. Niby nie jest to seria nowatorska. Niby to wszystko już gdzieś widzieliśmy, ale…
Ta seria autentycznie mnie wciągnęła. Może to kwestia dość umiejętnie rozplanowanej akcji, niemal bez zapychaczy, efektownych (i nierzadko mało prawdopodobnych) walk, gęstniejącego klimatu,  kliknij: ukryte  szalonych yandere,wartkiej akcji i w końcu całkiem niezłej grafiki.

Owszem, seria ma sporo wad, jednak każdy kolejny odcinek oglądałem z zainteresowaniem, co zbyt często ostatnio się nie zdarza.
Anime dostaje ode mnie 6/10, ale nie uważam czasu mu poświęconego za zmarnowany. Całkiem dobrze się przy nim bawiłem i nie widzę powodu, by go nie polecać. Ci, którzy nie mają Bóg wie jakich wymagań odnośnie fabuły, mogą je spokojnie obejrzeć… Reszta może przynajmniej spróbować…

Nie jestem żadnym weteranem anime, ale mi Mirai Nikki się bardzo podobało. Do tej pory oglądałem tylko kilka serii anime. Mirai Nikki podobało mi się przede wszystkim dlatego, że jest bardzo dojrzałym serialem; nagość, która się tu od czasu do czasu pojawia, nie jest obiektem żartów czy gagów; autorzy nie bali się taż wstawić kilka naprawdę dramatycznych wątków, takich jak np.  kliknij: ukryte  przeszłość Szóstej- po usłyszeniu historii o 13­‑letniej dziewczynce, która została seksualnym niewolnikiem, naprawdę zrobiło mi się jej żal, no i oczywiście cała historia Yuno jest porządnie wymyślona.
Ekspertem nie jestem, ale dałbym 9/10- za krew, kiedy trzeba, i bohaterów, którzy używają słów gorszych niż „kurka wodna” czy „motyla noga” (a przynajmniej moje polskie napisy zawierały w sobie trochę wulgaryzmów, jeśli ich w anime nie ma, to sorry, wina tłumacza :).
PS: Yukiteru nie jest znowu taki zły, jaki przedstawia go recenzent… rozpłakał się może raz czy dwa, pomyślał trochę, jakim to jest zerem, i tyle.

Od dawna anime mnie tak nie poruszyło, że łzy lały mi się po policzkach aż 5 razy. Napewno zaraz po Bleach, to anime było najbardziej wzruszające. Niby ciamajdowaty główny bohater i dziewczyna cierpiąca na borderline… Z początku mogli by wydać się denerwujący, ale końcem końców okazali się być idealną parą, sam nie wymyśliłbym lepszej. Każda z postaci zapłaciła na koniec najwyższą cenę, a Yukiteru skończył w najgorszy, możliwy sposób, jaki można by sobie wyobrazić – Został kompletnie sam. Napewno mimo swojego irytującego charakteru, nie zasłużył na taki los (Nikt nie zasłużył), dlatego stanowczo mogę powiedzieć, że brak sympati do niego, który ciągnął się przez całą serię, zakończył się łącznie z jej końcem. Naprawdę, było mi go żal.

Dlaczego 10/10? Za świetne sountracki, które mogą się równać z tymi od Yasuharu Takahashi czy Shiro Sagisu, ładną kreskę, ciekawe charaktery, wciągającą fabułę i przedstawienie ciężkiego schorzenia psychicznego w ciekawy sposób, no i… Tą ich miłość, która jest taka nierealna, że aż piękna.

Anime naprawdę godne polecenia 10/10

A główny bohater wcale nie był aż tak bardzo denerwujący jak można by wywnioskować z recenzji (widziałem o wiele gorszych)

Według mnie to anime jest naprawde godne polecenia. Faktycznie można się przycepić do głównego bohatera, ale nie wiem dlaczego ktoś pisze, że Yuno była na jego poziomie, przecież to ona głównie przyciąga widza do oglądania…

9/10 i polecam serdecznie z całego serca :)

Do tych co sie spodziwaja drugiego sezonu i jednoczesnie kontynuacji mam złą wiadomość. Prawdopodobnie chodzi o OVA czy inny shit. Ta scena na samym końcu którą uważacie za „wstęp do dalszej czesci” została ukazana w mandze w całości, i gdyby twórcy anime zdecydowali się ją pokazać odcinek trwałby może 2 minuty dłużej. Oszczedze wam tej 1 minuty szukania ostatniego chaptera, i kolejnej minuty na przeczytanie 3 stron z tą sceną. kliknij: ukryte  W skrócie MuruMuru[1] zachowała w sobie wszystkie wspomnienia Yuno[1] i przekazała je Yuno[3], Tej jednak ogarniecie wspomnien zajeło z dwa lata. W tym czasie Deus[3] zdecydował się mianować ją bogiem, wraz z pomocą Deusa [3], Yuno[3] mając już wspomnienia Yuno[1] Otworzyła portal do świata drugiego by odnaleźć Yukkiego[2], oznajmiła mu że Deus[3] zgodził się na to by Yukki[2] i Yuna[3] wspólnie zasiadli na boskiem tronie świata trzeciego. Happy End

Anime bardzo mi się podobało pod względem psychologicznym który był bardzo dobrze ukazany szczególnie psycha Yuno ogromnie mi się spodobała. Yuki co tu dużo pisać strasznie irytująca postać dzięki której ledwo co mogłem ten tytuł dociągnąć do końca.Jednak końcową ocenę dałbym 8/10.

Na samym początku byłam zauroczona tym anime. Teraz jestem na 15 odcinku i stwierdzam, że nie ma porównania z początkowymi odcinkami. Mam nadzieję, że się bardzo nie zawiodę.
No, a 1 OP jest genialny :D Ciekawe czy kiedyś mi się znudzi ;)

a mi tam sie podobało i to nawet bardzo;D grafika fajna muzyka też, pierwszy opening świetny. Bohaterowie…hmmm… Yuki… jak dla mnie irytująca postać i to nawet bardzo irytująca -,- ale do reszty postaci nic nie mam, ciekawie wykreowane a zwłaszcza Yuno;D

Taa anime to psycho­‑fest pełną gębą, ale że ostatnio nie miałem okazji oglądać czegoś w tym stylu toteż z zaciekawieniem serię śledziłem. I faktyczne wciąga. Natomiast kiedy nowo poznana postać robiła „oczy” i już wiadomo było czego się spodziewać, nie mogłem się powstrzymać od lekkiego uśmieszku, no ale cóż, trzeba wiedzieć, że bogowie juz tak mają, że często zamiast herosów do swoich intryg wybierają ludzi lekko mówiąc niezrównoważonych.

Yukiteru to postać nad wyraz irytująca, ale z opowieści niektórych wynika, że przez niego serii nie da się oglądać. Nie no bez przesady, nie jest tak źle. Faktycznie, jak ktoś zauważył, jest to taki czynnik „ludzki” wrzucony do tej zgrai psychopatów. Nie każdy rodzi się herosem, takowych tchórzliwych, nieudolnych czy mamejowatych ludzi jest na świecie sporo i w tej opowieści po prostu pokazano takiego człowieka (czy naprawdę sądzicie, że każdy na jego miejscu od razu niczym bohater Death Note'a poczułby sie jak w domu?). A on też wcale nie jest taki beznadziejny, w paru sytuacjach potrafił się zachować, do Shinjiego (bezszprzecznego mistrza w tej kategori bohaterów) wciąż mu brakuje :D Yuno to z koleii postać chimeryczna i przeto intrygująca, bo też nie jest tak częstym znowu zabiegiem w anime, żeby bohaterka była psychopatką, w prawdziwym tego słowa znaczeniu (śledzenie losów takich psychopatów, skoro są bohaterami serii jest każdorazowo ciekawym doświadczeniem :P)

Warstwa video naprawdę dobra, podoba mi się design postaci i ich zróżnicowanie (ach ta mimika i te „oczy”), efekt psują trochę niektóre animację CGI. Muzyka pasuje, zwłaszcza pierwszy OP wpada w ucho i jest klimatyczny.

Daje z 8/10, zwłaszcza, że seria mroczniejsza i „konretniejsza” niż wiele innych, zdecydowanie nie dla dzieci, bo krwawe, a i parę obrazoburczych scen się tu znalazło…

PS A dla tych co Yuukiteru nie trawią, a słodkość Yuno ubóstwiają polecam (oczywiście nie w pełnej wersji):D

Niedociągnięcia były ale w rzeczy samej obejrzenie Mirai Nikki dodało mi w życiu pozytywnych emocji. Klimt jest wciągający. A ostatnie odcinki były dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Główny bohater był okropnie ciotowaty, ale inni bohaterzy byli jak najbardziej dopracowani.
Moja opinina to 8/10 :D

Według mnie Recenzent jest do Bani.
Sam bym był Lepszy od niego.
Anime było Super, może miało kilka niedociągnięć, ale bez przesady.
Główny bohater był jaki był, Jak dla mnie Anime warte Polecenia. 10/10

Fabuła:Anime potrafi zaciekawić, są momenty gdzie można się pośmiać i rozkleić. (wrażliwcy)
Temat w pewien sposób został już wiele razy oklepany. Bijatyki, trzeba zostać najlepszym, koniec świata itd. Mimo tego Mirai Nikki trzyma poziom.
Bohaterowie: Yuno była jak dla mnie jedną wielką intrygą. Do gustu także przypadła mi dziewiątka Uryuu. Silna kobieta z charakterem i urodą, jednakże tam w środku była po prostu samotną i spragnionej miłości dziewczyną.
Jedynym minusem u postaci był Yukki. Zachowywał się jak dziecko, polegał stale na dziewczynie. Jego płaczliwość, bezradność i niezdarność potrafiły doprowadzić do nerwicy. Jednak ja już po paru odcinkach zaczęłam zauważać zmiany w osobowości Yukiteru; chociaż dopiero na końcu się „zmienił całkowicie”.  kliknij: ukryte  Trudno w sumie określić czy ta zmiana na końcu była prawdziwa czy nie. Przecież Yukki stał się maszynką do zabijania przez pragnienie ożywienia rodziców. Stał się dojrzalszy w swoich uczuciach do Yuno.  kliknij: ukryte  Ich HAPPY END mnie bardzo zaskoczył.
Grafika: Twórcy podrasowali trochę anime dlatego postacie wypadły lepiej niż w mandze.
Szkoda, że momentami twarze bohaterów lub sylwetki kulały. Generalnie da się przeboleć.
Dobra; więc zmierzamy do ostatniego punktu niniejszym zakończenia.
Jest jak dla mnie ono niejasne i uważam, że „zwiastuje” ono drugą serie. Mam przynajmniej taką nadzieje.
Podsumowując Pamiętniki Przyszłości była dla mnie dobrą rozrywką od oderwania się monotonii życia.
Dlatego z czystym sumieniem daje 8. :)

To anime łączy przynajmniej dwie skrajności: intrygującą postać bohaterki – Yuno o mrocznej przeszłości, i największego wymoczka od czasów Shinjiego z NGE – Yukkiego. Główna postać jest jednocześnie największą wadą tej serii ze względu na jej irytujące wybuchy płaczu połączone z ostentacyjnym użalaniem się nad swoim losem. Yukki co prawda przechodzi w pewnym momencie przemianę, ale jest ona nagła i niezbyt przekonywująca.

Sam pomysł na fabułę jest ciekawy: walka na śmierć i życie, w której zwycięzca może być tylko jeden. Niestety twórcom brakuje konsekwencji. Dostajemy słabe wstawki komediowe pomieszane z dziwacznymi projektami postaci, niepasującymi do przyjętej konwencji (np. opiekunka sierocińca). Psuje to zarówno klimat jak i budowane napięcie. Całość ratuje w pewnym stopniu zakończenie, które nie jest typowym happy endem.

Moja ocena na kilka odcinków przed końcem oscylowała około średnia mizeria. Po obejrzeniu końcówki, gdzie pierwsze skrzypce grał wątek poświęcony Yuno, ostatecznie wystawiam 7/10.

Oglądałam do zakończenia kiedy sprali panienke od min w sq. Fajne i zapowiada się miło, ale i tak nie rozumiem… boże jaka burżuazja się porobiła xD Anime to anime. Wg. mnie oglądam, żeby poznać i wciąga, albo nie xD A jak czytam niektóre komentarze to nieodparte mam wrażenie, że ludzie chcą żeby wszystko wyglądało jak poprzednia seria tego typu. Np. Komanetarz autora piszącego artykuł o Majin Tantei Neugami Neuro, który porównywał MTNN do Death nota. Moja mina… WTF?! -_=" tak samo co poniektóre komentarze. SPOKOJNIE! to tylko anime ;p

Mnie sie bardzo podobało. Daje 10/10 mimo że na prawdę z trudem przebolałem głównego bohatera. Zdecydowanie zaskoczyło mnie zakończenie.  kliknij: ukryte  Happy endu bym sie w życiu nie spodziewał. Wszystkie wątki w miare domknięte. Jest git ;)

męczyłam to dobre dwa miesiące, aż w końcu zrezygnowałam… zdecydowanie odradzam. dlaczego? sam pomysł rewelacyjny, ale fabuła ciągnęła się jak flaki z olejem i jedynym plusem były ww. pomysł oraz oprawa dźwiękowa.

Anime z pewnoscia miejscami nielogiczne do bolu, mimo tego mi sie podobalo. Wciagajaca seria. A zakonczenie… No coz, najbardziej pozytywnie porabane zakonczenie jakie widzialem. :) Po skonczeniu serii chodzilem kilkanascie minut po pokoju z rekami na glowie i zastanawialem sie: „co ja wlasnie, do cholery, obejrzalem”. :D Przeoralo mi mozg…

Cieszę się niesamowicie, że zakończyłam tę serię. Nienawidzę tego anime.
Pierwsze wrażenie? Tzn jak poczytałam o fabule? Ooo to musi być coś na prawdę dobrego!
Wrażenie, po zobaczeniu 1 odcinka? Panie boże, co ja bohaterowie do dupy, ale fabuła jest nawet nawet, więc może…
Teraz, po zobaczeniu całości? Ooo Mirai Nikki – UMRZYJ!
Yuukki – na początku mnie irytował jeszcze bardziej niż Yuno. Teraz? Są po równo. Oczywiście aspołeczny, nikt go nie kocha, małe emo, jakiś koleś go dręczy, przykre. Później laska, która jest najlepszą uczennicą, każdy ją podziwia i jest PIĘKNA (hahaha, każdy ma inny gust) zakochuje się w nim i zaczyna go prześladować, a on oczywiście daje jej się pocałować w windzie, bo co mu tam. Naiwny, użala się nad sobą. Chce coś zrobić ze swoim życiem, ale jakoś nie może.
Yuno – ładne, grzeczne, uczynne, piękne, inteligentne dziecko. Cudowna, a jakże. Boże, no nie mogę! Typowa Mary Sue gdyby nie fakt, że jest ostro psychiczna. Tak bardzo psychiczna, że wzbudza we mnie zwykłą niechęć i nienawiść za każdym razem gdy ją widzę. Ciągle tylko jęczy „Yuukki, Yuukki, Yuukki”. Całkowite zero jak dla mnie. Jej przeszłość nie zdołała we mnie wzbudzić każdych pozytywnych emocji w stosunku do tej postaci.
Nienawidzę tego anime. Całkowicie go nienawidzę. Będę żywiła do niego urazę jeszcze długi czas…
Zakończenie jest jeszcze gorsze niż ogólna fabuła. Zdecydowanie nie polecam.

Seria, która od początku bawiła mnie swoimi absurdami.
 kliknij: ukryte  Ciągle mam w pamięci boisko szkolne z minami, które powstały nie wiadomo kiedy xD Takich kwiatków było znacznie więcej.
Akcja pędziła, pojawiały się intrygi, tajemnice, tylko że.. rozwiązania fabularne są tak niewiarygodne, że nie można ocenić ich dobrze. Często dzieją się rzeczy sprzeczne z wszelkimi prawami fizyki i prawdopodobieństwa, na co zawsze staram się zwracać uwagę.

Odnoszę wrażenie, że ta seria mogłaby być czymś ambitniejszym, gdyby wykonano ją staranniej, dodając nowe płaszczyzny do analizy, komplikując główny wątek i dodając nowe. Ale tak się nie stało, dostajemy anime czysto rozrywkowe, które jednak jest momentami tak głupie, że się płakać chce.

Yuki jest irytujący, za to Yuno mogłaby być naprawdę intrygująca, gdyby nie jęczała tyle: „Yuukii!” Niestety znów mam wrażenie, że nie do końca wykorzystano potencjał bohaterów i serii.

Podobał mi się pierwszy opening, pozytywnie zwariowany.

Anime za głupie, by być dobrą rozrywką, choć momentami potrafi wciągnąć.

5/10.

Nie rozumiem jak recenzent jednego z największych (o ile nie największego) serwisu poświęconego anime w Polsce może napisać bez żadnego ostrzeżenia jak skończy się anime… Recenzja powinna zachęcić lub odstraszyć widza ale nie zdradzać zakończenie, po prostu nie ogarniam tego zachowania.
Może to i offtop, ale jak mam się odnieść do anime, skoro chyba daruje sobie obejrzenie go po poznaniu takiego „szczegółu”?

Anime dobre, jak na mój gust. Mniej więcej do połowy obejrzałam jednym tchem, potem zaczęło się gmatwać – z odcinka na odcinek coraz bardziej nie wiedziałam o co chodzi. Yuno, choć z początku intrygująca i niesamowita, zaczęła się pomału zmieniać w „niewiadomojakiegówno”.
Yuki… Dobra tam, od początku było z nim coś nie tak.

Akise Aru to bohater, któremu należało się więcej uwagi.
Nie wybaczę zaniedbania takiej postaci.

Daję 6/10. Byłoby więcej, gdyby nie podupadnięcie fabuły przy końcu i takie zamieszanie, że ciężko było się pozbierać.

I tak wysoka ocena, 7/10. Ja sama to na początku sądziłam, ze niezłe, ale wogóle nie było czuć klimatu. Oglądasz te puste obrazki przesuwające się na ekranie i poza dobrym openingiem nic. Przestałam oglądać po 5 odcinkach, żenada, a ten główny bohater… To anime jest mocno przereklamowane według mnie. Op, zresztą czytałam w „otaku”, że potem zmeinił się na gówienko. Wpisałam więć w youtube. I byłam załamana, ani słuchać, ani oglądać się nie dało, a więc obu tych czynności naraz oczywiście nie polecam.

minęło 10 tys lat, a Yuki dalej nie wie co ma zrobić, to najlepiej podsumowuje całe to anime

Przyjemnie jest czasami zajrzeć na tanuki i grzejąc cztery litery ciepłą kołderką pośledzić słynne już „wojny na komenty”. Zwłaszcza gdy tematem owych wrzących dyskusji są tytuły kontrowersyjne, które cieszą się sporą popularnością. O Mirai Nikki dowiedziałem się przypadkiem, przeglądając ciemniejsze zaułki internetu. Temat zarzuciłem gdyż anime było w trakcie pierwszej emisji, mniej więcej na półmetku. Kusiło mnie by sięgnąć po mangę, ale czytać komiks z ekranu komputera, bleeh… Dosyć niedawno przytłoczony nadmiarem wolnego czasu i świętego spokoju przypomniałem sobie, że emisja dobiegła końca, toteż seria przeniosła się z ekranów telewizorów naszych drogich Japończyków, wprost do globalnej sieci. Dzięki szybkiemu łączu, które bez wątpienia jest zasługą naszego ukochanego premiera (zgodnie z obietnicami ;), dorwałem się do tytułu i dość szybko przeprowadziłem pełną projekcję. Poniżej subiektywne, choć w moim mniemaniu, trafne wnioski.

Obejrzawszy mrowie serii,
filmów oraz przeczytawszy sporo mang wyodrębniłem dla swoich potrzeb trzy
podtypy japońskiej twórczości. Do pierwszego i najwyższego zaliczam produkcje
wartościowe, docenione oraz klasyki, których nie wstydziłbym się pokazać osobom
nie sięgającym po takie formy rozrywki. Wymagają one zwykle głębszej refleksji,
a nieraz sporej wiedzy lub oczytania, by je należycie zrozumieć. Drugi podtyp –
to anime/mangi średniej półki. Zwykle niezbyt wyrafinowane, ociekające źle
dobranymi formami, które dodatkowo “przerastają” treść. Bohaterowie niczym
szczególnym się nie wyróżniający, wtórna fabuła z oklepanymi schematami, taki
schabowy z ziemniakami i ogórasem kiszonym. Trzeci tier – różnego rodzaje
pokraki, latające cycki, braciszek trochę nazbyt interesujący się żeńską
częścią rodzeństwa, dwunastolatki ratujące świat puszczając magiczne bąki – jednym
słowem: shit.

Nie zalewając,
obejrzałem/przeczytałem dziesiątki tytułów z każdego tier­‑a. Nieraz wstydziłem
się przed samym sobą i waliłem w łeb myśląc: “co ja kurna oglądam…” Ale nie w
przypadku Mirai Nikki. Nie mam zamiaru tu psalmów pochwalnych pisać, ale trza
Cezarowi oddać co cesarskie. Future diary to seria przy której bawiłem się
świetnie, choć generalnie nie trzymała się ona zbytnio kupy. Główny bohater:
pokraka, cipa, mameja, to wszystko się zgadza drodzy komentatorzy, ale któż tu
lepiej pasuje? Oczywiście gdyby nie wspaniała Yuno, która jest podręcznikowym
przykładem yandere, nie byłoby zupełnie czego oglądać. To jej kreacja dźwiga
tytuł przez wszystkie 26 odcinków, w moim skromnym mniemaniu, ze znakomitym
powodzeniem. Bohaterowie dalszych planów podobnie do protagonisty nie powalają,
choć tak jak np: Ninth, przekonują do siebie i budzą sympatie. Fabuła jest jaka
jest, gdybym miał taką możłiwość pewnie parę rzeczy bym zmienił, parę poprawił.
Trochę doskwierają pewne niedorzeczności, ale warto je potraktować z
przymrużeniem oka. Inaczej cały odbiór się zawali, a żale z tego powodu wypłyną
na forach i tanuki ;)

Drodzy widzowie in spe – nie
skreślajcie Mirai Nikki. Nie jest to anime/manga pierwszego tier­‑a, ale bez
wątpienia znajduje się w czołówce drugiego. Jeśli poszukujecie dobrego
odmóżdżacza, który wciągnie was i nie odpuści nawet na chwile, Your search is
over. A tera uciekajcie na swoje piratbeje i kikasu torentu ściągać póki się
da.

Obejrzane.
Miało trochę wad, sporo nieścisłości i w postępowaniu postaci, i rozwiązaniach fabularnych, niezbyt ogarniętego głównego bohatera, który potrafił się zachowywać jak naiwne dziecko ( ale mimo wszystko nie czułam do niego tak wyraźnej niechęci jak większość ), zachęcający początek i lekki spadek poziomu, ale, ale, pamiętajmy o zaletach. No dobra, oprócz oczywistej Yuno mogę tu wymienić pasujący do anime opening i zwrócić uwagę na świetne pierwsze 5 sekund pierwszego endingu. Zawsze uwielbiałam po dramatycznej końcówce wzmocnić efekt tym właśnie fragmentem (dalej jest juz tak sobie).
Miałam napisać o tylu rzeczach, ale oglądałam już chwilę temu i wszystko wyleciało.
Sumując ; jasne, miało trochę luk, które zauważało się z kwaśnym uśmiechem, po czym z przyjemnością wracałam do wciągającej fabuły. No bo hej, kto wiedział co w następnym odcinku strzeli do głowy Yuno?

Szczerze, to całe anime można opisać tak:
 kliknij: ukryte  Wstęp: Battle Royalle (przeżyć może tylko jeden)
Rozwinięcie: Evangelion (emo Shinji) + DragonBall Z (nawalanka na końcu)
Zakończenie: Powrót do Przyszłości 2

O dziwo, anime nawet dobrze się trzyma mangi. Opening 1 był bardzo dobry, natomiast Op2 już marny z powodu „engriszowego” tekstu.

8/10
Anime o psycholach. Być może yuki to irytujący nieciekawy typek ale cała historia Yuno nadrabia w to miejsce razy trzy xP Czego byście nie zarzucali tej seri trzeba przyznać że jest to anime nietypowe i w całym stosie shouenów, ecchi i innych cukierkowych gówien jakie ostatnimi czasy są nam głównie serwowane MN jest prawdziwą perełką ( zdeczka zabrudzoną ale jednak ).

Po co w recenzji anime pisać, że kończy się ono happy endem? No dzięki, miałem zamiar obejrzeć.

A ja stanę w obronie Mirai Nikki.Recenzent chyba nie ogarnął całego anime bo widać to w tekście„Jako przykład mogę podać scenę, w której telefon komórkowy Yukiego leży na korytarzu szpitala, w dużej odległości od właściciela, a po zawaleniu się budynku cudownie trafia do jego kieszeni”-ja się pytam gdzie? i „Przez całą serię nie ma ona zupełnie nic na czole, aby w kilku ostatnich odcinkach pojawił się tam wielki plaster.”-panny są dwie .Wielu szczeka na Yukiteru bo on słaby i nic nie robi.Ja sobie wyobrażam jak to jakiś bóg mówi mi że mam uczestniczyć w grze,a pomagać ma mi straszna dziewczyna­‑jeszcze tak źle ze mną nie jest na wymyślonych przyjaciół,ale licho wie kiedy to mnie dopadnie.Ja jestem nołlajfem bez przyjaciół i tak samo samotnym jak Yukiteru­‑na jego miejscu też bym nie wiedział co robić(chociaż ucieszyłbym się z Yuno­‑bo jestem fanem yandere i yangire-,ale mniej z uczestniczenia w grze w której kill,or be dead.Całe anime jest ładnie zrobione i się cieszę,jednak miejscami CG dobija,kreska ładniejsza niż w mandze,muzyka:OST wgniatały w ziemię,pierwsze OP i ED masterpiece,drugie niekoniecznie.Bohaterowie:banda świrów aby było ciekawiej,ale nie ma sielanki jak w FT.Zakończenie mnie skręca­‑jak mogli to rozwalić!No chyba że szykuje się OVA z plażowym odcinkiem to wybaczam.Wiele osób nie zauważyło że MN się nie skończyło.A fabuła­‑jak dla mnie wszystko jest logiczne bo poznałem spojrzenie autora i jak trzeba się wysilić aby to wszystko przemyśleć,więc postacie kombinują i wychodzą cało z opresji bo WIEDZĄ co ich trafi.Podsumowując:gdyby nie cenzura i CG to anime byłoby idealne.A Yuno Gasai która jest pancernikiem wśród niszczących yandere oficjalnie jest królową rzadkiego gatunku.

Anime było dobre, spodobało mi się. Gdyby nie było w nim Minene, a zakończenie byłoby takie jak w mandze dałabym 10/10, ale przez tą nudną terrorystkę ocena spada do 8/10. A Yukiteru nie był taki zły…lubię go. ;P

Psyhopatyczno­‑krwiste anime, ale dzięki temu klimatyczne i często wywołujące dreszczyk emocji. Jednak cała produkcji traci połowę punktów za umieszczenie czegoś takiego jak Yukiteru jako głównego bohatera cyklu. Jest to najbardziej gamoniowaty, piskliwy i płaczliwy męski charakter jaki można sobie tylko wyobrazić. Równie dobrze mógłby zostać zastąpiony przez jakąś niespełna rozumu panienkę z hentai, nie byłoby przy tym dużej różnicy.
Poniżej parę osób napisało, że taki charakter głównego bohatera jest świetny do tej serii, bo jest ludzki i odzwierciedla jakby oni sami się zachowali w takich sytuacjach…no proszę ja was, taki charakter i psychikę może mieć co najwyżej kilkuletnie dziecko, które na każdą sytuację reaguje piskiem, płaczem i niczego nie rozumie co się wokół niego dzieje, chociaż w tym anime jest pokazane że nawet 5­‑latek ma więcej rozumu i samozaparcia, niż nasz zero­‑hero. Każdy odcinek to co najmniej 2 ujęcia płaczu Youkitaro – porażka i dno w porównaniu ze świetnie wykreowaną i mroczną Yuno.

4/10, więcej nie ma sensu dawać.

Podoba mi się, że poprawili zakończenie – w anime jest o wiele bardziej niejednoznaczne, do tego dodali co nieco ciekawych wątków  kliknij: ukryte  12th opiekujący się 3rdem na przykład

coś miedzy 6 a 7.Za dużo nieścisłości w fabule.Choc nie oglądało się tak źle dlatego aż tyle.W moich oczach to anime uratowała akcja.

Anime jest bardzo dobre jak na dzisiejsze czasy.Najbardziej spodobało mi się pierwsza połowa anime tak do około 15 odcinka,później był spadek jakości.Może tak być musiało nie wiem.Najbardziej wkurzająca postać na początku to Yuki później trochę ewaluował na bardziej hardcorowego gościa.Od razu wiedziałem że Yuno jest z nią coś nie tak,ale bym tak nie pomyślał że ona jest drugiego świata LOL skomplikowana fabuła się zrobiła na końcu hehe.Wyjątkowe anime nie ma co trochę jest inspiracji fajnymi anime których lubię za plus.Ocena 8+/10

Na moje to zakończenie jest grubymi nićmi szyte.  kliknij: ukryte  Poza tym, 3 Yuno, ze wspomnieniami 2 Yuno nie jest dla mnie i tak tą samą osobą ;( Tylko inną dziewczyną ze sztuczną inteligencją tamtej. Takie są moje przemyślenia. No i czemu Minene jest z detektywem z 3 świata, przecież sama mówiła poprzednio Yukiemu, że rodzice z tego najnowszego świata to nie jego rodzina. Odbieram to jak zastąpienie ukochanej osoby duplikatem z identycznym wyglądem…

Przeczytalam spoilery dot.zakończenia w mandze i uważam,że ot w anime jest lepsze. Bardziej tajemnicze! Chociaż z drugiej strony gdyby  kliknij: ukryte  [daję spoiler na wszelki wypadek, ze względu na te info o światach] Yuno z trzeciego świata hajtnęła się z Yukiteru z drugiego, to Yuki z trzeciego świata mógłby się hajtnąć z Aru, więc nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. :D

Do wszystkich którzy nie rozumieją zakończenia:  kliknij: ukryte  Zostało ono ucięte. W mandze było coś więcej i wszystko wygląda tak, jakby autorzy anime chcieli jeszcze coś zrobić ponad tą jedną serię.

No cóż, muszę przyznać, że zakończenie mnie zaskoczyło.  kliknij: ukryte  Yukiteru został bogiem, a Yuno z Drugiego Świata umarła. No właśnie… tego nie jestem pewna. Czemu na samym końcu, po endingu,  kliknij: ukryte  na telefonie Yukiteru tekst „Yuno umarła” zmienił się na „Yuno przyszła mnie odwiedzić”? Czyżby w jakiś sposób Yuno wróciła?

Ogólnie anime bardzo mi się podobało, aż szkoda było kończyć. Wszyscy mieli swój happy end, chociaż myślałam, że  kliknij: ukryte  w trzecim świecie Yuno będzie z Yukiteru. Cóż, najwyraźniej tak musiało być.

Moja ocena 9/10.

pomysł ciekawy,mi się spodobał(może dlatego, że skojarzyłam sobie motyw gry z Higashi no Eden)czasami gubiłam się bo nagle coś się dzieje a główny bohater nie reaguje na to zupełnie, albo dobre relacje pomiędzy postaciami były czasem….wymuszone?(uważam, że np za szybko się godzili, coś w stylu Ty do mnie strzelasz, bijesz ale przecież wystarczy przepraszam) Plusem jest jednak, że twórcy postanowili troszeczkę podrasować Yukiteru charakter pod koniec ale zaznaczam troszeczkę, bo i tak pierwsze skrzypce gra Yuno. Lubię ją­‑jest pokręcona i tym właśnie się wybija, lubię także Aru chyba za urodę;)no i za  kliknij: ukryte  pocałunekTo co mi się nie podobało, a raczej nie mogłam się do tego przyzwyczaić to te zabawne wstawki po endingu, niby pasują ale coś w nich nie tak:)grafika­‑przeciętna ale miła dla oka, zastanawiam się jednak co by było gdyby została zastosowana inna kreska, ale i tak jest dużo krwi:) muzyka może być, opening 1 świetny.

Strasznie dziwne. Pomysł na fabułę bardzo dobry ale główne postaci mnie doprowadzały do szału. Jedynka to płacząca pierdoła chowająca się za maniakalną dwójeczką z popapraną psychiką. Koniec może być ( fajnie że wszyscy mieli happy end ). Ale nie zaliczę tego anime do ulubionych, ba, nawet wątpię, że do niego wrócę.

Mam taką refleksje co do sceny już po endingu, widać w niej  kliknij: ukryte  jak w pamiętniku Amano napis „Yuno umarła” zmienia się na „Yuno przyszła się ze mną zobaczyć”. Macie jakieś przemyślenia co do tego? Moja interpretacja jest taka że  kliknij: ukryte  Yuno z 1 świata była Bogiem, więc nie mogła zginąć od dźgnięcia nożem, dlatego tak naprawdę nie zginęła. Mur Mur nr 2 z Amano szybko się ulotnili do 2 świata także nie wiadomo co tam się później stało. Pamiętnik Amano pokazywał to co zobaczył Amano, tylko że w przyszłości dlatego mógł pokazać że Yuno umarla bo Amano myślał że to właśnie widział. Co o tym myślicie?? Po tym ukazuję się napis „NEXT PROJECT!” który może oznaczać wiele rzeczy.

jeszcze jedno mam pytanie odnośnie zakończenia  kliknij: ukryte  czemu nie zabrali s powrotem dziewiątki(Minene Uryuu mimo ze tez jest bardzo fajna postacią) do drugiego wymiaru ??
Ona została tam w trzecim .. czyli są dwie dziewiątki a do tego jedna jest pól bogiem.. jak i jej dwójka dzieci które ma .. to samo w sobie jest ingerencja innego świata..

Wyjątkowe anime mimo tego wszystkiego naprawdę polecam, mimo niektórych scen które kojarzyły mi się już z istniejącymi seriami to anime warte uwagi, dzięki niemu doświadczyłem niezapomnianych wrażeń.. tyle w nim negatywnych uczuć ze aż się zdołowałem przez jakiś czas będę je przezywał bez wątpienia. :/ Co do zakończenia jestem nie usatysfakcjonowany .. tak chyba mogę to ująć chodź nie jestem pewny tego wiem tylko ze nie to chciałem zobaczyć, wolał bym bardziej coś w innym stylu. kliknij: ukryte  Czyli HAPPY ENDING lub żeby chociaż główni bohaterowie całej tej serii byli razem. Czyli Amano Yukiteru i moja ulubienica Gasai Yuno ale nie powiem ze postać Hino Hinata tez mi się podobała

czy ktoś w sensowny sposób może mi wyjaśnić jak można spierdzielić taką mangę?? Nawet ZAKOŃCZENIE nie jest jak trzeba. Anime nawet nie dorasta do pięt mandze, mimo, że jak dla mnie to największe pozytywne zaskoczenie minionego sezonu, to powinno być znacznie lepsze, po tym co w mandze zobaczyłem.

Mirai Nikki awansem dostaje 8/10 za wyjątkowo logicznie poprowadzoną akcję, postać Yuno, nienajgorszy główny bohater- nieudacznik, interesującą i ładną kreskę, rozwiązanie i dość ciekawe momenty akcji.
Awansem, bo od połowy miał sporo momentów przegadanych lub przestękanych, a na dodatek zakończenie, mimo że ok nie jest zakończeniem, tylko bardzo skomplikowanym splotem w czymś potencjalnie większym.

Bardzo dobrze jest dopracowana mechanika świata, jego sytuacja, a obowiązujące prawa realne i ustalone bardzo dobrze współgrają.

Na szczególną pochwałę zasługuje bezbłędne uzasadnianie akcji – nie ma tu popularnych królików z kapelusza, gdzie bohater w przeciągu jednego odcinka idiocieje, zapomina wszelkie dawne niesnaski i daje się wodzić za nos, a akcja odrywa się od przedstawionych realiów i frunie do śmietnika (jak choćby w niedawnym Guilty Crown). Porównałbym to do dobrych książek, gdzie pewne niuanse potrafią wracać i stać się zarzewiem do nowej przygody, a nie niezręcznym faktem, o którym należy zapomnieć.

Dodam, że o ile w wielu seriach bohaterowie zbawiają świat, o tyle w niewielu robią to tak dosłownie i tak bezpretensjonalnie. Jeśli ktoś ma powyżej uszu kolejnych superbohaterów, którzy co chwilę nadstawiają kark w nowej globalnej intrydze, to to jest to. Nie ma niezrównoważonych mocy, ani niezniszczalnych osób, za to bohaterowie naprawdę są odpowiedzialni za przyszłe losy uniwersum.

Po pierwszych epizodach byłem bardzo zjeżony na myśl o tym anime. Kreska przeciętna, sztuczne charaktery, przyśredniawy pomysł na fabułe, z którego mogła wynikać tylko sieczka. Cóż, okazało się troszkę inaczej, na szczęście na plus. Fabułę w miare sensownie poprowadzono (oczywiście ma sporo potknięć), postaci są ok  kliknij: ukryte  acz do teraz nie trawie przemiany terrorystki z pierwszych epow, ktora bez mrugniecia okiem zabija pol liceum/gimnazjum pelnego dzieciakow po czym na koniec serii w duzym stopniu sie wybiela. Ostatecznie jestem jak najbardziej zadowolony. Mocna 8 i jedno z ciekawszych anime

A mi się podobało :) Całkiem dobra i ciekawa seria, którą można polecić wszystkim :> Prawdę mówiąc spodziewałam się, że będzie to trochę mniej krwawe, ale i tak wyszło nieźle. Postacie były, no cóż, różnorakie i ciężko mi je ocenić, ale jedno można powiedzieć: Yukiteru i Yuno mają zrytą psychikę :P
Co do muzyki.. całkiem niezła, jak na mój gust, chociaż głównie skupiałam się na OP/ED. Kreska była również w porządku, nie mogę się do niczego przyczepić.
Co do końcówki… kliknij: ukryte  nie spodziewałam się, prawdę mówiąc, że Yuno się zabije, a tym bardziej tego, że Yukiteru jako zwycięzca tej spaczonej gry, nie zrobi nic, tylko będzie czekał..Nie wiadomo na co..Cóż, przynajmniej okazało się, że Gasai jednak przypomniała sobie o nim i zapragnęła do niego pójść..Ale która to była Yuno (stawiam na tę szczęśliwą) i jak ona się dostała do tej oderwanej od rzeczywistości czasoprzestrzeni, tego nie wiem. Mam nadzieję, że wyjaśni się w kontynuacji. .
Moja ocena 9/10 :D

Dobra, obejrzałam 22 i dochodzę doo wniosku, że wszystko zmierza w jakimś nieznanym kierunku.
 kliknij: ukryte  Ta zasuszona pępowina to nieodmienne wtf?
Od czego by tu zacząć.., po pierwsze  kliknij: ukryte  Yuno wspieła się na wyżyny swojej psycho­‑miłości. W tym odcinku jej manipulacja, obłęd na twarzy i w oczach, dżganie się nożem – szaleństwo na całego. Ha, ale teraz jest jedyną przeszkodą na drodze Yukiego – czyżby zbliżało się ostateczne poświęcenie – samobójstwo Yuno? (Yukki nie byłby w stanie raczej jej tego zrobić). Nie sądzę, zapowiada się raczej na interwencję Murmur + wyjaśnienie sprawy dwóch Yuno.
Na forum doczytałam się opinii  kliknij: ukryte  o poprzedniej edycji gry – myślę, że to prawdopodobne.
Wszyscy chcieli wygrać grę, a  kliknij: ukryte  tak naprawdę żadne z nich nie wiedziało, co miałoby robić i masz, teraz dopisane drobnym druczkiem : nie wskrzeszamy umarłych!
Tak sobie myślę, że efektem gry dla Yukkiteru kliknij: ukryte  będzie tylko zryta psycha – zmienił się chłopak, widać jaki jest rozbity. Co nie zmienia faktu, że wyzabijał ludzi którzy próbowali przemówić mu do rozsądku.
Szkoda  kliknij: ukryte  Ósmej. Miała ciekawy głos, fajnie, że w ostatniej chwili pomyślała o dzieciach.
Dalej trochę nie ogarniam  kliknij: ukryte  roli Akise. Że niby miał zebrać informacje o Gasai dla Dzeusa? Myślałam, że to oczywiste, że on już to WIE (cokolwiek by to nie było), coś lipnawy ten bóg. Gdzieś wyczytałam, że Yuno uciachała głowę Akise – nawet nie domyślałam się, że poleciała głowa przez tę cenzurę. To przekazanie wiadomości przez komórkę przypominało mi wyszeptanie paru słów do Sasuke przez Itachiego;D – teoria, że to Yuno chce teraz zabić Yukkiego wydała mi się dość szokująca. Co jak co, ale jej miłość zawsze była tą pewną (jedyną) rzeczą w niej. Ale ta druga Yuno- why not ?
Pozostaje odpalić 23 i obserwować/

Po 22 odcinku usiłowałem za wszelką cenę wymyślić samodzielnie rozwiązanie sprawy Yuno ale niestety mi się nie udało :P ale uważam, że dla lubiących łamigłówki(inni w tym momencie po prostu obejrzą następny odcinek) jest to absolutnie możliwe.

Po 23 odcinku myślałem, że do końca serii został tylko jeden odcinek i zaskoczyło mnie niesamowicie, iż przede mną jeszcze 3.

Fabuła jak dotąd bardzo ciekawa ale na prawdę nie mam pojęcia jakie można temu anime wymyślić ciekawe zakończenie. Każda możliwość jaka przychodzi mi do głowy jest lamersko­‑idiotyczna.

Po 23 odcinku jestem w szoku, naprawdę nie spodziewałam się takiego obrotu spraw kliknij: ukryte  z Yuno, choć trochę to pokręcone… Na moje obydwie są oryginalne, poza tym gdyby 2 Yuno nie zainterweniowała, 1 Yuno (ta teraźniejsza) prawdopodobnie zachowała by się tak samo względem Yukiego i historia zatoczyła by koło. A coś czuje, że młodziak będzie chiał się zemścić na duplikacie za zabicie tej, która wyznała mu najpierw miłość. Miał mord w oczach ... W efekcie zostanie sam Teraz tylko pozostał finał. Zobaczymy czy moje przypuszczenia się okażą prawdziwe…

anime rozkręcało się i mimo faktu, że główny bohater jest jaki jest to po obejrzeniu 23 epka mogę powiedzieć, że taki powinien być od początku..

Wciąż nie umiem się pozbierać po 22 odcinku. xD Matko, to było coś! :D Oby do końca to anime było na takim poziomie, jakim jest, to dam 10/10!

Po 12 odcinku anime jak najbardziej na plus. Ma w sobie coś wciągającego, i to napięcie. Wielu nie lubi Yukiteru – ja z początku całkiem go lubiłam, teraz lekko mnie uwiera to jego „uzdrowię Yuno” ale jak dla mnie postać całkiem do polubienia. Po prostu nie oczekuję, że złapie za spluwę i powystrzela wszystkich w promieniu 10m w kryzysowej sytuacji.
Mógłby chłopak trochę przysiąść i posklejać fakty do kupy –  kliknij: ukryte  podejrzaną zawartość domu Yuno, jej obsesję,zastanowić się jak rozwiążą kwestię jednego zwycięzcy – a tak to pupa
No i sama kochana Yuno – coś mi się zdaje, że zapisze się w historii.
Pozostaje mi odpalic 13 odcinek i liczyc na kolejną rozpierduchę

Samo anime jest bardzo wciągające i ciekawe, niestety główni bohaterowie, czyli Yukiteru i Yuno potrafią mnie tylko wkurzać.
PS  kliknij: ukryte  Pocałunek Aru i Yukiteru! Szok!!! Ale w sumie fajna byłaby z nich para. xP

To anime stacza się – na początku było nieźle ale im bliżej końca tym coraz gorzej. Yukiteru na początku zachowywał jak zwyczajna ciota, ale przynajmniej czasami przejawiał oznaki intelektu – później wydaje mi się że i te resztki godności stracił.

 kliknij: ukryte 
Gdy zaczął bezrefleksyjnie ufać yuno stracił u mnie resztki sympatii. A gdy zaczął zabijać swoich przyjaciół i wykorzystywać ludzi którzy byli mili to zacząłem chcieć aby skończył tak jak Makoto z SD. Wiem że to niemożliwe bo już wiadomo jaki będzie koniec. Zabił Hinatę i planował zabić Akise. Dwójkę moich ulubionych bohaterów.

Wcześniej liczyłem na to że porzuci Yuno i zbrata się z Akise i Hinatą. Hinata zostanie jego dziewczyną, a on zmieni swoją osobowość powybija resztę użytkowników i zostanie bogiem. Yuno wścieknie się i będzie pragneła zabić jego przyjaciół a na końcu jego. No ale cóż jak zwykle w anime nic rzadko się układa tak jak sobie zaplanujesz.

Nie, po prostu nie mogę, o co chodzi?! 22 odcinek to jest jakaś masakra, a najlepszy  kliknij: ukryte  pocałunek Yukkiteru i Akise
Jak tak się teraz sprawy mają to ja boję się końca serii.!

Anime świetne, jestem na 19 odcinku. Nie zgadzam się z tak niską oceną redakcjii…

Przepraszam, że wam to może „wytykam”, ale główny bohater ma na imię Yukiteru, nie Yukire

hmmmmm Yukiteru juz nie jest emo kidem ale totalnym (zamaskowano wulgaryzm) ;P za to Yuno zaczela sprawiac wg mnie wrażenie mowiacej lalki.Zastanawia mnie co zrobią z zakonczeniem.

Moim zdaniem to jedno z najlepszych anime roku 2011. Naprawdę udana produkcja, świetna fabuła i ten dreszczyk emocji w każdym odcinku! :D Yuno mimo swojej psychozy jest moją ulubioną bohaterką. xD Yuki – tak jak większość tu pisała – faktycznie jest cut, ale naprawdę, to pierwsza taka wiarygodna postać jaką spotkałam. Do odważnych nie należy, jest mało spostrzegawczy i zawsze to Yuno musi ratować mu tyłek, ale przynajmniej nie jest jak większość męskich postaci w anime. Coś dla odmiany. Niecierpliwie czekam na dalsze odcinki tego anime. Moja ocena oczywiście 10/10.

Zmoderowano wulgaryzm. Moderacja

Że Yuki jest ciotą, to się zgodzę. Ale czy to przeszkadza? Może przez pierwsze 2­‑3 epy byłam do niego uprzedzona, ale potem… zabijcie, jest jedną z moich ulubionych postaci ever. W końcu, kurna, podobnej w japońskich produkcjach NIGDY nie widziałam. No dobra, może widziałam :P ale nigdy takowa persona nie była main hero. Myślę, że dzięki temu łatwiej mi było się wciągnąć w tę całą historię, gdyż na miejscu Yukiego w wielu momentach postąpiłabym tak samo. Co się tyczy Yuno… też fajna postać. O ile wcześniej spotykałam się z szurniętymi psychopatkami (np. wianuszek dziewcząt Higurashi) to nigdy nie wydawały mi się one aż tak… psychopatyczne. Po prostu chwilami serio się jej boję.
Co do fabuły, fajny pomysł… Oprawy audiowizualnej uczepić się nie mogę, no co najwyżej drażni mnie wstawienie jednej scenki z openingu pierwszego do drugiego, no ale whatever.
Właśnie, pomysł. Co do 'szczególików' – poziom odcinków jest zupełnie nierówny, tak samo jak moja ocena na MALu. Początkowo 8, potem 9, przez chwilę spadło na 7, a teraz chyba znowu 8 czy 9. Po prostu są momenty, kiedy ze stoickim spokojem mogę wyliczyć kilka następnych 'akcji' do 3 odcinków w przód, a bywają też takie, kiedy po prostu mowę mi odejmuje… Chociażby:  kliknij: ukryte  akcja z porwaniem Yukiego przez Yuno była do bólu przewidywalna, wiedziałam, że nikt nie zginie, wyratują się, a jeszcze w dodatku Yuki wybaczy Yuno, bo znowu spietra w obliczu niebezpieczeństwa. Potem akcja z ojcem, Siódmymi i tak aż… do wspomnień z dzieciństwa Ai. Do końca 18 epa oglądałam Mirai Nikki z miną o taką „O_O'". A jak Yuki w końcu pokazał, że jednak jeszcze 'ma jaja'... aww!
Anime lepsze jest pod paroma względami od zachwalanego przez sporą liczbę osób(chyba?:p) Anothera, choć nie mówię, że we wszystkim… mają mniej­‑więcej równy poziom… prawdą jest, że anime te są z lekka zbyt inne, by je porównywać, jednak jest rzecz, która mi się szczególnie rzuciła w oczy: zgony w Anotherze są tylko rzygopędne, 'straszne', a w Mirai Nikki wstrząsające i takie… dramatyczne. ( kliknij: ukryte  chociażby Siódmi) Zależy co kto lubi, ja się w każdym bądź razie lepiej bawię/bawiłam przy Pamiętnikach. ^^
Polecam głównie fanom thrillerów z elementami mocy nadprzyrodzonych. Ano, i jeśli komuś podobały się Cykady, to Nikkusie też go urzekną. ;D

Wybaczcie mi krytykę ale jak dla mnie tytuł tego anime powinien brzmieć „Jak wyglądało by Higurashi i Death Note gdyby jego bohaterzy byli niedorozwinięci”. Anime miało wielki potencjał, sam pomysł fabuły był świetny aczkolwiek z każdym odcinkiem jest coraz gorzej. Jedynie muzyka ratuje trochę sytuacje. Ocena 4/10

Yuki miewa przebłyski Badassa ale jeżeli po 17 epie nadal zostanie beksą i niezwykle irytującym emo kidem please Kill him ... Stalkerka Yuno pomału zaczyna być drażniąca z tym swoim kill'aniem wszystkiego bez namysłu, rozumiem że jest spaczona i bardzo chora ale nie musi to mieć tak epickiego wymiaru. Jednak pomimo tego, że przy oglądaniu tego animca trzeba wyłączyć mózg, żeby dało się przełknąć intelekt i zachowania bohaterów całość dla mnie wypada zadziwiająco dobrze i z niecierpliwością czekam na dalszy rozwój akcji :) a może być ciekawie wnosząc po końcówce 17 epa.

Świetna anime. kreska super, fabuła a o muzyce już nie wspomnę *_*Na początku wkurzał mnie główny bohater za to jaka sierota z niego była ale  kliknij: ukryte  od 5 odcinka kiedy uratował Yuno polubiłam go. zmieniły się moje poglądy. Co do anime 9/10.

Nie wiem czemu tak bardzo uczepiliście się Yukkiego. Moim zdaniem jest jedną z lepiej wykreowanych postaci ostatnimi czasy. Jest dużo lepszy od standardowych bohaterów shonenów, którzy teoretycznie są równie „ciotowaci” jak on, co oczywiście nie przeszkadza im co jakiś czas walnąć długiej i inspirującej przemowy do gościa, który ma zamiar ich zabić, ewentualnie dostają chwilowego boosta do mocy i fajności, odwalają jakąś heroiczną akcję, po czym wracają do swojego szarego ja i oczywiście nie wykazują najmniejszego postępu czy zmiany charakteru. Lub od takich, którzy w każdej sytuacji są fajni, chłodni i opanowani, nie ważne co by się działo. Na ich tle Yukiteru wypada wręcz realistycznie i ludzko.
 kliknij: ukryte  Ciekawe jak wy byście się zachowywali, gdybyście dowiedzieli się z dnia na dzień, że na wasze życie czyha banda najróżniejszych zwyrodnialców, wasza szkoła jest wysadzana w powietrze tylko po to żeby was zabić, po drodze zahaczylibyście o jakąś delikatną masakrę w świątyni, a jedyna przyjaciółka w której pokładaliście zaufanie okazała się psychopatką, która zaszlachtowała własnych rodziców i zupełnie nie wiadomo do czego jeszcze jest zdolna.
Bo ja myślę, że zachowywał bym się podobnie jak on, byłbym zagubiony, roztrzęsiony, ciężko znerwicowany i szukający pociechy gdziekolwiek mógłbym ją znaleźć. I na pewno nie strugałbym bohatera, którym nie jestem. Po prostu bym się bał. A Yukki właśnie to robi. No i do tego pragnę zauważyć, że on ma 14 lat i nie jest pewną siebie dusza towarzystwa.

Seria póki co umiarkowanie fajna, ale już nie mam złudzeń że i tak zmarnowano jej potencjał. Okropne dziury w fabule ranią, ale mogę jeszcze je przełknąć. To, co dobija to główny bohater i bohaterka. Ten pierwszy to okropna ciota, można być mięczakiem, czemu nie, ale pod wpływem tych wszystkich przeżyć powinien już się przyzwyczaić do niebezpieczeństwa i przestać ciągle histeryzować. A biorąc pod uwagę, że ciągle jest ratowany przez stalkerkę powinien jej mimo wszystko zacząć bardziej ufać i słuchać jej porad, skoro jego decyzje non stop pakują go tylko w kłopoty. Z kolei Yuno całkiem polubiłem, ale miałem nadzieję na szczerą szajbuskę – taką w rodzaju panienek z Higurashi – a jak na razie nie dała prawdziwego czadu :D.
Super opening, kreska ok.

Z odcinka na odcinek coraz ciekawsze,w dodatku to jedna z nielicznych serii w których nie przewijam openingu i endingu. Z nowszych rzeczy oglądam tylko Mirai Nikki i Mawaru Penguindrum, coś ostatnio nasyp loli panienek i eichi mamy…A Mirai choć nie jest bez wad potrafi zaintrygować. Wielki plus za stalklerkę Yuno, którą o dziwo lubię najbardziej ze wszystkich ( świetna jest gdy traci kontakt ze rzeczywistością ^^), pomimo na początku postraumatycznych skojarzeń ze znienawidzoną Chibiusą. Terrorystka Minene też wydaje się barwna. Dziwi mnie tylko co Asagami widzi w Yukim,większej pierdoły już dawno nie widziałam… Ciągle tylko płaczę i panikuje. Mogę to jedynie wytłumaczyć tym, że różowa jest niepoczytalna i nie wie co czyni ;)

Pół odcinka zmarnowane na włóczenie się po parku rozrywki. Pełnym ludzi. Włóczy się zaś dwója ścigana przez terrorystkę. A mówili mi, żeby nie zwracać uwagi na dziury w fabule.

Opening wydaje mi się okropny, trzeba łapać i przewijać. Jeśli chodzi o grafikę to chyba po raz pierwszy nie przeszkadza mi paskudna komputerowa animacja pewnej postaci- tak długo jak widz nie jet pewny czy to prawda czy zbiorowa halucynacja może być to ciekawe.

Charaktery na razie takie sobie, ale sam pomysł wydaje się dość ciekawy (fajnie, że nie tylko mnie kojarzy się z Battle Royale). Mam nadzieję, że wyrobią się z materiałem i zdołają ztworzyć zamkniętą historię.

Historia dopiero się rozkręca, więc z oceną wstrzymam się do końca. Aktualnie ciężko mi jednoznacznie stwierdzić – co to jest?! – niektóre ( i nieliczne ) fragmenty zasługują na uznanie, ale reszta nie powala, jest co najwyżej średnia. Piszę póki co, bo adaptacja ma jeszcze czas, aby się odbić ( albo stoczyć ). Grafika przyzwoita, o postaciach na razie nie mam, co się rozpisywać.

Zastanawia mnie jednak inna rzecz – muzyka. Opening akurat nie. Yousei jak zwykle odwaliła kawał dobrej roboty, piosenka jest w sumie jak każda jej inna – tu chórek, tu dzwony i dzwoneczki, tam klawesyn i mocna perkusja, a to wszystko sklejone jej hipnotyzującym, niewinnym, ale miażdżącym siłą sopranem. Jej utwory tak wpisują się w moje gusta, że jedynym powodem, dla którego oglądam Seikon no Quaser jest właśnie opening śpiewany przez tę panią. W tym obszarze nie mam nic do zarzucenia ( pominę nieco przesadzoną i groteskową animację, która jednak mimo wszystko pasuje do piosenki i ogólnie do serii ), ale.. skąd ja znam jeden utworek, który pojawił się w obu pierwszych odcinkach..? Hmm, czyżby hack//Roots? Szukałam i najwyraźniej robiłam to niezbyt udolnie, skoro nadal nie widzę powiązania między Junkyousha no Yubi Ali Project a soundtrackiem Mirai Nikki. Osoba, która stoi za muzyką w Mirai nie ma ( lub nie zauważyłam ) większych koligacji z hackiem. Wiem, że od tej kwestii zależą losy Świata i w ogóle jest mega istotna, ale jednak ciekawi mnie to nachalne podobieństwo/interpretacja/plagiat/sprzedanie utworu. Czy ktoś orientuje się w temacie bardziej i byłby w stanie rozwiązać tę zagadkę? ;)

zensc, „oby chociaż w 50% dorównała mandze” to nie wystarczy gdyż manga jest strasznie średnia. Dotrwałem tylko do połowy gdyż myślałem że będzie lepiej… a tu niespodzianka… było tylko gorzej. Kto myśli że na razie jest średnio, to niech ma nadzieję że anime już niżej nie zejdzie bo o wyższy poziom niech nawet się nie modli.

Śmierdzi deadmanem wondrlandem. Nieco mnie to martwi, ale sądząc po dwóch odcinkach będzie duuużo lepiej. Zasadnicza i wielka zaleta, to fakt, że główny bohater to nie jest ah, biedny Ganta­‑skurvkun, tylko stosunkowo przedsiębiorczy osobnik.

Mam ogromne nadzieje związane z tą serią oby chociaż w 50% dorównała mandze to bęndę zachwycony!