Tanuki-Anime

Tanuki.pl

Wyszukiwarka recenzji

Studio JG

Anime

Oceny

Ocena recenzenta

7/10
postaci: 7/10 grafika: 8/10
fabuła: 7/10 muzyka: 9/10

Ocena redakcji

6/10
Głosów: 5 Zobacz jak ocenili
Średnia: 5,80

Ocena czytelników

6/10
Głosów: 49
Średnia: 5,78
σ=2,2

Kadry

Zrzutka
Zrzutka
Zrzutka
Zrzutka
Źródło kadrów: Własne (Taur)
Więcej kadrów

Wylosuj ponownieTop 10

Meine Liebe

Rodzaj produkcji: seria TV (Japonia)
Rok wydania: 2004
Czas trwania: 13×24 min
Tytuły alternatywne:
  • 吟遊黙示録 マイネリーベ
  • Ginyuu Mokushiroku Meine Liebe
Gatunki: Dramat
Postaci: Uczniowie/studenci; Pierwowzór: Gra (otome); Miejsce: Europa; Czas: Współczesność; Inne: Realizm
zrzutka

Bardzo popularne wśród młodych Japonek gry ren'ai (symulatory randek) przenikają do anime z bardziej lub mniej udanym skutkiem. Teraz przyszedł czas na animowaną wersję kolejnej modnej miłostki – Meine Liebe.

Dodaj do: Wykop Wykop.pl

Recenzja / Opis

O ile w grze tytuł Moja miłość należy rozumieć dosłownie, o tyle w anime owo tłumaczenie mniej pasuje. Przyczyna jest prosta: w głównych rolach brak tu płci pięknej. Fabuła rozgrywa się w 1935 roku, na fikcyjnej wyspie Kuchen, leżącej u północnych wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego. Kuchen jest królestwem rządzonym przez dynastię spokrewnioną z Habsburgami, stąd niemieckojęzyczne nazewnictwo.

Najważniejszą uczelnią kraju jest akademia Rosenstolz (w przybliżonym tłumaczeniu „Dumne Róże”), w której kształcą się studenci, mogący w przyszłości otrzymać tytuł Strahl (z niemieckiego: promień słońca lub strumień światła; tu jako „Światło przewodnie”), czyli królewskiego doradcy.

Bohaterem serii jest Orpherus – jego pełne nazwisko brzmi Orpherus Furst von Marmelade Nahe Gorz. Tu dygresja: rodowe miana głównych postaci są skomplikowane i raczej nieprzydatne do zrozumienia serii, więc ograniczę się do imion. Orphe, bo tak go nazywają przyjaciele, jest młodym człowiekiem, dla którego najważniejszym atrybutem władcy jest praca dla dobra poddanych i rządy „lekkiej ręki”. Orphe pochodzi z arystokratycznego rodu i należy do specjalnej grupy, kształconej na przyszłych królewskich doradców. Wielki wpływ na jego psychikę miała śmierć starszej siostry – ta tragedia w dużej mierze kieruje jego postępowaniem w życiu. Głównym rywalem Orpheusa do tytułu Strahla jest Ludwig: makiaweliczny osobnik, starający się torpedować wszystkie jego postanowienia.

Inne ważne postacie to niezależny Eduardo – najbliższy przyjaciel Orphego, dziewczęcy Camus – wręcz nadnaturalnie wrażliwy na nieszczęścia, oraz Naoji Ishizuki, który, zafascynowany osobowością Ludwiga, stanowi czynnik stabilizujący pomiędzy zimnym i bezwzględnym Luim a wrażliwym i romantycznym Orphem. Tych pięciu młodzieńców musi wkrótce połączyć siły, by uratować Akademię i Królestwo przed machinacjami Diuka Halberta, dążącego do objęcia władzy królewskiej na drodze zamachu stanu.

Meine Liebe w porównaniu np. z Air ma pewne niedociągnięcia, a zdecydowanie najsłabszym aspektem jest konstrukcja emocjonalna postaci. Ekspresja uczuć na twarzach bohaterów jest prawie zerowa – nieruchome, zimne spojrzenie i wiecznie skrzywione w wyrazie niechęci usta są raczej odstręczające, szczególnie gdy towarzyszy im wyprany z emocji głos. Jedynie Eduardo i Camus wykazują czasami przebłysk ludzkich uczuć i zdarza im się lekki uśmiech. Pomimo tych wad postacie są interesujące, przede wszystkim ze względu na zróżnicowane charaktery. Zdecydowaną zaletą serii jest też świetna muzyka; wprawdzie piosenki z openingu i endingu mnie nie urzekły, ale oprawa instrumentalna i muzyka poważna w tle – owszem. Szczególnie wspaniałe jest przewodnictwo fortepianu i solowe partie skrzypiec. Animacja i grafika, jak na nową serię przystało, są bardzo ładne. Kuleją jedynie sceny pojedynków, gdzie mimo szczęku mieczy ma się wrażenie, że przeciwnicy raczej się oganiają przed muchami, niż walczą. Niestety jest to bolączka wielu serii.

Trudno mi sprecyzować grupę, której polecałabym tę serię. Jest to przyjemny zapełniacz czasu, intryga rozwija się powoli i dopiero finałowa rozgrywka może naprawdę przykuć uwagę. Na pewno przyciągnie muzyka i miła dla oka grafika. Gratkę dla bishounenomaniaczek może stanowić różnorodność panów, ale jakiekolwiek elementy shounen­‑ai są jedynie kwestią bogatej wyobraźni i domysłów. Z czystym sumieniem wystawiam ocenę siedem i zapraszam do obejrzenia.

Taur, 11 września 2005

Twórcy

RodzajNazwiska
Studio: Bee Train
Autor: Konami
Projekt: Kaori Yuki, Minako Shiba
Reżyser: Kouichi Mashimo
Scenariusz: Akemi Omode, Hiroyuki Kawasaki
Muzyka: Yoshihisa Hirano