Tanuki-Anime

Nie każdy musi piac z zachwytu nad anielską postacią Taichi'ego

Przecież Taichi, to bohater tragiczny – głęboko nieszczęśliwy człowiek, który przez całe życie realizował wyłącznie marzenia innych: najpierw matki, a potem Chihayi. Marnuje najlepsze lata swojego życia na trenowanie gry, która go sama w sobie w ogóle nie interesuje – robi to wyłącznie po to, żeby zdobyć uczucie Chihayi. W dodatku wszyscy mu źle życzą i chcą, żeby związał się właśnie z tą kretynką Chihayą! Naprawdę nie wiem, co dobrego mogłoby dla niego z takiego związku wyniknąć -,-'

Nie nam jest oceniać i mieć wpływ na fabułę mangi, skoro autorka twierdzi, że jej obaj „główni” męscy bohaterowie mają wyrównane szanse, a ich poziom gry za wiele się nie różni to widocznie takie jest jej główne założenie. Jedni mają talent we krwi, a drudzy zdobywają wszystko ciężką pracą, ale nikt nie zaprzeczy, że obie drogi prowadzą do sukcesu.

Napisałam, że Taichi zasługuje na Chihayę, nie dlatego że chciałabym, żeby byli razem (wolałabym jednak, żeby pojedynek o serce głównej bohaterki wygrał Arata), ale dlatego że Chihaya jest kompletną, tępą idiotką, idealnie pasującą do Mashimy, za którym nie przepadam. On akurat przyciąga i najwidoczniej lubi takie lekko przytępawe panny, dlatego winszuję. Szkoda tylko, że tyle było hałasu o powrót Araty do karuty. Po co wyrwała go z jego matni, skoro przestaje go teraz dopingować? Mógł spokojnie sobie żyć w Fukuji, uczyć się, pracować i mieć święty spokój, a tak, wyrwała go laska, która najpierw mówi mu, że za nim tęskniła, a gdy dochodzi do najważniejszego dla niego wydarzenia, biegnie na mecz Taichi'ego, jak gdyby nigdy wcześniej nic między nią a Aratą się nie zdarzyło. To mnie po prostu miażdży i powoduje, że przestaję lubić Chihayę, za to uwielbiam Kanę, która jest nie tylko słodka i subtelna, kobieca, ale rownież ma najwięcej oleju w głowie z całej żeńskiej części Mizusawy. Shinobu polubię dopiero wtedy, gdy zacznie inaczej patrzeć na ludzi i przestanie być taka anty w stosunku do wszystkich. Jej antyspołeczne zachowania i złośliwe docinki w kierunku meczy drużynowych są irytujące. Arata nie pasuje do niej właśnie pod tym względem. On chce mieć własną drużynę (zawsze kibicuje Mizusawie, choć nie zawsze udawało mu się obserwować mecze przyjaciół), pod warunkiem jednak, że będzie w niej Chihaya i Taichi. W meczu z drugą szkołą Fukui (nie pamiętam już, czy to była wschodnia Fukui czy zachodnia) sam stwierdził, że był zazdrosny o to, że Taichi i Chihaya mają swoją drużynę, a ta, w której grał jako statysta nie jest jego drużyną. W końcu zdecydował się na przeprowadzkę do Tokio, by na powrót grać ze swoimi przyjaciółmi. Byłby to najsilniejszy team w Japonii ;).

Shinobu nie potrzebuje do szczęścia nikogo, dlatego irytowałaby mnie jako dziewczyna Araty. Wizualnie są do siebie podobni, ale nie pod względem mentalnym. Gdyby udało się ją zresocjalizować, byłaby sympatyczniejszą postacią, a tak, przemyka gdzieś korytarzami, jak zjawa, siejąc strach wśrod uczestników turniejów. Bardzo ciężka w odbiorze postać.

Właśnie obejrzałam 15 odcinek i z mangą też jestem na bieżąco, a relacje głównych bohaterów wciąż się nie zmieniły, tylko Arata zaczął postrzegać Taichiego, jako rywala w grze, uświadomił sobie, ze kiedyś miał go tylko za osobę grającą dla zabawy, a obecnie Mashima ma rangę „A” i wszystko możliwe, ze stoczą bój o tytuł Króla. Podoba mi się  kliknij: ukryte  relacja Shinobu i Araty, jak dla mnie oni do siebie pasują, a Chihaya ma Aratę za swojego mentora, w końcu to on wprowadził ją w świat Karuty. Jeżeli przeczytasz inne mangi tej autorki, to z pewnością nie stracisz wiary w to, że uczucia Taichiego dotrą do Chihayi. Wiem, że mangą josei rządzą inne reguły, ale kto to widział, aby bohaterka związała się z kimś tak samolubnym, jak Arata, aż mnie ściska w dołku, gdy czytam, jaki on biedny, bo zmarł mu dziadek, a chłopaczek się załamał i znienawidził grę, którą tak kochał. Racją jest to, iż umiejętności Chihayi tak, jakby się zmalały jest bardziej rozkojarzona, za to Kana radzi sobie świetnie. Nishida rzadko ulegał presji sytuacji, lecz i na niego przyszedł czas na chwilę kryzysu. Tak się zastanawiam, do jakiego momentu dotrze ten sezon, pewne jest to, że nie pokaże nam kończ całej historii, może zobaczymy tylko, jak Taichi zdobywa swoją wymarzoną rangę „A”, a reszta zostanie pozostawiona na trzeci sezon. Szkoda tylko, że nie mamy okazji zobaczyć scen z udziałem tylko Taichiego i Chihayi, za to od jakichś 5 odcinków oglądamy turniej w Tokio, szczerze już mnie to troszkę nuży, ale przypuszczam, że w następnym odcinku zobaczymy zakończenie tego wątku. A co do Sumire ona nie stanowi nawet pozornego zagrożenia, uczucia Taichiego są trwałe i tak na prawdę nikt nie bierze jej na poważnie. Szkoda, że jej postać tak mało wnosi do fabuły, dla mnie jest tylko pionkiem, a szkoda.

Ale gdyby został królem, to już inna sprawa…;)

Gdyby został królem, podejrzewam, że nic konkretnego by się nie stało. Jeżeli Chihaya patrzyłaby na wszystkich tylko pod kątem karuty, równie dobrze mogłaby słać czekoladki na walentynki wolnemu ptakowi Suou. Póki co, twierdzi, że obiektem jej 'uczuć' jest Dr Harada, co jest o tyle zabawne, że nikt nie bierze tego poważnie, a sam zabieg ma wywołać jeszcze większą ciekawość fanów :). Chihaya nie byłaby przecież tak głupia, żeby w jednym z odcinków, na pytanie Sumire, czy jest ktoś, o kim myśli przed snem, gadać jakieś pierdoły o Shinobu, która jako przeciwniczka (już nawet nie Arata, tylko właśnie Shinobu) jest jedynie motorem napędowym jej ambicji. Autorka mangi nie chce zdradzać, z kim chce ją połączyć, dlatego wtrąca zabawne wzmianki o senseiu. Zaraz jednak pokazane jest, jak dzwoni lub myśli o Aracie. Mimo całego zamieszania wobec pairingu Chihaya x Taichi oraz gromkich sprzeciwów pod adresem ew. pary Arata x Chihaya, wolę kibicować drugiemu chłopakowi i nawet, jeżeli ostatecznie Chihaya miałaby spełnić żądania oraz ambicje fanów, jakoby koniecznie ma zostać z Mashimą, mam skrytą nadzieję, że Arata dość mocno namiesza jeszcze w tej relacji. Nie chciałabym, by zszedł na ostatni plan bez niczego. Jeżeli Chihaya w jakikolwiek sposób mu się podoba, niech o nią walczy, jak lew, zamiast, jak dotychczas, usuwać się w cień.

Wiem, że mangą josei rządzą inne reguły, ale kto to widział, aby bohaterka związała się z kimś tak samolubnym, jak Arata, aż mnie ściska w dołku, gdy czytam, jaki on biedny, bo zmarł mu dziadek, a chłopaczek się załamał i znienawidził grę, którą tak kochał.

A ja myślałam, że jednak kochał karutę na równi z dziadkiem. Tracąc dziadka (jeszcze w takich a nie innych okolicznościach), stracił również karutę, choć trochę głupie było patrzenie na pasję przez pryzmat dziadka, no ale cóż, i tak wybaczam mu chwilowy brak fasonu. Po tym, jak wziął się w garść i zaczął na nowo pojawiać na turniejach, odzyskałam wiarę w rozwinięcie jego roli w serii. Szkoda byłoby tego przystojniaka nie tylko dlatego, że bardzo dużo czasu poświęcono mu w pierwszych odcinkach, dlaczego zatem miałby całkiem zniknąć w późniejszych? Ma też za zadanie sprawić, że Taichi'emu nie będzie tak łatwo osiągnąć wszystko, czego pragnie, jakby chciał i bardzo dobrze, jakaś akcja musi być. Bishi nie musi mieć wszystkiego, co chce, to nie hipermarket, więc można mu trochę utrudnić sprawę.

Czy masz coś do osób, które załamują się po stracie bliskiej osoby? Nigdy nie byłaś w sytuacji, w której zabrakło kogoś, kto był częścią Twojego życia do tego stopnia, że miałaś wobec tej osoby wyrzuty sumienia, że nie uczyniłaś dla niej tyle, ile powinnaś? Nie wolno naigrawać się z cudzej śmierci, ani z kogoś, kto ją przeżył/przeżywa, nawet jeżeli dotyczy to bohatera kreskówki. Świadczy to o braku wyższych uczuć, które powinny cechować każdego cywilizowanego człowieka. Jeśli miał powód do tego, żeby przestać grać, to nie powinno się go za to potępiać. Świadczy to tylko o tym, jak wielkim szacunkiem i miłością darzył dziadka, a w czasach obecnych jest to coraz rzadziej spotykane. Równie dobrze Taichi mógłby stracić kogoś bliskiego, wtedy rozległyby się głosy współczucia (już tak jest, tylko w przypadku masakrycznie błahych spraw), których skąpi się Aracie. Mimo, że nie lubię Mashimy, w takim przypadku nie ironizowałabym, że jest biedny, bo stracił matkę/ojca/siostrę czy wszystkich na raz, więc tym bardziej zniesmacza mnie to, co napisałaś na temat Araty w kontekście śmierci dziadka. Jeżeli dla Ciebie nienormalnym jest, że ktoś przeżywa żałobę po stracie członka rodziny, chyba nie ma sensu ciągnąć dalej polemiki. Mnie za to ściska w dołku, gdy czytam teksty typu: „jaki on biedny, bo zmarł mu dziadek, a chłopaczek się załamał i znienawidził grę, którą tak kochał.”. No wybacz…

Skoro Wy żądacie pary Chihaya x Taichi, to ja żądam więcej Araty, Kany, Tsutomu i Sudou. Jest ich stanowczo za mało, poświęca się im minimum czasu, jako tło dla w/w 'pary'. Nie akceptuję takiego rozkładu ról tych postaci postaci, dlatego, zamiast tworzyć przesyt pięknymi głównymi bohaterami (Chihaya, Taichi), twórcy powinni poświęcić trochę więcej czasu pozostałym, bo są równie, a nawet bardziej godni uwagi. Tsukue kun wa kakkoi, dlatego powinien zostać mianowany kapitanem drużyny, co byłoby nie tylko zwieńczeniem jego wysiłków i charakterologicznej transformacji, ale również nagrodą za nieustanne ruszanie mózgownicą, a okazuje się, że mimo, iż jest niżej w rankingu szkolnych ocen od Taichi'ego, wykazuje się dużo większą inteligencją oraz zmysłem strategicznym, więc to właśnie on powinien być czołowym mózgiem serii :).