Tanuki-Anime

Nie dość że odcinek to jeden wielki festiwal lizusowania pompatycznie mówiącego Orgi to jeszcze scena końcowa  kliknij: ukryte  z jego przemową pożegnalną we krwii jest największą beką w historii Gundama. Facet zdechł jak żył i daje to wielką radość, a nie smutek.

A klimatu Tomino tu za grosz – u niego postacie nie lizały sobie pupy na każdym kroku, a zgony były bardziej ironiczne, często przypadkowe. Postacie nie miały czasu na durne, długie mowy pożegnalne.

Banda dzieciaków z przerośniętymi ambicjami idzie na wojnę z najpotężniejszą organizacją świata.

Na początku to oni tylko wykonywali misję eskortową. A gdy juz się rozkręciło, to mieli silnych popleczników.

Z Mikazuikiego zrobili drugiego Amuro Raya czy innego Kirę, co to niemal sam rozwala wszystkich przeciwników.

Rozwala pionki. Zauważ, że Mikazuki nie anihiluje samodzielnie całych armii, a jedynie walczy w awangardzie i inicjuje walkę, bez wsparcia całej reszty niewiele by zrobił i to doskonale widać w każdej walce – jego działania nie wykraczają poza poziom taktyczny. Zazwyczaj też samodzielnie nie przechyla szali zwycięstwa, co najwyżej z całkowita skutecznością wykonuje powierzone mu zadania. To nawet nie jest blisko laserowej anihilacji z innych gundamów.

McGillise i Gaelio to Char i Garma

Char jest w każdym Gundamie, nie widzę powodu, by tutaj go nie było.

Tak, estetyka mechów stoi na wysokim poziomie.