Tanuki-Anime

Miałem nadzieję, że w końcowej scenie pojawi się jakiś ziomeczek, który rozstrzela główną parę z karabinu. Tak dla poprawienia ostatecznej oceny o co najmniej dwa punkty :)

A tak, słów kilka odnośnie całości:

MC – Theo był tak nijaki, że serce bolało. Nie miał sobą nic do zaprezentowania. No, może pod koniec dostał bardziej marsowe oblicze i czerwoną pelerynę, ale to i tak nie wystarczyło na moje. Siluca na początku jeszcze rokowała dobrze, ale potem jej się klepki poprzestawiały i  kliknij: ukryte  się zakochała w Theo, no nędza. Już Marynia i Milza do pewnego momentu byli znacznie lepsi.

Grafika – gdzieś w okolicach czwartego odcinka po coraz bardziej statycznych scenach walki podejrzewałem, że to nie będzie delikatnie mówiąc najmocniejsza strona tego anime. Ale jak  kliknij: ukryte  czarna wiedźma strzeliła fireballem, który przypominał autystycznego klopsa, to aż płakałem z bólu. Serio A­‑1, proszę nie podejmować się animowania, jeśli chcecie ludziom wyrządzić krzywdę.

Dźwięk – mam na myśli i muzykę, i udźwiękowienie – muzyka w miarę się ratuje, dźwięk natomiast pogrąża. Strasznie wiele wydaje się jakoś tak… przesterowanych? Niby miało to podejrzewam spotęgować ich monumentalność, ale w odbiorze zadziałało podobnie jak Autotune.

No i fabuła… co tu dużo mówić, mogło być ciekawie, wyszło jak zwykle. Sklecona i pocięta nowelka, niby dociągnięta do końca, ale szczerze? Ja po takiej „reklamie” bym jej nie kupił. Był tam całkiem fajny świat przedstawiony z mniej więcej oddanymi realiami średniowiecznej Europy, ale zamiast skupić się na tym, to wrzucili mnóstwo totalnie niepotrzebnych bohaterów, niektórych na 1­‑2 odcinki, innych tak po to, by byli i chyba nie spełniali żadnej większej roli. A tzw. „Główny Zły” i w ogóle ostatnie dwa odcinki? Co to miało być? Beznadzieja. Można by długo wypisywać i punktować serię za nieudolność, ale chyba już dość się oberwało.

Ode mnie 4/10 tylko dlatego, że obejrzałem do końca. A tak to szczerze nie polecam, strata czasu, jest dużo fajniejszych serii.

Jestem gorzko rozczarowany powierzchownością tej serii, jej historią i sypaniem pustych ideałów, które co najwyżej męczą widza.

Nie wiem, czy kiedykolwiek Grancrest Senki aspirował to czegoś bardziej ambitnego, niż przeciętne fantasy ale zwłaszcza końcówka serii daje do zrozumienia, że jej miejsce zawsze było obok innych pozycji, o których bardzo szybko się zapomina.

Na koniec to po prostu kilka fajnych, dynamicznych bitew, przeciętny setting fantasy, nijaki mc pozostający w cieniu czarownicy z charakterkiem i podwórkowe zabawy w wojenki.

5/10, na więcej nie zasługuje.

O ja pierdykam, to QUALITY w ostatnim odcinku. Normalnie jakby w Paincie rysowali.

Kurde…  kliknij: ukryte  Priscilli podziękowali za współprace, a takie wiązałem z nią nadzieje w tej serii.

Epizody 19­‑20
 kliknij: ukryte  O Alexis ruszył na wojnę. Zakładam, że jego wojacy potajemnie ze sobą pewnie debatowali czy jadą rzeczywiście wojować, czy tez może na jakieś spotkania autorskie z fanami poezji Alexsisa. Potem bitwa morska! Kwiat wikingów wystrzelany z szalup spuszczonych na wodę. Ogólnie w tej bitwie Alexis górą i w sumie go pochwale. Bo ja na tym pokładzie całym umazanym we krwi pewnie bym się z 10­‑razy wywalił. Dalej ostateczne starcie(na lądzie) Theo z Marrine, która wyciągnęła w tej bitwie ostatniego asa z rękawa – jakiegoś wielkiego nosorożca, aż mi się film 300 Spartan przypomniał. Nosorożec ogólnie i tak za bardzo nie pomógł, bo akurat musiał się wpierdzielić w jedyną dziurę którą akurat wojska Theo wykopało. Potem do bitwy się przyłącza Alexis i Marrine widząc swojego ukochanego postanawia pisząc po sportowemu wziąć czas. Dochodzi do spotkania wszystkich możnych i w końcu następuje pojednanie Marrine z Alexisem zakończone zapewnieniem, że oboje jeszcze raz spróbują wziąć ślub – Marrine to się zresztą nie dziwie, że uległa Alexsioswi bo każda by tak zrobiła. W sumie to sam bym się na niego rzucił.
Ogólnie ten wątek kampanii zakończony teraz wszyscy będą pewnie tłuc magów i chaos. Cały czas mam nadzieje, ze ta Priscilla okaże się być jakimś demonem ;p

Nie, żebym gardził  kliknij: ukryte  happy endami ale to zjednoczenie było tak kliszowe, że aż przykro mi się zrobiło.

Czyli jednak akcja przechodzi na wojnę z magami.

Co to kur… miało być!?

To było fatalne! Ten odcinek chyba w założeniu miał być „showcasem” Alexisa, ale wyszła z tego jakaś komedia. Żałosny, koszmarny poziom grafiki, groteskowa akcja, wszechobecna tandeta (mimo, że seria nie grzeszy dopracowaniem). I jeszcze ten głos króla Nord (tak fatalnie dobranego seiyuu już dawno nie słyszałem). Na litość boską, ten wybryk animacji chyba stanie się jakimś memem. Nie serio, co to było?

Chyba wolałbym nie widzieć tego odcinka, bo zepsuł mi obraz całości. Nie wiem czy oni tak na serio, czy nie…

Odcinek 17. kliknij: ukryte  No i po bitwie, Theo w niej wygrał, no ale trzeba przyznać, że największy „wkład” w to jego zwycięstwo wniósł Milza. Swoją drogą to nie wiem kto jest większym kozakiem Milza? Czy tez może jego wierny rumak? Brakowało mi tylko, żeby razem w tej bitwie odwalili ten numer co Kevin Costner zrobił zaraz na początku filmu Tańczący z Wilkami.
No nic, to teraz szybko będzie ślub Marrine z Alexsisem, a zaraz potem wszyscy razem pokonują chaos i kuniec.

Nie no, gratuluję geniuszu strategicznego Milzie.  kliknij: ukryte  Przemaszerował sobie przez las, żeby pokrzyczeć do ziomeczka na murze, po czym wrócił z połową sił po takiej eskapadzie, rozbił jeszcze siły, by na koniec dać się zamknąć w zamku i zostać okrążonym przez 50­‑tysięczną armię. Cała nadzieja w sojusznikach i pewnie tym, że  kliknij: ukryte  Lassic zdradzi tym razem, bo to by się dodawało wtedy, że Theo ma 50k ludzi, Lassic ma 30k, więc wreszcie by się szanse wyrównały. Jak Lassic nie przejdzie, to nawet Spartanie pod Termopilami nie mieli tak przekichane. A co do umiejętności rekrutacyjnych Theo –  kliknij: ukryte  podziwiam, że takiego kmiota co to nawet go nie chcą uznać za lidera Traktatu Altirk stać na zmobilizowanie milionów :D no i ten fanserwis, deeeejm. „Hej, rozbierzmy się, to wygramy.” :D

Epizody 14­‑15.  kliknij: ukryte  Widzę, że magia nazwiska Cornaro działa. Chłopi szybko porzucili roboty w polu i dołączyli do obozu Theo. Cóż z taką ekipą wynik walk z Rossinimi był już praktycznie przesądzony. Potem Theo porzucił role buntownika i zajął się czymś co się fachowo nazywa paleniem czarownic. Chyba pominęli tam sam proces o czary, ale co tam. W sumie żem zadowolony, bo dawno stosu w anime nie widziałem.
Swoją drogą co do tej wiedzmy co przegrała to nie rozumiem po kija ona się tam do walki z Theo pchała? No chyba, że chodziło o to by te dwie wilcze bliźniaczki coś pokazały, bo do tej pory w tej serii nic praktycznie sobą nie wnosiły. No nic wiedźma znikła… W sumie to brakuje mi w tej serii kogoś takiego jak Karla z Record of Lodoss War.
Dalej tam u Mirzy, jemu chyba za bardzo we własnej kampanii nie idzie, bo widzę jak mu ciśnienie skacze. Doradca co się cały czas przed nim płaszczy doradza mu mam wrażenie jakieś same oczywistości. Potem Mirza ma spotkanie z księżniczką i podobają mi się jego dialogi między nimi. Są wobec siebie uprzejmi i chyba Marrine jest jedyną osobą przed którą Mirza jest się w stanie się przyznać do błędów i nawet za nie przeprosić. Szkoda, ze parą nie są bo byłoby to nawet ciekawe ;p. No i mam jeszcze cichą nadzieje, że ta cała Priscilla okaże się później agentem chaosu.

Dopiero nadrobiłem, moje wrażenia –  kliknij: ukryte  nie wiem, co jest materiałem źródłowym, ale wolałbym dobrze rozpisaną serię, niż takie dwuodcinkowe zdobywanie Sistiny. Nagle po walce, w której Theo miał może z 200 wieśniaków, staje do kolejnej walki, gdzie ma już kilka tysięcy żołnierzy w jednakowym umundurowaniu (sic!) i kilka tysięcy chłopów. No gratuluję geniuszu strategicznego, żeby na ciemiężonej wyspie, gdzie chłopów ledwo co stać na przeżycie, uzbierać pieniądze i środki na wyżywienie i utrzymanie kilkutysięcznej armii. Kolejna sprawa, też już wspomniana – bieda animacje. Działo się to w Fate:Apocrypha pod koniec, dzieje się i teraz. I to już na 14 odcinku, szybko się pieniążki kończą :D A szkoda, bo porządnie zrobiona dwunastoodcinkówka mogłaby rozpisać historię na kolejne 2­‑3 sezony. A tak pozostanie upchnięty, fragmentaryczny potworek, którego da się obejrzeć, ale który poza gigantycznym spalonym potencjałem pozostawi na moje spory niesmak. Tak czy owak, będę oglądał do końca, bo wydarzenia są ciekawe.

Mam wrażenie, że ostatnie dwa odcinki strasznie mocno gnały na przód i pominięto sporo materiału, no ale cóż.

Tak poza tym dobry epizod – fajna  kliknij: ukryte  bitwa, sporo akcji i ciekawie się oglądało, nie licząc  kliknij: ukryte  końca walki, gdzie czarownica castowała meteor(czy cokolwiek to było) i taki bohomaz: [link] był tylko jednym z wielu. Wiem, że animacja była o wiele bardziej dynamiczna przez ten krótki moment ale nie jestem pewien, czy było warto kończyć z tak wieloma uproszczeniami.


Anyway, teraz Theo może siać postrach na dzielni :3

Trochę się już tych odcinków ukazało, wiec było co nadrabiać.  kliknij: ukryte  No i widzę, że Milza do walki z Artuk flotę sprowadził. Choć pewnie jakby przypłynął sam w kajaku to i tak by mu nie dali rady. Autorzy podziękowali już za współprace Villarowi i jego Margaret. Cóż pewnie tylko po to by wreszcie w jego miejsce mógł w końcu wskoczyć Theo. Choć raczej się szybko na to nie zanosi. Sam Villar, który sprawiał wrażenia gościa rozsądnego i na wszystko przygotowanego dał się zaskoczyć.
Dalej tam Theo pogadał sobie z Marrie i nic z tego nie wynikało, a potem wrócił na swoje ziemie i spotkał dawną koleżankę. Za długo nad tą nową postacią się nie musiałem zastanawiać, bo ją kurde dość szybko jakiś Salvador pchnął nożem. Teraz będą walki Theo z rodzinką Rossini – w której to chyba tylko jeden z synów głowy rodu nie wydaje się być głupi. Ogólnie fajne jest Grancrest Senki, zawsze się tam coś dzieje i seria dzięki temu nie nudzi. Szkoda tylko, ze nawalili już w niej tyle postaci, które za wiele tam nie wnoszą.

To naprawdę jest kawałek niezłej historii. Scenariusz nie najlepszy ale założenia, sam szkielet projektu, dobry. Niestety wszystko kładą bohaterowie a właściwie nasz protagonista. Tej opowieści potrzebny był strateg a nie kluchowata ciamajda zapatrzona w etos rycerski.

I nagle, kiedy Marinne i Alexis (i Mirza…) znikają z pola widzenia, wszystko staje się takie lepsze i ciekawsze! I naprawdę ciekawi mnie ten wątek wyzwolenia rodzinnej ziemi Theo. I nowy opening jest taaaki udany!!
 kliknij: ukryte  I ten death flag lol. To było taaakie oczywiste, że poprzednia dziewczyna musi odejść. Ale i tak, dobrze to zrobili.

Nowy opening daje czadu. Świetna piosenka i przyjemna animacja. Przy okazji dowiadujemy się, w jakim kierunku podąży teraz seria.

Podejrzewam, że niskie notki wynikają z kiepskiego startu i dziur fabularnych. Tymczasem im dalej, tym lepiej. Teraz nawet się cieszę, że to ma 24 odcinki.

Poleciał drop po 1 odcinku. Błędnie, bo okazuje się, że seria ma potencjał, a odcinki gdzieś 7­‑11 były solidne. Zdecydowanie lepiej oceniam tą serie niż arslan senki. Przynajmniej potrafią zabić postać jeśli jest taka potrzeba.

Choć oczywiście zdarzają się głupoty jak wystawianie się pewnej pani na grad strzał, ale tutaj istnieje magia.

Btw nie wiem czemu, ale ognisty mag skojarzył mi się z Jean Grey po przemianie w feniksa :D

Mały update – doszedłem do 9 odcinka, nie wiedziałem na początku, o co chodziło z tą sceną fanserwisową. Ok, już wiem. Nasza Marynia nieźle namieszała. O ile jej motywy dla mnie są niejasne, bo hej – mogła nie iść tą drogą, to plus dla anime za dosyć poważne potraktowanie tematu polityki i strategii. Na początku myślałem, że będzie to wesoła historyjka o czarodziejce i walecznym rycerzyku, a tu mamy próbę anime dla starszej widowni. Gdyby poprawić parę elementów, wyszłaby naprawdę perełka. A tak dostajemy ociosany kamyk. Fabuła się klei średnio. Wiemy, że są Pieczęcie czy tam Herby i jest era Chaosu i trzeba zgromadzić jak Pokemony wszystkie, by się podziało dobrze. Pomijając lichy wstępniak – liczę teraz na mocne rozkręcenie akcji, bo jak na 24 odcinki może się jeszcze parę fajnych rzeczy wydarzyć. Na przykład to, że  kliknij: ukryte  Marine umrze, Milza umrze w pojedynku z Theo, coś się pewnie z Silucą stanie, Unia wygra, będzie Wielki Zły i w ogóle fajerwerki. Ale to tylko moje przypuszczenia :)

Zatem podsumowując:
U mnie seria po akcji z 9 odcinka ma jakieś 6,5/10. Marynia wykorzystała najstarszą broń ludzkości do tworzenia sojuszy, o co bym twórców anime nie podejrzewał – szacun. Tak samo Theo jak się okazało nie jest aż tak nędzny jak mi się wydawało. Nie podoba mi się spłycenie roli Siluci – liczyłem na to, że w końcu zostanie podana kobieca postać z mocnym charakterem, niestety się zawiodłem. Jej rola to obecnie doradczyni, której nikt nie słucha, bo wszyscy wiedzą lepiej, a do tego  kliknij: ukryte  jest ukochaną głównego bohatera, który ma zanik osobowości. Natomiast jesteśmy dopiero na półmetku z odcinkami, jeszcze coś może się wydarzyć, co odwróci losy tej smutnej historii. Widać, że twórcy mieli jakiś ciekawy zamysł i kibicuję im, żeby nie utonęli w morzu infantylności.

Grafika która wielu przeszkadza wcale nie jest taka zła. Gorzej z fabułą, zdecydowanie najsłabszym punktem tego anime… i z odcinka na odcinek jest coraz gorzej :/ Chociaż po idiotycznej fanserwisowej scenie z 9 epka, już mnie chyba nic nie zdziwi :/ Można oglądać dla scenek batalistycznych i akcji typu: dzielny­‑bohater­‑sam­‑pokonuje­‑całe­‑wojsko­‑albo­‑przynajmniej­‑próbuje. Jeśli ktoś szuka logiki, ostrzegam – grozi waleniem głową w monitor.

Ta seria z każdym odcinkiem staje się coraz lepsza!

Nawet mi się to podoba, może dlatego, ze anime przypomina mi trochę gry z serii Suikodenow. Tam tez główny bohater zaczynał od zera, a potem zdobywał coraz więcej przyjaciół, wchodził w rożne sojusze, stawał się zdobywcą itp. W sumie nawet jest też tam taki „Neclord”(w Suikodenach starożytny wampir, który robił za przeciwnika) w tej serii. Co do historii miłosnej Alexisa z Marinne,  kliknij: ukryte  to widzę że to coś rodem z Romea I Julii – tylko, że w tym przypadku to Julia jest bardziej waleczniejsza i odważniejsza od Romea. Nawet co mnie rozwaliło, gdy poznawało się ich historie to Marinne powaliła gościa, który Alexisa pobił. W pocałunkach to ona jest bardziej odważniejsza i je rozpoczyna. Jeszcze na koniec powiedziała mu, żeby czekał na nią, bo wymyśli sposób by po niego przyjść – to powinno być chyba trochę wszystko na odwrót ;p. Nie wiem też co ona w nim widzi. Co prawda Alexis wyrwał ją na swoją poezje, ale on w tej swojej szlachetności, dobroci jest tak przerażający, że się zastanawiam, czy to nie jakiś proces autodestrukcji w jego wykonaniu? Może dlatego Marinne chce się z nim związać by go od tej samozagłady uchronić?;p Wszystko ich rożni, po zamachu na ojca Marinne Arcyksięcia Ferdynaaa… tfuu Kreische, Marinne stara się sprostać roli jaka jej w wyniku tego przypadła. Alexis natomiast sprawia wrażenia jakby się chciał od tych wszystkich obowiązków wymigać. Po 9 odcinku sytuacja jeszcze bardziej zagmatwała, więc się zastanawiam co dalej z nimi będzie.

Kurcze podoba mi się to. Może nie jest to jakieś super dzieło, ale fabuła jest ciekawa, potrafi wciągnąć.

W odcinku 9, o dziwo, mieliśmy obustronną  kliknij: ukryte  deklarację miłości pomiędzy głównymi bohaterami, co mimo wszystko nie zdarza się tak często, zwłaszcza na tak wczesnym etapie anime. Z drugiej strony mamy zdeterminowaną Marrine, która pokazuje że nie cofnie się przed niczym by osiągnąć swoje cele. Przyznam szczerze, że scena „zawarcia” sojuszu mnie zaskoczyła swoja śmiałością. No i trzeba przyznać, że  kliknij: ukryte  Milza to jednak perfidny typ. Swoja drogą mamy ciekawy zabieg w ostatnich dwóch odcinkach, otóż fabuła niekoniecznie skupia się na dwójce naszych głównych bohaterów…

Moim zdaniem, nawet jeśli fabuła nie do końca trzyma się kupy tu i tam, mamy tu do czynienia z dojrzałą serią i to mi się chyba najbardziej w niej podoba.

Pomijając jakiekolwiek kwestie oceny fabuły i bohaterów, schematy i erpgowe naleciałości, jedno mnie zachwyciło, biorąc pod uwagę zwyczajowe podejście anime do tematu (choć to pewnie autor oryginały odrobił lekcję). Chodzi mianowicie o taktykę walk i oblężeń oraz ich przebieg. Przecierałem oczy ze zdumienia, gdy oblegający po przedarciu się przez pierwszą bramę zostali uwięzieni przez opuszczeni krat i zasypani gradem strzał – logika i realizm! Podobnie cieszą małe szczegóły w postaci konstrukcji zamków i ich położenia – mimo niedociągnięć, to jak na anime czy nawet dowolne kino jest świetnie. Szkoda tylko tych całych „laserowych kusz”, bo to poddaje w wątpliwość sens budowania jakichkolwiek kamiennych fortyfikacji, ale czasami widowiskowość ma swoje prawa.

Inna sprawa – liczebność wojsk. Twórcy Arslan Senki powinni patrzeć i się uczyć – nawet królowie nie wysyłają tu miliona wojów na drugi milion wojów, a garnizon klasycznej twierdzy ma sensowne rozmiary.

No kupa. Emocje jak na grzybach.

Nie wiem, co się A1 stało po SAO i później po świetnym na moje Grimgarze, ale mają żałośnie niską formę. Już w 3 odcinku widać niedoskonałości grafiki, wstępnie zamaskowane po pierwszym odcinku, a samo anime obraża inteligencję widza. Raszowana historia fantasy od pucybuta do milionera, nielogiczne działania bohaterów i kiełkujący, nieracjonalny romans. Dafuq? Jak chcą budować historię tego typu, niech wezmą przykład z Wikingów- tam na każdy jeden sojusz wypadały trzy zdrady. A tu wszyscy ochoczo i bez żadnego powodu oddają się w ręce jakiegoś hrabiego z przypadku i, o zgrozo, w ciągu 3 minut odcinka.

Une more dla potwierdzenia i raczej drop.

O Boże co za gniot. Wygląda brzydko i koślawie, CGI woła o pomstę do nieba, dizajn postaci jest ohydny, pełno jest kretyńskiego żargonu i gimmicków żywcem wyjętych z jakichś erpegów, walą ekspozycją na lewo i prawo bez ładu i składu… Koszmarnie jest to wtórne, nie ma w tym absolutnie nic ciekawego.

Lodoss też nie był wyśmienicie oryginalny, wręcz przeciwnie. Jednak tam czuło się, że ogląda się prawdziwych ludzi w prawdziwym świecie. Tutaj mam wrażenie, że oglądam let's play z jakiegoś kijowego erpega. Dno.

Nie jestem specjalnie zachwycony po pierwszym odcinku. Zapowiada się co najwyżej przeciętna przygodówka fantasy. Z jednej strony dobrze, że nie trzeba zawyżać swoich oczekiwań – z drugiej, przeciętnych fantasy jest naprawdę sporo i nie wiem, czy jest sens i dokładać następną do listy.

Kreska niczego sobie, bohaterowie trochę bardziej „ogarnięci”, niż normalnie w tego typu seriach i antagoniści(póki co) słabi do bólu. Sceny walk przycięte i nie ma zbyt wielkiej dynamiki(zwłaszcza zapadł mi w pamięci kadr  kliknij: ukryte  zacięcia w ramię Theo – wyglądało to, jakby jego przeciwnik chciał faktycznie go lekko naciąć, a nie walczył z nim na poważnie – takich kwiatków było więcej).

Nie spisuję na straty ale też nie będę dopingował następnym odcinkom.

Anime jest dokładnie tym czego się spodziewałem: high fantasy (przynajmniej tak się wydaje na pierwszy rzut oka). Na początku mamy już koknretnie nakreślony świat: chaos jako „zła siła” ale też źródło mocy dla magów (? – zapewne też „korumpuje”) i konflikt dwóch potęg i walkę o wpływy między lordami. Mamy też trochę rpg­‑owatą idee crestów, które pełnią rolę określającą status danej osoby i dającą jej moce. Mamy też demony (i olbrzymie pająki :P). Czyli to co najbardziej lubię: japońskie fanatasy w stylu zachodnim. Zobaczymy czy historia rozwinie się w coś nie sztampowego, ale sztampowe nie jest dla mnie wcale złe. Wolę solidnie zrealizowane, poważniejsze fantasy niż fantasy z nadmierną ilością durnot typu fanserwis czy irytujący bohaterowie. Mam także nadzieję, że seria nie zepsuje się w trakcie tak jak dobrze zapowiadające się, ale ostatecznie przekombinowane z racji swego pochodzenia od gry Granblue Fantasy (gdzie w ostatnim odcinku wrzucono nam multum postaci z tego uniwersum). Liczę na rozwój relacji bohaterów i przede wszystkim zamknietą historię, choć tu niestety będzie pewnie mamy problem, bo historia jest wciąż wychodzącą light novel. Ech…

Przynajmniej bohaterowie wydają się sympatyczni, zwłaszcza Pani Siluca. Ten cały Theo wydaje się trochę zbyt spolegliwy, ale zobaczymy gdzie się to dalej rozwinie. Może to taki typ, jak to mówią, „go with the flow”? Grafika momentami kuleje ale i tak wydaje się na solidnym poziomie jak na serię TV.

Kolejne anime fantasy, ale tu bardzo miłe zaskoczenie – MC to kobieta, a nie jakiś rozmemłany nerd który zginął w poprzednim świecie. Co jeszcze lepsze – Siluca (bo tak się nasza heroina nazywa) wydaje się być we miarę ogarnięta, mi od razu przypadła do gustu. Jest tylko jeden problem – po animacjach widać, że raczej będzie biednie, sceny są mega statyczne. No nic, czekam na więcej :)