Tanuki-Anime

Zostawiam komentarz, bo sama chciałabym dostać takie ostrzeżenie. Głównym bohaterem filmu jest dwulatek. Rozwrzeszczany, rozpłakany, skupiony tylko na swoich potrzebach mały terrorysta. Jeśli komuś to nie przeszkadza, śmiało, ale jeśli ma się awersję do dzieci, szczególnie w takim wieku, to trzeba uważać. Dodam, że dzieciak potrafi być nawet całkiem słodki (to ogromny komplement, dla mnie mało które dziecko jest urocze), ale niestety – jego okropne zachowanie wysuwa się pierwszy plan i jeszcze długo pozostaje w pamięci po seansie.

Seans przyjemny, ale bez rewelacji, poczucia, że obejrzałam coś wyjątkowego. Już bardziej podobało mi się „Summer Wars” czy „Bakemono no Ko”, jeśli mowa o filmach M. Hosody. Momentami mocno irytowała mnie postać matki, lekceważąco – tak to odebrałam – odzywającej się do swojego męża i podkreślającej, że nie potrafi się on zająć domem. Aż mi go było szkoda. Z drugiej strony oglądanie po raz n­‑ty  kliknij: ukryte  faceta­‑fajtłapy w pracach domowych też nie było fajnie, ale tu przynajmniej można było się trochę pośmiać.

„A young boy encounters a magical garden which enables him to travel through time and meet his relatives from different eras, with guidance by his younger sister from the future.”

Fajnie, że będzie w kinach, chyba się przejdę, nigdy jeszcze nie oglądałam anime na dużym ekranie.
Na razie się zachwycam – [link] Ten „twardy” wokal jest genialny.