Tanuki-Anime

Ej, to była jedna krótka scena,  kliknij: ukryte  gdy rzucał chusteczkami, żeby ją zatrzymać. Tylko bardziej chodziło mi o agresywne emocje, jakie mu wtedy towarzyszyły.
Mnie się to skojarzyło z owczarkiem, który zagania owce do zagrody, a jak jakaś owieczka jest niesubordynowana toją lekko podgryza, żeby wróciła do stada.

Generalnie to mam wrażenie,
że mamy tu ciekawy zestaw dwóch postaw względem głównej bohaterki.

Główny bohater jak na razie jest troskliwy i otwarty.
Otwiera się na jej świat i chce, aby i ona się otworzyła na jego świat, a przy tym jest uważny i troskliwy, nie tylko zapewnia bezpieczne powroty wieczorem, ale też uważa, żeby w trakcie nic jej się nie stało.
To dla mnie ten zdrowy przykład troszczenia o kogoś.

Natomiast jej przyjaciel też chce ją chronić, ale moim zdaniem robi to w dyktatorski sposób. Najchętniej by ją zamknął na klucz w domu „bo tam jest bezpiecznie”, a jej próby samodzielności gdyby mógł to by całkowicie kontrolował. A „niesubordynację” by karcił. Dobrze, że nie został jej mężem, bo to by była dla niej bardzo trudna i toksyczna sytuacja.



Fajnie, że główna bohaterka nie daje się zamknąć w „złotej klatce” – w klatce obaw i lęku bliskich jej osób.

Stąd uważam, że to iż jest głuchoniema – stanowi ważny filar tej opowieści.

Bo tego rodzaju utrudniające przypadłości – często budzą w rodzinie, czy w bliskich potrzebę chronienia za wszelką cenę, przez co dana osoba jest ograniczana i wręcz czasami izolowana.
Myślę, że to dotyka naprawdę wielu rodzin.
Gdzie troskliwość zamienia się w nadopiekuńczość.

Szczęściem główna bohaterka nie ulega,
jest wg mnie osobą dosyć asertywną
i sama pomału poszerza własny świat.