Tanuki-Anime

Dobrze mówi, polać mu! Nie wiem za bardzo kto napisał nową recenzję, ale przed oczami mam obraz jakiegoś przeciętnego gimnazjalisty. Tragedia, poziom merytoryczny i sam styl pisania…..Nawet nie wiem jak to określić.

Idealnie tempo akcji widać w tych jedno­‑dwu odcinkowych epizodach, w których przedstawiano relacje Kirito z innymi bohaterami właśnie. Sama historia tego jak zdobył nowy miecz mogła by zająć 5­‑6 odcinków, a jego historia z gildią min.10

Repetition, mój przyjacielu. Jak na boską personifikację trochę kiepsko ze znajomością języka. A co do anime, to fakt, jest średnie i monotonne. Manga troszkę lepsza, choć ostatnio natężenie tandetnych chwytów ala TrustIsPower czy motywów mesjasza przekracza akceptowalny przeze mnie poziom.

Ah, nareszcie, po tylu miesiącach posuchy, anime w którym głównej roli nie grają cycki z doczepionymi twarzami. Dawno, baaardzo dawno, już nie oglądałem równie dobrej produkcji. Cięty humor, genialne dialogi, wciagająca fabuła. Ale po kolei. Największym plusem są tutaj bohaterowie- od czasów Haruhi nie pamiętam by wywarli na mnie tak pozytywne wrażenie. Pomijam już fakt że Hikki to nieco bardziej pesymistyczna wersja mnie, ale Yukinoshita to istny majstersztyk. Dlaczego? Pomimo niewielkiej ilości interakcji stricte pomiędzy bohaterami pierwszoplanowymi, jej charakter jest bardzo dobrze zbudowany, czuć w nim głębię, i jest po prostu zabawna. Od pierwszego odcinka ją polubiłem- moja ulubiona żeńska postać po C.C. Wielkim atutem serii jest kreska, która jest miła dla oka, a animacja płynna. Mimika twarzy, gesty i ogólny projekt postaci to dzieło sztuki, dodające smaczku, zwłaszcza podczas starć Hikki­‑Yukinoshita (Ah,te zimne spojrzenie…..). Muzyka jest średnia, choć opening podkreśla obyczajową część serii. Odcinki, z których każdy to przeważnie kolejne zadanie dla klubu, spojone są rozwojem relacji pomiędzy bohaterami pierwszoplanowymi.  kliknij: ukryte  Pomimo zastosowania cliffhangera, który jest wyjątkowo niefortunny zważywszy na niewielki proges w stosunku do stanu wyjściowego relacji między bohaterami i braku jakichkolwiek definitywnego rozwiązań, seria nie jest przez to gorsza w odbiorze. Ot, po prostu, otrzymaliśmy nie kolejny sztampowy model od zera do kochanka, ale realistyczną historię o budowaniu przyjaźni, życiu szkolnym i pierwszej miłości( a raczej trójkącie) Oceniam pozytywnie, czekam na kontynuację i gorąco polecam!

Wybacz, nie chciałem krytykować Twojego gustu, jestem tylko zaskoczony że komuś szczerze podoba się tą seria. Sam lubię czasami obejrzeć coś śmiesznego, nawet jeśli nie jest zbyt „ambitne”, jak choćby Green Green czy Onegai Twins, które zresztą obejrzałem dwa razy ^_^ Jednak pomimo tego iż te serie, podobnie jak DxD, poza gagami i fanserwisem mają niewiele do zaoferowania, to jednak mają coś w sobie, jakąś podstawową fabułę która sprawia że aż sie chce oglądać je do końca. DxD natomiast, tak jak jego kopia Dakara H, tak nachalnie epatuje cyckami i bielizną, nie mając przy tym żadnego ciekawego założenia fabularnego, że wypada pod tym względem gorzej niż jakiś film hentai. Przyznam jednak że manga DxD prezentuje się lepiej niż anime, nie wiem jak udało się je tak zepsuć -_-

Hiromi, mam nadzieję iż w twoim pierwszym komentarzu nie ma nic oprócz ironii…..

Dla mnie to anime skończyło się na 14 odcinku, który jest świetnym zakonczeniem, i do niego właśnie uważam je za jedno z lepszych w tej tematyce, porównanie z //hack nasuwa się samo. Wszystko poza nim to strzał w stopę anime, naprawdę, 14 odcinek to idealne zakończenie tej serii.
Gdyby tylko poprowadzić akcję trochę wolniej, anime było by jeszcze lepsze i może oszczędzono by nam tej przygody z elfami, sic! Bohaterowie, mimo iż trochę płytko przedstawieni, są sympatyczni. Drażni tu tylko potraktowana po macoszemu kwestia ich życia w realu, uważam to za zmarnowany potencjał na kolejnych kilka odcinków. Jeśli ktoś jest fanem walk, turniejów i gier mmo, to anime jest dla niego. Polecam, i szczerze odradzam oglądanie odcinków po 14 epizodzie!

Anime traktujące o sporcie i szkolno­‑życiowych perypetiach mazgajowatego nastolatka uzależnionego od swojej „starszej siostry”, gnębionego przez szkolnych bandziorów. Brzmi oklepanie i niezbyt interesująco? I tu niespodzianka. O ile sporo jest serii które pod pozorem sportowej kariery próbują przemycić w sobie jakieś głębsze moralne przesłanie, lub też mieszają emocjonalne problemy z komedią,bez większego powodzenia, to Eyeshield 21 jest dowodem na to że można zrobić serię łączącą w sobie te elementów wiele innych, a jednocześnie naprawdę ciekawą i udaną.  kliknij: ukryte  Bardzo przyjemnie ogląda się postępy Seny na drodze do zostania prawdziwym Eyeshield'em. Autorom udało się wyjątkowo dobrze poprowadzić zmiany charakteru jakie zachodzą w Senie w miarę jak dojrzewa, i coraz bardziej przejmuje kontrolę nad własnym życiem. Fabuła jest ciekawa, nie dłuży się jak innych seriach tego typu, na ekranie mamy wiele rozbudowanych postaci. Nawet odcinki typowo poboczne, nie związane z główną linią fabularną,są wciągające. Grafika nie poraża, ale jest miła dla oka i płynna. Muzyka, zwłaszcza w scenach akcji, wpada w ucho. Jedyny minus to  kliknij: ukryte  pominięcie części historii z mangi i drobne względem niej zmiany w fabule. Poza tym jest to 1xx odcinków czystej przyjemności, nawet jeśli nie jest się fanem sportu. Polecam.

O ile manga mnie trochę zaciekawiła, to anime jest kompletną porażką. Głupie, nieciekawe, chyba nawet zdesperowany fan ecchi i fanserwisu nie był by z niego zadowolony. Zdecydowana strata czasu.

Jest to z pewnością najlepsze anime sezonu wiosna'13, zapewne z braku sensownej konkurencji. Pomijając kilka śmiesznie prostych i sztampowych rozwiązań fabularnych, otrzymujemy serię zabawną i ciekawą, z dobrze wpasowanymi elementami dramatu. Kilka scen,  kliknij: ukryte  jak śmierć Ainy czy ojca Shouko, co było tym bardziej smutne gdyż zabił go nieświadomy niczego Haruto, nadaje serii smaczek i pozwala nawiązać jakąś tam więź emocjonalną z bohaterami. Oczywiście nie należy zapominać iż jest to seria shounen, i nie ma w niej takiej głębi jak choćby w nieco dojrzalszych gundam'ach. Osobiście bardzo spodobało mi się Valvrave, i przyznam że, choć uważam się za znawcę i konesera anime, moment w którym Haruto  kliknij: ukryte  pod wpływem klątwy ZGWAŁCIŁ dziewczynę, zamiast jak rasowy wampir jak wyssać (chociaż chyba można powiedzieć że ją SKONSUMOWAŁ ;) ) bardzo mnie zaskoczył, co pozytywnie świadczy o kreatywności scenarzystów. Kreska i poziom efektów specjalnych jest na wysokim poziomie, co pozwala cieszyć się efektownymi bitwami. Szczególnie sympatycznie prezentują się mechy. Muzyka, co widać i słychać najlepiej w openingu, jest niezła i wpasowuje się w klimat. Jeśli ktoś nie szuka egzystencjalnego oświecenia lub podręcznika wojny, co sugerują wcześniejsze komentarze, a dobrej rozrywki na znośnym poziomie, to Valvrave jest dobrym wyborem. Polecam, warto czekać na kolejny sezon!

Przyjemna seria, w miare dokladnie oddajaca charakter i fabule mangi. Jedyny minus, jaki moge znalezc, to drastyczna moim zdaniem zmiana fabularna,  kliknij: ukryte  gdy zamiast Yukariko, jak w mandze, osoba skazujaca(choc i to zostalo przerobione na „niewinny” wypadek) Yuuko na zostanie ofiara jest Asa­‑chan, postac w mandze niewystepujaca i totalnie wyrwana z kontekstu. Strasznie mnie to zasmucilo, choc rozumiem motywy autorow anime- scena oryginalna mogla byc nieco zbyt „ciezka” jak na mlode umysly i serca przewidywanych odbiorcow(shounen). Ale, co by nie mowic, jestem ogolnie z serii zadowolony, milo bylo zobaczyc Yuuko i ferajne w mniej statycznej formie :-)

Z pewnością jest to najlepsza seria jaką dostaliśmy w tegoroczne wakacje. Pomysł podobny do serii //.hack, wykonanie świetne, kreska bardzo ładna….Czyli anime 10/10. Najbardziej spodobało mi się to, kliknij: ukryte  że akcja 1 odcinka pokrywa się z początkiem mangi, natomiast jak na razie odcinki wypełniają „lukę” pomiędzy zamknięciem ludzi w Aincardzie a właściwą fabułą mangi. Świetnie się ogląda jak Kirito poznaje Asunę, i powoli przestaje być mhrocznym mścicielem ^_^

Seria zapowiadała się naprawdę nieźle. Do odcinka 13 trzymała poziom, trochę komedii i wstawki poważniejszej akcji z przemianami Rikuo. Ale jak przez 3 odcinki kliknij: ukryte  ta banda z Shikoku mordowała youkai,ludzi i niszczyła miasto, a Rikuo i kumple z uśmiechem na twarzy dyskutowali o obronie….Najbardziej wkurzył mnie moment gdy Inugami zaatakował w posiadłości Nura. No ludzie! Wcześniej wystarczyło że ktoś Rikuo wkurzył, a tu stoi naprzeciw wroga i nic! Zero przemiany! Zera jakiejkolwiek odpowiedzi, poza śmiechem że muszą się „wzmocnić i trzymać razem”! Bleh, co to jest, jakieś anime dla nastolatek gdzie wrogów pokonuje się uśmiechem i tęczową miłością?! No, naprawdę nie rozumiem dlaczego twórcy tak oszpecają swoje dzieła, tworząc odcinki tylko dla zabicia czasu antenowego :/ Bo to nawet nie jest filler, tylko zapychanie akcji jej brakiem. Średniak!!!

This is a fine piece of art, i think. Przyznam się szczerze, że obejrzałem to tylko dla tego by zobaczyć finał Evangeliona :) Cóż, jak przy 1.11, nie zawiodłem się- wręcz przeciwnie! Nie wiem czy jest o sequel  kliknij: ukryte  z takim motywem że to dzieje się PO unifikacji ludzkości z 1.11, ale wyszło to twórcom naprawdę świetnie. Genialne zakończenie, chyba nawet lepsze niż 1.11- a oryginał już z pewnością przebija ^_^ am nadzieję na dalszą twórczość w tym kierunku, bo apetyt na dobre produkcje mam niezaspokojony! Gorąco polecam!

Jak dla mnie, to ta część serii została zbyt „pokolorowana” :/ Za dużo tu pozytywnych(?) emocji i zmian upchanych na siłę, za dużo też naciąganych zmian w charakterach postaci. Widać że chcieli dobrze, ale trochę twórcom nie wyszło…

O ile kreska i motywy muzyczne bardzo mi do gustu przypadły, to na tym się skończyło. Fabuła oraz cała reszta to totalna amatorszczyzna, tak przewidywalna jak kolejny odcinek „M jak M…” :( A tak się fajnie zapowiadało na trailerze….

Eh,a zapowiadało się tak pięknie….Po pierwszych kilku minutach pierwszego odcinka miałem nadzieję na kolejne ciekawe anime o walecznym chłopcu,jego wrażliwej siostrze i oczywiście Tych Złych^TM.Niestety to co dostałem to kolejne nudnawe anime o jakże skrzywdzonym przez los mężczyźnie z głową jaguara który( a jakże by inaczej…) w pogardzie mając zastępy wrogów i ostre miecze,narażając własne życie uratuje niewinne rodzeństwo i Ocali Świat^TM! „I tak zło i występek musiały ustąpić przed kocią siłą Kotołaka…..” Nic dodać nic ująć­‑5/10

Czytając tą recenzję bardzo się zdziwiłem,gdyż tego jednego filmu o Naruto nie obejrzałem.Szybko jednak nadrobiłem braki,czego zresztą nadal żałuję.Normalne było że anie Naruto w niczym nie trzymało poziomu reprezentowanego przez mangę,ale jednak zawsze „filmy” kinowe były pewnym pocieszeniem(zwłaszcza w serii Shipunden) gdyż to w nich można było zobaczyć w Naruto bohatera i świetnego ninja,a nie tylko zakompleksionego lamera z serii TV.Jednak tym razem kompletne rozczarowanie dopadło mnie już po 15 minutach z tym….. wytworem chorej wyobraźni:/Klapa i kompromitacja na całego,przebijająca nawet „kumalski?!” ze spolszczonego Naruto….Polecam tylko jednostkom o skłonnościach skrajnie masochistycznych.

Moim zdaniem anime zapracowało sobie na ocenę 10/10.Dlaczego?Ano dlatego że pomimo kilku minusów,takich jak np:okropnie irytujący główny bohater(choć pod koniec serii widać znaczną poprawę),dominują w nim plusy i zalety jak choćby ciekawa i nie oklepana fabuła no i oczywiście główna bohaterka­‑Alicja:)Czyli polecam wszystkim fanom nieco traumatycznych historii o miłości,przygodzie i nieszczęściu;)