Tanuki-Anime

Jako małe dziecko Miyori dużo czasu spędzała u dziadków na wsi, gdzie magiczne leśne duszki chętnie się z nią bawiły. Jednak kiedy rodzice zaczęli się coraz częściej kłócić, dziewczynka przestała odwiedzać przyjaciół i zapomniała o nich. Lata spędzone w nieprzyjemnej atmosferze sprawiły, że Miyori wyrosła na zamkniętą w sobie i poważną jedenastolatkę, która na dodatek nie ma żadnych przyjaciół. Dziewczynka czuje się jeszcze bardziej odtrącona przez rodziców, kiedy zostaje odstawiona pod opiekę dziadków, a ojciec po prostu wyjeżdża.

Miyori nie potrafi odnaleźć się w nowym otoczeniu i ogromną trudność sprawiają jej kontakty z rówieśnikami. Jeden spacer do pobliskiego lasu zmieni niemal wszystko. Starzy przyjaciele nie zapomnieli o dziewczynce; witają ją z radością, prosząc jednocześnie o pomoc. Ku ich zdziwieniu wystraszona Miyori odmawia i mówi, że nie chce mieć z nimi nic wspólnego. Czy duszkom uda się odzyskać zaufanie dziewczynki i sprawić, że otworzy się z powrotem na świat?

Pierwsze spojrzenie pada na przepiękne i niezwykle szczegółowe tła. W mieszkaniu babci Miyori można odnaleźć wiele detali, a tradycyjne widoki zamglonych japońskich gór, pokrytych gęstymi lasami, zachwycają. Obok niezwykle dopracowanych krajobrazów dostajemy całkiem realistyczne i wykonane bez zbędnych udziwnień projekty postaci. Niestety nawet tutaj musiano sięgnąć po grafikę komputerową przy animacji pojazdów, co momentami psuje ogólne wrażenie. Na szczęście takich scen jest niewiele.

Z pozoru wygląda to jak spokojna opowieść o klimacie podobnym do słynnej produkcji Ghibli – Tonari no Totoro. Przygody dziewczynki w towarzystwie magicznych przyjaciół mogą przyciągnąć raczej młodszych widzów, nie starszych od głównej bohaterki. Historia taka musiałaby być zdecydowanie krótsza, by ich nie nużyć. Jednak z biegiem czasu łatwo zauważyć, że twórcom nie chodziło tylko o pokazanie obyczajowej historyjki z elementami fantastycznymi. Powoli, ale wyraźnie, na pierwszy plan zaczyna wysuwać się problem niszczenia środowiska naturalnego przez ludzi. Starsi niekoniecznie będą ciekawi tego, jak dalej potoczą się losy Miyori, która pod koniec zmienia się w młodszą wersję San z Księżniczki Mononoke i co najwyżej młodsze osoby będą kontynuowały seans. Takie wymieszanie pomysłów całkowicie odziera opowieść z klimatu, w którym dało się wyczuć odrobinę ciepłej magii.

Ciekawie ukazano natomiast postać tytułowej bohaterki, która zachowuje się realistycznie, jeśli brać pod uwagę to, w jakich warunkach dorastała. Z początku zamknięta w sobie i nieufna, powoli zaczyna oswajać się z otaczającym ją światem. W tym przypadku długość filmu pozwoliła rozbudować jej osobowość i zapewniła odpowiednią ilość czasu, by zmiana charakteru wypadła naturalnie. W konsekwencji widz jest w stanie ją zrozumieć i polubić. O innych postaciach trudno powiedzieć coś więcej, ponieważ stanowią głównie tło dla Miyori i jej przyjaciół, jednak w ich postępowaniu ciężko doszukać się nieścisłości czy braku logiki.

Muzyka nie wyróżnia się szczególnie, ale całkiem dobrze podkreśla to, co dzieje się na ekranie. Usłyszeć tu można głównie tradycyjne motywy japońskie, które jednak w wielu innych produkcjach wypadają znacznie lepiej. Ocenę podniosła towarzysząca napisom końcowym prześliczna i spokojna piosenka Miyori no Mori w wykonaniu Chitose Hajime, znanej m.in. z pierwszego endingu do Blood+.

Miyori no Mori jest anime przeznaczonym zdecydowanie dla młodszej widowni. Obawiam się jednak, że mając w kategorii kina obyczajowego konkurencję takich produkcji, jak choćby Tonari no Totoro, zostanie ono zwyczajnie pominięte. W kwestii ekologii natomiast zdecydowanie bardziej do wyobraźni młodego widza przemówią Księżniczka Mononoke i Spirited Away.