Tanuki-Anime

W niewielkim portowym miasteczku gdzieś w Anglii prowadzi swój pub „Tenkai” egzotyczna przybyszka, zwana przez miejscowych po prostu Miss China. Zarządzanie lokalem, do którego mnóstwo mężczyzn przychodzi na szklaneczkę czegoś mocniejszego, wymaga żelaznych nerwów, a czasem także zastosowania wschodnich sztuk walki. Ale znacznie trudniejsze jest wytrzymywanie z lokatorem „Tenkai” – profesorem Breckenrigem, naukowcem genialnym (we własnej opinii) albo szalonym (w opinii reszty świata). Próbuje on regularnie sprzedać jeden ze swoich rewolucyjnych wynalazków, ale działalność jego pracowni jest finansowana przede wszystkim przez jego asystenta, Jima. Tenże Jim stanowi obiekt nieśmiałych westchnień naszej bohaterki, która jest jednak boleśnie świadoma długich rozmów, jakie chłopak prowadzi z kwiaciarką na targu. Ale oto zbliża się dzień, w którym Miss China ma obchodzić urodziny, a Jim szykuje dla niej niezwykły prezent…

Ekranizacja jednej z opowieści zawartych w krótkiej mandze Kenjiego Tsuruty jest zdecydowanie anime niszowym. Bohaterowie – chociaż młodzi – są dorośli, a świat realistyczny i zwyczajny. I właśnie dzięki tej zwyczajności elementy fantastyczne robią takie wrażenie. Szalone wynalazki Breckenrige'a przeszłyby niezauważone w większości serii anime, gdzie byle piętnastolatek w garażu buduje coś bardziej efektownego. Tu jednak uroda retro­‑science­‑fiction objawia się w pełnym blasku. Poza tym mamy trochę romansu, więcej humoru, prościutką fabułę… Ot, jeden epizod z życia trochę niezwykłych zwykłych ludzi.

Delikatna, dobrze dopasowana muzyka nie wzbudziła moich zastrzeżeń. Mieszane uczucia natomiast mam co do szaty graficznej. Kreska z dzisiejszego punktu widzenia jest nieco archaiczna, ale tła były przez cały czas szczegółowe i bardzo dopracowane. O projektach męskich postaci nic złego powiedzieć nie można, natomiast żeńskie wypadły zdecydowanie gorzej. To oczywiste, że chciano uciec od typowej dla anime lolitkowatej ślicznotki – Miss China jest ładna, ale dość muskularna (co przy jej wysportowaniu nie powinno dziwić). Niestety o ile w mandze jej buzia wygląda naprawdę ładnie, o tyle w anime zanadto perkaty nosek sprawia, że naprawdę trudno uznać ją za ślicznotkę, a tym bardziej bohaterkę romansu.

Spirit of Wonder to dobra propozycja dla tych, którzy lubią starsze i bardziej stonowane anime. Raczej nie dla młodszych widzów – nie ma tu nic niestosownego, ale po prostu raczej ich nie zainteresuje. Z pewnością dla części osób będzie to „perełka z lamusa”, a dla części – kompletna strata czasu.