Tanuki-Anime

W świecie przyszłości rząd centralny terrorem stara się wymusić posłuszeństwo na skorumpowanych lokalnych władzach, przestępcze Gildie mają władzę większą niż rządy, a podróże kosmiczne spowszedniały tak bardzo, że do lotów na orbitę (i transportu towarów) używane są zwykłe pick­‑upy, podczas gdy do podróży na obce planety wystarcza coś, co z grubsza przypomina starą furgonetkę volkswagena. W cieniu megakorporacji mniej lub bardziej nielegalne interesy prowadzą ludzie zbyt niepokorni i niezależni, by stać się trybikami w maszynie. Elitę wśród nich stanowią wyjęci spod prawa piraci, oszuści, złodzieje, romantyczni egoiści – określani mianem „kojotów”.

Z pilnie strzeżonego więzienia ucieka z pomocą dawnych wspólników  – zaledwie 10 dni przed końcem odsiadki – pewien więzień. Czemu to zrobił i czemu po piętach deptała mu elitarna grupa gotyckich lolit – morderczych robotów na usługach przestępczej Gildii? W pościg za zbiegiem, którym okazuje się pewien kojot, znany głównie pod enigmatycznym przydomkiem „Mister”, poza zabójczyniami Gildii rusza inspektor Angelica Burns, od dawna usiłująca go schwytać. Na tle międzyplanetarnego konfliktu, grożącego zagładą ogarniętej rebelią planecie, zaczyna się szaleńcza pogoń za skarbem zabitego kilka lat wcześniej „króla piratów”... Czemu Mister bierze w niej udział i dlaczego towarzyszy mu Franka, małoletnia córeczka króla piratów, którą się dotąd opiekował? Co czeka na nich u celu?

Jak zapewne można się już domyśleć, mamy do czynienia z kolejną historią wymagającą od widza ogromnej tolerancji dla umowności przedstawianego świata. Pierwszy odcinek jest obiecujący – gang Mistera planuje skuteczne i niesztampowe operacje, pojawia się masa ciekawych i malowniczych postaci, ba… nawet „pożyczone” czerwie pustyni. Niestety, im dalej, tym gorzej. Zamiast sprytnego planowania mamy pomysły typu „to polećmy szybciej” i sceny, w których bohaterowie umykają bez szwanku wśród wizgających kul, wystrzeliwanych przez hordy nieprzyjaciół. Albo bitwy, w których cztery lekkie myśliwce unicestwiają całą flotę ciężko opancerzonych i zajadle się ostrzeliwujących kosmicznych krążowników. Takich pomysłów nie jest w stanie odkupić nawet galeria barwnych i ładnie zaprojektowanych postaci, ciekawa, niesztampowa muzyka i relatywnie spójna, sprawnie opowiedziana (choć ostatecznie bardzo sztampowa i przewidywalna) historia…

Niestety, ta produkcja stanowi smutny dowód na to, że dobrych scenariuszy należy szukać, a nie realizować pomysły kierownictwa studia. Serii nie pomógł nawet fakt, że współreżyserował ją Matsuri Ouse, znany z dużo bardziej udanej produkcji z tego samego studia – Futakoi Alternative. Nie pomogło też zatrudnienie tak znanych seiyuu jak Tomokazu Seki (sierżant Sousuke Sagara z Full Metal Panic!), czy Akio Ohtsuka (Kalinin z Full Metal Panic!, Samson z Crest of the Stars i Banner of the Stars, Batou z Ghost in the Shell). Efekt końcowy jest ogromnie podobny do produkcji takich jak Kiddy Grade, tyle że odrobinę bardziej strawny dzięki oryginalniejszemu wykonaniu oraz mniejszej liczbie odcinków, nie pozwalającej na wprowadzanie rozwlekłych wątków pobocznych. Jednak w ostatecznym rozrachunku jest to propozycja raczej dla fanów gatunku.