Tanuki-Anime

Bardzo się cieszę, że powstają Rebuildy. Mimo, że seria TV jest dla mnie znakomita, to 2.22 nastawia o wiele bardziej optymistycznie i co dla mnie najważniejsze – pokazuje moją ulubioną bohaterkę – Rei – w całkiem innym świetle. kliknij: ukryte  W serii TV była tajemnicza, cicha i oddana Gendo, a tutaj zmienia się w całkiem inną osobę. Tak samo również Shinji, mam nadzieję że twórcy zaserwują nam coś ekstra odnośnie zmiany ich osobowości. Po końcówce mam ciarki na plecach i z niecierpliwością czekam na kontynuację!

Anime bardzo przypadło mi do gustu – nigdy za bardzo nie lubiłem tematyki mechów, jednak to jest coś całkiem innego… Od pewnego momentu zmusza do intensywnego myślenia, co jest raczej rzadkością w tych czasach. Świetna fabuła, ukazanie dramatu bohaterów, przeżywanie rozterek życiowych, sam pomysł z Projektem Dopełnienia Ludzkości – wyśmienity. Moją ulubioną bohaterką jest Rei – jej tajemniczość od początku jakoś tak… pociąga ku niej. Cieszę się też, że twórcy zdecydowali się na alternatywne zakończenia oraz 'Rebuild' które świetnie uzupełniają historię. Cudo!

Dlaczego tak piękne i wartościowe serie mają tak mało odcinków? Chociaż, może to i dobrze, lepiej zrobić mniej a porządnie, niż doić tytuł na siłę… Niestety, w moim przypadku problemem jest to, że przywiązuję się do tak sympatycznych bohaterów, do całej otoczki serii, i kiedy zbliża się koniec, pozostaje pustka, ścisk w piersi, a nieraz i łzy w oczach. Chobits jest tym anime, które natchnęło mnie do przemyślenia pewnych spraw, spojrzenia na swoje życie z dystansu i zastanowienia się nad pewnymi rzeczami. Prawdę mówiąc, jeszcze z dwa dni po końcówce chodziłem markotny, nie mogąc myśleć o czymś innym. Ale cóż, kiedyś trzeba się ocknąć, pozostaje tylko podziękować, że CLAMP zabrał mnie we wspaniałą podróż, pełną również humoru, ale i pięknych przekazów, która zostawiła we mnie ślad i zajmuje honorowe miejsce wśród moich ulubionych anime.

Tak czytam te komentarze i trochę niedowierzam… No tak, większość negatywnych opinii wyrażąją dziewczyny – (większość! nie wszystkie!) Fabuła? – w sumie mamy tylko jeden wątek powtarzający się przez wszystkie odcinki, czyli obietnica Keitaro z dzieciństwa. Reszta odcinków jest luźno powiązana ze sobą. Czy to źle? Wg mnie wprowadza to do serii nieprzewidywalność, ciężko zgadnąć w jakim kierunku potoczy się dalej dany odcinek. Oczywiście łatwo przewidzieć np. że Urashimie się zaraz dostanie, ale taki już urok tej serii ;) Komedia? – tak, komedia! Żarty nie są może najwyższych lotów, ale mają w sobie to coś co potrafi rozśmieszyć. Najbardziej jednak dziwi mnie narzekanie na muzykę – wg większości jest nijaka i nie da się jej słuchać – być może więc to anime oglądają same smutasy? Najczęściej oglądając inne serie przewijam opening, o endingu nie wspominając. Przy Love Hina nie zdarzyło mi się to chyba ani razu – Sakura Saku sprawia, że chce się żyć, ładuje człowieka pozytywną energią i poprawia humor! Z kolei ending jest smutny, co może nie pasować do komedii, ale wraz z openingiem ukazuje naturę LH – chaos i nieprzewidywalność, radość i smutek, luźnie podejście do tematu życia nastolatków, jak i odrobinę powagi. Podsumowując – miłe, zakręcone anime z różnorodnymi i zwariowanymi bohaterami, wieloma sytuacjami wywołującymi śmiech/uśmiech i wpadającą w ucho muzyką ;) (Czy wspominałem już, że ogólnie słucham metalu/industrialu/ebm/harsh/electro?). Przywiązałem się do tej zwariowanej paczki i chciałbym jeszcze! +8/10!