Tanuki-Anime

Recenzja powstała w oparciu o japońską wersję. Nazwy własne pochodzą z wersji anglojęzycznej ze względu na ich największą popularność, w nawiasach podano oryginalne odpowiedniki.

Tylko przez siedem dni z Ziemi widoczna jest Milenijna Kometa. W tym samym czasie po tysiącletnim śnie budzi się niezwykle rzadki pokémon – Jirachi, który według legend posiada moc spełniania marzeń. Butler, były członek Zespołu Magma (Magma Gang), przekonany, iż połączenie mocy Jirachiego i komety pozwoli zbudzić upragnionego przez Zespół Groudona, postanawia wykorzystać przybyłego stworka. Jak głosi legenda, Jirachi wybierze chłopca o czystym sercu, który będzie pełnił rolę jego partnera. Zrządzeniem losu chłopcem, którego wybiera pokémon, jest Max (Masato). Razem z resztą drużyny chłopiec stara się w pełni wykorzystać dany mu czas na zabawę i czerpanie radości z obecności nowego poke­‑przyjaciela. Czy ambicja Butlera zwycięży nad jego lepszą stroną i spowoduje, że spokój Jirachiego zostanie zakłócony? I jakie będą skutki działania wbrew naturze – rozumianej zarówno jako przyroda, jak i charakter człowieka?

Nana­‑Yo no Negai Boshi Jiraachi to już szósty i jednocześnie pierwszy z serii Advanced Generation film Pokémon. Po raz pierwszy mamy okazję zobaczyć nowe pokémony i nowych bohaterów na dużym ekranie, co daje do pewnego momentu bardzo dobry i świeży efekt. Idąc dalej niestety znajdujemy coraz więcej znanych nam motywów. Przede wszystkim scenariusz opiera się na dwóch głównych, doskonale nam znanych motywach: ratowaniu świata oraz przyjaźni, która jest potęgą zdolną czynić cuda. Elementem zaskakującym i ciekawym urozmaiceniem w porównaniu do poprzednich produkcji może być obsadzenie przez twórców w głównej roli Maxa. W połączeniu z uroczym i sympatycznym Jirachim tworzą duet, dzięki któremu seans staje się naprawdę przyjemny. W zasadzie można spokojnie poddać się temu wrażeniu, bo pomimo średnio oryginalnego pomysłu film został zrobiony dość solidnie, począwszy od zaznajomienia widza z otoczeniem, przez wartką akcję, aż do zgrabnej puenty. Obok kilku świetnych pokémonów w filmie pojawia się rekordowo mała liczba postaci ludzkich, które i tak nie zostały bliżej przedstawione i których projekt nie wybija się ponad przeciętną. Technicznie Pokémon 6: The Movie również stawia na standard, co w tym przypadku bezprecedensowo zasługuje na pochwałę, ponieważ otrzymujemy bardzo dobrą animację, która rzadko korzysta z komputerowych udoskonaleń, oraz zgrabnie wpasowującą się w klimat filmu ścieżkę dźwiękową. Warto zwrócić uwagę na śpiewaną przez May (Harukę) kołysankę, która w nieco zmienionej kompozycji stanowi świetny ending.

Szósty film Pokémon jest typowym przeciętniakiem, który jednak w gruncie rzeczy warto obejrzeć. Myślę, że każdy fan pokémonów będzie zadowolony z seansu, a przypuszczam, że niektórym osobom nieobeznanym w temacie produkcja ta również się spodoba.