Tanuki-Anime

Jestem milośniczką śmiertelnie poważnych dramatów, więc powinnam być zachwycona, a nie jestem. Ów dramatyzm odebrałam jako wymuszony, anime było nim przeładowane, powodując u mnie zamiast nabożnego skupienia chichot. Imiona „Eins” „Zwei” zamiast pobudzać mnie do głębszej refleksji, głównie kojarzyły mi się ze starą niemiecką piosenką 'eins­‑zwiei Polizei' Trudno się takich warunkach skupić na historii

Szczerze mówiąc, początek, czyli gdzieś do 12 odcinka naprawdę mnie fascynował. Wszystko mimo swojego tragizmu, miało kolory, było bowiem dla mnie istną perełką. Nieustannie czekałam na nowy odcinek. Bardzo chciałam, aby seria trwała gdzieś do 26 odcinka, ale jak się później okazało anime straciło swoją wartość.
To, co mnie zachęciło do oglądania to ładny główny bohater Zwei, akcja przedstawiona – jak dla mnie – bardzo dobrze, no i rozterki bohaterów, które później okropnie mnie denerwowały. Wszystko miało swój jakiś cel, ale powtarzanie w kółko tych samych myśli stało się nudne, odcinki, gdzie wszyscy umierali, niepotrzebny tragizm, ta cała Cal.  kliknij: ukryte  Motyw jej chęci zabicia Reijiego był trochę bezsensu, z drugiej strony miało to „głębie” Mimo wszystko i tak mnie to nie przekonało. Przez te ostatnie 10 odcinków normalnie 6 odcinków spałam, oczekując czegoś poruszającego, a tu nic. Dopiero osttatni odcinek był w miarę zadowalający, trochę akcji, wreszcie koniec. Koniec, który jednak był myślę szczęśliwy.  kliknij: ukryte  To, że Reiji umarł, nie oznacza smutku, jednak radość, że za życia spełnił swoją obietnicę.
Daję takie 6,5/10 – za świetny początek.

Ja bym tego nie ocenił na przeciętne bo 6/10 to prawie, że przeciętne.
Przedramatyzowane ?
Saikano i Air też takie było lecz to żadna wada tylko zaleta bo dzięki temu bardziej się pamięta o anime.
Anime oglądało się przyjemnie i każdy kto poszukuje poważnego i ciekawego anime powinien je obejrzeć.
Oceniam je 9/10 i uważam, że ta ocena jest prawidłowa.
Jak ktoś chce oglądać luźne seriale akcji to amerykańskie filmy są dla niej odpowiednie, a nie to anime.

Mnie ten tytuł bardzo się podobał, szybko przyciągnął moją uwagę i trzymał w napięciu. Szczególnie przypadły mi do gustu początkowe odcinki, kiedy to stopniowo poznawałam postaci, ich uczucia, relacje między nimi. Choć innym mogło by się to wydać głupie ale ja byłabym usatysfakcjonowana, gdyby to cała seria zakończyła, by się na śmierci głównego bohatera i ein (bodajże gdzieś koło 10 odcinka). Co prawda nie było by w tym ani krzty happy endu ale w zasadzie na jedno by wyszło. Co więcej świat tak jak przez dotychczasowe odcinki byłby okropny, okrutny i pogmatwany. Zupełnie taki jakim przez całą serię oceniał go główny bohater. Trochę naciągane wydawał mi się moment kiedy po ich „śmierci” oboje nagle wciąż należeli do świata żywych, pomijając fakt że zostali kilkakrotnie przestrzeleni na wylot. To nic… oni nadal żyją, ale to tylko drobnostka. Dalsza część seansu też była bardzo ciekawa, może prócz 20 odcinka, kiedy to przez krótką chwilę miałam wrażenie, że znikną stary dobry phantom a pojawiła się niepotrzebna nikomu nie wiadomo co.Podsumowując anime naprawdę dobre. Może rzeczywiście chwilami przedramatyzowane, choć ja tego nie zauważyłam. Dla mnie był to wręcz plus, że nie znalazłam tam jedynie krwawej jatki(chodź to może nie najlepsze określenie) ale również sporą dawkę dramatu w dobrym wydaniu.Nie zgodzę się z tym, że muzyka pośród wielu dialogów i wydarzeń nikła w tle, gdyż dla mnie była bardzo widoczna. Według mnie tytuł naprawdę warty obejrzenia.

Requiem for the Pahntom zdecydowanie wybiło się ponad przeciętną. Jedno z najlepszych anime w sezonie jak również – zaryzykuję takie stwierdzenie – najlepsze w swojej klasie. Mówiąc szczerze nie dostajemy wielu serii nastawionych na akcję a jednocześnie nie popadających w komedię (Full Metal Panic + Fumoffu), albo zahaczających o czysty „bezmózgowy” absurd (Black Lagoon).

Phantom to zdecydowanie anime z górnej pułki, któremu nawet pewien absurd i miejscowy irracjonalizm można wybaczyc. Ocena phantoma to solidne 8/10 a nawet 9/10 z przymrożeniem oka na pewne rzeczy.

Z recenzją Enevi zgrubsza się zgadzam niemniej jednak mam pewną uwagę. Imię głównego bohatera pojawia się dopiero w 1/3 serii. Do tego momentu jest on bezimiennym phantomem zwanym Zwei. I rozpoczynając recenzję od podania jego personaliów i szczegół dotycząch tego jak został wplątany w całe to zamieszanie, zwyczajnie niszczysz ludziom połowę przyjemności z oglądania :P

bez kilku udziwnień anime by zyskało, co nie znaczy że jest złe.

Polecam, warto poświęcić chwile na dobrą sensację.

Wg. mnie beznadziejna była ta  kliknij: ukryte  „śmierć” Rejiego, kliknij: ukryte  słychać było właściwie tylko przytłumiony strzał,nic więcej a potem łup i trup.Była to niepotrzebna scena,tylko by „udramatyzować” końcówkę.
Poza tym Cal dostała chyba od Scytha coś na szybsze dorastanie,bo w wieku 14 lat wyglądała jak 20­‑letnie babsko z implantami.Ogólnie seria do 20 odcinka jest świetna,potem wszyscy zaczynają nagle umierać.Anime ogólnie na prawdę dobre,choć są błędy i udziwnienia.
8/10

Jak dla mnie anime godne polecenia. Choć zawiodłem sie troche na zakończeniu, myślałem że będzie ono inne, że wszystko się skończy dobrze, że będzie happy end…. moim zdaniem ostatni odcinek powinnien zakończyć się na 21 minucie kliknij: ukryte  szkoda tego że Reiji zginął, ale dotrzymał obietnicy złożonej Elen, że odnajdzie miejsce gdzie znajduje się jej dom (Ulan Bator,Mongolia).Jednak przyznam, że w jednym przypadku autentycznie było mi żal jednej sceny kliknij: ukryte  chodzi mi o śmierć Cal, jak dla mnie szkoda było mi jej i tego, że Reiji musiał ją zabić, a przecież ona tylko chciała z nim być. Najbardziej do gustu przypadł mi pierwszy opening, drugi troche mnie zaskoczył.
Moja ocena to 9/10