Tanuki-Anime

Absencja „starych” recenzentów w większości przypadków nie wynika z wypalenia, tylko z braku czasu.

Na Tanuki każdy zalogowany użytkownik może przesłać recenzję.

Our Little Sister tego samego reżysera jest adaptacją mangi. Liczy się? :P

Jeśli znajomość kluczowych zwrotów akcji obniża atrakcyjność danego utworu, zwykle oznacza to, że taki utwór oglądany bez tej wiedzy też nie jest zbyt zajmujący.

Ja myślę, że ogólnikowe recenzje nastawione na funkcję informacyjną miały sens ze dwadzieścia lat temu, kiedy dostęp do nowych produkcji był ograniczony i trzeba było dokonywać selekcji. Dziś wszystko można samemu sprawdzić po paru kliknięciach, zatem recenzja służy raczej przedłużeniu relacji z utworem i pogłębiona analiza jest jak najbardziej pożądana.

A co do Twojego tekstu, to mnie osobiście przekonuje, aczkolwiek gatunkowość i metafikcja to trochę moje fiksacje, natomiast na tym konkretnym gatunku znam się słabo, więc moja opinia nie jest zbyt rzetelna :)

Dzięki.

(...) wydaje mi się, że recenzja miejscem stawiania hipotezy nie jest.

Właściwie dlaczego nie?

Mnie najbardziej podoba się ten bajer z ręką bohatera ucinaną przez zwężający się ekran. Super sprawa.

W sumie chyba nie mam zdania.

Nie rozumiem do czego to się odnosi i w jakim sensie miałby to być wobec czegokolwiek zarzut.

Zarzut dotyczy chyba tego, że styl odcinka zbyt wyraźnie różni się od stylu reszty serii, co wpływa na immersyjność, a niekoniecznie ma uzasadnienie w samej narracji.

W tym sezonie emitowana jest wersja z japońskim dubbingiem, która jednak wprowadza kilka dziwnych rozwiązań, mogących wpłynąć na ogólny odbiór.

1. Opening i ending to covery w nieco słabszym wykonaniu.

2. Bohaterowie niby mają oryginalne imiona, ale podczas wykonywania zleceń posługują się japońskimi pseudonimami, co wypada odrobinę kuriozalnie.

3. Każdy odcinek otwiera werbalna ekspozycja zasad wykorzystywanych mocy, mimo że później są one czytelnie przedstawiane w samych wydarzeniach.

Na pewnym etapie człowiek przestaje dzielić rzeczy na lepsze i gorsze i po prostu ogląda wszystko jak leci.

Uczciwie powiedziawszy, mimo moich licznych zastrzeżeń do tej serii też do niej regularnie wracam, więc może coś w tym jest.

Czy komukolwiek w ogóle przyszło go głowy, chociaż na sekundę, że nauczycielka może być aseksualna?

Rany boskie, ile ja godzin zmarnowałem na kłócenie się o to ze znajomymi. Dzięki Ci, w końcu się czuję zrozumiany.

Przekartkuj sobie końcówkę mangi.

To jest bardzo dobre ćwiczenie warsztatowe.

niewystarczająco*

Ja bym wolał Moon Cradle. Z Progressive prawdopodobnie wyjdzie seria na tyle dobra, żeby nie być dobrym SAO, ale nie wystarczająco dobra, żeby być dobrym anime.

Okej, czuję się przekonany.

Mój problem polega na tym, że po trzydziestu trzech odcinkach nie jestem w stanie wskazać głównego wątku, nie wiem jak i dlaczego bohater znalazł się w tym świecie, skąd biorą się te powtórzenia i do czego mają prowadzić, a seria w ogóle nie wydaje się zainteresowana wyjaśnianiem tych kwestii.

Przecież w Aincrad oni przez kilka tygodni ze sobą sypiali.

Z tych dwóch w sumie też wolę Yui.

W tej serii nie chodziło o to, żeby on przestał być cynicznym outsiderem?

Polecam ending w pełnej wersji – jest fantastyczny.

Team Shizuka

Manga lepsza, bo widać cycki.

Wątki wątkami, ale jeśli chodzi o kwestie wizualne, bo chyba głównie o to są obawy, to marne szanse, żeby nowy sezon wyglądał gorzej niż manga, niezależnie od jakichkolwiek problemów z realizacją.