Tanuki-Anime

>nie umiem w kontekst

W komentarzu na który odpowiedziałem? Napisałeś tam, że oczekiwania do serii należy wystosowywać na podstawie tytułu.

>To raczej problem z umiejętnością czytania tytułu.

>ocenianie serii po tytule
Brawo recenzencie.

Duże rozczarowanie.

Miałem wrażenie, ze twórcy po prostu przygotowali listę charakterystycznych scen z GJ­‑bu i je po kolei odbębniali. Na dodatek zapomnieli o najważniejszym, czyli czesaniu. W ogóle nie czuć tego cudownego, komfortowego klimatu z serii TV. A wiem co mówię, bo niedawno ponownie oglądałem kilka odcinków i były równie dobre, jak je pamiętałem.

Seria TV była w trakcie emisji chwalona za umiejętne dysponowanie niskim budżetem poprzez rozmaite triki. Wówczas wiele osób było zaskoczonych tymi informacjami.
W specialu… dobrych parę minut zmarnowano na ujęcia kawałka włosów, nieba or sth, oszczędność najzwyczajniej raziła.

 kliknij: ukryte  Drama w dalszej części speciala jest z tego najgorszego rodzaju istniejącego w anime „robie problem z niczego i nikomu nie powiem”.

Jedyne co wynikło dobrego z tego speciala to cosplaye i parę drobnych scen.

Aww, coś tu było dla kogoś za trudne.

Dodam tylko, że wskazane byłoby zrobienie pewnych przerw pomiędzy kolejnymi anime spod tego szyldu.

Jak w większości przypadków, zalecany jest porządek chronologiczny, szczególnie, ze całość trwa mniej więcej tyle co jedna trzynastoodcinkowa seria.
ONA z 2011 -> 5 ONA z 2012 -> Seria TV z 2013.

Odcinek 0 serii TV (Special) to ONA w lepszej grafice, ale ze zmienionymi kilkoma scenami.

>Nie do końca.
Zmienili też kissu na huga w kluczowej scenie serii.
I coś tam jeszcze było, teraz już nie pamiętam.


Tak, wiele postaci zostało rozwiniętych i to bardzo dobrze, ale niestety minusy końcówki przeważyły nad plusami początku. ONA były nieskazitelne. Opowiadały wiele, więc brakowało czasu i liczne kwestie pozostawiono w sferze domysłów, to nie jest jednak złe rozwiązanie. Nawet bez pełnoodcinkowego przybliżenia, postaci były interesujące, widać było ich charakter, dało się w pewnym stopniu ogarnąć ich motywację. To w zupełności wystarczyło. Koto po pół godziny pierwszej ONA ma więcej charakteru niż tsundeRie po kilku sezonach i jest jej rewelacyjną rolą, jedną z najlepszych. Anime było zbudowane tak, że czuło się obcowanie z czymś nietuzinkowym. Nie potrzeba do tego kilku godzin materiału. Ciężko to osiągnąć, ale Kyousou Giga to prawdziwa perełka. Seria TV sprowadziła Kyousou Giga na ziemię i w sporym stopniu pozbawiła ją wspaniałego czaru, ale to nie było takie złe, gdyż ją dopracowała. Niestety na późniejszym etapie nastąpiła zmiana klimatu i poziom mocno spadł.

Dopóki seria TV rozwija (poprzez dodatkowe sceny, retrosy, stopniowe, subtelne zarysowywanie motywów i rozwijanie charakterów postaci, czyli ogólnie robi to bardzo gustownie) materiał przedstawiony w ONA (od nich powinno się zacząć – w końcu wyszły wcześniej) jest rewelacyjnie. Dla osób które lubiły ONA, seria TV przez pewien czas (bodajże 6 pierwszych odcinków) wygląda nawet na mocnego kandydata do anime roku 2013. Niestety, kiedy kończy im się materiał z ONA, który mogliby rozbudowywać, fabuła się nagle załamuje, postępowanie postaci też, ostatnie kilka odcinków miejscami aż się ciężko ogląda, różnica poziomu między pierwszą a drugą częścią serii TV jest bardzo duża. Wiec coś, co od początku cierpliwie czekało na moją dychę, aż dla formalności zakończę sezon, ostatecznie ze smutkiem błąka się między 7 i 8. Szkoda, uwielbiałem tę serię od dnia, kiedy wyemitowano pierwszą ONA i z radością przyjmowałem kolejne elementy układanki (tak tez można określić poznawanie świata Kyousou Giga stopniowo zabierając się za coraz dłuższe części serii), ale ostatecznie pozostał pewien niesmak, ze przecież nawet w TV długo było super, a jednak zakończyło się bez rewelacji.

I tak warto obejrzeć, bo nawet najsłabsza z tej trójki seria TV wciąż się spokojnie wybija ponad średnią anime.

Nie „bełkot”, a „nie zrozumiałem”. I nie „fragmenty odcinków TV”, tylko „rozbudowanie pierwszej ONA”. Seria TV to zaś rozbudowanie obu ONA.

>jedyne, czego oczekuję od serii, to godziwej rozrywki. Nie tworzę natomiast swoich wizji tego, jak ma ona wyglądać, bo mija się to z celem :P
This.
Nie ogarniam dlaczego tyle osób tego nie pojmuje. Tylko siebie krzywdzą.

pisane przez tę samą osobę*

Seria TV oceniona wyżej od obu ONA… To już jest prawdziwy hardkor.
I tak, sprawdziłem, przez tę samą osobę.

Pls.
Temat mojego komentarza nie bez powodu jest taki, a nie inny. Recenzje tutaj już dawno przestały mnie ruszać.
W Arpeggio dobre jest wszystko. W różnym stopniu, ale wszystko. No, może poza postacią Hyuugi.

>pisanie „prawda” z wielkiej litery
Wyczuwam serious issues.

To Ty twierdzisz, że mam monopol na prawdę :)

Bo to jestem ja :)
Udowodniona ogółem mojego istnienia. Kto mnie zna, ten wie. Kto nie, będzie żałował w zaświatach, gdy już uzyska wszechwiedzę, że nie słuchał ~^__^~

No tak, to, ze Iona używała lasera jako finishera po dłuższej rozgrywce taktycznej jest równoznaczne z tym, że ZAWSZE WYGRYWAŁA STARCIA Z MGŁĄ DZIĘKI TEMU, ŻE MIAŁA WIĘKSZY LASER, jak twierdziłeś (:>) w recenzji.

Backpedal harder.

„twierdzenie” jako nazwa procesu (gdy osoba x coś stwierdza) to nie to samo co „twierdzenie” jakie znasz z matematyki, Panie Językoznawco.
Starasz się być sprytniejszy niż jesteś.

Nie „uznał”. To jest prawda.
Bo wie lepiej? A jaki może być inny powód?

Też rozumiem, ale wiele osób go nadużywa :P

A także – z PRYWATNYM wyobrażeniem nt. opinii publicznej, do której dostosowuje się swoje zdanie, by uchodzić za osobę z gustem/autorytetem/zdolnością obiektywnej krytyki/whatever.

>Jako recenzent muszę widzieć całość, Ty jako widz możesz oglądać wybiórczo i oceniać tylko to, co Ci się podobało.
Jak bardzo nie zdajesz sobie sprawy, że jest wręcz przeciwnie, i właśnie o tym pisałem wcześniej.

W komentarzu, który doczekał się ponad setki odpowiedzi :)

Bez znaczenia, efekt ten sam.
Chyba nie chcesz mi sugerować, ze Twoja argumentacja w recenzji ma coś wspólnego z obiektywnością?

Żeby dwie osoby stanowiły 1­‑2% („Dochodzi druga :P” -> „może 1%, góra 2%.”) po prostu musi znać powyżej 100 osób. Matematyki nie oszukasz. Ja tam nie jestem pewien, czy w całej Polsce Arpeggio widziało 100 osób…
Tak BTW, znam tez kolejną osobę, którą zna także Slova, której Arpeggio się podobało (być może jeszcze na ten temat nie gadali).
Fascynujące, że tylko otoczenie Slovy ma problem z serią :P