Tanuki-Anime

Seria do obejrzenia, ale raczej nie do polecania. Absurdalna fabuła (co to za zawiązanie akcji?), do tego dość chaotyczna i miejscami, no… debilna (ten wątek z okularnikiem xd). Ale ma też momenty, jakiś zajawki, nie wszystko jest podane w formie infodumpu. Mam mocno ambiwalentne odczucia.

Za plus część postaci drugoplanowych, sympatyczni­‑zabawni itp.

Za minus główna bohaterka i jej dosłownie chorobliwa nieśmiałość. Za dużo, za mocno, w szczególności że całość ma podłoże dramatyczne więc zostawia to trochę niesmaku. Być może nie byłby dla mnie problem, gdyby całość nie była by taka labilna. Raz mamy wesołe milutkie komedyjki, raz dość bezwzględne sekwencję. Jak dla mnie to zbyt duży dysonans.

Na plus zaliczam też sceny humorystyczne. Gdy Silent jest po prostu komedią z okruszkami, jest naprawdę dobre.

Ależ zaskakująca pozytywnie seria. Obejrzałem na raz i bawiłem się świetnie. Chciałbym dostać drugi sezon, bo Moniuś mnie niesamowicie urzekła, z jednej strony skrajnie nieśmiała nie bez powodu, ale z drugiej gdy trzeba to staje na wysokości zadania jako jeden z najsilniejszych magów tego świata. Tytuł pewnie nie dla każdego, ale mnie kupił w całości.

Fajne anime zaskakująco dobrze balansujące między okruchami życia i „nasza bohaterka jest OP”. Jestem nawet zaskoczony jak dobrze mi się to oglądało – tłamszenie tak potężnej jednostki jak Monica jest irytujące, ale w sumie seria zaskakująco dobrze właśnie lawiruje miedzy utrzymaniem jej potęgi w tajemnicy, a momentami kiedy błyszczy. Potrafi też być jednocześnie lekka i poważna. Np. scena gdy jej „siostra” zemściła się na idiotkach które chciały ją otruć była po prostu przednia, zwłaszcza jeśli znamy kontekst. Przy okazji tak jak zauważyła moja poprzedniczka – seria jest po prostu szczera i urokliwa w pokazywaniu interakcjach Monici – tak beznadziejnego przypadku socjofoba anime już dawno nie widziało (inna sprawa że ma swoje powody). Liczę na drugi sezon.

Jestem zaskoczona, jak mi się to anime podobało. Mamy bardzo ciekawy świat magiczny oraz zabieg fabularny w postaci czyhania na życie księcia, które jest jedynie tłem dla szkolnych okruchów życia. I chyba dlatego właśnie tak mi się ta pozycja spodobała. Głównie mamy tu opowiadaną historię bardzo nieśmiałej dziewczyny, która pragnęła nawiązać więź z rówieśnikami, odniosła na tym polu wiele porażek i w pewnym momencie się poddała. Nam zaś przychodzi oglądać, jak w momencie gdy czasem da się światu drugą szansę, może nas zaskoczyć, jak wiele życzliwości może czekać po drugiej stronie tej ciemnej kotary, na którą składają się wcześniejsze doświadczenia bohaterki.

Oczywiście, zawsze jestem łasa na magię, i uwielbiam wszelkie rzadkie popisy Moniki. W tym aspekcie seria również nie zawodzi.

Bohaterowie drugoplanowi może mają w większości po dwie cechy, ale są sympatyczni i bardzo miło ogląda się zmiany Moniki pod wpływem tych interakcji.

Wadą serii jest fakt, że to zaledwie początek. Pomachano widzom przed nosem pięknym światem fantasy i śliczną magią… i zakończono serię. Bardzo chętnie bym obejrzała sezon drugi, ale nawet się nie łudzę, że jest szansa, aby go dostać.

Nie oczekiwałam wiele, a dostałam absolutnie przesympatyczne 3 miesiące z nieśmiałą maniaczką matematyczno­‑magiczną. Nie każdego ta seria ugryzie, ale ja wsiąkłam i na pewno sięgnę do nowelek :).

Ooooo tak, śmieciowe fantasy przepełnione wręcz stereotypami, tego potrzebowałem, ależ to będzie seans.

solidnie. Główna bohaterka skrajnie nieśmiała, co jest źródłem komedii, ale prócz tego gdzieś w tle czai się fabuła i parę ciekawych pomysłów… – no, zobaczymy co dalej.