Tanuki-Anime

Czyli można zro­bić sur­realistycz­ny, pe­łen kul­tu­ro­wych od­nie­sień i spo­łecz­nych ko­men­tarzy film, który jed­nocze­śnie jest za­baw­ną ko­medią, przy­stęp­ną dla nie­mal­że każd­e­go? Do­brze wie­dzieć.

Opo­wieść o przy­jaźni i do­rastaniu w świe­cie ma­gii i cza­ro­dziej­stwa. Wy­jąt­ko­wo wciąga­jąca i ro­z­ryw­ko­wa se­ria. A że przy tym głupia jak but? Cóż, nie można mieć wszyst­kie­go.

Druga od­słona se­rii, w której wresz­cie się do­wie­my czy i w ja­ki spo­sób Ma­samu­ne do­ko­na długo ocze­ki­wanej zem­sty. Rzecz zde­cydowanie le­piej na­pisania od pierw­szej czę­ści, przez co – pa­radok­sal­nie – słab­sza od niej.

Czy da się zro­bić do­bry se­rial w opar­ciu o jeden żart? Zde­cydowanie tak. Czy ta trud­na sz­tu­ka udała się w tym anime? Zde­cydowanie nie.

Dwoje młodych lu­dzi prze­mie­rza po­stapo­ka­lip­tycz­ne pust­ko­wia. Mo­tyw wy­daje się dość opa­trzony, jed­nak nie­kon­wen­cjonal­ne po­dej­ście do te­ma­tu i po­staci po­zwala tch­nąć weń nowe życie.

Pro­log do dłuższej opo­wie­ści w świe­cie fan­tasy i po­d­ręcz­n­iko­wy przy­kład se­rii, która usiłuje być re­lak­sująca, a w rze­czywisto­ści jest nud­na.

Sa­mo­uczek do gry zwanej życiem prze­zna­czony dla scep­ty­ków i mal­kon­ten­tów. Sz­ko­da tyl­ko, że za­wie­ra po­rady i wska­zów­ki jedynie dla po­cząt­kujących.

Prze­trzyj przez gęste si­to Kop­ciusz­ka i Pięk­ną i be­stię, do­daj litr melodrama­tu, za­lej melasą. Wy­mie­szaj, po­da­waj w ład­nej sz­klan­ce.

Nie­po­d­łączone słuchaw­ki do te­le­fo­nu, po­myle­nie ma­neki­na z człowie­kiem, szuka­nie rze­czy, którą trzyma się w ręce – dla bo­haterów tej se­rii ta­kie i in­ne wpad­ki to codzien­ność. Ale to nic, bo i tak są co­ol!

Sa­kura znów łapie kar­ty, czyli kon­ty­nuacja, która z po­wodze­niem za­chowuje du­cha orygina­łu.