Tanuki-Anime

Jest jeszcze czwarta seria Hades

Ten pierwszy crushing przez narysowanego bisha…
UWAGA! Jako osoba próbująca być stosunkowo neutralna w swojej ocenie subbingu/dubbingu, sięgnęłam po oryginał z angielskimi napisami… i spadłam z krzesła. „Tłumaczenie” na angielski musiało powstać w artystycznych mękach an tyle głębokich, by artysta zapomniał, że miał w zamierzeniu przełożyć wypowiedzi na swój język, a nie wymyślać własne historie. Pod tym względem stary dobry RTL nie wyszedł za mocno z szeregu (dodajmy, że oryginalne dialogi również zawierają sporo, prawdopodobnie niezamierzonych, „żarcików”).
Fabuła, której brak, to lekka przesada. W tym anime fabuła jest, wykorzystywana tak jak fakt posiadania Bogini Mądrości (sic!) i Wojny (sic!sic!) po stronie tych dobrych, czyli prawie wcale. Bohaterowie to rzeczywiście grupka uosobień siedmiu cnót w pięciu postaciach, chociaż nie powiem, co niektórzy nawet dostali rozwój osobowości (szybko zaleczony, ale był!). Zaskakująco podpasował mi mdły miks mazgaja stającego się cierpiętnikiem (do tego z taką słodką buzią!:P) i pół­‑Japończyka z kompleksem Edypa, no a o kompleksie starszego brata może już nie mówmy­‑teraz w shounenach nadużywa się go w stosunku do młodszych sióstr, wtedy, w shounenach nadużywało się go w stosunku do młodszych braci (nie patrz w stronę współczesnych shojo, nie patrz w stronę shojo…).
Shiryu to taki konieczny starszy brat drużyny (miał nim być Ikki ale nie współgrało to z jego zachowaniem- my theory).
Muzyka i seiyu: To trzeba oryginałowi oddać- wiedzieli, że różowy nie oznacza 100procentowo głosu kobiecego (Patrz francuski dub Shuna do 5 odcinka, czy jakoś tak…). Cóż, mieli tą przewagę, że mogli zapytać mangakę. Seiyuu pasowali, powiedzmy; dostałam ataku śmiechu, kiedy w Omedze usłyszałam nowe głosy starej piątki bohaterskich brązów (z wyjątkiem Shuna­‑nie wiem, głos Hiroshi Kamiya po prostu pasuje do młodszych braci…). Muzyka nie jest może oryginalna, służy udramatyzowaniu (przedramatyzowaniu?) scen, ale czasem nawet udaje się jej dopasować do sceny (pierwsza walka Shuna na ekranie, rozwinięcie łańcucha i muzyka mu towarzysząca na ten przykład), a openingi do wszystkich serii są po prostu kawałkami dobrze zrobionej muzyki lat 80, przyjemnych do słuchania także dzisiaj. Endingi są nieco spokojniejsze (z jednym wyjątkiem) i nadal równie przyjemne. Na fali popularności serii powstało kilka albumów z piosenkami o bohaterach­‑polecam, warto przesłuchać.
Na zakończenie dodam: poleciłabym obejrzenie tej serii ludziom chciażby po to by pośmiać się z patosu, jakim seria ocieka, i dowiedzieć się z czego żartowali autorzy Hayate the Combat Butler w paru miejscach pierwszej serii…

Przez połowę serii było średnie, dopiero przy walce ze złotymi rycerzami się porządnie rozkręciło (choć najdurniejszą rzeczą było to, że  kliknij: ukryte  cała piątka przyjaciół, którzy przeprowadzili szturm na sanktuarium – mieli ukrytą w sobie moc (7 zmysł). Przecież to widać, że to było zrobione na chama, żeby każdy mógł walczyć solo ze złotym rycerzem)

Recenzent/ka zapomnil dodac, ze wersja z RTL7/TVN7 to byla cenzuralna pomylka i nieraz powycinali tyle scen, ze z 24min odcinka zostawalo 14 minut. Dlatego polecam obejrzec nieocenzurowana, oryginalna wersje Saint Seiya, a nie francuska przerobke.

Saint Seiya, czyli po polskiemu Rycerzy Zodiaku pamiętam jeszcze z rtl7. Ostatnio pokusiłem się o oglądnięcie „Asgard Sagi”. Z tego co sam pamiętam, zresztą zgodnie z recenzją, jest to najlepsza część anime. W mandze akurat jej brakuje, a szkoda.

Część walk jest schematyczna do bólu. Seiya jęcząc swoje Saori­‑san niczym mantrę rozwala kolejnych przeciwników, Shiryu kierowany przez swojego mistrza, Hyoga jak zawsze boryka się z wątpliwymi dylematami moralnymi, ukesiowi Shunowi znowu ratuje tyłek brat Ikki. Wszystko to okraszone kwiecistymi przemowami o przyjaźni, walce w imię pokoju, sprawiedliwości, równości niczym w Manifest der Kommunistischen Partei czemu przeciwstawiane są najczęściej historie z mhhrocznej przeszłości antagonistów może zanudzić na śmierć. Jeżeli ktoś nie jest odporny na ogromne ilości recyklingu, retrospekcje stosowane we wręcz zabójczych dawkach – lepiej niech sobie odpuści. Walki wyglądają różnie, przeważa gadanina przeplatana dynamiczniejszymi scenami. Jest jednak wyjątek…

Alberich Megres. Święty wojownik Delta. Oprócz Siegfrieda jedyny naprawdę groźny przeciwnik jakiego napotykają rycerze z brązu. Bardzo dobrze skonstruowany antagonista. kliknij: ukryte  Tragiczna przeszłość? Ślepa lojalność wobec Hildy Polaris? Zapomnijcie. Sam ma zamiar wziąć sprawy w swoje ręce, zdobyć szafiry Odyna i uśmiercić Hildę. Niby trochę sztampowe – jednak jaka miła odmiana po dużych dawkach tragicznej przeszłości lub oddanych Hildzie pionków. Rude to i wredne. W dodatku Alberich jest bardzo potężny i inteligentny, chyba jako jedyny używa rozumu żeby zmylić, zdekoncentrować przeciwnika. Voila – pokonuje dwóch (właściwie trzech) rycerzy z brązu (oj, spodobał mi się bishounen, yaoi is in the air). Dodatkowo walki są znacznie ciekawsze i dynamiczniejsze, patetyczne przemowy ograniczone do minimum – w końcu dla wojownika Delta to przecież bełkot. Tak, rzecz jasna kibicowałem temu antagoniście.

Mimo schematyczności, wiejącej momentami z ekranu przeraźliwej nudy mam sentyment do tego anime. Oceny raczej nie wystawię, zbytnio mieszają się miłe wspomnienie z dzieciństwa i bijące po oczach wady jakie dostrzegam teraz, już jako widz z wyrobionym gustem.

Co do dziwnego tytułu komcia to… ^^

Mam pytanie:która część tego anime jest pierwsza:Omega?

Tak jak większość osób, które się tu wypowiedziały oglądałam to jeszcze na RTL7.Byłam w to okropnie zapatrzona, nawet nie wiem czy nie bardziej niż w DB. Teraz po latach postanowiłam znów to obejrzeć i trochę tego zauroczenia mi ubyło. Wpierw myślałam: „Przeboleję, aż do walki w dwunastu świątyniach ze złotymi rycerzami”, ale jak już do tego doszłam to też okazało się nie tak wspaniałe jak zapisało się w mojej pamięci.
Okropny francuski dubbing, w którym (przynajmniej w moich odczuciach) co drugi męski bohater miał głos jak stary zboczeniec, dlatego Hades z oryginalnym dubbingiem był dla mnie miłą odskocznią (ale o tym później). Kreska może i ładna, gdyby postacie się nie ruszało, bo często wychodzi na to, że mają zeza, czy cuś. Brązowi sainci są również dla mnie bardzo irytujący. Bo mamy tu beksę Shuna, 'mondrego' Shiryu, spostrzegawczego Hyogę, który nie może jednak zapomnieć o matce i najbardziej wkurzającego Seiyę, który nieważne co i tak powstanie rzucając tekst w stylu „jestem rycerzem Ateny i muszę ją chronić”.
Srebrni rycerze przychodzą i odchodzą (często w tym samym odcinku), a jedyne co o nich się dowiadujemy to ich imię i patronującą konstelację. Wyjątkiem jest tylko Shaina i Marin, ale to już inna historia.
Za to złoci to moi ulubieńcy. Są bardzo różnorodni, ale wielu z nich umiera zanim cokolwiek się o nim dowiadujemy Np. Deathmask (Maska Śmierci) rycerz raka, z drugiej strony mamy Aiorię, rycerza lwa, o którym dowiadujemy się sporo,  kliknij: ukryte  jak stał się marionetką w rękach Sagi (wielkiego mistrza), bo wmówiono mu, że jego brat Aiolos to zdrajca, więc on chciał oczyścić się z hańby.
Ale dobrze, zostawmy wady pierwszej serii i przejdźmy do Hadesu, który według mnie bije Sanctuary, Asgard i Posejdona na głowę.
Nawet dobrze,że twórcom ok. 20 lat temu zabrakło pieniędzy i dokończono to już w XXI wieku. Zyskuje na tym przede wszystkim grafika. Oraz fabuła nie jest już tak utarta. Zmarli złoci rycerze powracają rzekomo po głowę Ateny, ale okazuje się, że nie to jest celem ich powrotu. Do tego dodane zostało coś, czego brakowało mi w pierwszej serii: humor. Tak, tak, nadal nie ma go dużo, ale pojawia się. Chociażby Zelos, który wiecznie irytuje Radamantysa, albo Seiya, który zmusił swego przewodnika do krzyku, mimo iż jego mistrz nie znosi najcichszego szeptu. Nie pojawia się wiele nowych postaci, ale te, które już są, w większości są rozwinięte. Chociażby Orfeusz, czy Faraon (w tym przypadku jednak minimalnie, po prostu poznajemy przyczyny nienawiści do tego pierwszego).

Rycerze Zodiaku to było moje pierwsze(wyliczając oczywiście Pokemony XD) anime. I kocham je po prostu. Nie wiem czemu. Ma ono wad listę niesamowicie długą. Nie mogę zaprzeczyć. Ale jednak, gdy sobie o nim wspomnę, odczuwam ten niesamowity nastrój, uczucie, sentyment.

Na pewno pokochałam to anime znacznie bardziej od tego całego szłamu z ostatniej dekady czy czegoś koło tego. Po co komu jakaś niesamowicie oryginalna fabuła, tysiące postaci rozwiniętych w każdym calu, nie spotykanych nigdzie indziej, z porywająca, błyszczącą w każdym calu kreską? Kiedy można mieć takie proste, a jednak takie, do którego ktoś się przywiąże, i nie zapomni nawet po 15 latach tego tandetnego, francuskiego openingu i nieskładnego głosu polskiego lektora? Czasami odczuwam nagły atak, by tego po prostu posłuchać. Od tak.

Postacie również uwielbiam. Mam niesamowite problemy z wybraniem ulubionego rycerza z brązu, bo lubię i Shuna, i Hyogę, i Ikkiego… chyba tylko Seyi nie XD ale moją ulubioną postacią na zawsze zostanie Mu.

Fabuła to zwykłe gonienie za wygraną. Świat na krawędzi zagłady, mało czasu, schemat „zabili go i ożył”(w tym filmie akurat nieco nadużyty). Ale jednak zawsze byłam ciekawa co przyniesie następny, ciągnący się odcinek.

Moja wypowiedz jest nieskładna, wybaczcie. Ale ja po prostu pomimo wad to anime KOCHAM. Pomimo zauważania tych wad, rzeczy gryzących w oczy i nielogicznych, cały czas się uśmiecham gdy o nim pomyślę. Sentyment do tej pewnym sensie klasyki przede wszystkim. Bo jako 4 letnie(czy coś koło tego) dziecko dorywałam się do RTL7 by obejrzeć kolejną brutalną walkę Rycerzy Zodiaku.

Przeczytałem recenzję z nie którymi aspektami bym się nie zgodził, ale nie o tym chcę pisać. Obejrzałem całą serię i filmy. Uważam, to anime za jedne z najciekawszych. Świetne, dobre i z pazurem. Akcja toczy się nieprzerwanie aż ogląda się z zapartym tchem. Jeśli chodzi o mnie nie mogłem się oderwać od oglądania, bo tak mnie wciągnął. Anime po prostu dobre. Może dlatego mnie wciągnął bo jest z tych czasów co CT i dobry obserwator to zaobserwuję. Ja polecam zwłaszcza tym co lubią anime fantastyczne połączone z historią,z przygodą, i akcją. W recenzji zabrakło mi zmianki o piosenkach. Powiem tylko, że trzeba posłuchać. Mi się podobają. To jeszcze jeden plus tego anime.

kiedyś (dawno, dawno temu) dubbing francuski mi nie przeszkadzał… no bo umówmy się: chyba każdy fan (odpowiedniej „kadencji”) m&a oglądał takie pamiętne tytuły jak SS czy DB na rtl7. wtedy to było coś nowego, więc tak nie raziło. ale teraz, gdy większość „weteranów” ma za sobą dziesiątki innych tytułów, obejrzanych w oryginale, to może być problem ;p
kiedy ostatnio przejrzałam kilka odcinków dla przypomnienia sobie, jak to kiedyś było, to prawie mnie szlag trafił (zwłaszcza, że mam z francuskim niemiłe doświadczenia ze szkoły). a o openingu nie wspomnę- po prostu go przewijałam…

owszem lubiłam, jak miałam 7 – 8 lat. wtedy prawie na każdej przerwie w szkole trwały między niektórymi dzieciakami zażarte dyskusje pt. „a widzieliście ostatni odcinek?! jak on tam skoczył, a ją porwali i…” ;D teraz wydaje mi się to dziecinne i trochę tandetne… co wcale nie oznacza, że czasami nie usiądę z sentymentem i nie przypomnę sobie, jak to było, gdy jeszcze byłam szkrabem ^.^

Dokładnie to ma każdy jeśli twierdzi, że to kiepskie anime.
Wykonanie, zgoda, mogłoby być lepsze. Fabuła, sory – Dragon Ball jest pod tym względem gorszy i przynajmniej 200 odcinków dłuższy.
I niech ktoś rzuci kamień jeśli nie czytał mangi albo nie oglądał Hades, a jak nie oglądał, to ja chętnie rzucę kamieniem w niego.
Buziaki!

A o tym anime tylko jedno… Ateno nie umieraj!! i Atena wstaje, przez całe trzy serie:) Dzielnie się trzyma^^ a do tego jeszcze fatalne francuskie tłumaczenie… Kto nie pamięta „la founduue…”

właściwie Saint Seiya to jedna z piękniejszych anime które miałam szansę oglądać :)

Mamy tu do czynienia z anime mającym:
- fatalną fabułę
- koszmarny wygląd części postaci
- słabą animację (nawet jak na lata 80­‑te)
- katastrofalne polskie tłumaczenie (swego czasu spisałam najbardziej absurdalne dialogi – wyszło 15 stron)
- beznadziejny dubbing francuski
- cenzurę która z dwóch odcinków robi jeden (i jeszcze pogłębia dziury w logice)
- absolutny brak logiki działań
- „głębokie” poszanowanie europejskiej specyfiki
- itp. itd.
A jednak co jakiś czas wracam do niego i oglądam z zapartym tchem. Dlaczego? Nie wiem, ale po prostu StS ma to coś, co przyciąga jak magnes. Czy polecam? Raczej nie, ale sama na pewno jeszcze nie raz obejrzę.

Nie zgadzam się do końca z oceną fabuły przez recenzenta. Smiem zauważyć, że oparta jest ona na mitycznych podaniach antycznej Grecji, mnie ciekawi już chociażby ten fakt. Przy ocenie fabuły zapomniałeś o jednym najważniejszym szczególe – że większość niezrozumiałych wątków jest wyjaśniona w Hades Chapter, najważniejszym, który dopiero niedawno w czesci został on wyemitowany. Tam fabuła nabiera rumieńców, bo dowiadujemy się wielu rzeczy wcześniej tajemnicznych – Hades wszak najważniejszy i prawdziwy wróg Ateny przy którym rebelia Sagi i walka z Posejdonem są niczym. Rodział ten miał być wyprodukowany na początku wraz z innymi, ale niestety, jak często bywa, zabrakło pieniędzy. Teraz jednak można zdobyć już 19 odcinków, o świetnej jakości graficznej i dźwiękowej, a także fabularnej.
Pozdrawiam,
nitemare

Jestem miłośnikiem każdego anime i oglądałem już wiele serii. Moje ulubione to: Hellsing, Dragon Ball, Great Teacher Onizuka, Tygrysia Maska, Captain Tsubasa, Slayers, Yaiba i również właśnie Saint Seiya. Niektóre z tych anime jest stare podobnie jak Rycerze Zodiaku. Jednak wracam do tego z sentymenetem. Według mnie to anime jest ciekawe i nie wstydzę się powiedzieć, że uwielbiam to anime. Ciekawa jest również seria Hades, w której powracają przeciwnicy naszych bohaterów ze Świata Zmarłych i zaczyna się kolejna Święty Wojna. Wracają również Gold Sainci, którzy zdradzili Atenę i chcą zdobyć jej głowę. Bardzo zachęcam do obejrzenia.

Seria Saint Seiya to calkiem niezla seria… . Tak! Otorz ogladalem to anime, kiedy jeszcze lecialo na rtl7 i musze powiedziec ze ciagnelo mnie do niego. A przy ostatnim odcinku czulem nawet napiecie!! :) teraz prawie nie pamietam o czym w ogole to bylo, kojarze tylko postacie tylko tyle, no nie liczac zapamietanego polskiego tlumaczenia.. ;).

Zgadzam się z poprzednikami to anime jest debeściakiem:)Stare ale wymiata jak mało które anime:P

Witam was jestem miłosnikiem anime i ogladałem to kiedy tylko leciało w telewizji to anime jest poprostu extra lepsze bardzo duzo od dragon balla nie wiem dlaczego wam sie to nie podoba to jest BOSKIE chciałbym zeby powrocilo na ekrany albo chciałbym tez skads sciagnac wszystkie odcinki :)

Wielowątkowa akcja­‑to mi się rzuciło na początku oglądania anime. Bohaterów łatwo da się polubić, a serię ogląda się przyjemnie. Weraz z biegiem czasu stwierdzę, że kreska nie jest idealna :\, chociaż kiedyś mi się taka wydawała. Ale ogólnie
-fajne walki,
-postacie,
-fabuła,
-wszystko poprostu ok!!!

najlepsze były walki, a właściwie wstęp do nich :) mówie o trwających czasem pare odcinków scen straszenie sie nawzajem przez przeciwników

-poddaj sie, nie masz absolutnie żadnych szans, bo poznałem technikę jakąśtam
-ha! więc nie wiesz jeszcze, że dzięki temu a tamtemu pokonam cie bez trudu
-nie jesteś dla mnie żadnym przeciwnikiem bo posiadam miecz kogośtam
-moja zbroja kogośtam jest niezniszczalna, więc twój miecz nic mi nie zrobi

długo tak potrafili :)

Osobiście uważam, że nie masz po części racji. To anime jest może nie wspaniałe ale refleksyjne^^. Przyzwyczaiłam się do każdego bohatera, który gościł na ekrani(nawet jeśli tylko przez kilka epizodów). kliknij: ukryte  Odcinek w którym ginie Camus­‑sama jest poprostu the best. Fakt są dłużyzny ale co z tego? To anime w klasycznym pojęciu tego słowa. No racje masz z tymi bishonenami^^ Niech policzę: Shun(od bronzów zaczynamy), Mu, Aphrodite(reszty nie piszę oni się najbardziej w oczy zucają^^ z goldów of corse), Misty, Algol(nio z silverów to chyba wszyscy), Mime(nie ma ładniejszego Asgardczyka), Sorento(śliczny*.*) nio i to by było na tyle^^ O shionie nawet nie piszę bo bym w życiu nie skończyła. No i to koniec mojego wywodu na ten jakże dyskusyjny temat^^
P.S.
a na Atene to wymyślajcie se co chcecie ona jest totalnie nie przydatna^^
P.S.2
To tylko moja opinia^^ Chętnie wysłucham innych^^