Tanuki-Anime

Mam pytanie do redakcji. Czy będziecie usuwać opcję 'ocenianie przez osoby anonimowe'? Wchodząc na obojętnie jakie anime w większości przypadków są to oceny 10 lub 1. Fałszują one tylko prawdziwą ocenę użytkowników bo ludzie chcą spamować na swój ulubiony lub znienawidzony tytuł.

Przekleję mój post z jednego forum, który dotyczył akuratnie Strong Worlda

Grafika cud, miód i orzeszki, na telewizorze HD oglądało się naprawdę przyjemnie, te wszystkie dokładne i dopieszczone szczegóły, po prostu brak słów, aby to opisać.

Fabularnie zło totalne, nie chodzi tu o długość filmu, tylko o to, że tak naprawdę działo się w nim mało konkretnych rzeczy, były może z 2­‑3 momenty, które nawet mi się spodobały, a tak to zasypiałem. Za mało akcji, za dużo zbytniego gadania.

Znowu poświęcanie się Nami, osobiście jest to jedna z moich ulubionych postaci, ale jak tak poszła do tego Złotego Lwa, aby ocalić swoje rodzinne miasto, to mi cały Arlong Park przeleciał przed oczami (nie zapominając o tym, że ekipa znowu musiała ratować właśnie Nami).

Czytałam gdzieś że Oda sam ułożył historie i uczestniczył w tworzeniu tego filmu. Dla mnie to był świetny film… polecam :)

Jako fan OP mogę powiedzieć że to świetny film. Na 9 filmów ze Słomianymi, ten jest najlepszy, no i ta pierwsza scena w Marinford.

Strong World to pierwszy film z uniwersum OP jaki widziałam i jak do tej pory najlepszy (potem zahaczyłam jeszcze o trzy inne). Po pierwsze i najbardziej rzucające się w oczy: GRAFIKA. To najnowszy film, więc nawet obiektywnie można stwierdzić, że ma najlepszą oprawę graficzną. Twórców jednak muszę pochwalić. Postarali się bardzo, bardzo i jeszcze bardziej. Te krajobrazy są wręcz oszałamiające, nie tylko różnorodne (cztery pory roku…), ale przede wszystkim niesamowicie szczegółowe i wyraziste. Dawno nie widziałam tak żywych kolorów. A do tego bardzo płynna animacja. BARDZO. Fabuła nie jest jakoś bardzo skomplikowana, co nie znaczy, że nudzi czy uwłacza inteligencji widza. Jest po prostu dobra – niezła intryga, a przede wszystkim efektowność, na którą można sobie bez problemu pozwolić. Tempo też jest zadowalające. Zaletą na pewno jest skupienie się jednak na naszych piratach, a nie robienie z nich dodatku fabularnego. Owszem po ekranie kroczy majestatycznie (albo lata) legendarny Shiki, ale stanowi on raczej równoważną część fabuły i sprawdzian dla determinacji oraz umiejętności drużyny, niż oś wokół, której wszystko miałoby się kręcić, a bohaterowie buszowali gdzieś w tle. I tu bardzo do gustu przypadł mi może mało zauważalny szczegół, który jednak bardzo miło mnie zaskoczył. Gra zespołowa – może to kwestia skondensowania scenariusza i braku kilkuodcinkowych scen walk, ale te tutaj były naprawdę dobrze zrobione. Dlaczego? Bohaterowie faktycznie działali razem i to było widać. Same postaci nawet nie mają okazji się jakoś szczególnie rozwinąć, bo w sumie nie muszą, gdyż jesteśmy na etapie fabuły (między Thriller Bark i Sabaody), kiedy już poznaliśmy ich bardzo dobrze, a oni sami zżyli się ze sobą jeszcze bardziej.
Podsumowując: mamy dobry scenariusz, niezłego antagonistę, fajerwerki fabularno­‑graficzne. Czego chcieć więcej? W sumie fakt, że nad scenariuszem czuwał sam Oda sprawia, iż spokojnie można by z tego zrobić krótszy łuk serii – ale jedno by straciło na pewno – grafika. Nie byłaby zła, ale jednak te krajobrazy są przecudowne.