Tanuki-Anime

Co jak co, ale podzielenie epizodów na pojedyncze historyjki to był strzał w dziesiątkę. Poprzedni sezon potrafił przynudzać, a odcinki w dużej mierze składały się z niezbyt dobrze wprowadzonych fillerów. Tutaj natomiast wszystko nabrało odpowiedniej dynamiki dzięki czemu głupota poszczególnych epizodów nie uderza, a humor, choć niezbyt wyszukany, potrafi rozbawić, bo gagi i durne sytuacje nie rozciągają się na ponad 20 minut. W dodatku w końcu pozbyto się wkurzającej cenzury i poprawiono trochę animację oraz kreskę. W porównaniu do pierwszego sezonu (swoją drogą całkiem niezłego) tutaj zdecydowanie na plus.

Pierwszy sezon To LOVE­‑Ru to dla mnie słabe 4. Z kolei Motto to już 6. Drugi sezon poprawia wady poprzedniczki – nie uświadczamy 3D macek, mimo że nadal mądre to nie jest to jednak jakieś sensowniejsze i mniej randomowe niż pierwszy sezon, dużo ładniejsze graficznie i dźwiękowo. A przy tym nadal na pochwałę zasługuje to, co już w pierwszym sezonie TLR mi się spodobało – przesympatyczne postaci. To bohaterowie są w mojej opinii najlepszą cechą serii. Nie szukajmy w nich głębi, jeśli po prostu zaakceptujemy szaleństwo na ekranie to można ich serio pokochać. Nawet pierwszy sezon który uważam za słaby jest przeze mnie lubiany przez tę grupkę. Postaci jest bardzo dużo, są przeróżne charaktery, mniej lub bardziej schematyczne, ale przy tym wszystkim jak najbardziej dające się lubić. Lala – pomińmy kwestię tego jak tak głupiutkie dziewczę dokonuje jakichś wynalazków – jest kochana i słodka, chodząca pozytywność. Jej siostry Nana i Momo (zwłaszcza tą pierwszą już polubiłam) wprowadzają kolejną dawkę humoru, są świetnym duetem. Przeurocza Run/Ren to kolejna postać do której mam bardzo dużo sympatii. Yami także urocza postać. Yui, która w pierwszej chwili nie zachwyciła mnie, okazała się równie sympatyczna. Cholerka, mogłabym wymieniać dalej, ale naprawdę, mimo że specjalnie mądrych postaci tu nie uświadczymy, to nie potrafię czuć do nich jakichkolwiek negatywnych emocji. Generalnie jest to średnie anime, z dobrą oprawą techniczną, ale jednak brakiem fabuły oraz niezbyt wysokich lotów humorem i fajnych fanserwisem, mimo to wspomniane postaci bardzo na plus więc u mnie ten sezon ma szósteczkę. Dobra seria na poprawę humoru, na odpoczynek po ciężkim dniu. Ogląda się łatwo i bardzo leciutko. Zaskakująco przyjemne to dla mnie. Wspomnieć warto chyba też o fanserwisie – jest niby sporo nagości, ale to wszystko jest mocno humorystyczne i przez to nie jest przytłaczające.
Z miłymi doświadczeniami po Motto TLR, zabieram się więc zaraz za podobno jeszcze lepsze Darkness.

Na początek fajnie – lekka komedia, coś fajnego, ale potem zaczęło mnie to cholernie męczyć, tak, że zacząłem rzygać – nic ciekawego.

Lubie to anime obejrzałem całe i cały czas o tym myślę i nie mogę przestać bo nic nie zostało wyjaśnione
SZKODA ŻE NIEMA DALSZYCH ODCINKÓW

po pierwszym epku, doslownie nic nie kumam, on nadal jest jej narzeczonym? kim ta dziewczynka jest, z kąd te dwie laski. bardzo mnie wkurzyła końcówka pierwszego sezonu. a teraz nawet w first epku nic nie wyjasniono.
mam nadzieje ze bedzie lepiej. pozdro

Druga część słynnego anime To Love­‑Ru. W porównaniu do poprzedniej serii posiada tylko 12 odcinków.W tej serii w domu Rita zamieszkują siostry Lali z czego wiadomo poziom humorystyczny jest wysoki. Jako nowym bohaterem jest mała Celine, dziewczynka która wyrosła z sadzonki Momo.