Tanuki-Anime

Większego kiczu w życiu nie widziałem. A widziałem go wiele. Dobry kicz nie jest zły. Jeszcze nikomu nie zaszkodził… a przynajmniej do tej pory.

W pewnych momentach można by się zastanawiać, czy to nie komedia, choćby dlatego że jedna z pierwszych scen,(mikrospoiler) kiedy bohaterowi nagle zmieniają się oczy( magical eye change ) i z pomocą kopniętej piłki ratuje dziewczynkę przed wypadkiem samochodowym, przypomina mi sceny z „Gintamy”, czy „Samurai Champloo”.

W dodatku sama piłka nożna (której fanem bynajmniej nie jestem) została całkowicie odsunięta na bok i pozbawiona tego, co można nazwać rdzeniem. Zamiast tego dominują „magiczne podania”, oraz niesamowici bogowie gry, którzy równie dobrze mogliby grać w pojedynkę, gdyby nie „magiczne podania”, które muszą wystąpić, ponieważ są wplecione w fabułę z pomocą kijowej, tytułowej przenośni: król­‑rycerz . (Uff, muszę odetchnąć)

A teraz, jak już wylałem z siebie większość nienawiści, spróbujmy bardziej rzeczowo. Postacie są płaskie i zupełnie nieinteresujące. Fabuły praktycznie nie ma, co może jednak w sportowym shonenie nie jest aż takie ważne. Kwestia kobiecej piłki nożnej… Choć niewątpliwie odważna, to­‑o ile w męskiej odmianie autorzy jeszcze się powstrzymywali- tutaj pojechali całkiem po bandzie. Jedna zawodniczka jest w stanie sama od początku do końca strzelić gola… i to nie raz. A to „One Outs” został bodajże skrytykowany za „apologię jednego zawodnika”. Serio?!

Jedynym momentem, który mnie jako tako wciągnął i wzbudził jakieś tam zainteresowanie był o dziwo krytykowany wątek wypadku, przeszczepu i cały ten dramacik, który się wokoło dział. Może nawet westchnąłem współczująco w tamtej chwili, no ale szybko wróciłem do normy, chwyciłem krzyżyk i wrzasnąłem gromko „Apage!”.

Naprawdę lubię sportowe shoneny. Wszędzie tam („Major”, „Hajime no ippo ",„Slam Dunk”, „Kuroko no basket” w szczególności) rzeczywistość była koloryzowana, a niektóre indywidua faworyzowane. Ale to… toż to przekracza
wszelkie granice. Absolutnie pozostawia niesmak.

Zadaję sobie sprawę, że są osoby, którym może się ta seria podobać, jednak nie potrafię z czystym sercem polecić jej komukolwiek. Dla świata byłoby lepiej gdyby cała ta seria przepadła w otchłani zapomnienia, a ja jestem gotów stanąć o to do walki w pierwszym rzędzie.

mi sie te anime bardzo podobalo daje 10/10ale szkoda ze nie dokoczyli sezonu 1

Nuda do kwadratu.

Serie sportowe bywają naprawdę wciągające, temu się za nie czasem zabieram, ale tym razem wybór jak kulą w płot.

Już na początku zgrzytało, cały ten wątek z przeszczepionym sercem jest bardzo niesmaczny po prostu. I medycznie jest kompletną bzdurą, którą w dodatku bardzo się tu usprawiedliwia, próbuje jej nadać patetyczny sens. Po przeszczepie, z tego, co wiem, nie wolno uprawiać takich wysiłkowych sportów, nie tak szybko, praktycznie dopiero po latach. A podarowany organ nie wystarcza na całe życie, więc co, chłopak nagle przerwie karierę, bo zabraknie mu tego, co daje mu talent? Paranoja. I to przejmowanie kontroli nad ciałem… coś okropnego.

Mniej więcej w połowie już przewijałem, bo było to nie do zniesienia. Mecze nudne jak flaki z olejem i jeśli ktoś piłki nożnej, prawdziwej, w telewizji nie lubi, to tutaj chyba zaśnie. Bo w prawdziwym meczu dzieje się więcej i bardziej ciekawie.

Jedynym plusem jest równolegle prowadzona tematyka żeńskiej piłki nożnej, tego jeszcze nie było, no i właściwie się o tym nie mówi. I to na tyle.

Zbyt nudne, 3/10.

No zakończenie to dowalili, to dosłownie urwane serii.

Czy ktoś może mnie oświecić – mecze dalej będą przedstawiać się tak marnie? Zero emocji przy nich :D

jestem po 2 odcinkach mozna powiedziec ze jeszcze nieoswoiłem się z psotaciami a tu pach  kliknij: ukryte  starszy kakeru nie zyje :/ w sumie troche mna zadrzało ale wiekszych emocji niewywołało, czy bede ogladał dalej ? nie wiem ! sam gram w piłkę w sumie to kocham ale jak narazie obejrzałem 2 serie po piłce nozenej nastepne 2 porzuciłem ....

Cóż, z recenzją nie zgadzam się absolutnie.

Charakter został nadany postaciom w ilościach śladowych, są całkowicie nie interesujące, natomiast ich „historie” człowiek przesypia. Co więcej – prawdopodobnie najciekawszej postaci pozbywają się już na samym początku serii. Główny bohater jest zaś taką pierdołą że nie mam wątpliwości – w jego żyłach nie płynie krew, lecz estrogen.

Niskobudżetówka? Widać. Animacyjnie – błąd na błędzie, często brakuje zachowania jakiejkolwiek proporcji, lub proporcje zostają zaburzone aż w oczy kolejedna z wyższych postaci serii zostaje postawiona przy chorągiewce narożnej i jest niższa od niej – whaaat?).

Do tego wyłapałem przynajmniej dwa momenty kiedy tłumacząc przepisy gry w piłkę bajano kompletne brednie – oczywiście na podstawie tych ubzduranych przepisów toczono „grę”.

Zarzut o urwaniu serii w bezsensownym miejscu jest poniekąd słuszny, tylko co mieli robić, skoro gdy mieli gotowe 30­‑kilka odcinków, stacja stwierdziła że mają zakończyć na 37. Inna sprawa że ostatni „niezły” odcinek wyemitowano w kwietniu.

W mojej opinii noty to 2,2,1,2,3. Sami zgadnijcie, która z tych cyfr odpowiada za co.

nie pojmuję. Ocena postaci wynosi 7/10 podczas gdy recenzja mówi, że dostaliśmy piłkarzy naprawdę obdarzonych charakterem, ambitnych, rywalizujących między sobą. Skoro tak to czemu tylko 7?

Cóż, do serii mam bardzo mieszane uczucia. Bohaterowie sa skonstruowani calkiem sympatycznie, mecze też dosyć imponująco wyglądają… i tu leży problem. Choroba wiekszości sportówek – super duper tajne magiczne techniki walk… gry. Nie jestem jakimś ogromnym fanem piłki nożnej, ale to co odstawiają niekiedy Gracze Enoshimy ( bedacej druzyna licealna?) to nie snilo sie wiekszosci graczom mistrzostw swiata… Nastepna kłopotliwa sprawa to główny bohater.  kliknij: ukryte  Bardzo mi się podoba, że nie jest alfą i omegą w każdym meczu i właściwie nie gra sam – to duży plus. Problem leży z jego serduszkiem. Wraz z seria coraz wiecej prawie magicznych odniesien do zmarłego brata… + praktycznie brak jakiejkolwiek frustracji? Rozumiem, ze kochal brata, wdzieczny jest i teskni za nim, ale litosci – kazdy facet by odczuwal ogromna w pewnym stopniu frustracje czy przypadkiem wszyscy nie sa nim zainteresowani tylko ze wzgledu na brata. On tym az tak sie wlasciwie nie przejmuje

Mimo kilku wad, anime jest na tyle sympatyczne i przyjemne w odbiorze, ze jesli na koniec mi czegos nie spartolą to dam nawet 8.

Szkoda że kiedy jest czas na mecz to w anime spada poziom. po za rozgrywkami jest ok. Da się obejrzeć. Ale jeśli ktoś gustuje w anime sportowych np: slam dunk, major, czy nawet giant killing to porównując do area no kishin ten ost wypada blado. Proponowałbym autorom najpierw pograć trochę w piłkę a potem brać się za anime. Bo jeśli ktoś ma jakiekolwiek pojęcie o tym sporcie to mecze będą dla niego katorgą. Jeśli ktoś nie ma co oglądać to zapraszam, a jeśli ta osoba szuka anime sportowego to lepiej nie tykać…

Z kilku powodów, pierwsza sprawa  kliknij: ukryte  przeszczep serca,i jak dla mnie zbyt szybki powrót do sportu, nie wiem , po takim czymś chyba potrzebny jest czas a nie zaraz po powrocie grać w piłe, następna sprawa co mnie najbardziej rozsmieszyło to zrzucanie wagi przez tego (nie pamietam imienia ) rozgrywającego hah, niech zarzuci swoją diete cud to odrazu problem swiatowej otyłości się skończy. wiadomo seria sportowa wiele wymagać nie można, ale tam gdzie chcieli zrobic dramat wyszła komedia, reszta jak wspomniał 3 down.

Powiem tak, 2 odcinki super, to co po 3 sie dzieje to jakas porazka i najtansza opera mydlana, zdecydowanie nie polecam, a jestem osoba ktora nie jest wybredna co do anime!

a tam gadacie mi się podoba a trochę sportowych anime widziałem np piłka w grze a to jest całkiem dobre i miło się ogląda

radze wszystkim, a jest to rada dobra:
porzuccie wszelka nadzieje i dajcie sobie spokoj z tym anime. zaoszczedzicie czas na jakas lepsza serie albo cos bardziej pozytecznego.

1. prosci bohaterowie ktorzy udaja ze maja jakies glebokie przemyslenia i super problemy zyciowe  kliknij: ukryte  nie moge kopac z lewej bo kiedys koplem tak mocno ze prawie urwalem komus noge(!) a jak maja powazna traume to przechodzi im od razu i nie widac po niej sladu

2. jeszcze prostsza fabula, ktora nie dosc ze jest bardziej przewidywalna od wyniku zderzenia ciezarowki z maluchem, to jeszcze udaje skopmlikowana i tworzy jakies „tajemnice” z rzeczy ktore sa wiadome od poczatku i wymaga od nas super zaskoczenia kiedy wszystko w koncu wychodzi na jaw.  kliknij: ukryte  laska z dziecinstwa przebiera sie za kosmite i robi go jak chce na boisku… (niech sie zajmie gra a nie uganianiem za tym patalachem) nie lubie takich sztucznych zaskoczen. patrzalem kosmicie caly czas na cycki! nie bylo ich! ... zle to brzmi… w kazdym razie. dalej dalej!

3. animacja kuleje, tarza sie w agonii po ziemi, starajac sie ukazac mecz w stylu Tsubasy, mimo ze czasy sie zmienily i pokazywanie tego technika:
-kamera na zawodnika jak biegnie, a za nim 3 osoby
-kamera na pilke
-widok z gory i mija 3 obroncow (jeden robi wslizg a on przeskakuje nad nim z pilka)
-biegnie dalej i z naprzeciwka nadbiega kolejnych 2 obroncow
-wbiega przed nich i podaje. pilka mija wszystkich (kamera „z oczu” pilki)
jest bez sensu.

tak wiec nie ma w tym anime NIC godnego polecenia, ani zadnego powodu dla ktorego mozna by to ogladac. zimno nie polecam.

Miałem nadzieję na pokaz brazylijskiej piłki w wykonaniu Japończyków a dostałem brazylijską telenowelę. Moda ciepłe kluchy trwa a głównego bohatera zmusić do gry może tylko  kliknij: ukryte  wymiana tchórzliwego serca – jak wygodnie .