Tanuki-Anime

Obejrzałam z zainteresowaniem, na końcu się nawet wzruszyłam, ale to tyle w sumie. Z pewnością tytuł ów nie zapadnie mi w pamięć na długo. Historia jest naprawdę dobra, ma kilka momentów do przemyśleń, jednak w ogólnym rozrachunku to znowu ten sam standardowy motyw człowieczeństwa, tego co właściwie czyni nas człowiekiem itp.. 40 minut to jednak trochę za mało, by to właściwie rozwinąć. A z drugiej strony, to anime jest wypchane masą „pustych scen”, takich zastojów kilkusekundowych, podczas których obserwujemy statyczny obraz, przez co bywały momenty, w których Hotori bardzo mi się dłużyło.
Niestety oprawa techniczna nie powala, zwłaszcza jeśli chodzi o animację. Nie jestem zwolenniczką oceniania tytułu po grafice, jednak tutaj ta marna oprawa faktycznie psuje odbiór.
Mimo wszystko tytuł jest raczej warty uwagi, zwłaszcza, że nie zajmuje dużo czasu – zdecydowanie lepiej sięgnąć po niego, niż kolejną głupiutką seryjkę, zwłaszcza, jeśli ma się na koncie już większość lepszych tytułów z tego gatunku. Ode mnie ma 6/10.

Tytul zdecydowanie warty polecenia. Porusza dosc trudne tematy, dlatego raczej dla starszych widzow.

z tym naciąganiem…

W końcu ROBOT nie musi mieć zegarka? Pewno ma wbudowany… Nawet jeśli zdarzyło mu się raz spojrzeć na zegar, to pewnie wyuczone zachowanie.

Co do domu, cóż – opustoszały, bo mama Hotori nie żyje, a ona sama jest chora, a tata i brat uciekają od tego.

Co do zaniedbania domu i ogrodu Hotori… cóż, tak to bywa gdy brak kobiecej ręki (trzymającej bat do popędzania leniących się samców).

A czemu obok kliniki? A przyjrzyj się uważnie twarzy taty. On przecież jest w pracy… i jak widać, w domu jednocześnie.

Dziwne, ale ładne anime. Trochę smutne, ale nie do końca… powiedziałbym, że z „ogienkiem nadziei”.