Tanuki-Anime

Battle Royale to prawdopodobnie jedna z bardziej kontrowersyjnych produkcji japońskich, jakie wydano u nas na DVD w pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku. Nie, żeby ukazało się ich wtedy tak znowu dużo, ale nawet na tle całej masy j­‑horrorów, które wówczas zaczynały zdobywać nad Wisłą pewną popularność, ten film zdecydowanie się wyróżniał. A że jego sława przekroczyła granice Japonii, to i pewnie było przyczyną, dla której IDG wypuściło go u nas, w ramach produkcji dodawanych do magazynu „Kino Domowe”.

Trzeba przyznać, że film ten wyróżniał się pozytywnie na tle innych wkładek gazetowych. W przypadku Battle Royale w magazynie można było przeczytać poświęcony ekranizacji tekst autorstwa jednego z bardziej znanych polskich krytyków filmowych, Tomasza Raczka – co godne uwagi, bardzo pozytywnie oceniającego tę budzącą skrajne przecież odczucia produkcję.

Zwraca uwagę okładka polskiego wydania – jak na tak krwawy film wydaje się dość grzeczna. Znaczek informujący, że mamy do czynienia z produkcją dla dorosłych, został schowany nieco nad tytułem i nie zwraca specjalnie uwagi. Charakterystyczna żółta kropka, która zawsze pojawiała się na okładkach filmów wydawanych u nas przez IDG, głosi tym razem „Ten film zainspirował Kill Bill­‑a Tarantino”. Pod samym tytułem z kolei znalazł się napis „Czy mógłbyś zabić swojego najlepszego przyjaciela?”, trochę lepiej oddający treść filmu niż reszta zawartości okładki. Ostrożność dotyczyła zresztą wyłącznie frontu pudełka – z tyłu znalazła się garść ujęć z Battle Royale, gdzie makabry nie brakuje. Tu także w kilku zdaniach streszczono fabułę filmu.

Po włożeniu płyty do odtwarzacza niektórzy być może zdziwią się, że nie powita ich pasmo reklam – cóż, widać kiedyś dało się i bez tego. Od razu przeskakujemy do menu, które niestety nie prezentuje się zbyt dobrze – w tle lecą sceny z filmu, a nazwy poszczególnych sekcji napisano mocno rozpikselowaną czcionką. Tu wrócę do kwestii reklam – jest jedna, ale możemy ją obejrzeć na własne życzenie, w dziale „Reklama”. Bardzo wygodne rozwiązanie, nieprawdaż?

Poza tą jedną reklamą w menu mamy dostęp do poszczególnych scen, możliwość zmiany ustawień językowych – są zarówno polskie napisy, jak i polski lektor. W roli dodatków wystąpiła tablica z informacjami o filmie, a na sam koniec możemy jeszcze obejrzeć zwiastun Mr In­‑Between (polski tytuł: Anioł Śmierci). Polskie napisy w samym filmie wypadają równie słabo, jak te w menu, choć trzeba przyznać, że jeśli chodzi o jakość samego tłumaczenia, to jest dobrze, co u IDG zawsze było standardem. Przyzwoicie radzi sobie też lektor, którego głos specjalnie nie przeszkadza podczas oglądania.