Tanuki-Anime

Cóż, zacznę tak. Dragon Ball pojawił się w Polsce gdy byłam bardzo mała, bo miałam wówczas trzy lata i zaczęłam chodzić do przedszkola.
W moim domu rodzice nie zważali na to, co animowanego leci akurat w TV, więc pozwalali mi oglądać te wszystkie walki i rzekomą „brutalność” (i tak ocenzurowaną przez Francuzów), co od początku trafiało w moje gusta (bo możecie się ze mnie śmiać, ale kiedy byłam dzieckiem i widziałam w jakimś serialu czy filmie bójkę, lub kogoś z podbitym okiem to mnie to bardzo ciekawiło i cieszyło, taka pobita postać z miejsca zostawała moją ulubioną).😂 Dorastałam więc na Dragon Ballu i innych z Kraju Kwitnącej Wiśni (Czarodziejka z Księżyca, Yattaman, Pokémon, etc).
Lubię Dragon Ball Z, ale do tego specyficznego klimatu oryginalnej, pierwszej serii, czyli do zwykłego Dragon Balla mam jednak spory sentyment. Przede wszystkim- postaci: w pierwszej serii mieliśmy więcej Tenshina, Krilana, Yamchy i jego wiernego kompana- mojego ukochanego Puara (od dziecka kocham koty), Karina (koci mędrzec, genialne!). No generalnie wątki opierały się na luźnych przygodach bohaterów (o których później stopniowo zapomniano). Tego groteskowego klimatu nie czuć w żadnej innej kontynuacji Dragona.
No i główny antagonista serii- jedna z moich naj, najulubieńszych postaci. Prawdziwe zło, Szatan Serduszko (mama zawsze się śmiała z tego tłumaczenia), choć ja wolę mówić na niego Szatan Piccolo, ale „Satą Petikier” też mi się podoba. 😁 Jeszcze przed reinkarnacją był postacią przeraźliwie złą, straszną (choć ja się go nie bałam, wręcz przeciwnie, nawet go lubiłam), jednak mi chodzi już o tę jego „reinkarnację”, o Juniora. Uwielbiałam go. Tę jego bezczelność, to „kocie” spojrzenie, te pazury, no prawdziwa doskonałość. Zupełnie jak Beerus z serii „Super”, czyli postać, która dopiero się pojawiła i już skradła moje serce.
No właśnie, nie mogę tego powiedzieć o Dragon Ball Z. Pierwsze odcinki Zetki jeszcze jakoś dają radę (jak Piccolo Junior „szkoli” Gohana, to nadal ma ten „pazur” i pewną bezczelność w zachowaniu), ale dalej… No cóż. Gdy pojawiają się Sayianie (Kosmiczni Wojownicy), w moim odczuciu wszystko skupia się od tamtej pory na duecie Goku­‑Vegeta. Reszta postaci już zaczyna nie być tym samym, co w pierwszej seri.
Dlatego pod względem tego specyficznego sentymentu do charakterów postaci z pierwszej seri, lubię do oryginalnego Dragona wracać. Piccolo Junior to taki Beerus oryginalnego Dragon Balla (i nie chodzi mi o to, że to złoczyńca czy coś, bo wtedy po kolei mogłabym wymienić i Vegetę, Freezę, Cella.. nie o to chodzi)., Chodzi mi o specyficzną, jak dla mnie, z a j e b i s t o ś ć. Bo moim zdaniem Beerus to JEDYNE co twórcom wyszło w tej kichowatej „Superce”, a pojawienie się Piccolo w oryginalnej serii sprawiło, że stała się stokroć ciekawsza. No i niestety obie te postaci sprowadzili później do roli „nianiek” (Piccolo niańczy Pan, Beerus niańczy Bra).
Są gusta i guściki. Racja jest jak cztery litery- każdy ma swoją. Nie musicie się ze mną zgadzać.
Tyle w temacie.

To seria DBZ ma tą zasługę że pociągnęła mnie dalej w świat anime. Pierwsza seria Dragon Ball nigdy mnie nie zainteresowała. Może to przez idiotyczne teksty z niezapomnianym polskim lektorem w roli głównej. Odnosiłem wrażenie że osoby zajmujące przekładem serii na nasz ojczysty uznali ją za bajkę dla naprawdę bardzo małych dzieci. Stąd np. jak Żółwi Pustelnik mówi do Songo w mandze – przyprowadź mi fajną laskę. To w wersji polskiej poszło – przyprowadź mi tutaj ,,dziewczynkę” co zabrzmiało naprawdę dziwnie. Takich kwiatków było mnóstwo, Właściwie w każdym odcinku. W efekcie spalono większość dowcipów i wątków fabularnych nie wspominając o samej cenzurze bo chyba i tak dostaliśmy wersję pociętą którą później dodatkowo jeszcze pocięliśmy. Do tego lektor często popełniał błędy czasem nawet nazywając jedną postać dwoma różnymi imionami.
Kreska mi się akurat nigdy nie podobała (w serii Z również było z tym słabo) i uważam ją za jeden z większych minusów. W GT Goku jako brzdąc wyglądał jeszcze urokliwie. Tu przypomina małą małpę. Fabuła w dalszym ciągu jest prosta. Wszem i wobec czuje się to że A. Toriyama to wszystko tworzył na totalnym lajcie i nie martwił się o to co wymyślił wcześniej. Pierwsze odcinki były zdecydowanie komediową przygodówką. Potem robiło się już poważniej bo wchodziły tematy pod tytułem ratowanie świata itp. Humor to najmocniejsza strona serii. Szkoda że zostało to tak spaczone w naszym przekładzie. Chyba z tych powodów nigdy nie lubiłem pierwszej serii Dragon Ball przez wielu uważaną za lepszą. Wybierając między przygodówką a mordobiciem z wersji Z wybieram to drugie.

Seria miła, zabawna, a za razem wciągająca. Ma poza tym wartości sentymentalne. Walki ciekawe, chociaż niepozbawione dłużyzn. Mimo to, ogląda się je z ciekawością. Kreska ładna jak na tamte czasy. Anime mojego dzieciństwa, ale nawet teraz oglądało się z przyjemnością, zwłaszcza sagę Picollo.

Dawno, dawno temu żyła sobie dziewczynka, której rodzice nie pozwalali oglądać telewizji. Karmili dziewczynkę wysokimi wymaganiami i niespełnionymi ambicjami, a dziewczynka rosła i rosła… I tak stworzyli telewizyjnego potwora (to ja).
Dragon Ball był pierwszą serią anime jaką obejrzałam, dlatego właśnie postanowiłam o nim napisać mój pierwszy komentarz. Zetknęłam się z nim będąc w kwiecie wieku. Zobaczyłam jeden odcinek u znajomych i tak bardzo mnie zainteresował, że w niedługim czasie uzależniłam się od całej serii i zaangażowałam w oglądanie anime w ogóle. Nie interesuje mnie czy to dziecinada. Nie dyskryminuję żadnej formy sztuki, czy rozrywki. Po prostu albo mi się coś podoba, albo nie.
Dla mnie Dragon Ball to prawdziwa rewelacja (być może dlatego, że od dawna jestem fanką starych komedii kung fu, takich z Jackiem Chanem na przykład). Podobało mi się wszystko, postacie, fabuła, którą podobno autor wymyślał praktycznie na bieżąco, spektakularne walki i dużo humoru. A także, a może raczej przede wszystkim to, co jest w tle – piękny, rozbudowany świat, pełen tajemniczości, rewelacyjna ścieżka dźwiękowa i klimatyczne widoczki, często z zabawnymi niespodziankami dla spostrzegawczych. Na połączenie tych wszystkich elementów razem mam jedno słowo – spektakularne.

Dragon Balla oglądałem w dzieciństwie później w akademiku ściągnąłem wszystkie odcinki z lektorem i obejrzałem teraz oglądam po japońsku z napisami i oglądałem Kaia. Pamiętam wracałem z dyskoteki i oglądałem go po japońsku na streamie chyba między 2­‑3 a pozniej z napisami i za każdym razem gdy Goku osiąga  kliknij: ukryte  Poziom SSJ w zetce mam ciarki na plecach i chociaż zdaje sobię sprawę że jest multum anime lepszych nawet ja takie oglądałem to Dragon Ball zostanie w sercu jako to Anime na którym się wychowałem i do końca zywota będę miał go w sercu a gdy Akira zrobi kiedyś kontynuacje to znowu będę zarywał nocki by obejrzeć co się stanie dalej z moimi idolami.

obejrzałam jeden odcinek,bo kreska jest po prostu beznadziejna takie bulwiaste postacie że aż w oczy razi,chyba nigdzie indziej nie ma takiej beznadziejnej kreski.

Tak, sztampowy do bólu, który po prostu wbił się w dobrym momencie w subkulturę. Ciągnące się na kilkanaście odcinków walki, okrojona w polskiej wersji muzyka (w japońskiej co najwyżej średnia), grafiki nie oceniam, bo nie patrzę na to nigdy. Fakt, że oglądałem DB za młodu, ale po prostu rzygam tą manią wyolbrzymiania tego tasiemca. Jedynym plusem są co niektóre postacie i wykreowany, ogromny świat, który stał się następstwem dla gier i innych fanowskich twórczości. DB zasługuje śmiało na 7/10, osoby, które rozpisują się o 10/10 w życiu dobrego anime nie widziały. A już kiedyś wdałem się w dyskusję z takim pseudo­‑fanem, który na tytuł chociażby Akira nie wiedział co to jest. Trzeba znać jakąś granicę. DB jest średnie, z fajnym światem i niektórymi postaciami. Reszta /ciach!/.

Usunięto wulgaryzm – Moderacja

Dragon Ball to fajny klimat. Myślę z całą pewnością, że mogło by powstać po Dragon ball Z. Ale taki nowy i odświeżony klasyk, z epicką fabułą. Np. mogło by się zacząć od turnieju sztuk walk w zaświatach, do którego wszyscy zostają zaproszeni, specjalnie też na obiad. W prezencie otrzymają nektar bogów. Wart akcji i humoru. Przemiana 4 super włosy sayianina – białe i niebieskie oczy.Strach i postrach. Stare postacie. EEE? Przesadzone – chyba jednak trochę i tyle. Akira przesadził. Tyle lat trenowania. Nawet ojciec Vegety wyglądał młodziej. Odświeżony Vegeta i Songo na turnieju sztuk walk – nowe ubrania czerwone. Tenshin i Chaotzu – nowe ubrania białe. Krilan i C 18 – nowe ubrania – zielone. UUb i ktoś tam – nowe ubrania – morskie. Gohan i Goten – nowe ubrania – fioletowe. I tak myślę. Frezzer i Komórczak. Np. turnieju sztuk walk, w parach. I kto zwycięży. Prezent – Nowe techniki walki i nowe szkolenia w zaświatach, nowe ubrania wytrzymałe na zniszczenie. I odświeżyć super klasyk. Kto inny organizuje turniej, jakiś arcymistrz sztuki walki, ale człowiek, czy coś w tym stylu. Postacie rodem z piekła i nieba. Po co wprowadzać, co stare i jare. Taki turniej sztuk walki. Bogowie organizują, czy coś w tym stylu. Ciężko zwyciężyć, w tym turnieju. Niektórzy sami rezygnują. Bo co stare, i dialogi stare między postaciami, skoro wiemy, że to już było. I zawsze Songo zwycięża. Może Goten i ktoś, albo Bra i ktoś. Czy coś w tym stylu. O takim odświeżonym hicie marzę, pełnym humoru i zaciekłych pojedynkach. Przy tym fajne dialogi i śmieszne sceny. Dziwne obiady – jakiś duży dzik, albo żaby w muszli, ślimaki, i steki, czy coś w tym stylu, ośmiornica. Owoce morza. Pudding, kakao, kola. Albo potem wspólnie na plażę, by kąpać się razem. I razem grać w siatkę, czy coś w tym stylu. Coś nowego i odświeżonego, czy coś? By mogli stworzyć. Ale w to wątpię. Seria z bogami tylko powstała.
Ale bog sayian powinien stworzyć smok – i jakieś nowe ubranie Boga, czy coś.

O tak ;) DB zdecydowanie klasyk i nigdy nie zapomnę, że od tego tytułu rozpoczęła się moja przygoda z Anime i ogólnie Japonią. Nie tak tawno obejrzałem sobie kilka odcinków i nadal miło się patrzy na Goku i reszte drużyny. Polecam każdemu kto jeszcze nie widział ;)

Aha, no i co do polskiego tłumaczenia…

Wiele osób krytykuje polską wersję DB, ale dla mnie ona jest prześwietna. Własnie oglądałem odcinki, gdy Goku trenował u Kamiego i jedna z postaci, którą spotkał nazwana została „Jogurt”. Niby nic ciekawego, ale pytanie „Na pewno chcesz walczyć z Jogurtem?” brzmi dla mnie po prostu prześmiesznie :p
Potem jakiś przeciwnik Goku będzie się nazywał „Antek” jakiś tam. Te nazwy są komiczne i to jest dla mnie smak polskiej wersji Dragon Balla.
Poza tym wiele osób krytykuje polską wersję, że głupie imiona czy cenzura. Co do drugiego – jest to wina francuzów. Jeśli chodzi o pierwsze – Komórczak. Czy to takie złe tłumaczenie?
Cell -> Komórka. Komórczak to komórka z wieloma jądrami komórkowymi, więc bardzo fajnie wpasowuje się w postać Cella.
Szatan Serduszko – kalka z francuskiego Satan Petit Coeur.
Inne imiona, jak mówiłem – są komiczne.
Poza tym nie wiem czemu ludzie dziwią się cenzurze – wszystkie filmy przed jakąś tam godziną muszą zawierać cenzurę, takie PRAWO. A nie wymysł ludzi tłumaczących.
Tylko szkoda, że parę kluczowych scenek usunęli (walka Yamchy z Inkognito i motyw nosebleeda, który farbuje niewidzialnego przeciwnika).

Ale ogólnie jest spoko ;)
Ja oglądam właśnie tę wersję, ale zamierzam kiedyś oglądnąć raw + napisy polskie.

Dragon Ball, od kiedy poznałem było moim ulubionym anime… i nadal jest!
Tak, oglądam go regularnie, seria po serii. Jedyne anime, które oglądam właśnie z regularnością. Mniej więcej raz na rok. Ale to zależy. Oglądam dwie lub trzy serie pod rząd i kiedy skończę robię sobie przerwę. Jak znowu zechcę – znowu oglądam :P

Uwielbiam fabułę i gagi, a także postacie :P
Co tu dużo mówić – osoba, która się na DB wychowała wie o czym mówię :p Ale naprawdę warto obejrzeć. Kto by pomyślał, że jeden dzień zmieni moje życie tak bardzo (chodzi o dzień, gdy oglądnąłem pierwszy raz Dragon Balla :D)

Powiem szczerze że DB jest chyba jedynym anime w którym lubiłem „fillery”, jakoś mnie te historyjki poboczne cieszyły i cieszą nadal, z tego co pamiętam to muzyka tam nie jest taka zła jak ocena w recenzji, całkiem przyjemne utworki tam były – nie będę tego porównywał do innych wielkich produkcji tamtych lat jak choćby Macross ale 3 to trochę mało jak dla mnie. Grafika też mi do gustu przypadła. Dobra seria, nie pozbawiona oczywiście wad, ale myślę tak 7­‑8/10?

Pamiętam jak siedzieliśmy packą oglądając Dragon Ball z moją mamą która miała pilnować czy anime jest aby na nasz wiek, a po kilku odcinkach sama wciągnęła się tak że pilnowała żebyśmy nie spóźnili się na seans:D ostatnio kiedy natrafiliśmy na nie w tv było „PATRZ PATRZ SONGO!!!!” i tyle było z dalszego przełączania kanałów:) teraz kiedy czasem obejrzę jakiś odcinek wydaje się być normalnym anime kiedyś no było naprawdę coś te niekończące się walki w których ostateczny zwycięzca mógł być tylko jeden:)

Dragon Ball to oczywiście niezaprzeczalny klasyk gatunku, ale i też straszny… przeciętniak. Przypuszczam, że widziałam parę odcinków jak byłam młodsza, ale nawet nie pamiętałam czego one dotyczyły – pamiętałam tylko nietuzinkowy wygląd głównego bohatera (kreska – jeden z wielu powodów, które nie pozwalaja mi obejrzeć DB – po prostu jest brzydka). Mam wrażenie, że wiele osób traci obiektywizm oceniając ten tytuł przez pryzmat wspomnień z dzieciństwa.

Ja obejrzałam pare odcinków i mi wystarczy – po prostu nie podoba mi się tam… nic :) Bardzo nie lubię, jak niektórzy ludzie zawzięcie bronią DB przed krytyką używając za argument tylko tego, że jest on 'klasyką' – jak dla mnie to NICZEGO nie przesądza, nie ma czegoś takiego jak 'obowiązkowa klasyka', którą rzekomo wszyscy powinni znać i kochać – gusta są bardzo różnorodne, nie było jeszcze takiego filmu/serialu, który by zachwycił wszystkich, bez wyjątku. I chwała Bogu.
Piszę to w oparciu o parę odcinków, które niedawno sobie obejrzałam, więc raczej nie powinnam oceniac fabuły, która raczej dopiero została w tych odcinkach zarysowana – i nie bedę. Mimo wszystko nie zamierzam tego ogladać dalej – i nie będę czuję się jakimś wyrodnym fanem mangi, który nawet do połowy I sezonu DB nie dobił :D chociaż sądząc po niektórych wypowiedziach, chyba powinnam… ;)

obejrzalem cala serie ze 5 razy(z japonskim lektorem tez) i moge to ogladac jesze bardzo duzo razy a i tak sie nie znudzi:)

Udało mi się obejrzeć od nowa całą pierwszą serie DB, tym razem w oryginale(japońskiej ver.) po ponad 10­‑iu latach od emisji. Fabuła nadal może konkurować z obecnymi produkcjami, nie ma w niej dziur czy nagłego zrywania akcji, płynnie przechodzi. Fakt bywa czasami nudno ale która produkcja nie ma tego problemu?. Bohaterowie tu stworzeni to majstersztyk każdy ma swoją osobowość, pragnienia i ambicje. Oryginalna ścieżka dźwiękowa jest dobra, wpada w ucho potrafi podnieść emocje jak i uspokoić. No i humor za co najbardziej lubię DB, bywa prosty momentami świński jak w codziennym życiu.
Moja ocena dla serwisu 8/10
Osobista 10/10 za wspaniałe wspomnienia z dzieciństwa.

Jak dla mnie – dno. Rozumiem – sentyment sentymentem, ale myśląc trzeźwo, to anime nie jest nawet przeciętne. Rozumiem, że od niego wszystko się zaczęło i w ogóle, ale postacie są sztampowe, walki się ciągną a fabuły jest tyle, ile w MTV jest muzyki.

Wystawiam 2/10. Chciałem wystawić 1/10, ale bądź co bądź te anime ma jakieś zalety – m.in. grafika jak na rok produkcji aż tak masakryczna nie jest.

Widze że nie wniose nic nowego swoim komentarzem – poprostu na to anime biegło się ze szkoły aby zdąrzyć i z kumplami pogadać na kolejny dzień o dragon ballu ::) RTL7 – DZIĘKUJEMY :)))))

Oglądałam razem z kuzynami w dzieciństwie, bardzo mi się podobało, ale szczerze mówiąc nie wiem, jak je mam teraz oceniać ;). Bardzo wciągające.
Pamiętam jak leciałam z podwórka do domu na ,,bajki” z RTL7 ;)

Dragon ball jest moim ulubionym anime nad inne. Udzielam się nawet regularnie od ponad 3 lat na jednym forum o tematyce DB. Cóż, klasyk mojego dzieciństwa. Dużo komicznych scen, akcja i nie tylko. No uwielbiałam tam czarne charaktery :D. Kiedyś nawet próbowałam rysować bohaterów(kiepsko mi wychodziło, pod tym względem jestem kompletnym beztalenciem). Dragon ball 4 ever!

no tego anime to chyba nawet nie trzeba komentować, myślę, że każdy powinien obejrzeć!

oł dżudas ja kocham tą bajke…... to jest (oprócz Naruto I FRUGO) najfajniejszy smak dzieciństwa

Troche za duzo fillerów, ale da się obejrzeć. Polecam

Chociaż jest to moja ulubiona seria, z przykrością musiałem jej wystawić 8. Czemu 8? Za grafikę i za niepotrzebne dłużyzny. Całe szczęście w mandze tego nie ma i mogłem spokojnie wystawić 10 :)